17.3.08

Ό,τι για πάντα με ανατριχιάζει…

…ό,τι για πάντα μου μουδιάζει το μυαλό…

Ό,τι χωνεύει ανάσες μες στη μουσική του sex

Ένα γυμνό κορμί στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου…

Δυο γυμνά κορμιά στο κρεβάτι…

Η ανατολή του ήλιου και να είμαι μόνος μου. Η δύση του και να τη μοιράζομαι με ένα ζευγάρι (πράσινα) μάτια…

Ένας στίχος του Ελύτη, μια πρόταση του Μάνου Ελευθερίου. Μια ανάσα της Emy. You know: I’ m not good…

Μια γρήγορη βόλτα με κάτι γερμανικό. Γαλάτσι, Αττική Οδός, Λιμανάκια, Συγγρού και πίσω. Ένα πέρασμα από τη στροφή του ΚΑΤ που πάντα μπαίνω με πολλά…

To άνοιγμα του μικροφώνου και να βγαίνω στον αέρα της πόλης, που έχει ανάψει ήδη τα φώτα της…

Μια φωτογραφία που τράβηξα και την έχω μόνο εγώ.

Να παίρνω την εφημερίδα ή το περιοδικό και να βλέπω τυπωμένα τα θέματά μου. τα μεγαλύτερα θέματα της ζωής μου, όμως, ίσως και να μην τυπωθούν ποτέ…

Το κουδούνισμα ενός τηλεφωνήματος που περιμένω…

Είμαι ετερόκλητος άνθρωπος και αυτόκλητος μάρτυρας σε όσα γίνονται και θα γίνουν μαζί με μένα, είτε το επιδιώξω, είτε όχι. Αυτό με ανατριχιάζει και με μουδιάζει, ταυτόχρονα. Με ανατριχιάζουν και μουδιάζουν το μυαλό μου οι λέξεις που μπορώ να τις ταιριάζω εκεί που πρέπει. Να είναι ομόηχες και να σημαίνουν αντίθετα πράγματα.

Τι σε ανατριχιάζει; Τι σου μουδιάζει για πάντα το μυαλό;

32 σχόλια:

Aντώνης είπε...

Θα απαντήσω απροκάλυπτα η ομορφιά, όπως εγώ το όμορφο ορίζω. Για την ωραιότητα μιλάω. Τη στιγμή, το λεπτό, τη λέξη, το αίσθημα που δηλώνει δυναμικά παρόν ακριβώς την ώρα που πρέπει. Καλή εβδομάδα :)

diva είπε...

Η σκέψη πως μπορώ τα πάντα..
Καλημέρα Σπύρο μου

Φράνσις είπε...

Μα η φωτο που εχεις βαλει στο ποστ αηδονακι μου.... Θετικά ή αρνητικά ιδωμένο το μούδιασμα και η ανατριχίλα; Εεεεεεεε; Μουτς Σπυρουλη μου. (Τωρα που το θυμήθηκα, με ανατρίχιασε η ομιλία του Τσίπρα στο συνεδριο του ΠΑΣΟΚ, επειδή αντέγραφε τις κινήσεις, καθώς μιλούσε, του Γιώργου Παπανδρέου...φοβού τους κλώνους αηδονάκι μου.

Εvgenia Tr είπε...

ένα τραγούδι, εκείνος, τα έντονα χρώματα του ουρανού , ενα ζωηρό φεγγάρι ,η πρώτη βουτιά, η σκέψη που με οδηγεί σε μολύβι κ χαρτί :)

Ανώνυμος είπε...

έγραψες, ρε Σεραφείμ. Πάλι...

Μάνια

Ανώνυμος είπε...

...απλά αυτή εδώ η στγμή.. απο τα ηχεία ακούγονται μελωδίες jazz, η Αλεξία ανυπομονεί για κείμενα και φωτογραφίες και συγχρόνως της ξεφεύγουν οι πιο απίστευτες ατάκες..
Η στιγμή αγαπητέ Κε Σπύρο. Η μαγεία της κάθε στιγμής..

σπόρος είπε...

Η πανσέληνος του Νοεμβρίου από την πλώρη ενός ιστιοπλοϊκού, ο Ζερβουδάκης να τραγουδά live το μην το ρωτάς τον ουρανό, τα λόγια του freedom, ειδικά όταν βλέπεις να γίνονται πράξη από τους φίλους σου…

Vrakas Kostas είπε...

Ανατριχιαζω στην σκεψη,οτι μπορει να με σταματησει ..το σχολικο,την ωρα που το μυαλο μου ειναι μουδιασμενο απο κανα μπουκαλι τεκιλα και τρεχω σαν τρελος,στον Α5 αναμεσα Darmstadt und Frankfurt!χα χα!
Υγ εχουν γινει επικινδυνα τα Σαββατοκυριακα με "μπεμπα" και μπεμπουλες!
Καλη βομαδα φιλε Σπυρο!

Love and Poison είπε...

Διαβάζοντας το post σου Σπύρο ένα τραγούδι μου'ρθε στο μυαλό...

"Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεγμένο λειψό?
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη?
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω?
Πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι..."

Καλησπέρες...

kanataki είπε...

