9.11.07

Εξόριστοι στους δρόμους της Αθήνας

Η φωτογραφία που βλέπετε, μου ήρθε στο inbox μου με τον τίτλο: «Ο Μπομπ Σφουγγαράκης στην Αθήνα». Στην αρχή γέλασα πάρα πολύ, μετά, όμως, μόλις συνειδητοποίησα τη φρίκη που προέκυψε από τη δύναμη αυτής της φωτογραφίας, 35 χρονών μαλάκας έβαλα τα κλάματα. Έχουμε φτάσει στο έσχατο σημείο απανθρωπιάς. Φτάσαμε να γελάμε με τις ανθρώπινες τραγωδίες. Με αυτά που συμβαίνουν δίπλα μας. Εμείς, βολεμένοι στις ζωούλες μας και δίπλα μας οι οικονομικοί μετανάστες, οι πρόσφυγες πολέμου που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, οι εκτοπισμένοι, οι χτυπημένοι από φυσικές καταστροφές, οι άστεγοι, μας κάνουν να γελάμε. Μας κάνουν να γελάμε με την κακή μοίρα τους.

Έχουμε καταφέρει και είμαστε σταρχιδιστές, έχουμε φτάσει στο σημείο να αγνοούμε αυτή την υπερκινητική ανθρώπινη μάζα που ονειρεύεται τη Γη της Eπαγγελίας, αλλά καταλήγει εξόριστη, εν προκειμένω, στους δρόμους της Αθήνας, εκεί που μπορεί πολύ εύκολα να χάσει την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά της. Πολύ εύκολα, όμως… Για να γελάμε εμείς…
Και ξαφνικά, το γέλωτά μας διακόπτει ο κρότος ενός πιστολιού που εκπυρσοκρότησε. Αλβανός λαθρομετανάστης τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά συνοριοφύλακα στη διάρκεια καταδίωξης που έγινε τα ξημερώματα σε παραμεθόρια περιοχή του νομού Φλώρινας. Δεν είναι τίποτα, καθησυχάζει τον λαό του ο πρωθυπουργός, σκουπίζοντας τα αίματα απ’ το κοστούμι, οι ξένοι φταίνε, η ξένη εγκληματικότητα, οι μετανάστες που έρχονται παράνομα στη χώρα μας και μας βάζουν σε πειρασμό. Επτά χιλιάδες, εξήντα τρεις λαθρομετανάστες, καθώς επίσης και 145 διακινητές - δουλεμπόρους, συνέλαβαν, από τις αρχές του 2007 έως και 31 Οκτωβρίου, οι λιμενικές αρχές της χώρας ημών, λέει ο Πρωθυπουργός μας υπερήφανος.
Την ίδια στιγμή που ο υπουργός απονέμει στα παλικάρια του μνείες για αυτή την «επιτυχία», ένορκη Διοικητική Εξέταση, για την καταγγελία 14χρονου Αφγανού ότι στο λιμάνι της Πάτρας, τραυματίστηκε με μαχαίρι από άνδρα του Λιμενικού Σώματος, διέταξε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Γιώργος Βουλγαράκης.

Για τους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες της Eλλάδας, για τα εκατοντάδες εκατομμύρια συμπατριωτών τους στις χώρες τους, όμως, να ξέρετε, ότι δεν είναι κομμάτια, δεν είναι club sandwich που τρως στον καναπέ σου και βλέπεις ειδήσεις, είναι θύματα. Nα ξέρετε ότι στη συνείδησή τους η εικόνα του Ελληνάρα, πια, θα είναι η φιγούρα του υπανθρώπου που πυροβολεί και μαχαιρώνει αθώους στον δρόμο, (όπως την πάτησαν οι Σέρβοι φίλαθλοι χτες στη Σαλονίκη πριν από το παιχνίδι του Αρη με σερβική ομάδα) η εικόνα της Eλλάδας θα είναι ένα πεδίο βολής φτηνό, με δολοφόνους, ναρκοπέδια, μαζικές συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, εξευτελισμούς, «ο νούμερο δύο να χτυπάει τον νούμερο 1», πνιγμούς στο Aιγαίο, μια χώρα που τους ασκεί βία, βία σε όλες τους τις κινήσεις, στην εργασία, στο να βρουν σπίτι, στην ουρά που περιμένουν για να εκδώσουν βίζα, στο όνομά τους που πρέπει να γίνει χριστιανικό, ο Αλί πρέπει να γίνει Γιώργος, στη θρησκεία τους που πρέπει να ξεχάσουν, γιατί εδώ δεν γουστάρουμε όσους είναι αλλόθρησκοι. Θα τους αλλάξουμε την Παναγία ανάποδα εμείς.

