8.6.07

Delete all…

Πόσες φορές έχετε μπει στη διαδικασία να σβήσετε κάποιες από τις επαφές σας;
Αυτές που δεν θέλετε πια στη ζωή σας, για διάφορους λόγους;
Να διαγράψετε κάθε στοιχείο που τον ή την αφορά;
Σβήσατε ποτέ τηλέφωνα από ατζέντες, organizer και κινητά;
Βγάλατε off τον τηλεφωνητή σας για να μην ακούσετε ποτέ ξανά τον ήχο της φωνής που σας πήγαινε τόσο τραγικά, όπως έλεγε η Ελένη Δήμου στο «Προσωπικά»;
Σκίσατε επαγγελματικές κάρτες που σας έδωσε και είχε πάνω τα στοιχεία του/της;
Πότε πετάξατε γράμματα ή κείμενα που σας είχε δώσει-στείλει ή που σκεφτόσασταν να δώσετε ή να στείλετε εσείς, που τα είχατε γράψει με τη σκέψη του προσώπου αυτού;
Κάνατε delete διευθύνσεις email;
Μπήκατε σε διαδικασία uninstall του messenger για να μη συναντηθείτε ποτέ ξανά;

Ποια ήταν η τελευταία φορά που σκίσατε – πετάξατε φωτογραφίες για να μη δείτε ξανά εκείνο το βλέμμα;

Ήσασταν σίγουροι ότι με το «delete all» δεν θα θέλατε πάλι κάποια επαφή στο μέλλον, μόλις θα σας περνούσε ο θυμός;
Κι αν κάνατε κάτι από τα παραπάνω ή όλα μαζί, αν σβήσατε οποιοδήποτε τρόπο επαφής είχατε, καταφέρατε να ξεχάσετε;
Το μυαλό σας πώς καταφέρατε να το σβήσετε; Γίνεται delete στο μυαλό;

86 σχόλια:

Aurora* είπε...

Ειδικότης μου το delete στο μυαλό. Είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσης μου. Delete πρώτα από λίστες και μετά ολική διαγραφή. Φυσικά δεν γίνεται αυτόματα αυτή, θέλει λίγο χρόνο, όπως όταν σβύναμε τα σχέδια της σινικής με ξυραφάκι (είδα ότι ακόμα έχουν ξυραφάκια τα περίπτερα), εφευγε σιγα σιγα το σχέδιο αφαιρώντας μια φλύδα από το canson.

Ανώνυμος είπε...

Α'στο καλό με συγκίνησες.

"Πότε πετάξατε γράμματα ή κείμενα [ ] που σκεφτόσασταν να δώσετε ή να στείλετε εσείς, που τα είχατε γράψει με τη σκέψη του προσώπου αυτού;"

Τόσο πρόσφατα!!Μόνο που αντί να τα πετάξω ,να τα σκίσω, να τα κάψω ,να πατήσω το ντιλίτ στη νιοστή, έκανα κάτι πολύυυυ σοφό.
:) :) Δεν θα ξεχάσω την στιγμή που με μια από τις πιο αποφασιστικές χειρονομίες της ζωής μου του τα ακούμπησα στο στήθος.

Και είμαι ήσυχη .. πολύ.

Τι μου θύμισες...
και είναι ωραία να θυμάσαι ήσυχα..

μαριάννα είπε...

Για έναν πολύ περίεργο λόγο ΔΕΝ μπορώ να το κάνω. Από το μυαλό ναι. Από την καρδιά ναι. Διευθύνσεις, γράμματα, φωτογραφίες και λοιπά στοιχεία όχι. Ακόμα κι αν πόνεσα πολύ. Είναι μέρος της ζωής μου και δε θέλω να το διαγράψω. Άσε που όταν περνά ο καιρός και το εν θερμώ, γίνεται εν ψυχραιμία, μένουν μόνο οι καλές στιγμές. Και που ξέρεις... κάποτε μπορεί να τα λένε και φιλικά. :)

Dannossiel είπε...

