27.7.07

Μια μέρα πριν…

Το τελευταίο βράδυ στην Aθήνα πριν από τις διακοπές, έτοιμος, κοιτάζω άλλη μια φορά τα πράγματά μου, αν ξέχασα τίποτα, αλλά κλείνω τη βαλίτσα μου και γελάω. Ε, και; Και να έχω ξεχάσει κάτι, τι έγινε; Αρχίζουν οι διακοπές.
Άρα, είμαι έτοιμος. Έτοιμος; Ξαπλώνω σε μια καρέκλα.
Αυτές είναι δύσκολες ώρες. Θες πολύ να φύγεις, όμως δεν μπορείς να πατήσεις ένα κουμπί που να γράφει «και τώρα διακοπές». Χρειάζομαι χρόνο για να το συνηθίσω, για να εγκαταλείψω χώρους, δουλειές, dead lines, «άλλες 500 λέξεις για να κλείσει η σελίδα», να αφήσω πίσω μου πρόσωπα, συνήθειες, όσα σκέφτομαι και κάνω κάθε μέρα όλο το χρόνο.
Θέλει πολύ κουράγιο για να τα αφήσεις όλα πίσω, ποιος ξέρει να πει με ευκολία πού είναι το κουμπί της αποσυμπίεσης απ’ την κανονική ζωή; Πώς τραβάς το καλώδιο που μπορεί να σε μετατρέψει από ρομπότ σε κανονικό άνθρωπο;

Κάτι τέτοιες ώρες είναι η στιγμή του απολογισμού της χρονιάς που κλείνει σε λίγες ώρες, για μένα τουλάχιστον και για τους περισσότερους συναδέλφους μου σε περιοδικά και ραδιόφωνα.
Πόσους ανθρώπους γνώρισα αυτή τη σαιζόν, πόσους αγάπησα, πόσοι με μίσησαν, τρέμω να κάνω την αφαίρεση. Τι είδα μια ολόκληρη χρονιά, πόσα πράγματα έμαθα, τι απέκτησα και το κουβαλάω σαν θησαυρό στο μυαλό και στην καρδιά μου, τι αισθάνθηκα, αυτό είναι το καλοκαίρι-ορόσημο, όλα αυτά ανακατεμένα με εκείνη την αίσθηση ότι κάτι έχεις ξεχάσει να κάνεις στη λίστα με τις υποχρεώσεις σου. Άφησες κάποια υπόλοιπα, κάποιες πληγές ανοικτές, κάποιους λογαριασμούς που δεν έκλεισες και θα είναι εκεί όταν γυρίσεις μαυρισμένος; Όχι.

Τα έχω κλείσει όλα. Πρώτα μέσα μου…

Κλείνω την τηλεόραση που παίζει συνέχεια δορυφορική, η Shakira συνεργάστηκε με το γίγαντα Santana και συνοδεύει την κιθάρα του στο “Illegal”. Ερωτήσεις συνέχεια σκάνε στο μυαλό μου, αυτή η νύχτα μένει για τις διακοπές, αυτή η νύχτα φταίει που όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου. Ο Σαντάνα σολάρει, το “Illegal” γεμίζει το δωμάτιο, ποιος μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιον άνομο, έκνομο, παράνομο, αθέμιτο και όχι με την έννοια του κοινού Δικαίου που συναντάς σε δικαστικές αίθουσες; Η Shakira σίγουρα δεν μπορεί να μου απαντήσει, με κοιτάζει με ‘κείνο το αθώο βλέμμα που δεν είναι και τόσο αθώο. Ή, μήπως, είναι; Στα σίγουρα, αυτό το τραγούδι είναι ένας από τους ύμνους του καλοκαιριού, λατινοαμερικάνικο, γεμάτο πάθος, ρυθμό, ταξίδια και τη φωνή της Shakira, που στην άλλη της ζωή θα ‘ταν «μπαντίτα».