η ιδέα ότι μπορεί να υποδυθώ το γυμνό κορμί στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου


ποιός αντέχει τις μελανιές σ αυτή την ηλικία?
γιατί μη μου πεις οτι ο λεβιές είναι και πολύ βολικός....

Αλεξάνδρα είπε...

Αδιαμφισβήτητα η γρήγορη βόλτα με γερμανικό αμάξι...

Σίγουρα οι στιγμές έρωτα που η λογική φεύγει και αφήνει τις αισθήσεις ελεύθερες και μόνες...

Οπωσδήποτε οι στίχοι που έμειναν στίχοι σε ένα ποίημα ή επενδύθηκε με μουσική και έγινε τραγούδι...

Η ομορφιά όπου και όπως την συναντήσω...

Η γλυκιά αναμονή...

vatraxokoritso είπε...

ε, τα γνωστα. Η σκέψη ότι θα γυρίσω και θα με περιμένεις.

Xristos είπε...

Οι στιγμές οι οποίες ενώ τις περιμένεις μια ολόκληρη ζωή, έρχονται την πιο ακατάλληλη στιγμή, και κρατούν ελάχιστα...

Ανώνυμος είπε...

Μια «Ιστορία Παλιά» σαν «Παραμιλητό μου» να μου θυμίζει «Όλα αυτά που φοβάμαι»!!
Ένα «Ταξίδι» που έχει νόημα «Όσο κρατάει ένα φιλί»!!!!
Και εκεί λίγο «Πριν το τέλος», το «Άρωμα» του, να με αγγίζει σαν «Γυμνή σκιά»!!
Οκτώ τραγούδια-σταθμοί, που μπορεί και να με αφήσουν παράλυτη από το μούδιασμα…..

Καλώς βρεθήκαμε για να τα λέμε Σπύρο.

Α.Π.

Σπύρος είπε...

Αυτο που ονομάζω εγω οι άνθρωποι φίδια συνάμα τους σιχαίνομαι κίολας!


Έχω ποστάρει το ντοκιμαντέρ ΖEITGEIST, αν δεν το έχει δει ΔΕΣ ΤΟ ! ! ΕΠΕΙΓΟΝ ! αν το έχεις δει θα ήθελα την άποψη σου ! Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Μια έντονη στιγμή ένα συναίσθημα που το έζησα και ξέρω ότι ίσως δεν θα το ξαναζήσω ποτέ.

Griz είπε...

μα στο αυτοκίνητο? άβολο άβολο, αγαπητέ Σπύρο!

Μμμ κάποιος παραπάνω είπε "η μαγεία της στιγμής" , θα συμφωνήσω μαζί του..

Axis Mundi είπε...

δυνατές στιγμές όλες.
Πολύ ωραία ανάρτηση, πραγματικά.
Καλό σαβ/κο σου εύχομαι

kelly alamanou είπε...

O Συνδιασμός:
Μοναξιάς,σιωπής, σούρουπο στη φύση.

fevis είπε...

Η εικόνα του γιού μου κάθε φορά που τον κοιτάζω, παρακολουθόντας τον να μεγαλώνει, να ανοίγει τα φτερά του, να γίνεται όλο και πιο αυτοδύναμος και ανεξάρτητος και να φεύγει όλο και πιο μακριά μου παραμένοντας όμως πάντα μέσα μου... Παντού...:-)

MTdoggie είπε...

μια αναπαντεχη αγκαλια και ενα απροσμενο φιλι...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aντώνης : τα πιο όμορφα, σε μια στιγμή συμβαίνουν…

@ diVa : εννοείται ότι μπορείς τα πάντα, κορίτσι μου...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ auburn Kate : φοβού τους κλώνους και ψήφους φέροντας…

@ Ευγενία : ειδικά το τελευταίο φεγγάρι ήταν αρκετά ζωηρό!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος : για να το λες, Μάνια!...

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος : Η μαγεία της κάθε στιγμής, Ισαβέλλα μου!....

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ sofakis : μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε!...

@ vrakas kostas : living on the edge, Κώστα μου!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Love and Poison : να αγαπάς τους φόβους σου, για να γίνεις φίλος τους…
Καλησπέρες...

@ kanataki : στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, δεν υπάρχει λεβιές!...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Αλεξάνδρα : σε κάθε νορμάλ έρωτα, πρέπει η λογική να φεύγει, Αλεξ μου!

@ vatraxokoritso : η μεγάλη ανατριχίλα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Xristos : αυτή είναι κι η μαγεία τους, Χρήστο μου!

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος : Όλα αυτά μου θυμίζουν Star 101,5 και Πόλις 88,6.
Καλώς βρεθήκαμε, Α.Π.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ LOCKHEART : θα σε επισκεφτώ, Σπυράκο

@ feoudo : γλέντησέ το προτού χαθεί, λοιπόν!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Griz : δεν έχει σημασία η βολή, αλλά η διάθεση!

@ Axis Mundi : Καλό σαβ/κο, επίσης!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ rodoula-kelly : καλές βόλτες και καλές βόλτες, Κέλλυ μου!

@ fevis : αμάν πια, μαμάκια θα τον κάνεις!
:-)

@ MTdoggie : έτσι, ξαφνικά!…

Αθανασία είπε...

αυτος,οταν με αγγιζει