ποτε δε γινεται delete στο μυαλο...
αλλα βοηθα το να μην εχεις γυρω σου πραγματα που σου θυμιζουν καταστασεις που σε πονανε...
προσωπικα μιλωντας οταν μια κατασταση με ποναει πολυ ακομη και το να βλεπω τηλεοραση οπου θ αναφερθει κατι που συνδυαζεται μ εκεινον απλα παθαινω κριση πανικου και γκρεμιζομαι μεσα μου.
δεν σβηνω κινητα και φωτογραφιες ποτε ομως...μπορει καποτε να μπορω να τις κοιταξω χωρις ν αναρωτιεμαι γιατι και να ποναω κυριολεκτικα...απλα επιλεγω να μην τις βλεπω τωρα για να μαι το δυνατον καλα...

the muppet show girls είπε...

Το delete all μπορεί να γίνει από ατζέντες,pda's και ό,τι μπορεί να φανταστείς,αλλά όλα είναι στο μυαλό. Εξαιρούνται όσοι βλέπουν τον πάτο του κάδου αχρήστων, επειδή ακριβώς δε μας πάει και πολύ ο ήχος της φωνής τους.Αν και κάτι θα μείνει να τους θυμίζει.Αμυδρά.
Keep your old love letters, throw away your old bank statements...που σιγοτραγουδά κι ο Lurhman '-)

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

Πόσο άσχημο είναι τελικά να αντικατοπτρίζεται ένας άνθρωπος σε ένα νούμερο ή ένα e-mail. Και όταν έρχεται η ανάποδη στιγμή να διαγράφουμε τον άνθρωπο όπως έναν αριθμό. Σκέτος στρουθοκαμηλισμός. Μας μετατρέπει σε ανθρώπους χωρίς μπέσα. Δεν έχουμε τα κότσια να του πούμε δυο κουβέντες και απλώς πατάμε το κουμπί...και τέλος.

2Σx2 είπε...

Το delete είναι φυγόπονο!

Κάνοντας delete σβήνεις μαζί και κομμάτια του εαυτού σου. Είμαι κατά του delete. Έχω κάνει λάθη σε σχέσεις μου με γυναίκες αλλά ήταν όλα δικά μου και μάθαινα από αυτά. Αν πατούσα το delete θα τα επαναλάμβανα γιατί θα τα ξεχνούσα. Όχι, το delete δεν έχει αξία. Είσαι εντάξει αν μπορείς να αντιμετωπίζεις το παρελθόν σου στα ίσια, όχι σβήνοντας το. Στο κινητό έχω τηλέφωνα από παλιές μου κοπέλες. Δεν τα σβήνω όμως με τον ίδιο τρόπο που δε μου λέιπουν ή δε θα τις ξαναενοχλήσω ποτέ. Μου θυμίζουν όμως ότι υπήρξαν και με αποτρέπουν από λάθη. Μικρότερος είχα σκίσει φωτογραφίες της πρώην για χάρη της τότε νυν. Όταν η νυν έγινε με τη σειρά της πρώην μετάνιωνα που είχα σκίσει εκείνες τις φωτογραφίες.

Και συμφωνώ σε όλα με αυτά που λέει η ghteytria για να μην τα ξαναλέω.

lll είπε...

μικροί μου κατα φαντασία δολοφόνοι...
Πως θα νιώθατε αν με το πάτημα ενός κουμπιού δολοφονούσατε την "επαφή" εν ψυχρώ;

aniaris είπε...

όχι.
και φοβάμαι.

gazakas είπε...

Εδώ και πέντε εβδομάδες (από τη μέρα που συμφωνήσαμε να κόψουμε κάθε επικοινωνία και απέσυρε -μέχρι νεωτέρας- τα κείμενά της από το κοινό μας blog) έχει ξεκινήσει η διαδικασία της λήθης -ή καλύτερα της απώθησης στη μνήμη. Πλέον, ούτε τηλέφωνα ούτε SMS ούτε messenger ούτε επισκέψεις στο δικτυακό χώρο που συχνάζαμε και οι δύο ούτε post στo blog. Όχι όμως με σβήσιμο. Απλά αποχή. Σίγουρα μέχρι να μαλακώσει ο πόνος...Και εύχομαι να υπάρξει κάποια στιγμή στο μέλλον -εγγύς ή απώτερο- που ίσως ξαναχρησιμοποιηθούν και τα nick και οι τηλεφωνικοί αριθμοί και όσα τέλος πάντων μας ένωναν χωρίς πια να φέρνουν ταραχή στην καρδιά και σκοτάδι στο μυαλό (ή το αντίστροφο)...


