7.6.08

Εδώ είναι το ταξίδι…

Άλλη μια δύσκολη εβδομάδα μόλις έχει τελειώσει και κάπου εδώ αρχίζει η προσωπική σούμα. Τι έκανα σωστό, τι έκανα λάθος, ποια θα μπορούσα να τα κάνω καλύτερα;
Κλείνω την πόρτα του
studio πίσω μου, «καλό σαββατοκύριακο να έχουμε» σκέφτομαι και, σταματώντας τους υπολογισμούς, μπαίνω στο καινούριο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω, ανοίγω κουκούλα και κάπου εδώ αρχίζει η αποσυμπίεση.
Στην παραλιακή έχει στηθεί ένα ιδιότυπο παζάρι από τις φυλές της Αθήνας, ένας δρόμος multi culti, όπου εδώ μπορεί να συμβιώσει άνετα ο χάι με τον βήτα-προς-δέλτα-εθνική. Κανένα πρόβλημα. Η νύχτα κρύβει όλα όσα το πρωί είναι άσχημα, είναι βράδυ Παρασκευής, είναι Ιούνιος, το καλοκαίρι είναι εδώ, ξεκινά δηλαδή η χρονική στιγμή που - και να θες – δεν (πρέπει να) έχει πολλά «πρέπει», εδώ που το χύμα προβλέπεται και επιβάλλεται, ήρθε η εποχή που περιέχει τις μαγικές λέξεις «διακοπές», «διάλειμμα», «ταξίδι». Και, ιδίως, αυτό: Τη λέξη «ταξίδι».
Είμαι πλέον στην άνοδο της Εθνικής οδού, ο αέρας μου χαϊδεύει το πρόσωπο, το Mx-5 βοηθάει πολύ, βλέπω αστέρια, έχω φύγει ήδη, νιώθω συνέχεια την ανάγκη να «φεύγω» με κάθε λογής ταξίδια. Πιθανώς, εσχάτως, επειδή ο κόσμος έχει μετατραπεί σε κάτι ολοένα και περισσότερο προβλέψιμο, ο κόσμος έχει γίνει κλειστός, δεν χαμογελάει, τσακώνεται, φωνάζει και μιλάει χωρίς λόγο.

Ανάβω τσιγάρο, ο καπνός δραπετεύει πολύ εύκολα, τα φώτα των δρόμων λούζουν τα χέρια μου, το πίσω μέρος του Miata δεν ισιώνει πουθενά, κάνει κι αυτό το ταξίδι του στους δρόμους της πόλης, χαμογελάω, ένα ταξίδι μόλις άρχισε και για μένα, είναι καλοκαίρι, το car stereo βαράει Speed of Sound, τα πιο γρήγορα, χωρίς εισιτήριο ταξίδια, είναι αυτά με τη δύναμη της σκέψης, που ξέρει να τρέχει πιο γρήγορα από την ταχύτητα του ήχου.
Μετά παρκάρω, σβήνω το τσιγάρο, έφτασα, μου υπόσχομαι να σταματήσω να σκέφτομαι τόσο πολύ για το υπόλοιπο της νύχτας.

To μπλόινγκ της κλειδαριάς είναι η μουσική υπόκρουσή στην τελευταία, «σοβαρή» σκέψη της ημέρας.
Με όποιο τρόπο εσύ επιλέξεις, το πιο γοητευτικό ταξίδι που μπορεί να σου προκύψει, είναι ένα ταξίδι…

32 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

καλά τόσο πήξιμο βρε παιδί μου ή βάλθηκες να τα κονομήσεις χοντρά;
Χάνεσαι πολύ χάνεσαι σπύρο...

daydreamer είπε...

Δεν ξερω αν ειναι καλό ή κακό πάντως πιστεύω πολύ στα ταξίδια της σκέψης...ως γνήσια daydreamer!!
Καλό ΣουΚου!!!

So_Far είπε...

Τώρα τί να σας πω, μόλις διάβασα ΜΧ-5 και το φυσικό επόμενο 'κουνάει πολύ το πίσω μέρος' θυμήθηκα την εποχή που οδηγούσα κι εγώ ένα παρόμοιο ..
εδώ είναι το ταξίδι αγαπητέ, σε χώρο και χρόνο και ίσως και όχι ανάλογα της εποχής, με αυτά τα 'επιβάλλεται' λόγω θέρους, χειμώνα, κλπ

Οι άνθρωποι γύρω μας είναι προβλέψιμοι επειδή τους γνωρίζουμε, επειδή δεν τους γνωρίζουμε, επειδή μας κούρασαν, επειδή κουράστηκαν..
Καλό Σ/Κ με ονειρεμένη πισόκουνη οδήγηση και ωραίες μουσικές εύχομαι

Εvgenia Tr είπε...

ήταν ωραίο το βράδυ της παρασκευής,να οδηγάς ακολουθώντας το φεγγάρι :)

Xristos είπε...

