17.1.08

17 χρόνια μετά…

Ήταν ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου του 1991: Ξεκινά η επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», κατά την οποία οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους επιτίθενται εναντίον του Ιράκ, που είχε καταλάβει και προσαρτήσει το Κουβέιτ. Το ίδιο βράδυ, το Ιράκ εκτοξεύει οκτώ πυραύλους Σκουντ εναντίον του Ισραήλ.
Ο πατήρ Μπους, χειραγωγώντας τον ΟΗΕ και επιτυγχάνοντας ευρύτατη συμμαχία, εισέβαλε στο Ιράκ. Έξι εβδομάδες αργότερα τα ιρακινά στρατεύματα αποχωρούσαν από το Κουβέιτ.

Όσα πρέπει να θυμόμαστε και να γνωρίζουμε

@ Οι Σύμμαχοι κινητοποίησαν 580.000 άνδρες, 750 αεροπλάνα, 60 πολεμικά πλοία και 1.200 άρματα μάχης. Απέναντί τους 350.000 Ιρακινοί στρατιώτες.

@ Στον πόλεμο του Κόλπου η Αμερική χρησιμοποίησε για πρώτη φορά όπλα, τους πυραύλους κρούζ, τα αεροπλάνα stealth και τα όπλα ακριβείας, τα λεγόμενα ΄΄έξυπνα΄΄ όπλα.

@ Τότε αποκλειστεί η διεθνής επικοινωνιακή κάλυψη, επρόκειτο για «υπερθέαμα χωρίς εικόνα», στο οποίο ο «θεατής» συμπλήρωνε με φαντασία τα κενά των επισήμων αφηγήσεων. Το CNN έκανε πάρτι δείχνοντας Αμερικανούς να τρώνε το παγωτάκι τους στα χαρακώματα. Ήταν ο «πόλεμος του καναπέ».

@ Το 1991, στην Καταιγίδα της Ερήμου, οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις είχαν περίπου 140 νεκρούς στρατιώτες. Από αυτούς οι 57 - κατ' άλλους οι 63 - οφείλονταν σε «φίλια πυρά»!

Το 8,6% των στρατιωτών ήταν γυναίκες. Η 32χρονη ταγματάρχης Μαρί Ρόσι ήταν η πρώτη γυναίκα πιλότος που σκοτώθηκε όταν το ελικόπτερο Σινούκ έπεσε σε ηλεκτροφόρα καλώδια στη Σ. Αραβία. Άλλες 15 σκοτώθηκαν, ενώ η γυναικεία παρουσία έγινε γνωστή από τις δύο πιο αναγνωρίσιμες αιχμάλωτες πολέμου. Η ιστορία της Ροντά Κόρνουμ γράφτηκε σε βιβλίο.

@ Ο πόλεμος διήρκεσε 6 εβδομάδες άλλα είχε καταστροφικές συνέπειες για τον αντίπαλο. Το Ιράκ είχε χάσει περίπου 4.000 άρματα μάχης, 240 αεροσκάφη, 1.856 οχήματα μεταφοράς στρατευμάτων και 50.000 έως 100.000 στρατιώτες, σύμφωνα με διάφορους υπολογισμούς ειδικών στη Δύση.

@ Αμερικανοί βετεράνοι, που είχαν πολεμήσει στο Ιράκ το '91, είχαν καταγγείλει ότι τους πρώτους Ιρακινούς αιχμαλώτους τους είχαν θάψει στην έρημο με τα κεφάλια έξω και οι περισσότεροι πέθαναν έτσι.

@ Στις 2 Μαρτίου 1991, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ανακοινώνει τους όρους για την κατάπαυση του πυρός: Το Ιράκ υποχρεωνόταν να καταστρέψει τους βαλλιστικούς του πυραύλους και κάθε είδος πυρηνικού ή βιολογικού όπλου που διέθετε.

@ Ο πόλεμος του κόλπου προκάλεσε μια από τις σοβαρότερες οικολογικές καταστροφές που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης. Οι βομβαρδισμοί των συμμαχικών δυνάμεων αλλά και η ανατίναξη πολλών πετρελαιοπηγών από την πλευρά των Ιρακινών διατάραξαν τις οικολογικές ισορροπίες της περιοχής. Το Ιράκ έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας στον κόσμο, που οφείλεται εν μέρει στις καρκινογενέσεις.

