8.5.08

Δες καθαρά…

Θυμάμαι τα πάντα καθαρά. Από την παραμικρή λεπτομέρεια, μέχρι τα πιο σημαντικά της ζωής μου. Όλα αυτά που συνέβησαν στην παιδική μου ηλικία από τότε που μπορώ να θυμάμαι, μέχρι τις λέξεις που ειπώθηκαν σε μια συζήτηση. Αυτό, βέβαια, δεν με κάνει να βλέπω τα πράγματα καθαρά, καθώς πόσα, αλήθεια, είναι τα καθαρά πράγματα στη ζωή μας; Με μια γρήγορη σκέψη, ελάχιστα.
Ίσως δεν μπορώ να δω τα πράγματα καθαρά, γιατί ίσως δεν είναι από τη φύση τους καθαρά.

Ζούμε σε μια εποχή γενικότερης βρώμας και δυσωδίας. Από τα πεζοδρόμια της πόλης, μέχρι τις ψυχές κάποιων ανθρώπων. Εντάξει, έτσι ήταν πάντα, απλώς – λόγω συνθηκών – τη βρώμα στην πιο απλή μορφή της τη βλέπεις όταν λερωθείς. Εντός ή εκτός εισαγωγικών το ρήμα λερωθείς.
Πέρασα μια μέρα που αρκετά πράγματα γύρω μου όχι μόνο δεν ήταν καθαρά, αλλά ήταν «λερωμένα» όσο δεν πάει. Και είναι νόμος, το έλεγε η γιαγιά μου:
Όταν πιάσεις σκατά, θα λερωθείς.
Έπειτα, λοιπόν, από τις λογής μάχες της ημέρας, με αυτά που δεν ήταν καθόλου καθαρά, για άλλη μια φορά στη ζωή μου, αποφάσισα ότι θα συνεχίσω να κάνω αυτό που μου υπαγορεύει η συνείδησή μου και η ηθική μου, η όποια συνείδησή μου, η όποια ηθική μου. Αυτά που έχω στο μυαλό μου ως καθαρά και τα έχω οριοθετήσει ως αξίες ζωής. Με όποιο τίμημα. Καμία υπαναχώρηση, όποια κι αν είναι η συνέπεια.
Όχι από εγωισμό ή υπερευαισθησία, αλλά από στάση ζωής.

Το αυτοκίνητο ρολάρει στους βρεγμένους δρόμους της πόλης, τούτος ο Μάης είναι κι αυτός μπερδεμένος, καθόλου καθαρά δεν τα βλέπει. Στο φανάρι είναι η Μαρία από την Αλβανία, με πλησιάζει, «κάνω καθαρά τζάμια σου, για να βλέπεις καθαρά;».
Γελάω δυνατά, είναι η πρώτη φορά μέσα στη μέρα που γελάω με την καρδιά μου και κοντεύουν μεσάνυχτα.
Και όταν διαπιστώνεις ότι έχει περάσει μια μέρα και δεν έχεις γελάσει πραγματικά και όχι από υποχρέωση και επειδή πρέπει, κάτι βρώμικο παίζει. Στους άλλους, ή μέσα σου. Νόμος.
Η Μαρία μού πλένει τα τζάμια, σε λίγο το βρώμικο φανάρι της παραλιακής θα ανάψει πράσινο, βάζω πρώτη, ξεκινάω, χαμογελάω, η Μαρία όντως τα έκανε όλα να φαίνονται πιο καθαρά, να τα βλέπω πιο καθαρά, πιο αισιόδοξα.
Το μέλλον μας θα γίνει πιο καθαρό, οι λέξεις μας θα γίνουν πιο ακριβείς, δίχως «πρέπει», δύσκολα πια θα κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους με ταμπέλες που δεν σημαίνουν πια τίποτα.
Θα είναι όλα καθαρά. Αν εμείς το επιλέξουμε.
Δες καθαρά…

34 σχόλια:

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρες ή καλησπέρες από Ουάσινγτον!

Λοιπόν δε ξέρεις πόση ταύιση έχουν οι σκέψεις μας αυτές τις μέρες, αν και μάλλον από διαφορετικό πρίσμα, ή μάλλον εξαιτίας διαφορετικών συνθηκών. Όπως και να΄χει, η καθαρότητα είναι όμορφη αλλά και δύσκολη. Σου εύχομαι να τα καταφέρνεις πάντα...