Ο ουρανός φεύγει βαρύς και αυτό το βράδυ, έχω τελειώσει εκπομπή και γυρίζω στο σπίτι, το αυτοκίνητο, μια Corvette Z06 μουγκρίζει τα 7.000 κυβικά της στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια, όπου μερικές εκατοντάδες Kούρδοι κοιμούνται μέσα σε στρώματα αφρολέξ για να βρουν λίγη ζεστασιά. Για να τους λέμε εμείς «σφουγγαράκηδες» και να γελάμε. H Eλλάδα είναι φίλη του πάλαι ποτέ Oτσαλάν όταν πολεμάει τους Tούρκους, δεν είναι φίλη των Kούρδων όταν κοιμούνται στα πεζοδρόμια της ορθοδόξου πόλεώς μας. Είναι, απλώς, αστεία.
Ανάβω τσιγάρο με πίκρα στα χείλια για τα όσα σκέφτομαι. H επτάχρονη Μάριαν από την Αλβανία, που την πολτοποίησε προχτές ένα βαν στη Βουλιαγμένης, καθώς έπλενε τζάμια, με πλησιάζει. «Σου πλένω τζάμι;», μου λέει με ένα συντακτικό για να γελάνε οι αμόρφωτοι Έλληνες και να την κοροϊδεύουν που δεν ξέρει να μιλάει την υπέρτατη των γλωσσών..

«Όχι», της απαντάω, κοιτώντας την μέσα στα μάτια της που λαμπυρίζουν. «Θέλω να είναι πενταβρώμικα για να μου αφήνουν οι γυναίκες ποιηματάκια».
Αποστρέφει το βλέμμα της, γελάει πικρά και μου απαντάει σε άψογα ελληνικά:
«Παράτα μας, ρε βολεμένε και δεν θα με ξαναδείς ποτέ πια, σ’ αυτή τη ζωή.

Η αληθινή ζωή δεν έχει ποίηση, μόνο βαν έχει…».

52 σχόλια:

Εvgenia Tr είπε...

Δεν θα θέλαμε όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και θρησκεύματος να έχουν δουλειά κ την αξιοπρέπειά τους; αλλά είναι δυνατόν να γίνει; εδώ καλά καλά εμείς οι ίδιοι πασχίζουμε με κόπο κ δυσκολίες για να πούμε ότι "ζούμε".

Πόσα ακούμε κάθε μέρα! πόσα βλέπουμε οι ίδιοι και πόσα κρύβονται σε όλα αυτά!


θέλω να πιστεύω πως δεν είμαστε "αφιλόξενοι"

Vrakas Kostas είπε...

Σωστος!Ανθρωπινος!Ευαισθητος!
Μου θυμησες...καποτε στην Βομβαη.
Το πρωι,περναει ο "δημος" και οσοι δεν ..κουνιουνται,τους πετουν στη καροτσα του ντατσουν...και καθαρισαν!
Το οτι θα συνεβαινε και Στην Ελλαδαρα μας...ειναι συμτωση!!!
Παντου τα ιδια για τους γης τους κολασμενουσς
Καλησπερα Σπυρο!

Я верю в Сталина είπε...

Μεγάλο καιδύσκολο θέμα έθιξες... Περιορίζομαι στο πώς αξιολογούν τη "φιλοξενεία¨μας σε πρόσφατό μου ποστ και συγκεκριμένα σε παραπομπή μου στην αγγλική έκδοση του Spiegel

genna είπε...

και βία και εξουσία και κτήνη και ευαισθησίες και ποίηση απ' όλα έχει ο κόσμος Aγόρι...
Eξαρτάται από το τι βλέπει το μάτι μας...
τι αισθάνεται η καρδιά μας... αναρωτιέμαι πολλές φορές βγαίνει κάτι με τον οίκτο μόνο, με ποιό τρόπο μπορεί κανείς να βοηθήσει τι κτηνωδία που ακολουθεί ανά τους αιώνες την ανθρωπότητα, έτσι ήταν κι έτσι θα είναι πάντα... κι εμείς όπου μπορούμε ν' απλώσουμε το κοντό μας χεράκι ίσως κάποια μικρή πλήγούλα να χαϊδέψουμε...