@ Θύμα των μαζικών βομβαρδισμών δεν έπεσε μόνο ο ιρακινός πληθυσμός, αλλά και οι ίδιοι οι στρατιωτικοί των χωρών του ΝΑΤΟ. Μετά την επιστροφή των βετεράνων στις πατρίδες τους οι περισσότεροι από αυτούς παρουσίασαν προβλήματα υγείας. Τα κυριότερα συμπτώματα ήταν παράλυση, επίμονοι πονοκέφαλοι, συχνοί πυρετοί, αμνησία, στρες, αϋπνία, εξανθήματα, αιμορραγίες, ακόμα και λευχαιμία. Επίσης, πολλά νεογέννητα βετεράνων παρουσίασαν σοβαρές σωματικές ανωμαλίες. Η περίεργη και ανεξήγητη αυτή ασθένεια ονομάστηκε «σύνδρομο του Κόλπου» και σύμφωνα με ιατρικά συμπεράσματα οφείλεται στην έκθεση των στρατιωτών σε εξασθενημένο ουράνιο, το οποίο περιείχαν οι βόμβες που έριξαν οι ίδιοι.

Αυτός ήταν ο πρώτος μεγάλος πόλεμος που γνώρισα. Ήμουν δημοσιογράφος σε εφημερίδα και ήρθε ένα τέλεξ(!) από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων που έγραφε ότι ξεκινά ο πόλεμος… Eκείνο το βράδυ του Γενάρη, στη Βαγδάτη, επικρατούσε ησυχία.

Πού ήσουν, τότε, όταν ξέσπασε ο πόλεμος; Θυμάσαι;

Πηγές

Ελευθεροτυπία

Νέα

Το Βήμα

ΑΠΕ

38 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Όχι μόνο στο Ιράκ αλλά και στο MEGA είχε ησυχία.
Ήταν οι μόνοι που έχασαν την είδηση, θυμάσαι;

Αλεξάνδρα είπε...

Πράγματι! ο πρώτος πόλεμος που ζήσαμε.

Και περιείχε όσα σωστά γράφεις.

Οσοι έχουν ζήσει πόλεμο ξέρουν την φρίκη του.

Ανατριχιάζω και μόνο στο άκουσμα της λέξης πόλεμος.

Ομως μπράβο σου που έχεις μνήμη, που θυμίζεις ξανά όσο δεν πρέπει να ξεχαστούν για να μην επαναληφθούν.

Καλημέρα

Σπύρος είπε...

ΠΟΛΕΜΟΣ . . = Οτι χειρότερο απ'ολες τις πλευρές . . :)


Που ήμουνα ; (χε χε)

Ειμαι μικρουλις (81) οπότε τότε πήγαινα δημοτικό :) Αλλά θυμάμαι απο ειδήσεις τα σκηνικά . . .

ΦΡΙΚΗ :)

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

gerasimos είπε...

Kαι σήμερα ο υιός Μπους ολοκληρώνει την περιοδεία του για την παγκόσια ειρήνη στη Μέση Ανατολή κλείνοντας συμφωνίες ύψους 20 δισ. δολαρίων με τη Σαουδική Αραβία για προμήθεια οπλικών συστημάτων. Τώρα πως γίνεται να προωθείς την παγκόσμια ειρήνη πουλώντας όπλα μάλλον μόνο ο ίδιος το ξέρει. Κάποιοι κακεντρεχείς θα έσπευδαν να συμπληρώσουν ότι τώρα που φεύγει από το Λευκό Οίκο και επιστρέφει στην οικογενειακή επιχείρηση (τα πετρέλαια, μια και ο ίδιος και ο πατέρας του είναι γνωστοί 'πετρελαιάδες') κοιτάει το παιδί και το μέλλον του και σπεύδει να αναθερμάνει τις σχέσεις του με τους επιχειρηματικούς του συνεταίρους, τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες.

Maria Mikro Analogo είπε...

Ο πρώτος τηλεοπτικός πόλεμος! Ο κόσμος δεν πίστευε πως ήταν αληθινός για πολλά χρόνια, όλοι έλεγαν πως ήταν γυρισμένος σε στούντιο. Και το cnn φυσικά τότε είχε την τιμητική του...
Που ήμουν τότε ε? 6η δημοτικού και καθόμασταν με τους γονείς μου στο σαλόνι μπροστά στην τηλεόραση προσπαθώντας να καταλάβουμε τι είναι αυτό που συμβαίνει. Στα μάτια μου πάντως φάνταζε ιδιαίτερα φαντασμαγορικό, σαν ταινία.
Καλημέρα να έχουμε. Φιλιά!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Φρίκη!!!
Αίμα, συντρίμμια, πανικός, κραυγές απόγνωσης, αντιασφυξιογόνες μάσκες στην από κει πλευρά.

