1.8.08

Ελληνικό Καλοκαίρι...

Μετράω τις ώρες λίγο πριν φύγω για διακοπές και, το μόνο σίγουρο, είναι ότι αρχίζει να φεύγει σιγά-σιγά από πάνω μου η ένταση από μια χρονιά που τελείωσε. Μια χρονιά που ήταν όχι δύσκολη, αλλά κουραστική. Όχι στο σώμα, αλλά στο μυαλό. Και αυτή ακριβώς η κούραση είναι η πιο ύπουλη που έχεις γνωρίσει...
Είναι το τελευταίο βράδυ στην Αθήνα, ανάβω τσιγάρο, αυτές είναι εξαιρετικά δύσκολες ώρες. Θες πολύ να φύγεις, όμως χρειάζεσαι χρόνο για να το συνηθίσεις, για να εγκαταλείψεις - έστω και για λίγο - studios, περιοδικά, εφημερίδες, συναδέλφους, άρα πρόσωπα, συνήθειες, dead lines, χιλιάδες, εκατομμύρια λέξεις, όσα σκέφτεσαι και κάνεις κάθε μέρα, σα ρομπότ, όλο τον χρόνο.
Είναι μεγάλο πακέτο να προσπαθείς να βγάλεις για 20 ημέρες από την πρίζα τον τεχνητό κόσμο της ζωής σου, να νιώσεις το καλοκαίρι στους πόρους του σώματός σου..

Πρέπει, λοιπόν, να προετοιμαστώ ψυχολογικά και γράφω cd: θα ταξιδέψουν τα ίδια μέσα σε βαλίτσες και μακάρι να ταξιδέψουν και όσους τα ακούσουν. Θα ακούγονται σε πλοία, σε γουόκμαν, σε αφτιά αγουροξυπνημένων που θα ανοίγουν ένα παράθυρο να μπει ήλιος, τα δάχτυλά τους θα πιέζουν το play προτού φτιάξουν εσπρέσο. Θα γελάνε με φίλους τα βράδια σε βεράντες, θα βάζουν τον ήχο σε ζευγάρια μάτια που θα κοιτάνε μακριά τη θάλασσα, θα είναι η συντροφιά σε φωτάκια μακρινά στο πέλαγος. Θα κάνουν το μουσικό χαλί σε ερωτήσεις «πού να πηγαίνει αυτό το καράβι», «μήπως ξέρεις ποιο είναι το αστέρι που φωτίζει τόσο πολύ;», ξέρω από τώρα τις ερωτήσεις, το συναρπαστικό έργο στις διακοπές το φτιάχνουμε μόνοι μας, εμείς είμαστε οι σκηνοθέτες...
Τη μόνη ερώτηση που δεν μπορώ να απαντήσω, είναι «τι είδους μουσική θα έχουν μέσα τους αυτά τα cd». Αδύνατον να απαντήσω με μια λέξη!

Kλείνω το λαπτοπ, shut down. Παίρνω τα κλειδιά, ανοίγω την πόρτα, ελπίζω να μην ξέχασα τίποτε και να ξέχασα, who cares? Μπαίνω στο αυτοκίνητο, δεν ανοίγω την κουκούλα, βάζω πρώτη, κάνω τον γύρο της πλατείας με ανάποδα, ο καθένας έχει τον τρόπο του στους αποχαιρετισμούς.
Φεύγω και κλείνω μια αόρατη πόρτα πίσω μου, κλείνω την Αθήνα πίσω μου, το ξέρω, θα μου λείψουν όλα και γι’ αυτό θα ξαναγυρίσω εδώ.
«Όταν κάτι δεν σου λείπει δεν ξαναγυρνάς», σκέφτομαι και μου υπόσχομαι να είναι η τελευταία σοβαρή σκέψη για τις επόμενες 20 ημέρες.
Γιατί, καλοκαίρι, μάλλον, όπως το βλέπω εγώ, ανάμεσα στα άλλα, είναι να μη σκέφτεσαι τα πολύ σοβαρά. Έτσι. Σαν διάλειμμα.
Πώς το βλέπεις εσύ;

20 σχόλια:

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

Καλό Καλοκαίρι, σε όλους μας!...

monahikoslikos είπε...