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

Το ερώτημα είναι τι κοιτάω ή τι βλέπω; Γιατί κοιτάω με τα μάτια αλλά βλέπω με τον εγκέφαλο, το μυαλό, την ψυχή.

christina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
christina είπε...

Αναρωτιέμαι αν θέλω να δω καθαρά...

Καθαρό, είναι ένα χειρουργείο.
Βρώμικο, ένα πασαλειμμένο μωράκι.
Καθαρό, ένα στέκι που έκλεισε.
Βρώμικο, το τραπέζι την ώρα του δείπνου.
Καθαρό, ένα ανέγγιχτο βιβλίο.
Βρώμικο, ένα πολυδιαβασμένο.
Καθαρό, ...

δεν ξέρω τίποτα πια...

σπόρος είπε...

Ο τίτλος Δες καθαρά είναι η απόλυτη συνέχεια του γαλλικού Face a la mer... Κάπου εκεί ή κάπως έτσι την βρίσκεις την αλήθεια...

Ανώνυμος είπε...

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκιπα, για πολύ ώρα.
-Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με! είπε.
-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…
Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.
-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετή.
-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:
-Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.
Έπειτα πρόσθεσε.
-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
-Αντίο, είπε…
-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.
-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…
-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται…

(Aπόσπασμα από τον μικρό πρίγκιπα)

Γιατί όταν ξαναγίνεσαι παιδί
μπορείς να δεις τόσο απλά
το όνειρο σου να γίνεται ζωή!!!!
Α.Π.

Unknown είπε...

καθαρα βλεπω μετα την βροχη, αμα δεν τρεξει λιγο νερο ολα τα κανω χυμα μεσα στο μυαλο μου. καμια φορα βεβαια πρεπει να δανειζεσαι κ καποια αλλα ματια που σε κανουν να βλεπεις πιο καθαρα μεσα τους κ γιαυτο τα ευγνωμονω...

maya είπε...

η μόνη καθαρή αισιοδοξία
γεννιέται απο πολύ κυνισμό
και πολύ ζόρι.

καλά πάμε σπύρο μου.
το πιστεύω!
:)))))

και όσο κόμη μπορούμε
να προσέχουμε κείνα τα μικρά
που μας σκάνε χαμόγελο
και αντέχουν να σηκώσουν τα πολύ βαριά
με ένα απλό χαμόγελο
δεν φοβάμαι τίποτα!

φιλιά ΜΑΓΙΑτικα
χχχχχχχχχχχχχχχ

Φράνσις είπε...

Αηδονάκι μου, το καθαρό νερό δεν βλεπει απαραίτητα το βυθό...(Αυτό ήταν το υπονομευτικό ακαταλαβίστικο σχόλιο της ημέρας :))) αλλα εγώ οπως γνωρίζεις, μαζί σου. Το στοιχημα είναι να τηρεις τις αρχές σου ακομη κι οταν δε σε συμφέρει και δεν εχεις να κερδισεις τίποτα απ΄αυτό, έτσι δεν είναι; Γιατι όμως αυτό το τεραστιο ματι που εχεις στη φωτό δε μου θυμιζει άνθρωπο μωρε Σπυρουλη; Σαν το ματι του Γκόλουμ είναι, μποοοουυυυ. Μακια Σπυρουλη μου- να προσεχεις το μυαλό σου και τις αξίες σου.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πολύ απλά καθημερινά και ασήμαντα πραγματάκια έχουν τη δύναμη α ανατρέψουν το θολό τοπίο...
΄Ενα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, μια εικόνα, ένα σύννεφο περαστικό, ένα λουλούδι, μια σταγόνα βροχής...
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκλιές

kelly alamanou είπε...

καθαρά Σπύρο μου ναι!
και τα έξω και τα μέσα.
να τα κοιτάμε καθαρά .
με προσοχή κι'ευαισθησία.
καλό απόγευμα.

Εvgenia Tr είπε...

αυτήν την εβδομάδα είδα κ εγώ καθαρά και έκανα τις επιλογές μου , έτσι όπως το έγραψες "Όχι από εγωισμό ή υπερευαισθησία, αλλά από στάση ζωής."

the muppet show girls είπε...