Γιατί στην από δω, ήταν
"Ο πρώτος που παρακολουθήσαμε λεπτό προς λεπτό,ξαγρυπνώντας τα βράδια, με συντροφιά καφέδες, κόκα-κόλες, πίτσες και καρμπονάρες...
Οι οικτρές, απάνθρωπες και εξωπραγματικές αντιθέσεις σε τούτο τον πλανήτη.
Και ακολούθησε Σερβία..... και.... ξανά Ιράκ και Κύριος οίδεν τί άλλο μας περιμένει...
:-(((

Πού ήμουνα;
Ως εργαζόμενη μητέρα και...καλή νοικοκυρά στο σπίτι με τη μικρότερη 3 ετών, το τρίτο μου στην ηλικία ακριβώς του lockheart και μια μεγάλη τρομάρα μήπως ο πόλεμος "σκάσει μύτη" και προς Κύπρο μεριά, στην περίπτωση που θα ενεπλέκετο και η Τουρκία (αλυσιδωτές επεκτάσεις)

Δε θέλω να θυμάμαι...όμως μπράβο σου που μας ο θύμισες..γιατί ξεχνάμε εύκολα, όσοι είμαστε έξω από το χορό..

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Lote Alcarin είπε...

Ωρε Σπύρο τι μας θύμησες... Εγώ ήμουν Γυμνάσιο μάλλον... Φρίκη θυμάμαι τότε... Φρίκη και τώρα... Για στο στόμα σου gerasime... ΄Κρίμα.. Κρίμα που είμαστε τόσο ανήμποροί... Κρίμα..

Lote Alcarin είπε...

Α! Και ξέχασα! Σωστή επιλογή κομματιού, φυσικά, φυσικά...

Love and Poison είπε...

Σπύρο, έχεις δει το Zeitgeist?

p.s. Δεν θυμάμαι που ήμουν πάντως ;Ρ

o kairos είπε...

Στην εφημεριδα βριζοντας..

Φράνσις είπε...

καταρχάς, δεν θα μπορουσες να επιλεξεις καλύτερο τραγουδι για "χαλί" στο ποστ.Σπυρουλη μου δεν θυμαμαι που ήμουν.Η' μαλλον θυμαμαι- ήτνα η χρονιά που μπήκα στη Νομική, και ΄βιωνα εναν δικο μου πόλεμο,τα σημαδια του επουλώθηκαν θελω να πιστεύω... Αλλα ακόμη υπαρχουν εστίες εδω κι εκει.Και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Οπως και στους κανονικούς, εξωτερικους μεγαλους πολέμους.Διαβαζα τις προαλλες οτι ο υποψήφιος για Πρόεδρος της Αμερικής, εκεινο το τέμενος ηθικολογάις και προγουλιών Mc Cain ζητάει την παραμονή των αμερικανικών στρατευματων στο Ιρακ για αλλα 100 χρόνια.Ας είναι καλα το Κογρέσσο που περναει στη ζούλα τις εγκρίσεις.Ξεφτίλες.Μουτς αηδονακι μου.Τα λεμε απόγευμα.

roadartist είπε...

Γίνεται ρε γαμώτο να πάψουν οι ****πόλεμοι?????
Τι ανθρωπότητα..και τι κόσμο θα αφήσουμε στις μελλοντικές γενεές?

Pan είπε...

Ήρθα με φόρα για να σε κράξω για το politically correct αραπάκια - ρατσισμός.

Αλλά με αυτά που διάβασα μου κόπηκε η όρεξη μαχαίρι.

Εγώ τότε ξεκίνησα να αποφεύγω την τηλεόραση.

Erisadesu είπε...

πριν τόσα χρόνια ήμουν 10
το μόνο που θυμάμαι με ντροπή κιόλας είναι οτι νόμιζα οτι οι Αμερικάνοι είχαν δίκιο και πανηγύριζα...
πόσο ντρέπομαι γι αυτή μου την πράξη.

Στις 20/03/08 κλείνουν 5 χρόνια απο την καταραμένη ημέρα εκκίνησης της 2 επίθεσης των Αμερικάνων.
Πόσο ντρέπομαι γι αυτό.
Πόσο καιρό θα με κυνηγάει αυτή η ημερομηνία;
5 χρόνια Αμερικάνικης κατοχής
17 χρόνια είμαστε συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα.

Vrakas Kostas είπε...