καλές βουτιές και μη ξεχάσεις το φορτιστή για τις μπαταρίες σου.
Αδελφέ 20 μέρες δεν φτάνουν αν έχεις το λάπτοπ ανοιχτό.
Καλά να περάσεις...

JoaN είπε...

Ναι..φέτος σαν διάλειμμα το βλέπω. Όχι, σκέψεις γενικώς.

Καλή ξεκούραση!

Το πλοίο θα σαλπάρει το βραδάκιι και πάρε το μετρό για Πειραιά σαλαλαλα

Εvgenia Tr είπε...

καλά να περάσεις , να ξεκουραστείς!!

πολλές βουτιές!

Xristos είπε...

Καλό καλοκαίρι... Και κλειστό το λάπτοπ... Διακοπές με λάπτοπ ΔΕΝ είναι διακοπές!!
Καλή ξεκούραση, καλή αντάμωση...

weirdo είπε...

Διάλειμμα κι ανάσα. Μεγάλη...
Καλά να περάσεις, σπυράκο :)

Φράνσις είπε...

Σπυρουλακο μου, διακοπές σημαινει διακόπτω τις μαλακίες που κανω όλη τη χρονιά... ή όχι;;; να περασεις καλά αηδονακι μου, τα λεμε 25! Μοοουυυτς.

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

Διακοπές είναι να λειτουργείς αντίθετα από αυτό που λειτουργούσες τον περασμένο χρόνο. Διακοπές = διακόπτης!
Καλή ξεκούραση και καλές βουτιές!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

σπόρος είπε...

...Και επειδή εμείς ακόμα πήζουμε (τρελά), αυτό αναμένουμε, τον διακόπτη μας, από (σχεδόν) τα πάντα!
Καλό καλοκαίρι!
Καλές διακοπές :)))))

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ!!!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

the muppet show girls είπε...

The Summer of Love (Sunloverz) για soundtrack. Και κατεβασμένα ρολά. Και πρόσωπα αγαπημένα. Και θάλασσες. Και δρόμοι. Και διαδρομές. Και μεσημέρι με τον ήλιο να καίει το δέρμα, και ξαπλωμένοι να δροσιζόμαστε με καρπούζι, να κοιτάμε το μπλε της θάλασσας που σμίγει με το ασημί των ελιών και το πράσινο των πεύκων.
Καλό μας καλοκαίρι. Έχει ακόμα υπόλοιπο το ελληνικό '-))
Φιλί

Αλεξάνδρα είπε...

Καλοκαιρινές διακοπές είναι να μην ακολουθείς καμιά απ΄τις συνήθειές σου.

Πίνω φραπέ όλο τον χρόνο εκτός των διακοπών που πίνω γαλλικό.
Οι έννοιες με ακολουθούν όλες τις μέρες του χρόνου εκτός των ημερών των διακοπών. Τις αφήνω πίσω. Κυριολεκτικά

Γύρισα χθες το απόγευμα από ένα υπέροχο ταξίδι. Λες και έρχομαι από άλλο πλανήτη νιώθω. Τόσο διαφορετικός που είναι ο κόσμος εκεί έξω...

Καλή επιστροφή να έχεις

Φιλιά

Love and Poison είπε...

Γεια σου ρε Σπύρο... Χαθήκαμε... Ελπίζω να περνάς καλά...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ monahikoslikos: τελικά, λύκε μου, δεν χρειάστηκε φορτιστής!

@ JoaN: Μύκονο και Σαντορίνηηηηη

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: εσύ? Ξεκουράστηκες;

@ Xristos: Καλώς βρεθήκαμε, Χρήστε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ weirdo: μεγάλη ανάσα!

@ auburn Kate: μάλλον αυτό σημαίνει!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ΑΠΕΙΡΩΤΑς: ακριβώς έτσι, απειρώτα μου...

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: κι εσύ, γλαρένια!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ σπόρος: Καλές διακοπές, έστω και καθυστερημένα :)))))

@ the muppet show girls: κατεβασμένα, σφαλισμένα ρολά!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Αλεξάνδρα: μα, γαλλικό καφέ το καλοκαίρι?
:)

Φιλιά

@ Love and Poison: κι εγώ ελπίζω να περνάς καλά!