Dream_Rider είπε...

Είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα απ'όσο τα δείχνεις...

Σκεφτείτε το εξής απλό.. Φέρτε τον εαυτό σας να πρέπει να σκοτώσει:
1)έναν άνθρωπο
2)ένα σκυλάκι (ή ένα άλλο ζώο που να συμπαθείτε, δεν έχει σημασία)

Αλήθεια, ποίο σας φαίνεται πιο δύσκολο να κάνετε;...

Σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω καμιά ζωή. Απλά θέλω να καταδείξω την απαξίωση που δείχνουμε πολλές φορές στην ανθρώπινη. Πιστέψτε με, πολλοί από εμάς, στη σημερινή εποχή, θα διάλεγαν το πρώτο..

Ανώνυμος είπε...

Σπύρο κάτι ανάλογο έγραψα κι εγώ. Για κάποιο παιδί των φαναριών, που ίσως και να μην είναι παιδί. Έχουμε άραγε βλέμμα για όλους αυτούς; Δίνουμε τον οβολό μας κάποτε και βολεύουμε τη συνείδησή μας. Ύστερα πάμε στα σπίτια μας, ήσυχοι που και τούτη τη βραδιά είμαστε ασφαλείς. Καλό μας βράδυ.

proserpina είπε...

...ποιός να τη σώσει αυτή την πόλη των τρελλών...

Unknown είπε...

μπορει να ακουστω πολυ κυνικη μετα απο το ομορφο αυτο κειμενο σου αλλα για κακη μου τυχη βλεπω πισω απο τα βαν κ την ποιηση στις αιτιες κ τις λυσεις.η ελλαδα πηγε (με τις γνωστες τις λαμογιες) να απορροφησει περισσοτερους οικ.μεταναστες για την οικονομια της με αποτελεσμα πολλοι απο αυτους να βρισκονται κατω απο τα ορια της φτωχιας.εμεις οι ελληνες που ξερουμε απο ξενιτια τους φερομαστε ρατσιστικα κ αφιλοξενα κ εχουμε κ την αναλογη αντιδραση απο το μερος τους (γιατι υπαρχει αντιδραση κακα τα ψεματα).καμια φορα ακομη κ αυτη η σκατοπολη καταφερνει να με εκπλησσει οταν βλεπω οικογενειες μεταναστων να κανουν την ζωουλα τους διπλα μας κ να τα καταφερνουν.δεν ειναι ολα μαυρα,οπως ελεγαν κ οι monty pythons "always look ok the bright side of life"!

Μ είπε...

Πολύ δυνατό ποστ και πολύ δυνατή φωτογραφία! ΠΟλλές οι σκέψεις, ανάμεικτα τα συναισθήματα...

νατασσΆκι είπε...

Εγώ δεν γέλασα, πάντως... κι ούτε βρήκα το κουράγιο να το κάνω ποστ...
Μπράβο σου - μακάρι να ήταν πολλοί οι "35 χρονών που έβαλαν τα κλάματα"....

Πολύ δυνατό το κείμενο - πολύ μεγάλο το θέμα.
Δύσκολες οι απαντήσεις...
Καλό σου βράδυ.

Xristos είπε...

Να σου πω την αμαρτία μου, Σπύρε, κι εγώ βλέποντας τη φωτογραφία γέλασα μέχρι δακρύων. Μετά όμως διαβάζοντας ολόκληρο το post ένιωσα πολυ λαλάκας...

Vrakas Kostas είπε...

ΑΣΧΕΤΟΝ για προκληση!
Καλο σαββα τον κυργιακο!!
Ντεν μιλαω καλα Ελλινικοσσ!!

Love and Poison είπε...

Σπύρο δεν αργεί ο καιρός που ο Έλληνας θα πάρει τη θέση του Αλβανού και θα τρέχει στη Βουλγαρία ή στα Σκόπια για δουλειά σαν οικονομικός μετανάστης...

Ο ρυθμός εξέλιξης αυτών των χωρών, είναι τρομακτικά μεγάλος σε σχέση με όλες τις πόλεις της Ελλάδας (πλην Αθήνας)...

