24.7.07

Καλοκαίρι

Τελικά, αν δεν φύγεις για διακοπές, δεν καταλαβαίνεις καλοκαίρι. Δηλαδή, το αντιλαμβάνεσαι, αλλά δεν είναι το ίδιο. Στο δρόμο έχει λιγότερη κίνηση, το βράδυ στην Αθήνα βλέπεις τα πρόσωπα που δεν έχουν πάει ακόμη διακοπές, διακρίνεις την προσμονή στα μάτια τους. Καλοκαίρι…
Στο Χαλάνδρι οι τελευταίες παρέες φεύγουν από το πεζοδρόμιο. Στη Δεξαμενή οι δύο με πολιτικά, που φρουρούν συνέχεια όλο το 24ωρο κάποιον, με κοιτάζουν προσεκτικά καθώς περνάω αργά και τους κοιτάζω κι εγώ για να δω ποιος θα σπάσει πρώτος.
Στην Tσακάλωφ φευγαλέες εικόνες κόσμου στον πεζόδρομο, αυτοκίνητα παρκαρισμένα πρόχειρα στα πεζοδρόμια, αλάρμ αναμμένα, εδώ πιο κάτω ήταν η φωτοσύνθεση μιας εφημερίδας που δούλευα, ωραίες αναμνήσεις, στη Σόλωνος το φανάρι σταματημένο στο κίτρινο, δεν περνάει αυτοκίνητο. Καλοκαίρι…

Στην Κηφισίας πάω με όσα κάτω από την Κατεχάκη, για να ακούσω τη μηχανή να λυσσάει, ένα αυτοκίνητο – κάποιες φορές – δείχνει τον ιδιοκτήτη του, έτσι είμαι κι εγώ, λυσσάω κι ενώ ο αέρας ο λίβας μου χτυπάει το πρόσωπο, βρίσκομαι με πολλά μαζεμένα χιλιόμετρα στο Φάρο Ψυχικού. Στο φανάρι, μου χαμογελάει, «καλό καλοκαίρι» να έχουμε λέω νοερά και φεύγω, αυτή η βόλτα είναι για πάρτη μου.

Όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, το καλοκαίρι πάντα ήταν εποχή φυγής και ανάτασης. Έστω και μόνο μέσα στο μυαλό. Το ταξίδι είναι πρώτα απ’ όλα μια ψυχική διάθεση κι αυτή σε κυριεύει πάντα κι απόλυτα όταν το μυαλό σου πηγαίνει σε μέρη όχι απαραίτητα εξωτικά, αλλά εκεί που η καρδιά σου θέλει να βρίσκεται, μακριά από μοκέτες και νέφος, μακριά από κυκλοφοριακό και φανάρια στην Kηφισίας, από τους μαϊντανούς στο γυαλί, το άγχος της άλλης μέρας. Εκεί όπου η ζωή μπαίνει στις σωστές της διαστάσεις, εκεί που η καρδιά ζει χωρίς πίεση. Που νιώθει.

Στο ασανσέρ σκέφτομαι καράβια, τουρίστες ξαπλωμένους στο κατάστρωμα να αναπνέουν αρμύρα, τη φυλή του καλοκαιριού να ταξιδεύει με προορισμό που να μυρίζει όσο πεύκο έχει απομείνει, με ταξιδιώτες που θέλουν να νιώσουν στο κορμί τους την αλμύρα, να μπουν στο καθαρτήριο που λέγεται «θάλασσα».
Σκέφτομαι τους φίλους μου, που χαιρετάω κάθε μέρα, να ταξιδεύουν με προορισμό έναν άλλο πολιτισμό, πιο χαλαρό, της θάλασσας, του καλοκαιριού, της ζέστης, της άμμου, του ήλιου, να ταξιδεύουν αργά για να προλάβουν να αποσυμπιεστούν, να συνηθίσουν, ν’ αλλάξουν ταχύτητα, να ξεχάσουν, να σβήσουν για λίγο, με δύσκολα delete, την πόλη.
Λίγο πριν πατήσουμε, όλοι μαζί, τα enter του Aυγούστου.