Αν δεν αφήσω λίγο χρόνο για τα μικρά
τα απλά αυτά που της δίνουνε φτερά
γιατί η ζωή είναι μικρή
και βιαστικά
μάς προσπερνάει
και απαντάει
φωναχτά
Δεν είμαστε οι ίδιοι καθαροί, αλλά τουλάχιστον ας έχουμε καθαρά τα μάτια της ψυχής και της καρδιάς μας.
Κι οι καθαρές, ατόφιες στιγμές μου, το χαμόγελό του και οι χτύποι της καρδιάς του.
Θέμα επιλογής δικό μας, καθαρά.
Μπερδεγουαίη, θα την βγάλουμε καθαρή με την μπενζίνα; '-)

Φιλιά

Theogr ο κηπουρός είπε...

Μόλις ανάρτησα το χειρόγραφο. Για πέρνα να το δεις γιατί παίζει και ένας διαγωνισμός.

weirdo είπε...

Το διάβασα 2-3 φορές..
Τα σέβη μου, σπυράκο....

Αλεξάνδρα είπε...

Απ΄όλα έχει η ζωή...

κι ευτυχώς για μας οι επιλογές δικές μας. Πάντα θα υπάρχουν Μαρίες που θα μας κάνουν να χαμογελάμε και πάντα θα υπάρχουν τα σκατά να διπλασιάζουν την αξία ενός γιασεμιού ας πούμε ή ενός τριαντάφυλλου...

Υπάρχουν δυό τρόποι να σκορπίζεις φως.
να είσαι το κερί ή ο καθρέπτης που το αντανακλά΄

Φιλιάααααα

tzo είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
tzo είπε...

Εγώ δηλαδή που δεν θυμάμαι τα παιδικάτα μου να μην ελπίζω να δω καθαρά ε.....

daydreamer είπε...

Βλεπω καθαρα!!Αλλα μονο εκ των υστερων, οταν συνηθως ειναι αργα!!

the muppet show girls είπε...

Vous etes invites petit prince!!!

elafini είπε...

πρόσκληση

:))

Xristos είπε...

Σπύρεεεεεεε;;;;

kanataki είπε...

εγώ πάει χρόνια που τα βλέπω όλα θολά

σαν εκείνο τον ήρωα του Γούντι Άλλεν που δεν σταύρωνε μεγάλη ανάλυση με τίποτα

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα σου αφήσω ενα ποιημα του Ρίτσου..και ευχομαι παντα να χαμογελας!!

Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν

Χαμογελάμε κατά μέσα.
Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια.
Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας,
τη φωτογραφία της αγαπημένης μας.
Όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς,
ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας.
Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο.

Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν.
Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό,
δεν μπορούν να μας τα πάρουν.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@dimosthenis s.: Σου εύχομαι κι εσύ να τα καταφέρνεις πάντα...

@ΑΠΕΙΡΩΤΑς: Σου εύχομαι να συνεχίζεις να κοιτάς με την ψυχή σου, φίλε

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@passer-by: εγώ αναρωτιέμαι αν περίμενα διαφορετική απάντηση από σένα, πάσερ μου!

@σπόρος: όπως το είπες…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Ανώνυμος: μακάρι να είμαστε συνέχεια παιδιά…

@Stilvi: να μην ξεχνάς να τα ευγνωμονείς...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@maya: μια χαρά πάμε, αλλά μπορούμε και καλύτερα!

:)))))

@auburn Kate: δεν είναι Γκόλουμ. Αλλά έχει ομορφιά απόκοσμη…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: πάντα να χαμογελάς κι εσύ…

@rodoula-kelly: πάνω απ΄όλα με ευαισθησία…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Ευγενία: μακάρι να κρατάμε υπό όλες τις συνθήκες αυτή τη στάση.

@the muppet show girls: η ζωή είναι μικρή. Βιάσου…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Theogr: Δεν έχω σκάνερ ετοιμοπόλεμο, όμως! Ευχαριστώ, πάντως, για την πρόσκληση

@weirdo: εγώ να δεις πόσες φορές το διάβασα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Αλεξάνδρα: Συνήθως τα σκατά, τελικά, διπλασιάζουν την αξία ενός γιασεμιού Φιλιάααααα

@allitnil: καλά, δεν είναι και κανόνας!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@daydreamer: τουλάχιστον ξέρεις για την επόμενη φορά!

@the muppet show girls: Merci!

@elafini: Tίποτε δεν προλαβαίνω πια!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Xristos: Εδώ είμαι, Χρήστε. Αλλά πήζω!

@kanataki: τουλάχιστον βλέπεις…

@Danai: αυτά είναι δικά μας, γι’ αυτό…