Τώρα έχουμε μείνει στις επισκέψεις για τα καζίνο, για γυναίκες, παπούτσια κ δερμάτινα από το Σαντάνσκι... Μετά θα είναι η δουλειά... Και κάτι παρόμοιο συμβαίνει (άκουσον-άκουσον) στην Κύπρο και τα κατεχόμενα. ΠΟΙΟΙ; Οι Κύπριοι...

Να δούμε τότε τι θα λένε για το "GREEK-SOUVLAKI" στους δρόμους των Τιράνων... Είμαι σίγουρος πως θα γίνει...

osela είπε...

Σπύρο δεν είναι έτσι, ή μάλλον, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εξόριστοι, είναι αυτοεξόριστοι.

Φυσικά για να ευαισθητοποιηθούμε πρέπει να πεθάνουν μπροστά μας, στην αυλή μας.

Για να είμαι ειλικρινής, άλλες φορές τους λυπάμαι κι άλλες μ' ενοχλούν. Ή μάλλον το ένα δεν αποκλείει τ' άλλο. Είναι δύσκολο να βάζεις την κοινωνία μπροστά σ' έναν καθρέφτη, αλλά κανείς δεν φαίνεται διατεθημένος να δώσει κτ από την βόλη του σ' αυτούς.

kelly alamanou είπε...

Δυσκολη, πολύ δύσκολη η συναισθηματική διαχείριση όλων ετούτων.
Και το πρόβλημα των μεταναστών ΑΛΥΤΟ κατ'εμέ.
Ανθρωποι που ονειρεύονται μία καλύτερη ζωή,και κάνουν τα πάντα για να βρεθούν σε υποτιθέμενες "γαίες επαγγελίας" ,όπου άλλοι άνθρωποι,φοβισμένοι ,μικρόψυχοι ίσως, με τα δικά τους προβλήματα,τους αντιμετωπίζουν εχθρικά.....
Τι να λέμε παιδιά, Είναι δύσκολα.........

Sardonian είπε...

Ζόρικα είναι να μην έχεις στον ήλιο μοίρα ρε κλίκα..και μάλιστα σε ξένη πόλη..ζόρικα..είπε κανείς τ'αντίθετο;
(Μπα..ραδιοφωνάκι πάλι; Ε, ρε επιθέσεις που θα κάνουμε! Τώρα ΚΑΙ ραδιοφωνικά!!!)

the muppet show girls είπε...

Καθρέφτης.
Τι άσχημοι που μοιάζουμε ώρες ώρες.
Από επιλογή τούς βλέπω καθημερινά στο δρόμο μου.
Για να με προσεδαφίζουν ανώμαλα στην πραγματικότητα. Για να μου θυμίζουν ότι κι οι πρόγονοί μου, κάποτε, στην ίδια θέση ήταν. Στην ίδια τους την πατρίδα εξόριστοι.
Χωρίς ταυτότητα. Μόνο στατιστικές για αριθμούς.
Και κάπου ανάμεσα διάφανες ψυχές στην Ομόνοια. Τις βλέπεις ακόμα κατάματα;
Σε θαυμάζω. Εμένα μου κόβονται τα πόδια.

Βασιλική Ν. είπε...

Κανένα σχόλιο δεν μπορώ ν' αφήσω Σπύρο μου... Ανάβω τσιγάρο... και το βουλώνω κανονικά...
Καλό σου βράδυ!

kanataki είπε...

εγω θα κοβα την καλημερα στον αποστολεα του email

υγ ετσι για αρχη!

Μαριλένα είπε...

To διάβασα εντελως στα πεταχτά.

Δεν αντέχω. Λυπάμαι..

Penelope είπε...

Αυτά είναι δείγματα "αναπτυσσόμενης χώρας" εδώ έχουμε το βγάλει όνομα η Αμερική των Βαλκανίων! Πολύ λυπηρό!Έχεις ωραία μουσική πάντως (ποιό είναι?

prasino liker είπε...

Σπυρο καλησπερα,
Οτι και να λεμε, οπως και να νιωθουμε,δυστυχως δεν μπορουμε να μπουμε στην θεση των συνανθρωπων μας.Θα κλαψουμε για πολυ λιγο.Θα δωσουμε χρηματα ,ρουχα ,βοηθεια, και νομιζομε οτι καναμε το καθηκον μας.Μας θλιβουν τα γεγονοτα αλλα ολοι ξερομε οτι μολις στριψομε το βλεμμα απο την αλλη πλευρα παει η εικονα.Θα καλυφθει απο την δικια μας καθημερινοτητα.
Καλο σου βραδυ και ας ευχηθουμε για εναν γλυκο κοσμο.

microsoult είπε...