Το καλοκαίρι μπήκε ξαφνικά. Όπως άλλωστε το συνηθίζει τα τελευταία χρόνια. Xωρίς να αυτοαναγγελθεί, χωρίς προπομπούς, φανφάρες και τα σχετικά. Κι αν με ρωτήσετε τι είναι για μένα «καλοκαίρι», θα σας απαντήσω, «τα σεντόνια που είναι μουσκεμένα από ιδρώτα»… Αν και το καλοκαίρι μου, θα είναι το επόμενο…
Του χρόνου…
Έφτασα, παρκάρω. Κλείνω το στερεοφωνικό, ακούω κάποιες νότες από το «Corcovado», των Everything But The Girl.
Τι είναι για σας το καλοκαίρι;

45 σχόλια:

Aggelos Spyrou είπε...

Φως.

Αυτό είναι το καλοκαίρι.

aniaris είπε...

συμφωνώ με τον άγγελο. φως. υπερβολικό φως. υπεριώδες. σε τσουρουφλάει. απαίσιο, άπλετο φως. ζήτω τα εαρκοντίσιον. ζήτω ο χειμώνας.

diva είπε...

Καλοκαίρι είναι η παρακμή της ηδονής

Αθανασία είπε...

Καλοκαιρι ειναι λιωσιμο στη θαλασσα,εσυ και οι σκεψεις σου,και μπορει κι αυτες να φυγουν,να σε αφησουν μονη,στο απολυτο φως, ή στο απολυτο σκοταδι,αρμυρα μονο να γευεσαι και να εχεις γευση,και μονο λιγα να φορας,ελαχιστα και να μην ειναι ουτε αυτα απαραιτητα,και τιποτα να μη σερνεις πανω σου ή πισω σου,μονο εσυ,χωρις ερμα.

MTdoggie είπε...

ηλιος,θαλασσα,ουζακι και ψαρακι=καλοκαιρι!!!
το πιστευεις οτι εχω γνωρισει ατομα που δε λαχταρανε να κανουν μπανιο στη θαλασσα και περνανε καλοκαιρια χωρις να δωσουν ουτε μια βουτιτσα???

nakupenda είπε...

Καλοκαίρι είναι αυτό που περιμένω όλο το χειμώνα αλλά όταν έρχεται ανυπομονώ να τελειώσει...!@#$%^&*

Lote Alcarin είπε...

Αχ, καλοκαίρι... Ακόμα μια φορά συμφωνώ με nakupenda... Πάντως νομίζω πως για μένα καλοκαίρι είναι θάλασσα... Είναι τα πάντα με φόντο το υδάτινο στοιχείο. Είναι η αίσθηση του να επιπλέεις σαν κούτσουρο σε θάλασσα λάδι με κλειστά μάτια, τον ήλιο να σε τσουρουφλίζει, με το χαμόγελο ηλιθίου, που απλά χάζεψε από αραλίκι. Και μετά να βουτάς το κεφάλι στο δροσερό νερό... Fuck... Καλοκαίρι είναι εγώ να περιμένω να πάω διακοπές....

o kairos είπε...

Θαλασσα

Εvgenia Tr είπε...

θάλασσα, βουτιές ,χάδια + εγκαύματα από τον ήλιο , εικόνες από ατελείωτα ηλιοβασιλέματα , οι αλλαγές του ρυθμού , αλλαγή "σκηνικού" , ανάσσα από ζωή , η προσμονή ότι θα διαρκέσουν οι διακοπές πιο πολύ από πέρσι, αναμνήσεις...η μυρωδιά της αλμύρας μπερδεμένη με το θυμάρι!

fevis είπε...

Το κεφάλι μου να βυθίζεται σε γαλάζια, κρύα νερά, η άμμος να κολάει στο κορμί μου, μια φέτα καρπούζι να με ξεδιψάει, ο ήλιος να βάφει την βεράντα μου κόκκινη και να χάνεται πίσω από την Δήλο, ο αέρας να ανακατεύει τα μαλλιά μου και να κατεβαίνω κρατώντας το χέρι του Μάνου σφιχτά, νύχτα, την κατηφόρα του Άγιου Σώστη για ένα νυχτερινό μπάνιο κάτω από το ασημένιο φως του φεγγαριού...

Я верю в Сталина είπε...

Θα σου πω όταν το ζήσω

void είπε...

Το "καλοκαιρι" ειναι "No mercy!"... Οπως θα πρεπε να ειναι ολος ο χρονος δηλαδη...!

@fevis: Ή να κολυμπας αργα τη νυχτα, απο την Κολυμπηθρα στην απεναντι αμμουδια...! Χαιρε πατριδα!

Sardonian είπε...