So tell me now, tell me now
Why you're so far away
When I'm still so close


Χαμογελάω και το σταματάω εδώ με τις ερωτήσεις. Μετά την κλειστή τηλεόραση, σειρά έχει το αιρ κοντίσιον. Ανοίγω την μπαλκονόπορτα, μήπως, βγάζοντας - για μια στιγμή - από την πρίζα τον τεχνητό κόσμο των σπιτιών μας, νιώσω ξαφνικά το αθηναϊκό καλοκαίρι.
Γιατί η Ελλάδα, αυτό είναι. Ένα καλοκαίρι. Μια χώρα που σε πληγώνει πάντα και παντού, αλλά το καλοκαίρι μετατρέπεται, μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο. Κάτι σαν Κασταλία πηγή. Μπαίνεις κομμάτια, ράκος, σκουπίδι, κουρέλι και βγαίνεις μυημένος. Ή, απλώς, ξεκούραστος.
Που αυτή η ξεκούραση σε βοηθάει να κάνεις πολλά πράγματα, να ασχοληθείς λίγο παραπάνω με σένα. Να κοιμηθείς για να φύγουν οι μαύροι κύκλοι, να παίξεις μπιτς βόλεϊ μέσα στον ήλιο για κάνα τρίωρο, να κολυμπήσεις πρόσθιο πολλά ναυτικά μίλια ή, απλώς, να καπνίζεις ένα τσιγάρο με εκείνη, καθισμένοι σε μια πέτρα, αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα και κοιτώντας τον καπνό να εξαφανίζεται, μια ρουφηξιά σας μπορεί να σας βγάλει εισιτήριο για το Σύμπαν, έτσι μπορείτε να φύγετε μακριά, με τις σκέψεις.

Ανάβοντας ένα τσιγάρο και βάζοντας τα πόδια μου πάνω στο κάγκελο χαλαρώνω, αρχίζει, μάλλον, η αποσυμπίεση.
Aρχίζει το καλοκαίρι, αρχίζουν οι διακοπές, αρχίζει δηλαδή η περίοδος που δεν έχει πολλά «πρέπει», πολλή τάξη, πολλές συμβάσεις. Διάλειμμα. Θα περάσω καλά, ξένοιαστα, χαρούμενα, με εκπλήξεις κι απρόοπτα.
Δεν έφυγα. Όχι ακόμα. Θα φύγω αύριο γράφοντας το τελευταίο ποστ της σαιζόν, αλλά μη νομίζετε, κάπου θα βρίσκω ένα pc για να τσεκάρω τι κάνετε, σε τι φάση βρίσκεστε. Και θα γράφω κιόλας, όταν έχω κάτι να μοιραστώ μαζί σας.
Δεν έφυγα. Όχι ακόμα. Αλλά μ’ αρέσει να το σκέφτομαι. Όπως όταν πιτσιρικάς ονειρεύεσαι το πρώτο ραντεβού, το τέλος των εξετάσεων, το πτυχίο, το πρώτο αυτοκίνητο, την απόλυση από το στρατό. Και είσαι ήδη φευγάτος.
Έτσι νιώθω τώρα. Φευγάτος…

Παίρνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου για μια γρήγορη βόλτα, δεν θα είναι μακρινή αλλά θα είναι, όπως πάντα, γρήγορη. Άλλη μια χαμηλή πτήση, δηλαδή. Προς την επιθυμία. Ανοίγω το ραδιόφωνο και γελάω, πάλι “Illegal” παίζει, οι νότες του δραπετεύουν από την ανοιχτή οροφή του αυτοκινήτου. Είναι, τελικά, ένας από τους ύμνους του καλοκαιριού;

You don't even know the meaning of the words «I'm sorry»
You said you would love me until you die
And as far as I know you're still alive, baby

«Ποιο τραγούδι είναι η μουσική υπόκρουση αυτού του καλοκαιριού;», σκέφτομαι και με ανάποδο τιμόνι μπαίνω στην πλατεία. Κάποιοι από ένα μπαλκόνι με χειροκροτούν…

41 σχόλια:

diva είπε...