Ωραίο κείμενο, φίλε! Δυστυχώς οι απόψεις του ανήκουν στη μειοψηφία...

maya είπε...

με έστειλες αδιάβαστη.
πολύ δυνατό κείμενο και το κλείσιμο για πολλές σκέψεις. ναι αυτές που δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε γιατί είμαστε busy.

καλή σου μέρα
είναι αισιόδοξο που πρόλαβες να βάλεις τα κλάματα πριν πέσεις με τα μούτρα στην δουλειά. είδες, μείναμε και λίγοι 'αλλοιώς'. κάτι είναι κι αυτό. το ξέρω πως δεν μπορεί να κάνει την διαφορά αλλά αισιοδοξώ όταν υπάρχει ανθρωπιά. απλά είμαστε ασήμαντοι μπρος την μηχανή...

πολλά φιλιά
χχχχχχχχχχχχχ

? είπε...

δυστυχώς Σπύρο έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα των βολεμένων και των κουτοπόνηρων

Σπύρος είπε...

Δυστυχως ειναι η σημερινή κατάντια στους δρόμους καθημερινά.
Πιστεύω ότι πρέπει να μπει κάποιο όριο όσο αφορά το ποσοστό μεταναστών τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα.

Aντώνης είπε...

Έχουμε πιά μόνο την ευαισθησία μιας εκπυρσοκρότησης και μιας μαχαιριάς που ευτυχώς ακόμα δεν κατάφερε να μας σημαδέψει. Στιγμιαία δακρύζουμε.

deite-me είπε...

Το μόνο που μπορώ να κάνω γι αυτούς τους ανθρώπους είναι να τους συμπεριφέρομαι σαν ίσος προς ίσον. Όταν τύχει δίνω χρήματα στα παιδιά (και τους μεγάλους) των φαναριών... όμως γέλασα κι εγώ με το "σφουγγαράκη". Πιστεύω ότι πρέπει να καθορίσουμε τις δυνατότητες απορρόφησης μεταναστών στη χώρα μας και να μπει ένα στοπ πάνω από ένα αριθμό ανθρώπων.

ritsmas είπε...

Καλησπέρα. Με θλιβει το ποστ, οπως και ολα αυτά που δειχνουν με το δάκτυλο την έκπτωση του ανθρώπου.
Ανίκανοι ολοι μπροστά σε καινούργια νομοτέλεια, αρκουμαστε σε λόγια και συναισθηματισμούς. Λες και θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Κι εγω ειχα ενα μικρό αφιέρωμα στους μεταναστες με την Φαραχ ως κεντρικό πρωταγωνιστή.Είναι το θέμα της εποχής. Ουαι κι αλλοιμονο αν το προσπερνάμε εμεις οι βολεμένοι....
ριτς

mpoumpoula είπε...

Ουφ...στεναχωρέθηκα
μπράβο που το έθιξες
την καλησπέρα μου

Φράνσις είπε...

Σταματα... να είσαι σίγουρος ότι και μονιο το ότι εκλαψες "35 χρόνων μαλάκας" μου λεει πολλά Σπυρουλη μου.Ακους; και δεν είσαι μαλάκας! οσο για τον "σφουγγαράκη", απ΄οτι θυμαμαι ο εν λογω ήρωας φοραει γραβατα θυμιζει δηλαδή υπάλληλο... Αρα όσοι αποκαλουν αυτους τους δύστυχους, που μπορει να γίνουμε κι εμεις μια μέρα, εχουν τουλαχιστον ανακριβη αίσθηση του χιούμορ.Ποιου χιούμορ;Αυτο είναι κόμπλεξ που κρυβε ιαυτον ακριβως το φόβο, μήπως η δικη τους δυστυχάι γίνει και δική μας... Φιλι tweety μου.Νά προσέχεις.

Pico είπε...

Σπύρο...δυστυχώς για τη ζωή...που έχει μόνο βαν.
Και δυστυχώς για τον περίφημο Δυτικό πολιτισμό που στηρίζεται στους ώμους αυτών των Άλλων, των καταδικασμένων, των κολασμένων αυτής της Γης...