Εμένα click-@ αυτό το καλοκαίρι είναι ορόσημο (που πας ρε κλίκα και τις βρίσκεις αυτές τις λέξεις; πωωωωω)
Φτιάξαμε την click-@ ρε αδερφέ και κάθε καλοκαίρι αυτό θα θυμάμαι.
Που με φορτωθήκατε:-ΡρΡρΡρ

Ανώνυμος είπε...

εσύ.

Cle Petridou είπε...

Τώρα πια, τουλάχιστον μια βδομάδα στο Παρίσι. Τώρα που έκανα το πρώτο βήμα δεν την ξαναπαθαίνω.
20 χρόνια χρειάστηκαν αλλά ήταν ακριβώς όσα η ψυχούλα είχε ανάγκη. Τον Ιούλιο το Παρίσι είναι μια γιορτή...

Σε φιλώ, σε χαιρετώ και απόλαυσε την πόλη σου τώρα τον Αύγουστο (για μένα ο καλύτερος μήνας για την πόλη που σε κούρασε ολόχρονα γιατί τώρα παίρνεις την ρεβάνς)

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ειναι μια φετα καρπουζι στα χερια σου...
ειναι μια βουτια στο νερο που σου ξαναδινει την αισθηση της ανα-"γεννησης"...
ειναι ενα φιλι στο καυτο απο τον ηλιο δερμα...
ειναι ενα κοχυλι...

Σπύρος είπε...

TI EINAI?

Mια περίοδος χωρίς να κοιτάω το ρολόϊ , το ξυπνητήρι , και να απαντώ στο κινητό...

Συμφωνείς?

weirdo είπε...

Μουσική..
Αλλά και οι υπόλοιπες εποχές είναι μουσική για μένα..
(Μήπως ζω ένα ατέλειωτο καλοκαίρι..; )
Καλησπέρα, σπυράκο :)

E είπε...

Γενικά το καλοκαίρι, δεν μπορώ να σου πω. Μπορώ για τούτο το συγκεκριμένο:

Κυκλοθυμία.
Από το φως στο βαθύ σκοτάδι και από την απόλυτη έκσταση, στο απόλυτο βάθος.

Πάντως, όπως όλες τις εποχές για μένα, οι νύχτες είναι σαφώς καλύτερες από τις μέρες...

Φιλια,
Ε.

ΥΓ. Ελπίζω να συνεχίσεις να γράφεις και τον Αύγουστο...

Vrakas Kostas είπε...

...Ma fusika Spyro!
H..epoxh pou leipei apo thn zwh moy sthn GERMANIA!
...kai to...blue!!!!
Eidika otan to..blue tou ouranou,temnei ston orizonta to blue ths thalassas...kai egw..anamesa tous
mia....koukida!
Ta deonta!

tzo είπε...

...........μια φέτα καρπούζι στο χέρι!

Valisia είπε...

Gia mena kalokairi shmainei oti otan dusei o hlios kai to mauro peplo mas fwtisei den 8a xreiastei oute zaketa na foresw oute paplwma na koimh8w.
H wra einai 15.13 ki h 8ermokrasia stous 17!
Auto sigoura DEN einai kalokairi!

μαριάννα είπε...

Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ' το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ' αγέρι
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ' το παρτέρι
καλοκαίρι
μ' ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

Καλοκαίρι
με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι
καλοκαίρι
καθρεφτάκια και μια θάλασσα που τρέμει
στο ταβάνι και τους γύψους μεσημέρι
καλοκαίρι
με τον κούκο μέσ' τα πεύκα και στ' αμπέλι
καλοκαίρι
στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
με τη φέτα το καρπούζι στο 'να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
καλοκαίρι
λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι

Καλοκαίρι
του σκυμμένου θεριστή του τυφλοχέρη
καλοκαίρι
με βαριά μοτοσικλέτα μες τα σκέλη
τους φακούς του ανάβει μέρα μεσημέρι
καλοκαίρι
όλο πίσσα και κατράμι καλοκαίρι
καλοκαίρι
με τον ρόγχο του air condition μεσημέρι
φαλακροί μέσ' τις σακούλες μας σαν γέροι
εκεινού με τ' άσπρο κράνος που μας ξέρει
καλοκαίρι
μια οσμή νεκροθαλάμου, καλοκαίρι

Καλοκαίρι
στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη
αλλά εν τέλει
με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι
την λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
καλοκαίρι
στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει
καλοκαίρι
τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει
μια πλημμύρα των καρπών, στάρι και μέλι
στον σπασμό του το απόλυτο το αστέρι
καλοκαίρι
μες τα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει

Νιόνιος... εμπνευσμένη στιγμή...
Πάντως Αύγουστος στην Αθήνα... πολύ μου αρέσει! Λατρεύω τα αναιδή παρκαρίσματα του Αυγούστου! Πάω όπου θέλω σε χρόνο ντε τε. Απόλαυση!
Δροσερά φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Μια εποχη που θα αγαπουσα, αν δεν εμενα Αθηνα.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Μην αφήνεις τίποτε για του χρόνου.
Τ' ακουουουουουούς!!!!
ΖΗΣΕ ΤΟ ΕΦΕΤΟΣ!
Να είναι ΚΑΙ αυτό ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΟΥ, ένα από τα ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ ΣΟΥ!!!
΄Ακουσέ με...

Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Παρασύρθηκα, είδες;
Το καλοκαίρι μου δεν είναι ένα ΄Ολα τα καλοκαίρια μου είναι ΑΥΤΟΣ!
Κάποτε όμως δεν τελειώνουν τα καλοκαίρια;
ΑΥΤΟ ΦΟΒΑΜΑΙ...

Γλαρένιες αγκαλιές

Aurora* είπε...

Καλοκαίρι είναι αυτό που τραγουδάει ο Σαββόπουλος και το έχω χαλί στο blog μου. Τα λέει όλα!!!
Αύριο παίρνω λαπτοπ και παω στο εξοχικοοοοοοοοοό

MARIA ANDREADELLI είπε...

Καλοκαίρι για μένα σημαίνει Θάλασσα, λαμπερός ήλιο, περιπλάνηση…
Να νιώσεις να γλιστράς στην επιφάνειά της, να χαζέψεις το βυθό της, να μαζέψεις του ηλίου τα χαμόγελα και να εξερευνήσεις νέες μαγευτικές ακρογιαλιές… κάθε κολπάκι απόμερο, ήσυχο με κρυστάλλινα νερά.
Να χαθείς κοιτώντας τις βαρκούλες μεσοπέλαγα, να μαντεύεις τα αντικρινά βουνά που αχνοφέγγουν στο βάθος του ορίζοντα και να σχεδιάζεις κάστρα στην άμμο την ώρα του δειλινού…
και μετά να σε βρίσκει η νύχτα, με ένα ολόγιομο Αυγουστιάτικο φεγγάρι να λαμπιρίζει στ’ αλμυρά νερά της και να ονειρεύεσαι πως θα ήταν να διαρκούσε αυτή η στιγμή για πάντα…
Μισή η ζωή χωρίς τα καλοκαίρια. Μισά τα καλοκαίρια χωρίς την περιπλάνηση στις ακρογιαλιές…Μέρα και νύχτα…!
Μια βδομάδα ακόμη καρδούλα, μια βδομάδα και φύγαμε!

srm1033 είπε...

Αδεια Αθήνα, λίγα ρούχα,χαλαρή διάθεση και όνειρα για το χειμώνα....

Vrakas Kostas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Vrakas Kostas είπε...

..KALOKAIRI???!!
MA..FYSIKA!!!
KALOKAIRI=HLITHIOTHERAPEIA!!!!
KALHSPERES!

Βασιλική Ν. είπε...

Λοιπόν, θα ξεκινήσω άσχετα λέγοντας πως κάθε φορά που συναντώ σε κάποιο φιλικό σπίτι λέω μέσα μου καταρχάς:
Αυτό είναι το τέλειο όνομα! Είναι τόσο εύηχο το όνομά σου, σα στίχος τραγουδιού.
Μετά συνήθως λέω: Για κοίτα, πάλι έγραψε λίγα και καλά!
Τώρα για το καλοκαίρι να σκεφτώ...
Νομίζω πως κυρίως είναι να δουλεύω ατελείωτες ώρες χωρίς το άγχος της δουλειάς που μου εξοικονομει τα προς το ζην. Να γράφω πολύ, να ποτίζω τα λουλούδια μου, να πίνω στο μπαλκόνι τις νύχτες, να έχω ουρανό μ' αστέρια.
Τώρα που έφτιαξα μπλογκ, το καλοκαίρι είναι ο χρόνος που χρειαζόμουνα για να το γλεντήσω, να πειραματιστώ, να μάθω με την άνεσή μου όλα όσα αγνοούσα.
Και κάθε καλοκαίρι, εσωτερικές ανακατατάξεις, τα πάνω κάτω!

Ανώνυμος είπε...