"Dont'bother, i'll be fine"
Παλιό αλλά καλό αντίδοτο για να μη σου πω το μόνο εκ φύσεως επιτεύξιμο.
Να περάσεις όμορφα:-)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

μια Σακίρα είναι πάντα επίκαιρη. Και το κουνάει κι υπέροχα, πανάθεμά την.

(υπέροχο βίντεο κλιπ. Αλλά, ρε κοπελιά, το αμάξι τι σου έφταιξε; Ας του έλιωνες... κάτι άλλο!)

diva είπε...

Έτσι είναι η γυναικεία εκδίκηση. Χτυπάμε εκεί που ξέρουμε ότι πονάει:-)
Η ενοχή θέλει τρόπο, δεν θέλει κόπο.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

πρόσεξε τώρα πόσες λέξεις σε μια παράγραφο: γυναικεία εκδίκηση, ενοχή. Όλα είναι θηλυκά!
Sardo, βοήθα, ρε!

καληνύχτες!

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

Καλή ξεκούραση!
Καλύτερο soundtrack από τον ήχο του κύματος υπάρχει;

fevis είπε...

Πολλές μουσικές μπερδεμένες, δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία... Μάλλον είναι συνέχεια βουλωμένα τα αυτιά μου από τις βουτιές.... Δεν σου λέω καλές διακοπές λοιπόν... Περιμένω το επόμενο, το τελευταίο post της σαιζόν...:-)

Emy είπε...

Νομίζω πως και μόνο οι λέξη ''Διακοπές''.... ηχεί τόσο γλυκά και τόσο όμορφα!!

Τόσο μα τόσο ........ΤΕΛΕΙΑ!!!!

Καλή ξεκούραση Σπυράκο!!! Να περάσεις υπέροχα!!:-)

Lote Alcarin είπε...

Ό,τι και να πω είναι λίγο. Να περάσεις υπέροχα, να ξεκουραστείς, να διασκεδάσεις... Μην κάνεις κάτι που δεν θα έκανα.. Ή μάλλον κάνε! Καλή ξεκούραση και καλή κούραση!

Εvgenia Tr είπε...

"τελευταίο βράδυ στην Αθήνα.." ψέμμα :Ρ αφού θα ξαναγυρίσεις χεχε...

ΔΙΑΚΟΠΕΣΣΣΣ...μπλούμ ..πλατς ..κουβαδάκια ( μην τυχόν σε πιάσω να κρύβεις μολύβι κ χαρτί από κει κάτω, έστω λαπτόπι κ wifi :P τζιζ κακό )και ήχοι από τραγουδάκια ανέμελα!

καλό ταξίδια-α όπου κι αν πας-πάτε!!

υγ:δεν ξέρω αν βρεις "απλα" για ανάποδα τιμόνια κ χειρόφρενα ( τζιζ κακό κ αυτόοο :Ρ )

υγ2: τώρα αν "εμείς" θα ήμεθα φρόνιμοι-ες ...ειν άλλο θέμαα χεχε

μάκια!

( καπέλο , γυαλιά , ρακέτες , μπάλα , σωσίβιο , αντηλιακό πήρες; :Ρ )

κ όπως θα κλείνεις τη πόρτα , ξέχασέ τα όλαααα!

oneiroparmenh είπε...

Να περάσεις καλά...
Κ μη σκέφτεσαι το πως από "ρομπότ" θα γίνεις άνθρωπος.Αυτό θα έρθει από μόνο του μόλις ακούσεις τον ήχο των κυμάτων στην παραλία κ μόλις δεις τα αστέρια στον ουρανό την νυχτα...

μαριάννα είπε...