"Look up, I look up at night,
Planets are moving at the speed of light.
Climb up, up in the trees,
every chance that you get,
is a chance you seize.
How long am I gonna stand,
with my head stuck under the sand?
I'll start before I can stop,
before I see things the right way up."

christina είπε...

Το πιο ωραίο ταξίδι είναι το απρογραμμάτιστο.
Εκεί που έχεις ξεκινήσει για το σπίτι μια Παρασκευή απόγευμα, βρίσκεσαι να πίνεις τον καφέ σου 500 χμ μακριά Σάββατο χαράματα.

Χωρίς αποσκευές, όπου σε βγάλει, μόνος ή με παρέα.Χωρίς καμιά σκέψη. Χωρίς να έχεις τηλεφωνήσει σε κανέναν.

Η μόνη απαραίτητη αποσκευή που κουβαλάς είναι ο εαυτός σου, ο νοητικός και ο σάρκινος μαζί.


ΥΓ. Είπαμε, δουλειά και ταξίδια, αλλά μη νομίζετε ότι θα ξεφύγετε με ένα ποστ το δίμηνο!! :)

------ είπε...

Σπύρο
Καλησπέρα.Σας βάζω μια έκκληση.Πρόκειται για τη βαφτιστήρα μου.

Το Σάββατο 7 Ιουνίου στις 12 και μισή το βράδυ αυτοκίνητο αγνώστων στοιχείων χτύπησε μια 26χρονη κοπέλα καθώς διερχόταν την Κηφισίας στο ύψος του ΜΕΤΡΟ Μεγάρου Μουσικής και την εγκατέλειψε.
Οι περαστικοί ειδοποίησαν την Τροχαία Καισαριανής και το ΕΚΑΒ το οποίο τη διακόμισε τραυματισμένη στο Ναυτικό Νοσοκομείο όπου και νοσηλεύεται.
Παρακαλούμε θερμά όποιον γνωρίζει κάτι για την υπόθεση να επικοινωνήσει με την οικογένεια στο τηλ. 210-9650418. Θα σας είμαστε ευγνώμονες.

Φράνσις είπε...

Ομιλείτε με το κολλημενο εδώ και χρόναι mind-traveller,over.Σπυρουλακο μου, τα ταξίδαι επιβαλλοντια γι να μην "σκουριάζουν" τα φτερά μας,κυριολεκτικώς ή μεταφορικώς.Αυτο που με φοβίζει είνα όταν κι αν ακομη εχεις αποφασισει οτι δεν θα εχεις αποσκευε΄ς, η ελλειψη καποιων αγαπημενων βαραίνει ακομη περισσότερο.. Αυτο το υπερβαρο ποιος θα το παρει γαμωτο; να προσεχεις αηδονακι μου, και να μη χανεσαι, μας λειπεις. Μοοοουυυτς.

Ανώνυμος είπε...

δικιο εχουν ολοι οσοι αφησαν κομεντ. μας λειπεις Σπυρακο, εστω και αν ακουμε τη φωνουλα σου καθε απογευμα
Μαργαρίτα

Dream_Rider είπε...

Πάντα αυτό που αξίζει είναι το ταξίδι... Πολύ απλά γιατί ο προορισμόςέίναι με τον τρόπο του ένα τέλος..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλορίζικο το καινούριο κοσκινάκι σου!!!!
Από μόνη της η περιγραφή σου μου έδωσε την αίσθηση πως ο αέρας χτυπάει και το δικό μου πρόσωπο...
;-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

diva είπε...

:-)
Μια χαρά..προτεραιότητες σοβαρών σκέψεων , βλέπω..
Αλλιώς πώς να αντέξει κανείς;

Ανώνυμος είπε...

...Με την ευκαιρία
ανασηκώνομαι στις μύτες των καιρών
εδώ, στις επιχωματώσεις των κυμάτων
να ανελκύσω όλα εκείνα τα ταξίδια
τα επιβατηγά
που φόρτωσα με θέλω και με κάρβουνο.

……………………………………………
Ωραία που θα φεύγαμε φοβιτσιάρες άγκυρες.
Τελικά μαζί σου.
Το πιο ανεμπόδιστο, φιλαπόδημο
αποθησαυριστικό ταξίδι αφοσιωμένο
μαζί σου το αποτόλμησα Ακατόρθωτο
κι ακόμα να τελειώσει.

Δαπανηρή ιδέα ο βίος.
Ναυλώνεις έναν κόσμο
για να κάνεις το γύρο μιας βάρκας.


Ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Κική Δημουλά ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ για όσους δεν φοβούνται να ζήσουν το ταξίδι!
Α.Π.

Ανώνυμος είπε...

...Με την ευκαιρία
ανασηκώνομαι στις μύτες των καιρών
εδώ, στις επιχωματώσεις των κυμάτων
να ανελκύσω όλα εκείνα τα ταξίδια
τα επιβατηγά
που φόρτωσα με θέλω και με κάρβουνο.