Όντως ο Νιόνιος το 'χει πει πολύ καλά...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aggelos Spyrou: Κι άμα έχεις ανοιχτά μάτια όπως εγώ, σου ανοίγουν στα δύο, Αγγελέ μου! Αλλά (και) αυτό είναι καλοκαίρι, έχεις δίκιο!

@ aniaris: είσαι λίγο dark, Ιωάννα μου;

@ diva: Μήπως είναι η ηδονή της παρακμής;

@ Αθανασία: Αυτό: Λιώσιμο στη θάλασσα, χωρίς έρμα….

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ mtdoggie: όντως, πολλοί είναι του βουνού. Ο κολλητός μου, για παράδειγμα. Και παντρεύτηκε γυναίκα που είναι γοργόνα!

@ nakupenda: Συνήθως όταν περιμένεις κάτι πολύ, μετά έχει χάσει την αξία του!

@ lote alcarin: Όλοι αυτό περιμένουμε: Τις διακοπές!

@ o kairos: Γιώργο μου, αν έλεγες κάτι άλλο, θα ήταν είδηση!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: ανάσες καλοκαιρινής ζωής…

@ fevis: σα να σε βλέπω στη Μύκονο!

@ dimosthenis s.: Σου εύχομαι να το ζήσεις!

@ void: "No mercy!"... Όπως το είπες, πατρίδα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Sardonian: είδες πού πάω και τις βρίσκω αυτές τις παλιολέξεις, click-@;
Κάθε καλοκαίρι θα κάνουμε reunion party για την click-@
:-ΡρΡρΡρ

@ 9 level: όχι. εσύ…

@ για την Αρλέτα: ήρθε η ώρα για τη ρεβάνς, Κλέλια μου!

@ Βασιλική: Μπαίνεις κουρέλι και βγαίνεις μυημένος
(θα το κάνω ποστ αυτό, μου άρεσε!)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ LOCKHEART: Απόλυτα, Σπυράκο!

@ weirdo: Ζεις ένα ατέλειωτο καλοκαίρι και πολύ καλά κάνεις
; )
Καλησπέρα!

@ Elena72: θα γράφω και τον Αύγουστο. Αν όχι κάθε μέρα, για Αύγουστο, πάντως, πολύ συχνά!
Να είσαι καλά!

@ vrakas kostas: Μια κουκίδα, Κώστα, όπως το είπες. Έτσι είμαστε. Κι εμείς κι η Ελλάδα.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ allitnil: μου γέμισες κουκούτσια το μπλογκ, όμως!

@ Valisia: Πάρε λίγους από τους 45 βαθμούς Κελσίου που μας βαράνε στο κεφάλι και στείλε μας λίγη… ψύξη!
Καλησπέρα!

@ ghteytria: μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει.
Ααααακριβώς!

@ passer by: δεν θα πας διακοπές;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: Δεν τελειώνουν τα καλοκαίρια ποτέ, αρκεί να το θέλεις εσύ! Εγώ σου εύχομαι να μην τελειώσουν ποτέ!

@ Aurora*: Καλοκαιρινό χαλί: καλάς διακοπάς!

@ POETIC SIN: Μισή η ζωή χωρίς τα καλοκαίρια. Μια βδομάδα ακόμη και φύγαμε!
Κουράγιο!

@ convinced: άντε, να κάνεις κάνα παιδί, που τον τύλιξες τον άνθρωπο! Ξανθιά, ε, ξανθιά!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Βασιλική Ν.: Σου εύχομαι αυτό το καλοκαίρι, με το μπλογκ και όλους εμάς παρέα, να είναι το καλύτερο της ζωής σου!...

@ Manos S.: ο Νιόνιος το είπε όπως έπρεπε…

Ανώνυμος είπε...

Αυτο ειναι το θεμα, οτι οταν μενεις Αθηνα πρεπει να περιμενεις τις διακοπες.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ passer: ακριβώς αντιλαμβάνομαι αυτό που λες, πάσερ μου! Ακριβώς, όμως...

srm1033 είπε...

για να κάνω παιδί θα πρέπει όπως λεει ο άντρας μου κάποιος να μας εγγυηθεί ότι θείναι κορίτσι και θα βγεί όμορφο σαν και μένα και έξυπνο σαν αυτόν γιατί πάλι όπως λέει αν συμβεί το αντίθετο την γαμήσαμε....

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

και κούκλα είσαι και έξυπνη. Προηγούμενη, ε, προηγούμενη!