Καλό ταξίδι! Ούριοι άνεμοι, χωρίς φωτιές! Κατά τα λοιπά, είναι σίγουρο, ότι ξέρεις να περνάς καλά ρουφώντας την κάθε στιγμή!
Ότι θα μας λείψεις... δεν το συζητώ. Αλλά σημασία έχει να ξεκουραστείς και να γεμίσεις μπαταρίες.
Επίσης θα ήθελα να σ' ευχαριστήσω για τις όμορφες ώρες που περάσαμε μαζί σου...
Σε φιλώ...

Sardonian είπε...

καλά ρε αδέρφι θα την έκανες χωρίς να πεις κουβέντα; ειδοποία ρε καραβάαααγγγο..καλά που γύρισα σήμερα δηλαδή..πωωω
ε ρε κλαυθμός και οδυρμός τα Τοπία..σώπα τσαπερδόνα μου θα τον φέρει το κύμα πάλι..έλα πήδα το κυματάκι..οοοπ!
καλημέρα click-@ κι άσε τα θηλυκά να εκδικούνται

an205 είπε...

ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ
Μιχάλης Γκανάς, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ελα να πάμε στα καμένα στον Υμηττό και στην Αυλώνα
πουλιά και πεύκα συλλογίσου ενός καμένου παραδείσου
δέντρα που ήτανε φαντάσου και στη σκιά τους ξεκουράσου
Ελα και πάρε με μαζί σου στην Κυριακάτικη εκδρομή σου
βγάλε με στο χλωρό κορμί σου στις εκβολές του παραδείσου
Ελα να πάμε στα καμένα δεν μας χωράει πιά το σπίτι έρχονται δύσκολες ημέρες μουτζουρωμένες σα Δευτέρες
έρχονται φλόγες απ’τα δάση και μιά φωτιά να μας δικάσει
μέσα στο πύρινό της χνώτο από τον έσχατο στον πρώτο
Ελα και πάρε με μαζί σου στην Κυριακάτικη εκδρομή σουβγάλε με στο χλωρό κορμί σου στις εκβολές του παραδείσου
Ελα να βγούμε απ΄το σπίτι ξανά σε δρόμους και πλατείες
πάρε και τα παιδιά μαζί σου εδώ, στο χείλος της αβύσσου κι άφησε μόνη στο τραπέζι την τηλεόραση να παίζει
Να δείχνει έγχρωμο τον πόνο δίπλα σ’ένα φιλέτο τόνο Να δείχνει φονικά και φλόγες τράντες πολιτικούςκαι ρώγες ενώ εμείς θα ‘χουμε φτάσει στο σταυροδρόμι του εξήντα
Με τα παιδάκια μας στον ώμο για να μας δείχνουνε το δρόμο...

monahikoslikos είπε...

Μπαίνεις σε κατάσταση "ψυχρής εφεδρείας" και σου εύχομαι ευχάριστες και δροσερές διακοπές.
Εγώ μπήκα σε κατάσταση "ψύξης της υψικαμίνου" και άρχισα να κόβω το κλαδί που πάνω του κάθομαι κάπου 40 χρόνια...

Φράνσις είπε...

Ειμαι ρακος παλι, και ακουω τωρα το αγαπημενο μου Lemon Tree.Ειμαι ρακος και ξερεις εσύ γιατι γλυκο μου.. Να εχεςι καλο ταξίδι και ονειρεμενες διακοπες Σπυρουλη μου, και ευχησου, just wish for me to reenter Paradise tonight...Ακους; Reenter,εκει ήμουν πριν μια νύχτα.
Σε φιλω καλό μου, θα τα πουμε οταν επιστρεψεις.Αν κι εγω εδω αθ είμαι .θα ανεβαζω ποστ μαλλον και τον Αυγουστο. Οταν τα βλεπεις, ξερεις εσύ! ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

satya είπε...

I'm taking a ride with my best friends...........


..........never let me down..


(να περάσεις ΤΕΛΕΙΑ μωρό μου!!!)

Gogo είπε...

AMY WHINEHOUSE

IM NO GOOD

Ta Spaei!

