29.3.08

Citius, Altius, Fortius

Ήταν 31 Μαρτίου 1980, όταν ο Jesse Owens έφευγε από αυτή τη ζωή.
Όλοι μας κάποια στιγμή ακούσαμε τους γνώστες του παγκόσμιου στίβου να μιλούν με τον γνωστό λυρισμό τους για τον μεγαλύτερο αθλητή της ιστορίας, ο οποίος όχι μόνο ταπείνωσε τον ίδιο τον Χίτλερ στους «ναζιστικούς» Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και τα κατορθώματα του οποίου θέλησαν όλοι οι μεταγενέστεροι να ξεπεράσουν. Και πραγματικά την καριέρα του νέγρου υπεραθλητή από την Αλαμπάμα (γιος τεχνίτη, γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1913) εξακολουθούν να στολίζουν τρία διαμάντια, δείγμα της τεράστιας αξίας του, που προκαλούν ακόμη και σήμερα το δέος και τον σεβασμό.

Κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς του 1936, πέτυχε έξι παγκόσμια ρεκόρ σε μία ημέρα και είχε στην κατοχή του το ανθεκτικότερο παγκόσμιο ρεκόρ στην ιστορία του στίβου, για 25 χρόνια και 79 ημέρες (άλμα εις μήκος). Στο Αν Αρμπορ, στις 25 Μαΐου 1935, σύμφωνα με την εφημερίδα Το Βήμα, ο 22χρονος τότε αθλητής έμελλε να γράψει ιστορία καθώς μέσα σε διάστημα μιας μόνο ώρας (από τις 15.15 ως τις 16.00) κατέρριψε πέντε παγκόσμια ρεκόρ (μήκος, 220 γιάρδες, 200 μέτρα ­ δύο φορές ­ και 220 γιάρδες εμπόδια) και ισοφάρισε για τέταρτη φορά τον δικό του καλύτερο χρόνο στις 100 γιάρδες. Επίσης το άλμα του εις μήκος (8,13 μ.) ήταν το πρώτο άλμα από αθλητή πάνω από τα οκτώ μέτρα και δεν ξεπεράστηκε παρά το 1960 από τον Ραλφ Βόστον (8,21 μ.).

Αλλά η μοίρα αποφάσισε ότι το άστρο του Jesse θα έλαμπε για πάντα εξαιτίας των επιδόσεων που θα έκανε μία χρονιά αργότερα, το 1936, στο Βερολίνο, κάτω από τα μούτρα του υπερήφανου και αριόπληκτου Αδόλφου Χίτλερ, κερδίζοντας τέσσερα χρυσά μετάλλια στα 100 μ. (10,3"), στα 200 μ. (20,7"), στο μήκος (8,06 μ.) και στη σκυταλοδρομία 4Χ100 μ. σπάζοντας και το παγκόσμιο ρεκόρ με 39,8".
Αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι ναι μεν μπορεί ο
Owens να έγινε διάσημος στην Αμερική επειδή ταπείνωσε τον Χίτλερ στη χώρα του αλλά, όπως παρατήρησε και ο ίδιος αργότερα, «δεν με κάλεσαν ούτε στη χώρα μου για να δώσω τα χέρια με τον πρόεδρό μας».
Αμέσως μετά την Ολυμπιάδα ο
Jesse, σε ηλικία 23 χρόνων, για να συντηρήσει την οικογένειά του, εγκατέλειψε τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Απουσίαζαν, βλέπετε, και οι σημερινοί δεκάδες χορηγοί. Έκτοτε αφιερώθηκε στη διάδοση του ολυμπιακού κινήματος ως το τέλος της ζωής του, στις 31 Μαρτίου 1980, σε ηλικία 67 ετών, χωρίς να προλάβει να δει τα κατορθώματα του «διαδόχου» του Καρλ Λιούις στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες, τέσσερα χρόνια αργότερα.

Με την αυγή του 20ού αιώνα, το πνεύμα του αθλητισμού είχε αρχίσει ήδη να παίρνει τη μορφή που είχε διαλέξει λίγα χρόνια πριν ο Πιερ ντε Κουμπερτέν. Με την πάροδο των χρόνων όμως, αυτή η μορφή άρχισε να αλλοιώνεται, το πνεύμα «το αληθινό» χάθηκε, οι άνθρωποι έγιναν πιο εγωκεντρικοί κι ο αθλητισμός στράφηκε σε άλλες αξίες, γεμίζοντας «πληγές». Τα χρήματα έφεραν το ντόπινγκ, τη βία, την αλαζονεία πολλές φορές. Ακόμα κι η πολιτική τραυμάτισε αρκετές φορές το αθλητικό κίνημα.