X-myalismenos είπε...

Μπράβο ρε Σπύρο.

Απλά μπράβο.

Τίποτε άλλο...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: δυστυχώς, έχω την αίσθηση ότι αρκετοί από μας είναι "αφιλόξενοι"

@ vrakas kostas: Βομβάη γίναμε…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ dimosthenis s.: το έχω διαβάσει, φίλε…

@ genna: δυστυχώς, το μάτι μου μόνο κάτι τέτοια βλέπει…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@Dream_Rider: γενικότερη απαξίωση, προς κάθε μορφή ζωής, φίλε. Αυτό δείχνουμε…

@ doratsirka: βολεμένοι είμαστε…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ proserpina: κανείς…

@ Stilvi: δεν είναι όλα μαύρα, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό. Κι αυτό με χαλάει…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαρία Κ.-Π.: πάρα πολλές οι σκέψεις…

@ νατασσάκι: πάντα οι απαντήσεις θα μας δυσκολεύουν…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@"Χ": έτσι την πατήσαμε όλοι…

@ vrakas kostas: κανείς μας δεν μιλάει καλα Ελλινικοσσ!!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Love and Poison: το θέμα είναι να δούμε τι κάνουμε εμείς και όχι οι άλλοι, φίλε!

@ osela: είναι αυτοεξόριστοι γιατί στη γη τους δεν μπορούν να ζήσουν. Και έρχονται στην Ελλάδα και πεθαίνουν αβοήθητοι.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ rodoula-kelly: αυτή είναι η κατάσταση, όπως την περιέγραψες…

@ Sardonian: πολύ ζόρικα, κλίκα και πρόεδρα…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ the muppet show girls: σε αυτόν τον «καθρέπετη», κακάσχημοι είμαστε όλοι μας…

@ Βασιλική Ν.: καταλαβαίνω, Βασιλική…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ tsaperdona: δεν φταίει ο αποστολέας. Μάλλον καλό μου έκανε, με έκανε να σκεφτώ…

@ Μαριλενα *: θα πρότεινα να το διαβάσεις και να πεις την άποψή σου…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Penelope: λυπηρότατο… Το τραγούδι είναι από Nelly Furtado - All Good Things Come To An End. Αν πας στα αριστερά της σελίδας, θα δεις «η μουσική μου». Το podcast πάντα θα γράφει ποιο είναι.
Καλημέρες

@ prasino liker: Αυτό είναι το κακό: ότι για λίγο στεναχωριόμαστε…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ microsoult: Δυστυχώς, Δημήτρη…

@ maya: υπάρχει ανθρωπιά. Απλώς, κάθε φορά πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Νίκος Κ.: δυστυχώς…

@ LOCKHEART: πρέπει να υπάρξει γενικότερη μέριμνα…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aντώνης: όσο κρατάει ένα μπαμ…

@ deite-me: κάτι πρέπει να γίνει, είναι σίγουρο αυτό…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ritsmas: ειδικά εμείς οι βολεμένοι, Ρίτσα, δεν πρέπει να το προσπερνάμε…

@mpoumpoula: και τη δική μου καλησπέρα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ auburn Kate: κόμπλεξ και φόβος είναι. Σωστά…

@ Pico: μόνο βαν και καθόλου ποίηση…

@ EXARCHIOTIS: να είσαι καλά, φίλε…

Lorelei Am Rhein είπε...

Δεν ξέρεις, πόσες φορές έχω φωτογραφήσει τους "άθλιους των Αθηνών", όπως τους ονομάζω...
αλλά δεν έχω βρει ακόμα το κουράγιο να ανεβάσω όλη αυτήν την εξαθλίωση και την απαξίωση του ανθρώπου...
μόνο λυπάμαι, πολύ...

osela είπε...

Είναι αυτοεξόριστοι επειδή το επέλεξαν. Αλλιώς θα ήταν εξόριστοι. Κανείς δεν αναγκάζει κανέναν για τίποτα.
Η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή είναι ισχυρό κίνητρο, αλλά όχι και εγγύηση. Καλύτερη χώρα δεν σημαίνει καλύτερη ζωή.

Swell είπε...

Περίμενε να δεις πόσοι μπάτσοι από αυτούς που πήραν μέρος στα βιντεοσκοπημένα βασανιστήρια των αλλοδαπών στο Α.Τ. Ομονοίας θα δικαστούν τελικά...