……………………………………………
Ωραία που θα φεύγαμε φοβιτσιάρες άγκυρες.
Τελικά μαζί σου.
Το πιο ανεμπόδιστο, φιλαπόδημο
αποθησαυριστικό ταξίδι αφοσιωμένο
μαζί σου το αποτόλμησα Ακατόρθωτο
κι ακόμα να τελειώσει.

Δαπανηρή ιδέα ο βίος.
Ναυλώνεις έναν κόσμο
για να κάνεις το γύρο μιας βάρκας.


Ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Κική Δημουλά ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ για όσους δεν φοβούνται να ζήσουν το ταξίδι!
Α.Π.

Ανώνυμος είπε...

Ο ιδρώτας της καθημερινότητας σου εξασφαλίζει το ταξείδι και η χαλαρωση του ταξειδιού σε κάνει να αντέχεις τις μα...ίες της επιστροφής.

Ανώνυμος είπε...

ταξείδι είναι αυτό που μπορώ να κάνω στα μάτια σου. Αλλα εσυ αλλου κοιταζεις

Φράνσις είπε...

καλε!!!!!! Εισαι καλα βρε αηδονακι μου; Μας έλειψες μωρε. :(((((((((( θα τα πουμε το απογευμα... ελπίζω. Και το νου σου, αν γουσταρεις Κροατία και τον ροκα προπονητή της. Αποψε εχουν αγώνα. Μοοοοουυυυτςςς.

the muppet show girls είπε...

Καλοκαίριασε και οι σοβαρές σκέψεις που ζαλίζουν τους χάρτες του μυαλού σου τελειώνουν στα κλειδώματα.
Βάλε δυνατά μουσική, ρίξε ένα χαμόγελο, και ταξίδεψε με την ταχύτητα του μυαλού. Και της καρδιάς. Forever young.
Και γύρισε όταν σε βγάλει ο δρόμος.

Φιλί

Vrakas Kostas είπε...

Περασε κι αλλη μια Παρασκευη Σπυρο.
Διαρκει το ταξιδι.Κι ειναι καλα ετσι.
Δεν μου αρεσουν τα συντομα ταξιδια.Δεν προλαβαινεις να δεις τιποτα!
Να εισαι καλα φιλε!
Ζησε.

Νίνα είπε...

κι εγώ σε ταξίδι ειμαι εδώ και 5 μηνες και δεν θέλω να τελειώσει ποτε..και δεν θα τελειωσει ποτε γιατι απαξ και κατρακυλισει η καρδια τιποτα δεν τη σταματα..

Καλοτάξιδος :)

Φράνσις είπε...

Ψιτ! Αηδονακι, θα σου βαλω πρώτης ποιότητας καναβουρι βρε! χαχαχαχαχα .Εισαι καλα μωρε Σπυρουλακο μου; (Δηλαδη γιατι να μην ήμασταν εμεις χτες στον τελικό εεε; Η' η Κροατία γκαμώτοοοοοο.) Μακια.

MARIA ANDREADELLI είπε...

Όμορφα να είναι πάντα τα ταξίδια σου Σπύρο, όπως τα ονειρεύεσαι.
Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ monahikoslikos: πήξιμο τρελό, λύκε μου.
(Αυτή η δουλειά, αν δεν είσαι «απ’ αφνούς», δεν έχει φράγκα...)

@ daydreamer: πάντα να πιστεύεις σε αυτά τα ταξίδια...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ So_Far: εδώ είναι το ταξίδι. Όπως το είπες...

@ Ευγενία: ήταν πολύ ωραίο!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Xristos: I see things the right way up, φίλε!

@ passer-by: Μάλλον ένα ποστ το μήνα και πολύ είναι!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Νανά Τσούμα: ελπίζω να έχουν πάει όλα καλά, νανούκο...

@ auburn Kate: αυτό το βάρος, άστο να πλανάται...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαργαρίτα: θα προσπαθώ να μη σας λείπω. Promise…

@ Dream_Rider: Πάντα σου εύχομαι να βρίσκεις αυτό που αξίζει

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: θα έρθουν κι άλλα τέτοια ποστ, γλαρένια...

@ diVa: έλα ντε, ντίβα μου!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ΑΠ: μακάρι να μη φοβόμαστε ποτέ...

@ logicomix: μακάρι να αντέχουμε πάντα. Γιατί είναι δύσκολο...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ανώνυμος: Κάποιο λόγο θα έχω.

@ auburn Kate: Τελικά (και) η Κροατία, τον ήπιε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ the muppet show girls: Forever young...
Φιλί

@ vrakas kostas: Αυτό το ταξίδι διήρκεσε πολύ, Κώστα μου...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Νίνα: καρδιά που (κατρα)κυλά, μην τη φοβάσαι...
:)

@ auburn Kate: τελικά, το πήραν οι φούριας!...

@ POETIC SIN: και τα δικά σου ταξίδια! Ευχαριστώ!