Δεν θα το πιστεψεις αλλα ειναι αληθινο!Εδω διπλα που μενω,ειναι η Αμερικανικη βαση για την εκδοση του
Stars and Stripes!
Εκεινο το βραδυ πηγαμε να φαμε με εναν φιλο Ελληνα που ειχε ερθει απο Βοστωνη να με δει..στο Abdul s!
Φημισμενο εστιατοριο,λογω των φρεσκοτατων και ζουμερων steaks!
Ηταν δε συναμα και στεκι για τους Αμερικανους της βασης διπλα!
Κι ενω τρωγαμε,ειδα ξαφνικα πολους απο τους Αμερικανους..να πληρωνουν βιαστικα και να την κανουν!
Αμεσως μετα ειδα το τρειλερ στο CNN
με την ειδηση περι πολεμου!
Ωραια τα εγραψες βρισκω!Εγω αποκαλω αυτην την περιοδο σαν...Παλαια Διαθηκη!
Καθως την...Νεα Διαθηκη,την γραφει τωρα ο υιος Μπους!
Χαιρετω σε φιλε Σπυρο!

koptoraptou είπε...

Σπύρο χωρίς παρεξήγηση, πήγαινα σχολείο τότε. Αλλα - από τότε - έβλεπα πολύ τηλεόραση και στο βίντεο εχω εικόνες από εκείνες τις... συγκλονιστικές μεταδόσεις. Τις καλημέρες μου!

tzotza είπε...

εγω ημουνα στο τελευταιο ετος του πανεπιστημιου τοτε..ειχα παει το προηγουμενο καλοκαιρι στην αμερικη να δω τους γονεις μου και θυμαμαι ακομη ποσο ενθουσιασμενοι ητανε οι πιο πολλοι αμερικανοι με την προοπτικη ενος πολεμου για το 'καλο του κοσμου'...απαπαπαπαπαπαπ...δεν μαρεσει που θυμαμαι τετοια πραγματα αλλα πρεπει να μη το ξεχναμε..
μια απο τις πιο ασχημες λεξεις ειναι αυτη του ΄πολεμου' και δυστηχως αντι να την ξεγραψουμε απο την χρηση μας, βλεπουμε ολο και περισσοτερες φορες να την χρησιμοποιουμε..τραγικο πραγματικα...

παντα μαρεσουνε αυτα τα ποστ σου σπυρο μου..το ξερεις anyways!

καλη εβδομαδα να εχουμε!!
φιλια πολλα!
:)

vatraxokoritso είπε...

Φυσικά και θυμάμαι, "εκείνες τις μέρες", έφτιαχνα τα χαρτιά μου για την σύνταξη. Δόξα να χει ο πανάγαθος, όλα καλά τώρα πια, ούτε πόλεμος ούτε κακό! και κάθε μήνα σκάνε τα 360 ευρωπουλάκια. Φίνα την περνάμε!...

(χτίμπερλαντ)

σπόρος είπε...

Από τον πόλεμο θυμάμαι τις εικόνες στην τηλεόραση με τους βραδινούς βομβαρδισμούς με πυραύλους, με soundtrack τον ήχο της σειρήνας, σαν αυτά τα θρίλερ που δεν βλέπω γιατί φοβάμαι και εννοείται από αυτά που ο εγκέφαλος κάνει delete γιατί είναι δυσάρεστα(!) Αυτό που πραγματικά με ανατριχιάζει είναι η σκηνή με τους θαμμένους στρατιώτες στην έρημο, και αυτό γιατί μου έρχεται μια αντίστοιχη σκηνή μιας ταινίας (δεν ξέρω καν ποιά είναι) την οποία είδα περίπου τεσσάρων χρονών, κρυφά από τους γονείς, και έδειχνε παιδάκια που έκλαιγαν θαμμένα σε άμμο ή μέσα σε βαρέλια, δεν θυμάμαι, (είπαμε, delete) με τα κεφάλια απέξω, και η οποία έγινε για αρκετές νύχτες ο εφιάλτης μου.
Συνειρμικά, το μόνο που θυμάμαι, επίσης, είναι η απορία μου για το πώς αισθάνονταν αντίστοιχα αυτοί οι στρατιώτες και εννοείται, τα παιδάκια που έζησαν εκείνο τον πόλεμο.
Και τί άλλο να θυμηθώ δηλαδή, μια ταινία ήταν αυτός ο πόλεμος, στην οποία δεν έχει -ούτως ή αλλιώς- σημασία πού βρισκόμασταν εμείς όταν παιζόταν…

tulipa nera είπε...