Ας μην έχουμε αυταπάτες πάντως. Delete δε γίνεται κάποιος μέσα μας: με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αφήνει τα μεγάλα ή μικρά ίχνη του όποιος άνθρωπος πέρασε από τη ζωή μας και σήμανε κάτι για μας. Αυτό που μπορεί ίσως να πάψει να υπάρχει είναι το συναίσθημα.

Πολύ όμορφα εκτός από τα ερωτήματα του ποστ και όλα τα σχόλια που ακολούθησαν αφού προσεγγίζουν το θέμα το καθένα από μια διαφορετική αλλά υπαρκτή οπτική γωνία...

Love and Poison είπε...

Σιγά τώρα που όλοι έγιναν ρομαντικοί και δεν κάνουν delete & format & το βρίσκουν δύσκολο & επίπονο...Έλεος δλδ & τέλος με την υποκρισία...


ΑΝ ΟΣΟΙ ΕΠΡΑΤΤΑΝ ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΕΔΩ ΜΕΣΑ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ... Αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι για λύπηση δυστυχώς...


Ας γίνω λοιπόν εγώ ο κακός που ΚΑΙ delete κάνω, ΚΑΙ format, και σβήνω αβέρτα κόσμο από κινητά & msn ΚΑΙ πανεύκολα από τη ζωή μου όποιον δεν έχει να μου πει τπτ καινούριο...


Καλύτερα να είσαι ντόμπρος & ξηγημένος παρά διπλωμάτης... Αλλιώς ζεις σε έναν κόσμο γεμάτο αναμνήσεις, όνειρα & ψευδαισθήσεις...

Sardonian είπε...

Κόψε την παρέα με τα cyborg. Σε χαλάνε:-ρ
Είχα υιοθετήσει ένα σκυλο που τον φώναζα Delete. Όποιον δεν γούσταρα , φώναζα τον σκύλο "Ντιλίτ Φάτον!"
Σκύλος με ονοματεπώνυμο!
Σοβαρεύω..
γίνεται βρε χωρίς ντιλίτ; τι λέτε; τόοοοσα τεραμπάιτ πια μεγαλοψυχίας
..σιγά

Αθανασία είπε...

Οσες φορες εσκισα αναμνηστικα,διακατεχομενη απο οργη και θυμο για κατι που τελειωσε,το σκυλομετανιωσα,οταν ειχαν ολα ξεφουσκωσει.
Γιατι,τελικα,αν ειναι να μεινει η αναμνηση,δεν εξαρταται απο χαρτια και φωτογραφιες.
Τελικα, delete στο μυαλο δεν γινεται.....Αντε ένα stand by για να κανουμε οτι ειμαστε δυνατοι...

Jef Costello είπε...

...Ποτέ δεν το έχω κάνει.Ισα ίσα θα ήθελα να έχω updated contact info, ακόμα και αν δεν το χρησιμοποιώ.

fevis είπε...

Το καλύτερο delete το κάνει πάντα ο χρόνος...

μαριάννα είπε...

@ Love & Poison
Όπα ρε! Κόψε φόρα, μας πήρε η ορμή και πάθαμε ένα δέος, που λέει κι ο ποιητής. Όποιος δεν κάνει το ίδιο με σένα είναι υποκριτής...
Και υπάρχει μόνο το άσπρο μαύρο το δικό σου, σ' αυτή τη ζωή, ε; Ντομπροσύνη είναι μόνο το delete ε; Το να κρατάς τις αναμνήσεις σου είναι υποκρισία. Έτσι τοξικά που σκέφτεσαι, σε βλέπω να ΄χεις πατημένο το delete μόνιμα. Πάρ'τα αλλιώς γιατί η ζωή δε χαϊδεύει. :)

@ sardonian
Τον έχεις ακόμα τον Ντιλίτ Φάτον; Κράτα τον για παρεούλα... :)

@ σπύρος σεραφείμ
Πού είσαι παιδί μου να κάνεις διαιτησία; Μας τη λένε που είμαστε ευαίσθητοι! Εμείς φταίμε που είμαστε αγαπησιάρηδες; :Ρ

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρα!
Πολλές φορές μου αρέσει να "μιλάω" με τραγουδια.

You'll never know - High Gloss λοιπόν και καλό ΣΚ. Ή μάλλον τα ξαναλέμε το ΣΚ...

kelly alamanou είπε...

