12.8.11

Πολύχρονος, κύριε Νόπφλερ

Στις 12 Αυγούστου 1949 γεννήθηκε ο Μαρκ Νόπφλερ, κιθαρίστας, τραγουδιστής και πάνω απ’ όλα η ψυχή των Dire Straits. O σουλτάνος του σουίνγκ είναι εξήντα plus, αλλά μπορεί ακόμη και σήμερα να δαμάζει με τον ίδιο θαυμαστό τρόπο ένα κομμάτι ξύλο και λίγο σύρμα, που οι γνώστες το λένε χορδές.
Σ’ αυτό το κείμενο συγκέντρωσα τα βασικά που πρέπει να γνωρίζουμε για τον Μαρκ

@ Ο Νόπφλερ ξεπήδησε στη σκηνή το '77 με τους Dire Straits και το ντεμπούτο τους «Sultans Of Swing». Ένα άλμπουμ το οποίο – παρά το γεγονός ότι εκείνη την εποχή ήκμαζε το πανκ – έγινε αμέσως χρυσό.

@ Το ομότιτλο τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά στα Pathway Studios του Βορείου Λονδίνου, ως demo. Η Phonogram (άλλοτε Universal) τους έκανε συμβόλαιο και το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο τον Φεβρουάριο του 1978 για να το ηχογραφήσει ξανά, μαζί με τα υπόλοιπα τραγούδια του πρώτου άλμπουμ τους. Το «Sultans of Swing» άρχισε να ακούγεται 6 μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους, τον Οκτώβριο του 1978. To τραγούδι αναφέρεται στα μέλη ενός τζαζ γκρουπ της εργατικής τάξης, τα οποία δεν επιζητούν την επιτυχία, αλλά – μόνο – θέλουν να παίζουν τη μουσική τους.

@ Το σόλο του Μαρκ, σε αυτό το τραγούδι, κατατάχθηκε στην 22η θέση στον κατάλογο με τα καλύτερα κιθαριστικά σόλο, τον οποίο κατάρτισε το περιοδικό «Guitar World». Η καλύτερη εκτέλεσή του είναι εκείνη που διήρκεσε 11 λεπτά στη συναυλία συμπαράστασης για την αποφυλάκιση του Μαντέλα, στο Γουέμπλεϊ, το 1988. Δίπλα στον Νόπφλερ ήταν και ο Έρικ Κλάπτον.

@ Η καριέρα του Μαρκ έχει διαρκέσει πάνω από 40 χρόνια, σε μια πορεία που προσμετρά δεκάδες εκατομμύρια δίσκους και χιλιάδες live εμφανίσεις.

@ Οι Dire Straits διαλύθηκαν το '95 - «ένα κομμάτι του μεγάλου ταξιδιού μου στη μουσική», όπως ο ίδιος έχει δηλώσει – κι αφού είχαν φτάσει στο απόγειο της πορείας τους. Ο δίσκος τους, «Brothers in Arms», αποτελεί ένα από τα πιο εμπορικά άλμπουμ στην ιστορία του ροκ.

@ Ο Νόπφλερ, ο «πιο γαλήνιος μουσικός στη ροκ», όπως τον αποκαλεί ο Τύπος, δεν απασχόλησε ποτέ τα ταμπλόιντ. Η μοναδική φορά που ακούστηκε κάτι γι’ αυτόν και δεν αφορούσε τη μουσική του, ήταν όταν έπεσε από τη μοτοσικλέτα του το 2003. Ακόμη και σήμερα, για τις μετακινήσεις του έχει ένα σκούτερ, συνεχίζει να οδηγεί παρά το ατύχημα. Γιατί, όπως λέει ο ίδιος, «μια βόλτα με το σκούτερ αποτελεί έναν από τους τελευταίους τρόπους διαφυγής που έχουν απομείνει...».

@ Είναι μανιώδης συλλέκτης και διαθέτει περισσότερες από 70 κιθάρες στη συλλογή του.

@ Φυσικά και συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του περιοδικού «Rolling Stone», με τους 100 σπουδαιότερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Συγκεκριμένα, είναι ο 27ος καλύτερος κιθαρίστας.

@ Έχει τιμηθεί με τον τίτλο του διδάκτορα της μουσικής από δύο βρετανικά πανεπιστήμια.

Σόλο, με τρέμολο, αντί επιλόγου

Για μένα ο Μαρκ είναι ένας από τους τελευταίους ήρωες της κιθάρας, ένας αυθεντικός Σκωτσέζος, πρώην δάσκαλος, που αν κάναμε παρέα θα με πήγαινε κάθε βράδυ και σε διαφορετική παμπ για να τον ακούσω να παίζει μπλουζ. Για μένα ο Μαρκ θα είναι για πάντα ένας γλυκός αναχρονισμός που θα μου φέρνει στο μυαλό εικόνες από μια ζωή που δεν έζησα, που δεν ήμουν παρών. Και πάντα θα έχω στο μυαλό μου τα λόγια του: «Τίποτα δεν έρχεται μόνο του, χωρίς να κουνηθείς κι εσύ…».

Δεν υπάρχουν σχόλια: