Cinderella man

Πριν από λίγο καιρό (το κατάφερα, επιτέλους), είδα το Cinderella Man, με τον Pάσελ Kρόου στον ρόλο του Tζέιμς Mπράντοκ, του πυγμάχου που βρέθηκε στην κορυφή στη δεκαετία του '20 και με το μεγάλο οικονομικό "κραχ", το 1929, βρέθηκε στον απόλυτο πάτο. Από εκεί, με τη βοήθεια της τύχης αλλά και της ικανότητάς του, ξαναβρέθηκε στην κορυφή, καθώς άρπαξε με νύχια και με δόντια τη δεύτερη ευκαιρία που του παρουσιάστηκε.
Η ζωή έχει συχνά τέτοια σκαμπανεβάσματα και ίσως αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που την κάνουν τόσο γοητευτική.
Το καλό και το κακό σε αυτήν τη μυστηριώδη ζωή είναι πως κανείς, όσο ψηλά ή όσο χαμηλά κι αν βρίσκεται, δεν μπορεί να γνωρίζει τι περιλαμβάνει η επόμενη ημέρα.
Αυτό που θα μπορούσα να πω με βεβαιότητα, είναι πως ο μοναδικός - με νόημα - τρόπος για να αντιμετωπίζει κανείς το απρόοπτο της ζωής, τόσο το ευχάριστο, όσο και το δυσάρεστο, είναι ο τρόπος του πολεμιστή - το οποίο σημαίνει ατάραχος, δυνατός και αποφασιστικός. Yπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αντιμετωπίζει κανείς τη ζωή: ο τρόπος του "ευτυχή" ή ο τρόπος του "δυστυχή", που προσωπικά δεν τους βρίσκω καθόλου αποτελεσματικούς.
Tο θέμα είναι πως όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία, η δεύτερη, η τρίτη ή η τέταρτη - δεν έχει σημασία - να δώσεις το χτύπημα όπως ακριβώς έκανε και ο Tζέιμς Mπράντοκ, που έγινε γνωστός και ως Cinderella Man, εξαιτίας του τρόπου που εκινείτο πάνω στο ρινγκ.
Να δώσεις την ώθηση που χρειάζεται κι από τον πάτο που έχεις πιάσει, να φτάσεις και πάλι ψηλά.
Αφιερωμένο στον φίλο μου τον Κώστα Λ.