Kαλημέρα!Προσωπικά δεν έχω κάνει deleteαπό ατζέντες,τηλ, pc, κλπ..
ποτέ.
Τα νούμερα οι διευθύνσεις παραμένουν στη θέση τους,κα΄ποια στιγμή διαπιστώνω ότι έχω πάψει να χρησιμοποιώ κάποια απο αυτά..
Γιατί δεν έχω τίποτε να πω η να μοιραστώ με το πρόσωπο στο οποίο ανήκουν..
Δεν κάνω delete..αφήνω το ΤΕΛΟΣ να έρθει απλά και φυσικά από μόνο του..
Ωραίο θέμα....

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aurora: τα σχέδια της σινικής με ξυραφάκι; Όπως κάναμε και στα φιλμ, στις μονταζιέρες των εφημερίδων.
Καλημέρα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ roxanne: είναι ωραία να θυμάσαι ήσυχα...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ghteytria: ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μπορούσες να το κάνεις από το μυαλό, γητεύτρ(ι)α μου!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Dannossiel: είναι αυτό που λέει η Χαρούλα στο τραγούδι του Μάνου: Όλα σε θυμίζουν…

BeBe είπε...

Μεγάλο θέμα έθιξες τώρα...Από delete καλά πάμε, από delete στο μυαλό όμως....Σκούρα τα πράγματα..
Καλημέρες

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ the muppet show girls: Keep your old love letters. Σοφόν!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ΑΠΕΙΡΩΤΑς: κι αν, λέμε αν, έχεις πει δυο κουβέντες; Μετά, τα σβήνεις;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ 2Σx2: γουστάρω που αν και νέος είσαι πολύ κατασταλαγμένος, φίλε μου!
Γνώμη: Για να μην μπεις ποτέ στη διαδικασία να σκίσεις photos, αν σε ρωτήσει για το αν έχεις από άλλες, της λες «ΟΧΙ»!
καλημέρες

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ egw eimai auto: για να γίνει το delete, μήπως έχουν προλάβει να μας «σκοτώσουν»;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ aniaris: μη φοβάσαι, Ιωάννα μου. Εγώ είμαι εδώ!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ εγώ: Ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Love & Poison: δεν συζητάμε για το αν είναι καλό ή κακό να κάνεις delete, αλλά το γιατί πράττει ανάλογα ο καθένας και γιατί. Κάνεις delete και πολύ σωστά το κάνεις αν έτσι νιώθεις. Και κάποιος που δεν κάνει delete, επίσης κάνει καλά, για τον εαυτό του
καλημέρες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ sardonian: αλβανός σκύλος; Ντιλίτ φάτο(ς) νάνο!
:)
Καθόλου δε με χαλάει η παρέα με το cyborg! :-ρ

Εμένα μου φτάνει και ένα MB μεγαλοψυχίας!
Καλημέρα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Αθανασία: stand by mind? Καλό!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Jef Costello: θα συμπλήρωνα automatic updated contact info!
Καλημέρα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ fevis: ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος doctor, fevis μου…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ghteytria: διαιτησία; Not my think, γητεύριά μου. Όταν μπαίνεις να χωρίσεις τσακωμούς, αρπάζεις τις περισσότερες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Dimosthenis: Ποτέ δεν ξέρεις ο χρόνος τι θα φέρει…
τα λέμε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ rodoula-kelly: όταν κοιτάς αυτά τα νούμερα και τα ονόματα από ατζέντες, τηλ., pc, κ.λπ. φαντάζομαι τα θυμάσαι σαν εμπειρίες που πήρες για σένα πράγματα, ε?

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ BeBe: Μεγάλο θέμα, δεν λες τίποτε!
Καλημέρες!!!

Aurora* είπε...

Να λοιπόν 2 χρήσεις του ξυραφιού. Τώρα χρησιμοποιείται μόνο για να κόψεις φλέβες φαντάζομαι.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ aurora: κάποιοι "σπάνε" και γράμμες
:)

kabamaru είπε...

diskolo ws akatorthwto!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ kabamaru: χλωμό έως θαμπό;

Sardonian είπε...

@ghteutria σε μένα μίλησες; Άδεια από που πήρες;

Ανώνυμος είπε...