Καλά κάνεις που τα γράφεις, τέτοια πράγματα δεν πρέπει να τα ξεχνάμε. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως η ανθρωπότητα δε μαθαίνει από τα λάθη της...

Dream_Rider είπε...

1991.. Στο γυμνάσιο με βρήκε ο πόλεμος (δεν πιστεύω να σκέφτηκε κανέις τίποτε για την ηλικία...!!).

Αλλά δεν ήταν ο "πρώτος" μας πόλεμος, μην ξεχνάμε τα Φώκλαντς.. Απλά δεν είχε την απήχηση και την προβολή του κόλπου.

Όσο για τον πόλεμο; Όσο υπάρχουν άνθρωποι..

tzo είπε...

Μπα καθόλου!!!
μετά βίας θυμάμαι που ήμουν χθες!

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Κολημένος στο CNN,ξέροντας ότι μας παραμυθιάζει. Ο μικρός γυιός έκλαιγε, αναγκάστηκα και έκλεινα τον ήχο των σειρήνων στο δέκτη. Απειλούνε όλους μας αυτές οι σειρήνες από την Βαγδάτη, τώρα το ξέρουμε καλά.

Meropi είπε...

Καλημέρα Σπύρο μου,
δεν θυμάμαι πού ακριβώς βρισκόμουν όταν άκουσα για την έναρξη του πολέμου. Θυμάμαι όμως τι ένιωσα. Ανακατωσούρα στο στομάχι και έντονη ζάλη. Δεν ήταν ο πρώτος μου πόλεμος. Πολύ έντονα ένιωσα την Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο. Τότε ήμουν κοπέλα 22 χρονών. Ξυπνήσαμε έντρομοι με βουή αεροπλάνων και βομβαρδισμό....Αρχή του τέλους για το χωριό μου. Να τώρα που το αναφέρω από τα μάτια μου τρέχουν βρύσες τα δάκρυα και ο ίδιος πόνος στο στομάχι....

the muppet show girls είπε...

Σκόρπιες εικόνες και λάμψεις σε πράσινο. 'Αναρθρες και μάλλον ξύλινες λεξούλες, τα μάτια μου καρφωμένα σε κάτι πουλιά πνιγμένα στο πετρέλαιο. Σόρρυ, αλλά αυτά θυμάμαι από το βίωμα. Δημοτικό γαρ. Τα άλλα ήρθαν μετά.

Φιλί, petit prince.

Manos S. είπε...

τόσο πολύ έχω γεράσει;;;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@monahikoslikos: φυσικά και θυμάμαι, λύκε μου!

@Αλεξάνδρα: μη νομίζεις και εγώ ξεχνάω πολλά...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@LOCKHEART: είναι σκηνές που όλοι θα θυμόμαστε... μικρούλη!
:)

@gerasimos: ε, να μην κοιτάξει το μέλλον του;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Μαρία: δυστυχώς, όμως, ήταν αληθινός...
Φιλιά

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: μάλλον, τα χειρότερα έρχονται...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@lote alcarin: πολλές φορές κρίμα...

@Love and Poison: φυσικά και το έχω δει...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@o kairos: μπορώ να φανταστώ τη σκηνή, Γιώργο...

@auburn Kate: μόνο αυτό το "χαλί" ταιριάζει, θεωρώ...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@roadartist: αυτό είναι το κακό, ότι δεν θα πάψουν ποτέ οι ****πόλεμοι...

@Pan: μα, ρε Πάνα, γλυκά αραπάκια;
:)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Erisabetsu-chan: όλι είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα.

@vrakas kostas: η Καινή Διαθήκη (μας) είναι εδώ, Κώστα...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@koptoraptou: σχολείο; Άντε να χαθείς, βρε, που θα με πεις γέρο!

@tzotza: από ενθουσιασμό οι Αμερικάνοι άλλο τίποτε...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@vatraxokoritso: αν μ’ ακούς, γιαγιά, χτύμπερλαντ...

@sofakis: μια ταινία με άσχημο τέλος η ταινία...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@tulipa nera: εννοείται ότι δεν μαθαίνει...

@Dream_Rider: δεν ξεχνάμε τα Φώκλαντς, απλώς δεν είχαμε εικόμα από τότε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@allitnil: πού ήσουν χτες;

@DIONYSOS: γιατί πάντα θα υπάρχουν Οι Σειρήνες του πλουτισμού πάντα θα σφυρίζουν...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Meropi: μακάρι να μην ξαναδείς πόλεμο...

@the muppet show girls: να δεις τι σου ‘χω για μετά...

@Manos S.: όλοι μας, Μάνο...