Η ιστορία των σπορ είναι γεμάτη από μικρές ή μεγάλες, γνωστές ή άγνωστες προσωπικές ιστορίες που αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο τη δύναμη του ανθρώπινου χαρακτήρα. Στο μυαλό μου γυρίζουν άπειρες φιγούρες, απίστευτοι χαρακτήρες και προσωπικότητες που έγραψαν τη δική τους ιστορία εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, σε όλα τα αθλήματα.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας αθλητής;

22 σχόλια:

the muppet show girls είπε...

Μάθαμε και κάτι σήμερα. Τιμή και δόξα. Να φανταστώ ότι πρέπει να διαλέξω σε αθλητές του σήμερα. Των Ολυμπιακών υπό αμφισβήτηση για τα δικαιώματα.
Αραδιάζω ονόματα που έχουν κάτι παραπάνω.
Zinendin Zidane (ακόμα και για την κουτουλιά!)
Ian Thorp ( είναι το άθλημά μου!)
Δημήτρης Διαμαντίδης (για την προσωπικότητά του)

Είναι κι άλλοι μα σαν τον Jesse...

Φιλιά πολλά '-))

Unknown είπε...

Αν του είχε σφίξει ο πρόεδρος της Αμερικής το χέρι, ίσως 32 χρόνια αργότερα δεν θα υπήρχε αυτή η εικόνα ,τόσο όμοια, αλλά και τόσο διαφορετική.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μειώθηκε η αξία του αθλητή επιδή δεν συναντήθηκε με τον πρόεδρο. Το κακό ήταν που δεν τον χρηματοδότησαν να συνεχίσει
http://homo-gr.pblogs.gr

Σπύρος είπε...

Όλοι όσοι μέσα απο τον εσωτερικό τους αγώνα και την πειθαρχέια αλλά και το ήθος πάλεψα για αυτο το κάτι παραπάνω:)...διαδίδοντας το αθλητικό ιδεώδες..

Aggelos Spyrou είπε...

Όπου μπήκε το "χρήμα", μούχλιασαν τα "ιδεώδη".

Αγαπημένος μου αθλητής είναι ο σκληρά εργαζόμενος.

Καλησπέρα Σπυράκο. :)

σπόρος είπε...

Αν και ουσιαστικά δεν είχα ποτέ πρότυπα, είδωλα, αφίσες, κτλ, έχω κολλήσει με τον Γκάλη πολλά (εννοείται) χρόνια! Χωρίς αιτιολόγηση. Και ας έχουν ακούστει διάφορα για την προσωπική του ζωή. Θεούλης. Τέλος.

Φράνσις είπε...

Δεν έχω αγαπημενο αθλητή βρε Σπυρουλη μου.Εκτος ίσως απο μια προτίμηση στους μαραθωνοδρόμους και στους αλτες. Εχει συμβολικη σημασια για μενα αυτο που κανουν, Οσο για τον κύριο, βαρώνο, αν δεν κανω λαθος ντε Κουμπερντέν, θυμαμαι πω είχε πει ότι πρεπει να πετύχουμε την πολιτική αποστράτευση των ανθρώπων μεχω της αθλητικής επιστράτευσης.... γι να μην έχεις αμφιβολιες για το τι ακριβως είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες. Εχει γραψει κι ο Κωστης Πα΄παγιωργης ε΄να πολυ ωραιο κειμενο για τη σημασια των αθληματων στη σύγχρονη επόχή. Περιλαμβανεται στο βιβλιο του Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΑΛΕΠΟΥ(μισανθρωπίας προλεγόμενα), δε θυμαμαι τον τιτλο βρε αηδονάκι μου. Μουυυυυυτς.

david santos είπε...

Great posting. Thank you.


NURIN JAZLIN
MURDERED. 9 YEARS OLD. WHY? ARE WE HUMAN?
.
Please!
TO AVOID SUCH A TRAGEDY HAPPENING AGAIN, AND FOR THE SALVATION OF OUR CHILDREN, WE ARE DOING A WORLDWIDE CAMPAIGN, DISPLAYING THE IMAGE OF NURIN JAZLIN JAZIMIN IN BLOGS ALL OVER THE WORLD ON 25TH APRIL 2008. LET'S NOT FORGET NURIN JAZLIN.

daydreamer είπε...