Mia Deutera prwi eipame telos...to mono pou ekana delete htan o ari8mos tou kinhtou tou kai h epafh tou sto msn...apla mhpws kai kapoia stigmh thn periodo ths "apoto3inwshs" pw kati pou 8a eferne kai tous duo mas se duskolh 8esh.
Prin liges Deuteres loipon oi Cure me fwnazan na apanthsw se mia eiserxomenh klhsh sto kinhto mou.O ari8mos den mou elege tipota...
-Parakalw? (lew)
-Eeeeeeeee mallon apo kekthmenh taxuthta phra la8os ari8mo
Xwris na to katalavw apantw
-Geia sou Giannh, kala eisai?...autos htan...eipame ta nea mas kai kleisame...
...As antikatasthsoume to delete me to move on...as prospa8hsoume toulaxiston...
@fevis: sumfwnw apoluta

2Σx2 είπε...

@sardonian: O Ντιλίτ Φάτον είναι φλώρος! Πως είναι δυνατόν σκύλος να έχει για αφεντικό ένα σκίουρο;

Και για να μην απορείς έχω εξουσιοδότηση να σου απευθύνω το λόγο μετά από κοπιαστικές γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Cle Petridou είπε...

ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ.
Οταν το κανα ήταν λάθος όπως και λάθος ήταν που δεν το κανα.

Γεωργία είπε...

Αν είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε μια υπέροχη εγγραφή με το ρίσκο του delete κάποτε, και πάλι δε θα τη διάλεγες;

Οπότε προς τι το delete στο μυαλό; Όλα όσα έγραψαν μέσα σου, δικά σου είναι και μαγκιά σου. Και τα λάθη δυο φορές παραπάνω...Και τα σωστά για παρηγοριά και γι ανα δίνουν δύναμη...

Επομένως, delete στο μυαλό ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις...Αλλά παρασέρνει και ασιθήματα μαζί και δεν αξίζει ;)

Ανώνυμος είπε...

Αυτά που είναι να γίνουν delete τελικά γίνονται από μόνα τους, όταν σταματάς να τα χρησιμοποιείς - όπως με τον σκληρό που γράφονται τα νέα bits στον χώρο που έχεις μαρκάρει ως ελεύθερο.
Πάντως τον πρώτο καιρό τα κρατάω όλα.
Μετά απλά δεν ασχολούμαι. Αυτο που έχω κρατήσει εδώ και 20χρόνια είναι το κουτάκι με τις τσιχλες που είχαμε αγοράσει με τον (τότε) μεγάλο μου έρωτα στο πρώτο μας ραντεβού- τώρα αναγκαστικά πάω για παγωτό:))

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ sardonian: (κόσμος πολύς που σε κρατάει)
ΣΑΡΝΤΟ, ΗΡΕΜΗΣΕ

ΧΑΧΑΑΧΑΑΑ

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ stavroulina: Γιατί οι περισσότεροι χωρισμοί έρχονται Κυριακή απόγευμα ή Δευτέρα;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ 2Σx2: κύριε, να μου φέρετε και τα χαρτόσημα και τα τέλη Χαμηλών Πτήσεων, για να συνεχίσετε!

:) said...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Για την Αρλέτα: το σωστό λάθος και το λάθος σωστό…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Γεωργία: «Αν είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε μια υπέροχη εγγραφή με το ρίσκο του delete κάποτε, και πάλι δε θα τη διάλεγες;»

back up παίζει;
:)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Citronella: κουτάκι με τσίχλες;
Σωστά, γιατί ο πρώτος έρωτας κολλάει σαν τσίχλα στο μυαλό…

gazakas είπε...

Μπα...Οι δικοί μου οι περισσότεροι Παρασκευή ήρθαν...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ εγώ: Μεγάλη Παρασκευή...

Μαριλένα είπε...

Το 'κανα πριν μια βδομάδα με μια φίλη.
Αλλά, είμαι τόσο θυμωμένη μαζί της, που σιγά μη μπορέσω να το κάνω και απο το μυαλό μου.
Που θα μου πάει όμως; Αργά και κατά προτίμηση γρήγορα, delete δε λες τίποτα!

Ανώνυμος είπε...

