R.I.P., Michael

Η είδηση το έγραφε ξεκάθαρα, οι τίτλοι έπαιζαν με επιτυχία το παιχνίδι των κλισέ:
Πρόωρο τέλος σε ηλικία 51 ετών Πέθανε ο «βασιλιάς της ποπ», Μάικλ Τζάκσον Πρόωρο τέλος, σε μια ταραγμένη ζωή

Για να συνεχίσουν: “Η παγκόσμια μουσική σκηνή θρηνεί για το θάνατο του διάσημου Αμερικανού τραγουδιστή Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος απεβίωσε την Πέμπτη σε ηλικία 51 ετών. Ο «βασιλιάς της ποπ» μεταφέρθηκε εσπευσμένα το μεσημέρι της Πέμπτης (τοπική ώρα) από την έπαυλή του στο Μπέβερλι Χιλς σε νοσοκομείο του Λος Αντζελες, έχοντας υποστεί καρδιακό επεισόδιο”.

Θα μπορούσαν να συνεχίσουν λέγοντας ότι «ο κόσμος της μουσικής δε θα είναι πια ο ίδιος», κι άλλα τέτοια κλασικά και εικονογραφημένα. Ίσως να έλεγαν ότι «ο ίδιος δήλωνε Πήτερ Παν, εδώ τα αδέρφια του που τον ζήλευαν», οι κακές γλώσσες ακόμα και τώρα θα μιλούσαν για «το... κόλλημα που είχε με τα παιδιά, με το πόσο καιρό είχε να μας απασχολήσει μουσικά», να, παίζουν τα πλάνα με «το μπαλκόνι και τις ισορροπίες του παιδιού του από τη μασχάλη, 13 φορές κέρδισε Γκράμι, πάντα ήθελε να είναι λευκός, smooth criminal...».
Νέο πλάνο από συναυλία, ο Μάικλ στριφογυρίζει χορεύοντας όπως μόνο εκείνος μπορούσε, εδώ τα λαμέ ρούχα του.

Η αλήθεια είναι ότι μεγαλώσαμε με τον Μάικλ, εκείνος δε μεγάλωσε ποτέ. Εκείνος μας κατάλαβε, ήξερε τι θέλαμε, εμείς δεν τον καταλάβαμε ποτέ. Μόνο θαυμάσαμε το ταλέντο του, σε όλα αυτά που έκανε. Κι αν αξίζει να μας μείνει κάτι, αυτό ήταν: Το ταλέντο του.
Ο δάσκαλός μου, ο Ιωσήφ Αβράμογλου, γι’ αυτό που μόλις έγραψα, για το ταλέντο του, έφτιαξε πολύ γρήγορα ένα group στο Facebook, θα το βρείτε εδώ: http://www.facebook.com/group.php?gid=83640968238

Είμαι τρελά κουρασμένος από τη δουλειά, I’m bad, I’m bad, ανακατεύω με αργές κινήσεις το φρέντο μου, στο σαλόνι μου χορεύει ο Μάικλ με τα ζόμπι του από το «Θρίλερ», beat it, dirty Diana, οι κιθαριές του Σλας από τους Γκανς...
Ανάβω τσιγάρο, ο Μάικλ, ο Jacko, τώρα πια, είναι ένας άλλος...