Ανώνυμος είπε...

Celebrate, this life with you baby
I think you should celebrate yeah
Don't put your love in chains baby
No no, walk in the midday sun
I thought I was dreaming
I think it's amazing
I think you're amazing...............................................................
I said celebrate the love of the one you're with!!!!!!!
Στις τελίτσες σας αφήνω να βάλετε ό,τι θέλετε!

the muppet show girls είπε...

...καλοκαίρι
στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι,με τη φέτα το καρπούζι στο 'να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα,καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει...
Αυτή είναι η εποχή της Ελλάδας,Σπύρο. Όλο μπλε και φως...
Για να βγαίνουμε κάθε χρόνο ξανανιωμένοι...

Καλά ταξίδια, αλαργινά!

Π.

Vrakas Kostas είπε...

..Perna kala! Perna..kallitera!!!
Perna kai kamia volta,apo..internet kafe..gia na ..dikaiologeis thn apousia sou!!

Pan είπε...

Τετριμμένο, πλην ειλικρινές: Να περάσεις πραγματικά όμορφα. Όσο αφορά στο soundtrack συμφωνώ απόλυτα με τον απειρωτα.

Αθανασία είπε...

Το τραγουδι του δικου μου καλοκαιριου μαλλον θα ερθει στα μεσα Σεπτεμβρη που θα εχω πληρως εγκατασταθει, και ολοι εσεις οι τυχεροι που κανετε διακοπες θα εχετε γυρισει ανανεωμενοι με γεματες μπαταριες..
Θα εχει νοτες απο κοχυλια που χτυπουν με τον αερα,και χαχανα που (ξ)εφυγα,και λυγμους (απο)γνωσης που με καταλαβα,και ισως τους αναστεναγμους της ανακουφισης...
Να περασεις ομορφα και δυνατα,κι αν κατεβεις στο νησι,επειδη μυριζομαι οτι θα ειμαστε πολλοι,κανονισε κανα μπλογκογκαδερινγκ να τιναξουμε καμμια παραλια στον αερα.
Τα φιλια μου(το αναποδο τιμονι πως γινεται;)

Αλεξάνδρα είπε...

Υπέροχο κομμάτι, υπέροχη ιδέα το μπαλκόνι και ακόμα καλύτερη η τελευταία μικρή βολτίτσα στις πλατείες...

Ρε συ πήγαινες και στις πλατείες στου Παπάγου; Μιάμιση δεκαετία πίσω λέμε τώρα...

Anyway, θα περάσεις καλά, θα γεμίσεις μπαταρίες, δεν θα σου φτάσει αλλά σίγουρα θα σε ανανεώσουν οι καλοκαιρινές διακοπές και εμείς θα χαρούμε γιατί θα γράφεις ακόμα καλύτερα!!!!

Οι ευχές μου για ένα καλό καλοκαίρι να σε ξεπροβοδίσουν στον δρόμο των διακοπών...

Αλεξάνδρα είπε...

...όσο για τραγούδι, ποιό άλλο; το καλοκαιράκι του Νίκου Πορτοκάλογλου:

Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά,
μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά.
Πέφτει το βραδάκι, πιάνει η δροσιά,
δως μου ένα φιλάκι και έλα πιο κοντά.

Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
μόνοι πάνω στη γη.
Ωωω! μόνοι στη γη.

Ήταν η Αθήνα κόμπος στο λαιμό,
νέφος και ρουτίνα και άγχος τρομερό.
Δως μου ένα τσιγάρο , δως μου και φωτιά,
Θεέ μου θα σε πάρω στη καυτή την αμμουδιά.

Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
μόνοι πάνω στη γη.
Ωωω! μόνοι στη γη.

Τηλέφωνο χτυπάει, βουλιάζει το νησί,
και τ' όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή.
Πετάγομαι ιδρωμένος, δουλεύεις και γελάς,
σ' ακούω σαν χαμένος το ρεφρέν να τραγουδάς.

Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
μόνοι πάνω στη γη.
Ωωω! μόνοι στη γη.

kanataki είπε...

κυριακή γιορτή και σχόλη,να ταν η βδομάδα όλη.
Βουγιουκλάκη!


έχω και ένα προφίλ να συντηρήσω.........

Ανώνυμος είπε...

θα ηθελα καποτε να παμε μια βολτα μαζι. Τι λες?

Ανώνυμος είπε...

μου αρεσουν και τα ανοιχτα αυτοκινητα και τυποι σαν εσενα

christina είπε...

Το τελευταίο τραγούδι που θα παίξει το ράδιο στο γραφείο, το πρώτο τραγούδι που θα παίξει το ράδιο στο πλοίο / λεωφορειο / αυτοκίνητο, το τραγούδι που θα παιζει στο πρωτο μινι μαρκετ που θα παρουμε παγωμενα νερα...

Δε μπορεί να είναι μονο ένα τραγούδι.

ΥΓ. Τι ειδους προβλημα ειναι αυτο με την αποσυμπιεση; Πως γινεται να δυσκολευεται καποιος να ξεκινησει διακοπες;

Εγω μια φορα εχω το αντιθετο προβλημα: πως να τις αφησω πισω και να "ξανασυμπιεστω".

MARIA ANDREADELLI είπε...

Κερνάω ένα δροσερό ποτήρι
Summer wine
και εύχομαι ένα πανέμορφο καλοκαίρι!!!
(Ο Jonathan έτοιμος και φρεσκοαναρτημένος)

Sardonian είπε...

Λοιπόν click-@ επειδή το ξαναπα και δεν δώσανε σημασία
αυτά τα ανώνυμα σχόλια να ξέρουν πως τα εντοπίζουμε κι είναι κρίμα κι αδικία
να μας έχει μόνο μία
οπόοοταν αδέρφι ό,τι ανακαλύψω το κρατάω για την πάρτη μου, έτσι;

Tf είπε...

Ταξιδιάρικο τραγουδάκι όσο δε πάει... κλείσε μάτια κι άνοιξε ορίζοντες. :)

magsoulini είπε...

Τραγουδάκι για το καλοκαίρι, καλύτερα εισιτήριο για το καλοκαίρι, μμμ θα θελα να μαι εισιτήριο στη τσέπη σου, η αφή στις άκρες των δακτύλων σου, πυρετός μέσα στο αίμα σου,...(τα σου είναι του)
Εύχομαι γκαζιές κι ανάποδα τιμόνια στο υπέροχο του καλοκαιριού σου κι από στρουμφάκια τον Χαχανούλη...
Πας συνήθως με πολλά, αλλά να πας και σε πολλά :-)

Ανώνυμος είπε...

On an island david Gilmour.
Αρκετά κομμάτια από αυτό το cd (οχι όλα)ηταν η μουσική μου μπροστά στη σκοτεινή θάλασσσα.
Στιγμές σαν κι'αυτές που λες καμιά φορά στα ποστ σου
"ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι αργά τη νύκτα" Για κάτι τέτοιες στιγμές, αλλά και άλλες, το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Πίνω στην υγειά του μπλέ βυθού.
Στο αεράκι χαδι.
Στον ουρανό με τα άστρα
Στόν ηλιο, στο φεγγάρι.
Καλές ανάσες.

david santos είπε...

That this weekend is good for twirls the people Greek and without fires.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ΑΠΕΙΡΩΤΑς: όχι, φίλε μου, δεν υπάρχει! Και είναι must…

@ fevis: Φεύγω για να βουλώσουν και τα δικά μου αφτιά!
:-)
Σε ευχαριστώ για όλα. Ξέρεις εσύ!

@ Emy: Εγω βλέπω τη λέξη να αναβοσβήνει κιόλας, τόσο καλά το έγραψες!