Χμ χμ λοιπόν..το εχω κάνει αλλά επειδή ποτέ δεν είμαι σίγουρη γι'αυτό, πάντα φροντίζω να κρατάω σημειωμένα σ' ένα χαρτάκι,(το οποίο μετά "θάβω" κανονικά), το όνομα και το τηλέφωνο. Έτσι μπορώ πάντα ν' ανατρέξω σε αυτό όταν πιά η θύμηση τους δε με πληγώνει..
Αυτά που δε σβήνω όμως ποτέ απ'το κινητό μου είναι τα τηλέφωνα των "ενοχλητικών", ώστε να ξέρω κάθε φορά ποιός με καλεί για να μην απαντήσω... άρα φίλε μου μπορείς να είσαι ήσυχος ότι δε θα κάνω delete ποτέ το τηλέφωνό σου..χαχαχα
Φιλάκια πολλα.. καλό Σ/Κ!!!

Αλεξάνδρα είπε...

H συνείδησή μου λέει πως το έκανα, μα η λογική λέει πως δεν το έκανα. Η συνείδησή μου υποκύπτει. Ετσι είχε γράψει ο Νίτσε.
Οχι! ότι γράφει δεν ξεγράφει. Μπαίνει σε εκείνο το δροσερό υπόγειο - που σπάνια επισκεπτόμαστε - αλλά υπάρχει.
Αυτά που ζήσαμε, αυτοί που μας πλήγωσαν, αυτοί που αγαπήσαμε, τα λόγια όλα υπάρχουν μέσα μας. Υπάρχουν στις ρυτίδες του προσώπου καθώς μεγαλώνουμε, υπάρχουν σε αυτό που έχουμε γίνει. Είναι κομμάτι μας.
Τι και αν σβήσαμε όλα τα αρχεία με την δικαιολογία ότι "χτύπησε" ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή.
Delete δεν υπάρχει!!! Οχι απο ρομαντισμό αλλά από πραγματικότητα. Είμαστε ότι ζήσαμε, έχουμε ζήσει και θα ζήσουμε.
Αντε Σπύρο πάλι μας προβλημάτισες

Sardonian είπε...

Έλα βρε Ζορό τώρα που'δωκες θάρρος στον καθένα να νομίζει πως είναι αφεντικό. Και καλά ο Δισχιδής..έχουμε πιει και καμιά..ανάρτηση παρέα. Δικαιούται καθότι τον φιλοξενώ και συχνά στο σπίτι μου, αλλά οι άγνωστοι όχι. Να υπάρχει και λίγος σεβασμός. Άντε. Και δεν με κρατά κανείς. Εγώ μπορώ να αυτοπεριορίζομαι γιατί ξέρω να σέβομαι.
Με σένα Τζένιφερ (τον δισχιδή λέω:-ρ) θα τα πούμε εν καιρώ..είδα νέο ποστ ανέβασες πουλίμ'

proserpina είπε...

Υπάρχει ενα κουμπάκι που κάνει ό,τι και το delete αλλά και κάτι παραπάνω: insert. Και πάντα υπάρχει και το escape, αλλά αυτό είναι το πιο δύσκολο νομίζω...ή μήπως το πιο εύκολο;

Love and Poison είπε...

@ ghteytria
Ρομαντικούς & ευαίσθητους που να το φωνάζουν, για μένα μόνο ψεύτικοι είναι...

Το να έχεις αναμνήσεις ΔΕΝ σημαίνει οτι είσαι αυτόματα ρομαντικός. Έχεις μπερδέψει τις έννοιες & τους ορισμούς & προσωπικά σε στερεότυπα δε βάζω τα συναισθήματά μου.

Αν κάτσω να διαβάσω όλα τα σχόλια, θα δω οτι 9 στους 10 ζουν στις αναμνήσεις τους & πόσο "αγαπησιάρηδες" (όπως λες είναι).

Αλλά απορώ δλδ, όλοι αυτοί σε άλλο κόσμο ζουν; Γιατί και εγώ εδώ ζω, αλλά δεν έτυχε να γνωρίσω πολλούς από το "είδος" σας...Και ο κόσμος σήμερα μόνο ρομαντικός & γοητευτικός δεν είναι. Εκτός αν διαφωνείς...

Και όσον αφορά την ερώτησή σου για το αν υπάρχει μόνο άσπρο-μαύρο στη ζωή μου, το όνομά μου τα λέει όλα.

