FLUTE ROCK, 42 ΕΤΩΝ*

Ήταν 20 Δεκεμβρίου 1967 όταν οι Ίαν Άντερσον και Γκλεν Κόρνικ σχηματίζουν το ροκ γκρουπ των Jethro Tull.

Ένας από τους πολλούς θείους που είχα, ήταν αγροφύλακας. Ήταν ο απόλυτος νόμος των αγρών, λόγω της δικαιοσύνης που διακατείχε. Ένας απλός και ήσυχος άνθρωπος που αγαπούσε όλο τον κόσμο, που είχε μια υπέροχη οικογένεια και μια ήσυχη ζωή. Ένας συνάδελφός του, Βρετανός στην καταγωγή και λίγο… μπαρμπαδουλειάς, που «έπιαναν» τα χέρια του, εφηύρε τη μηχανή της σποράς, που έλυσε τα χέρια των γεωργών και τους έκανε να πίνουν malt στην υγειά του. Ταυτόχρονα, αρκετά χρόνια αργότερα, αφού ο ίδιος έζησε μεταξύ των ετών 1674 και 1741, θα ονοματοδοτούσε ένα από τα πιο δημοφιλή συγκροτήματα της ροκ. Ξέχασα να σας τον συστήσω. Το όνομά του ήταν Jethro Tull...

Οι του συγκροτήματος κράτησαν αυτό το όνομα για μία εβδομάδα και αυτό ήτο άθλος! Κάθε εβδομάδα που έπαιζαν και σε κάποιο άλλο μέρος, άλλαζαν και το όνομά τους, κανένα δεν τους καθόταν καλά. Τελικά, αυτό ήταν και το τελευταίο όνομα που άλλαξαν. Τον Ιανουάριο του 1968 ηχογράφησαν το single «Sunshine Day», που κυκλοφόρησε από την MGM Records, αλλά το Jethro Tull - από λάθος - τυπώθηκε Jethro Toe. (Αν τον βρείτε αυτόν τον δίσκο να τον πάρετε, είναι συλλεκτικός. Άρα, να έχετε και το καρνέ των επιταγών μαζί σας).
Το ιδιαίτερό τους στοιχείο, από το ξεκίνημα έως και σήμερα, ήταν και είναι, τόσο το περίφημο φλάουτο, όσο και τα αξεπέραστα φωνητικά του τραγουδιστή και ηγέτη του συγκροτήματος, αυτής της εμβληματικής φιγούρας που φέρει το όνομα Ian Anderson. Οι Tull, αρχικά, έπαιζαν μπλουζιές, στη συνέχεια πασπάλισαν με στοιχεία από κλασική, φολκ, έθνικ και τζαζ μουσική και έψησαν το γλυκό με αύρες από φλάουτο. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο οι δημοσιογράφοι επινόησαν τον όρο «flute rock», μόνο και μόνο για να μπορέσουν να περιγράψουν και να οριοθετήσουν τη μουσική των Jethro.

Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 30 albums, έχουν πουλήσει περισσότερα από 60 εκατομμύρια αντίτυπα, έχουν δώσει πάνω από 2.500 live σε 40 χώρες.
Τώρα πια, που έχουμε πάρει μια απόσταση από τα γεγονότα, οι Jethro Tull θεωρήθηκαν – και όχι άδικα – ως οι πρωτεργάτες αυτής της μουσικής κίνησης που, αργότερα, χαρακτηρίστηκε ως art rock. Δεν ήταν, όμως, ο μοναδικός τίτλος, η μοναδική ταμπέλα που κουβάλησαν. Τα «Benefit» και «Aqualung» ήταν η αποτύπωση του ταλέντου τους, αυτό το ταλέντο που μπορεί να διαπρέπει στο «art rock», στο «blues rock», στο «folk rock» ή όπως αλλιώς μπορεί να ειπωθεί. Το θέμα είναι να μπορείς, χωρίς μεγάλη σκέψη, να αποκωδικοποιήσεις τον ήχο τους, αφού για τους Jethro Tull δεν υπάρχουν μόδες και μουσικά κινήματα, η ροκ είναι μία, διάολε. Αλλά υπάρχουν οι διαφορετικές εκφάνσεις της.
«Σε όλη μου την πορεία ήμουν ο τύπος που έπαιζε φλάουτο σε μια ροκ μπάντα. Ποτέ δεν άντεχα τον δυνατό θόρυβο με τον οποίον είναι συνυφασμένο το ροκ και θεωρούσα ότι τα καλύτερά μου τραγούδια όπως το "Aqualung" ή το "Locomotive Breath" μπορούν να αναδείξουν τη δυναμική τους και χωρίς ηλεκτρισμό, μόνο με ακουστικά όργανα».

Οι Jethro Tull «χτύπησαν» σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ιστορίας γενικά και της μουσικής ειδικότερα, τότε που εξέπνεαν οι αγάπες και τα λουλούδια των 60s. Τη στιγμή, δηλαδή, που target είναι ο στόχος που μεταβάλλεται και που το target group υποστηρίζει, κουρασμένο, «δεν έχουμε τη διάθεση να αλλάξουμε τον κόσμο, δεν μπορούμε ή δεν ξέρουμε πώς να τον αλλάξουμε. Αλλά θα συνεχίσουμε να λέμε πόσο fucked up είναι». Από έναν τύπο, που είναι όλη μέρα μέσα στα λουλούδια, παίρνουν το όνομά τους και ο δικός μου θείος είναι εκεί ψηλά και δεν ανακάλυψε κάτι όπως ο Τζέθρο και ούτε έδωσε σε συγκρότημα το όνομά του. Άλλωστε, πόση επιτυχία θα έκανε ένα συγκρότημα με το όνομα «Φώντας Κίτσιος»;

* Το κείμενο αυτό αφιερώνεται στο θείο μου που ήταν ροκ…

Πηγές

wikipedia.org www.jethrotull.com http://www.j-tull.com/