Post σαν κι αυτο ειναι απο τα καλύτερά σου!Δεν εχω πολλα παρε-δοσε με τον αθλητισμο, αν και θα επρεπε,πιρτευω ομως οτι ο πρωτ-αθλητισμος ειναι η μεγαλυτερη μαλακια εβερ!Οπως και να χει περασα να πω ενα "Καλο Μηνα" και δεν ειναι ψεμα, στο ευχομαι στ' αληθεια!!

So_Far είπε...

Χθες άκουγα σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό ότι για να επιβιώσει αναγκαζόταν να τρέχει σε αγώνες με αντιπάλους ζώα.
Δεν ξέρω κατά πόοσ είναι ακριβές. Πάντως επειδή υπήρξε πραγματική μορφή του αθλητισμού και ορόσημο με πολλές προεκτάσεις,
ένιωσα απίστευτα αηδιασμένη - αν αυτό ήταν όντως γεγονός - και εξοργισμένη με το σύστημα..

Εκτός του Τζέσε Όουενς αγαπημένος μου αθλητής είναι και ο Εμίλ Ζάτοπεκ

christina είπε...

Το προβλημα δεν ειναι ο αθλητης που επιδιωκει την πρωτη θεση η την καλυτερη δυνατη επιδοση κλπ, αλλα ο τροπος που πωλειται η αποδοση του.

Equilibrium είπε...

Αυτός, μάλιστα! είχε κάτι από τα αρχαία ιδεώδη, με το ήθος του το αθλητικό και της προσωπικότητάς του εξυπηρετούσε τον σκοπό διοργάνωσης των ΑΡΧΑΙΩΝ ολυμπιακών αγώνων!

καλό σου μήνα!

JoaN είπε...

Ήταν δύο φίλοι.

Ένας Γάλλος κι ένας Έλληνας...

...στην Αθήνα...


...είχαν μια ιδέα.

(κρατιώμουν να μη το αφήσω πρώτο σχόλιο. μετά να μην το αφήσω γενικώς.. αλλά δεν. Ίσως να ναι εκτός 'κλιματος')

kelly alamanou είπε...

O Χαϊλέ Γκεμπρεσελάσιε
Αιθίοπας δρομέας μεγάλων αποστάσεων.
Απίστευτος αθλητής,μοναδική φιγούρα.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ the muppet show girls : Ευτυχώς που είναι πολλοί σαν τον Jesse...

@ TINA : Αν, Τίνα μου…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ homo-gr : Φυσικά και δεν μειώθηκε η αξία του. Απλώς εξετάζουμε την πράξη αυτή… Και επίσης ήταν λάθος που δεν τον χρηματοδότησαν

@ LOCKHEART : Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μάχη από τον εσωτερικό αγώνα, Σπυράκο

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aggelos Spyrou : Οι εργαζόμενοι είναι οι μόνοι που όταν παίζουν με τις κυβερνήσεις, χάνουν το μετάλλιο…

Καλησπέρα Σπυράκο. :)

@ σπόρος : Ο Νίκος είναι μικρός θεούλης…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ auburn Kate : Δεν έχω καμία αμφιβολία, πλέον, για το τι είναι οι Ολυμπιακοί. Οι αγώνες, εννοώ!

@ david santos : u2

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ daydreamer : καλό μήνα κι από εμένα.

@ So_Far : Αυτό στο οποίο αναφέρεσαι, η νίκη είναι η ίδια η ζωή.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ passer-by : ας είναι τα καλά οι ντόπες…

@ Equilibrium : καλό σου μήνα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ JoaN : άλλη φορά να μην κρατιέσαι. Να μην κρατιέσαι, γενικώς…

@ rodoula-kelly : μοναδική φιγούρα, όντως, Κέλλυ μου.

Theogr ο κηπουρός είπε...

1.Νάντια Κομανέντσι. Και για αυτά που έκανε και για αυτά που τράβηξε και ακόμα και σήμερα μένουν κρυφά.
2.Οι αθλητές που χαθήκαν στο Μόναχο.
3.Οι αθλητές των Παραολυμπιακών.