Η μετριότητα σε κάθε τι, μακρυά από μένα. Φιλικά και χωρίς την ανάγκη για διαιτητή...

Σου αφιερώνω από Morrissey to Disappointed που λέει: " I have spent my whole life in ruins, because of people who were nice..."

christina είπε...

Δε σβήνω κομμάτια του εαυτού μου.

Ψυχος είπε...

Θυμαμαι σε κατι διακοπες.
Οπου ενας φιλος συν-μπλογκερ
χρησιμοποιουσε μια εντολη απο το photoshop.
Ειμασταν σε νησι. όποτε βλεπαμε ενα γκρουπ απο τουριστες.
Φωναζε...
"Group!" Γυρνουσαν αυτοι...
"Ungroup all!"

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαριλένα: Καλό κουράγιο. Δεν είναι εύκολο να χάνεις ένα ή μία φίλο /φίλη…

tink είπε...

Σημασία έχει το "θέλω" και όχι το "μπορώ"
αν θες να κάνεις delete το κάνεις και δεν λογαριάζεις τις συνέπειες.

το θέμα είναι, θες;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Dora_Alpha: ουφ, Δωράκι μου, τώρα είμαι καλύτερα! Καλό ΣΚ

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ adiple: μη νομίζεις, κι εγώ προβληματίζομαι, γι’ αυτό και γράφω αυτά τα ποστ.
καληνύχτες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ sardonian: Δεν ήταν πολύ επιτυχημένο το «να σε φωνάζω Τζένιφερ;»
χαχαχαχαχ

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ proserpina: το insert με χαλάει γιατί όταν γράφω στο word και θέλω να συμπληρώσω κάτι, μου σβήνει τα επόμενα. Escape, μια χαρά. Και ωραίο περιοδικό!
Ναι, είναι αλήθεια, proserpina μου, συμμετέχω στη νέα διαφήμιση της Sprite.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Love & Poison: βρε, σταματήστε, Σαββατοκύριακο ήρθε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ passer-by: Απλή, λιτή και περιεκτική
Καληνύχτες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ψυχος: Group, άκυρον, group, προ-σο-χή!
Καλησπέρα, καλώς ήρθες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ tinkerbell: θέλω να μπορώ και μπορώ να θέλω. Είναι ωραίο μπέρδεμα, δεν το συζητάμε, αρκεί να ξέρουμε τι θέλουμε, συμφωνώ!

2Σx2 είπε...

@σπύρος σεραφείμ $ sardonian: Τι έχουμε εδώ παίδες; Τι δόλιες συνομωσίες είναι αυτές; Κουτσομπολεύετε πίσω από την (αθώα) πλάτη μου;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ 2σχ2: όχι, να σου εξηγήσουμε, δεν είναι αυτό που νομίζεις...

χαχαχαχαχαχα
γεια σου, φίλε!
μετά τις 12 - και λίγο πριν βγω για αλητείες(!) - έχω ερώτηση μέσω ποστ και περιμένω απάντηση

kanataki είπε...

To "κουμπί πανικού" το έχεις ακουστά?



μια χαρά σβήνονται!

υγ μεγάλο πράγμα η θέληση αγαπητέ μου
υγ και μεγαλύτερο η εμμονή
υγ για να λέμε και του στραβού το δίκιο(...)

kanataki είπε...

αλλά γενικά τώρα που το ξανασκέφτομαι πιο λογικά και ψυχραιμα δεν θυμάμαι να έσκισα φωτογραφίες
ειδικά εκείνες που με κολάκευαν...



υγ και όσο για τα τηλέφωνα,άνθρωοποι είμαστε κάτι συμβαίνει.
υγ άσε που με όλους έχω αξιοπρεπέστατες σχέσεις.
υγ εκτός απο όσους χώρισα με δική μου πρωτοβουλία.....

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ tsaperdona: με το "κουμπί πανικού" έχουμε γνωριστεί πολύ καλά. Ευτυχώς είναι εσωτερικό και όλοι ιστεύουν ότι είμαι πάντα μα πάντα ψύχραιμος
καλησπέρα!

Griz είπε...

