15.2.09

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι...

«Στον αποκλεισμό της εθνικής οδού προχώρησαν οι αγρότες της Θεσσαλίας, όπως και οι παραγωγοί στο Δομοκό».

Μου θυμίζει 1995ντίλα ή είναι της φαντασίας μου; Τότε, εν μέσω σκανδάλου ροζ βίλας, είχε σκάσει και το θέμα «Αποκλεισμοί δρόμων». Εκείνο τον Μάρτιο, τα αντικειμενικά κριτήρια για τους αγρότες ήταν η αφορμή να βγουν τα τρακτέρ και να κλείσουν τις Eθνικές και να τον πίνεις εσύ που ήθελες όχι μόνο να πας στας εξοχάς, αλλά είχες σοβαρό πρόβλημα και έπρεπε να ταξιδέψεις. Έγιναν και κάτι τσάμπα μαγκιές του στιλ χύμα οι καρδάρες με το γάλα στην άσφαλτο και κάνα κριάρι θυσία στις κάμερες, που απαθανάτιζαν την αγροτική επανάσταση. Θα μου πεις, «αυτοί οι άνθρωποι πώς πρέπει να αντιδράσουν;».

Δηλώνω εξαρχής παντελή άγνοια επί του θέματος, για να μην παρεξηγηθώ. Δεν ξέρω ποιος είχε υποσχεθεί στους αγρότες και τι ακριβώς, πόσο βαμβάκι μπορεί να απορροφήσει η αγορά. Ξέρω μόνο ότι το βαμβάκι είναι απαλό. Όταν όμως το ποτίσεις με οινόπνευμα και το ακουμπήσεις σε μια ανοιχτή πληγή, τσούζει πολύ. Θα μου πεις, «μπορούμε να τους κρίνουμε απ' τον καναπέ μας;».

Είχε τύχει, λοιπόν, να πέσω σε μπλόκα. Είναι πολύ δυσάρεστο συναίσθημα κάποιος να μη σε αφήνει να συνεχίσεις, ακόμη κι αν εσύ το ζητάς ευγενικά, παρακαλώντας. Είναι ακόμη πιο δυσάρεστο να βλέπεις ανθρώπους να νιώθουν θεοί, έχοντας βάλει τρακτέρ στο δρόμο. Να σε ταρακουνάει κάποιος και να φωνάζει στ' αφτί σου «ξέρεις πώς βγαίνει το βαμβάκι, ρε;», με την έντονη μυρωδιά του κρασιού στο πρόσωπό σου. Είναι πολύ εύκολο να σκεφτείς «τα έχει τσούξει» και να μη σκεφτείς ότι ήπιε απλώς για να ζεσταθεί από την παγωνιά. Ότι μπορεί να έχει καταστραφεί η σοδειά του, ότι μπορεί η τράπεζα να του κατασχέσει το τρακτέρ, ότι θα μπορούσε να είναι ο πατέρας σου. Δεν έχει σημασία πάντα πόσα «κιλά» δίκιο έχεις, αλλά πώς τα κοστολογείς. Από τον καναπέ του σπιτιού μας, δεν καταλαβαίνουμε την αγωνία των αγροτών. Oύτε καθηλωμένοι, όμως, σ' ένα μπλόκο επί ώρες θα την καταλάβουμε.
Σας αφήνω τώρα, πρέπει να κλείσω το λαπ τοπ. Προχωράμε, μου φαίνεται. Ένα μέτρο. Σε 1 χλμ., στο βάθος, βλέπω τρακτέρ. Φτάνουμε στο μπλόκο...

Όπως δημοσιεύτηκε στο CAR Φεβρουαρίου. Όταν έγραφα το κείμενο αυτό, δεν είχε αρχίσει το... "πανηγύρι"...

1 σχόλιο:

Φράνσις είπε...

Βρε αηδονακι μου, ποτε ξαναεμφανιστηκαν μπλοκαι και δεν το ανελήφθην; Εγω παντως σήμερα στας ειδησεις δεν ακουσα τίποτα.Χωρις αυτο να σημαινει βέβαια οτι δεν ετοιμαζεται κατι, ή υπαρχει ηδη.Οσο για τον παραλληλισμο σου με το μπαμπακι ποτισμενο στο οινόπνευμα... έγραψες as usual, αηδονάκι μου.(Μη μου μιλατε για χρεη, μη μου μιλατε λεω, μοη μου μιλατε.-:(((((((( Μάκιαααα.