@ lote alcarin: Θα προσπαθήσω να κάνω όσα δεν έκανες. Και είμαι σίγουρος ότι θα νιώσεις πολύ καλά για μένα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: Τελευταίο βράδυ στην Αθήνα, μέχρι το επόμενο βράδυ που θα γυρίσω. Και θα είμαι καλύτερα.
Το ανάποδο τιμόνι έρχεται πάντα μαζί μου, είναι σαν το αποσμητικό μου: Δεν με εγκαταλείπει ποτέ!:Ρ

@ oneiroparmenh: Νομίζω ότι έτσι θα γίνει, όπως το λες!

@ ghteytria: Κι εμένα θα μου λείψετε πολύ. Γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους εδώ μέσα… Είσαι μέσα σε αυτούς...

@ Sardonian: όλους ένα κύμα θα μας φέρει, κλίκα! Αρκεί να μην παίζουμε με τη Χαβάη και λήξει, πάλι, 5-0. Υπέρ της Χαβάη(ς). Θα μου λείψεις, σκιουρίδι!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ an205: όλα από χέρι καμένα, φίλε…

@ monahikoslikos: ο λύκος κι αν εγέρασε, λύκε μου…

@ auburn Kate: Να περάσεις καλά, Κατερίνα…

@ satya: Θα περάσω τέλεια, το θέλω πολύ. Να περάσεις κι εσύ καλά!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Gogo: Αυτό είναι άλλο ένα τραγούδι που θα λιώσει στο Player μου. Πρόμις!

@ stavroulina: Χμμμ
Μήπως πήγες στον Γιώργο χτες βράδυ;

@ the muppet show girls: Για να βγαίνουμε κάθε χρόνο ξανανιωμένοι...
Ακριβώς έτσι! Καλά ταξίδια και σε σένα!

@ vrakas kostas: θα περνάω, Κώστα! Αλλά φοβάμαι μην κολλήσω!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Pan: Σε ευχαριστώ, Pan μου. Να είσαι καλά και θα τα πούμε σύντομα

@ Αθανασία: Ο καιρός θα περάσει γρήγορα, ο Σεπτέμβριος είναι πολύ κοντά. Κάνε κουράγιο και… απάνω του!

@ adiple: Όντως, έχω περάσει (και) από Παπάγου!...
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!

@ tsaperdona: Μην ανησυχείς καθόλου για το προφίλ σου. Το ΄χεις. Να περάσεις κι εσύ καλά… Αλίκη!

@ Ανώνυμος: Πάρε χαρτάκι για τη σειρά προτεραιότητας, έχεις το νούμερο 12223. Μπορείς να περιμένεις;
:)
Φυσικά και αστειεύομαι, όπως κι εσύ άλλωστε…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ passer-by: Χρειάζομαι χρόνο για να το συνηθίσω, για να εγκαταλείψω χώρους, δουλειές, dead lines, καθημερινές συνήθειες. Γιατί κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά!

@ POETIC SIN: Ο Βίλε και το… Ναταλάκι, το αναπαλαίωσαν καλά. Και είναι από τα τραγούδια που θα πάρω μαζί μου…

@ Tf: Θανούλι να είσαι καλά, θα ακολουθήσω τη συμβουλή σου, θα ανοίξω ορίζοντες.
:)

@ magsoulini: Πάντα πάω σε πολλά, αν και ξέρω ότι όποιος τα θέλει, χάνει και τα λίγα, αλλά πάντα έτσι ήμουν. I want it all, κατά πώς θα έλεγαν και οι Queen.
:-)

@ nekko: Σε ευχαριστώ πολύ για τις ανάσες. Είμαι πολύ καλύτερα τώρα!

Μαριλένα είπε...

Σπύρο μιά βεβαιότητα ότι περνάς όμορφα, πολύυυ όμορφα την έχω.

Να 'σαι καλά και προτείνω απαλά βραζιλιάνικα κομματάκια.

Πολλά φιλιά xxxx