Ανθρώπους βγάζω από τη ζωή μου.
Κινητά και τηλέφωνα και πράγματα δε σβήνω/ πετάω. Λες να μου είναι δύσκολο? Μάλλον νιώθω ότι αποκόπτω το δίαυλο επικοινωνίας σε οποιαδήποτε περίπτωση . . άνθρωποι είμαστε στο κάτω κάτω.. μα τι λέω? Αφού ποτέ δε μου χρειάστηκε κανενός το τηλέφωνο. Απλά υπάρχει. Για να πιάνει χώρο στο κινητό . Και στο Msn . Και στο mail . Παντού.
Πρέπει να κάνω ένα ξεκαθάρισμα στη ζωή μου. Πάω. :P

Sardonian είπε...

Που'σαι Σπύρο; ναι ντε, εσύ με την αθώα πλάτη (άρες μάρες κουκουνάρες:-/

άμανε τολμάς κάνε κι εσύ το τεστ του δισχιδή:-ρ
Πάω για ύπνο..τώρα γύρισα από το κλαμπ:-ρ

μαριάννα είπε...

@ Love & Poison
Ευχαριστώ για την αφιέρωση! :)
Σου ανταποδίδω τον υπέροχο στίχο του Ρεμπώ: Από λεπτότητα, έχασα τη ζωή μου...
Μου αρέσει ο αυθορμητισμός σου και σου απευθύνθηκα ανυπόκριτα, όπως θα κάναμε γελώντας, αν βρισκόμασταν σε μια καφετέρια ή σ' ένα ταβερνάκι.
Γιατί συμμετέχοντας σε κοινές συζητήσεις ανοιχτές, όπως είναι τα σχόλια των μπλογκς και βγάζοντας τα εσώψυχά μας, αυτόματα νιώθουμε και μια οικειότητα με τους γύρω για να κάνουμε πλάκα, να σπάει ο πάγος και να ανακυκλώνονται οι παρέες.
Είδαμε λοιπόν σε δομιμαστικό πείραγμα, εντελώς καλοπροαίρετο, τις αντιδράσεις εκατέρωθεν. :)
Φιλιά πολλά και καλό ΣΚ. Θα τα πούμε στο στέκι σου καλύτερα, να μην κάνω κατάχρηση του χώρου και της φιλοξενίας του Σπύρου.

@ Αξιότιμον κ. sardonian
Ενταύθα

Ζητώ ταπεινά συγγνώμη που τόλμησα να σας απευθυνθώ χωρίς την άδειά σας. Πόσο μάλλον να κάνω χιούμορ και μάλιστα με το διακριτικό σήμα του χαμόγελου, ώστε να το χιούμορ να καταστεί σαφές. Δεν θα επαναληφθεί.

Μετά τιμής
Γητεύτρια

Σοφία είπε...

Έχω κάνει 2-3 φορές delete σε άτομα από το φιλικό μου περιβάλλον, και έχω κάψει (με φωτιά, ώστε να μην υπάρχει επιστροφή) προσωπικές φωτογραφίες και τα αρνητικά τους, μετά από έναν μεγάλο χωρισμό.
Για τους "φίλους" δεν έχω μετανιώσει, για τις φωτογραφίες άλλαξα γνώμη όμως όταν μετά από καιρό τα ξαναβρήκαμε. Τουλάχιστον δεν έκαψα και τα γράμματά του...

Φράνσις είπε...

Εχω σκίσει φωτογραφίες... και τις επανακόλλησα γιατι δεν άντεχα. Εχω κρατήσει αναμησεις ,γράμματα απο παλιες σχέσεις.Απλως βρίσκονται εκει...Ολα τα ξεχναμε, τίποτα δεν ξεπερναμε αηδονακι μου..
σε φιλώ

Νεραϊδόνα... είπε...

Καμω (πολυ)δυσκολα "delete"
Ομως απο τοτε που το ανακλυψα- καμω "defragment" .
Boηθα πολυ, αυτo το ψαχουλεμα,το ξεκαθαρισμα,η... ανασυγκροτηση των αρχειων "μου"


υ.γ:
καθ'ολα σχετικο με το θεμα (και αγαπημενο) εργο το:
Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού (Eternal sunshine of the spotless mind)

Εvgenia Tr είπε...

όταν έχεις νιώσει να ζωντανεύεις , το delete γίνεται , ίσως, μονομιάς ,αλλά πάντα αφήνει ίχνη...που καλύπτονται από καινούριες ενασχολήσεις και από την βατή καθημερινότητα!