9.5.07

Ευρώπη, 57 χρόνια μετά

Σαν σήμερα, στις 9 Μαΐου του 1950, ο Ρομπέρ Σουμάν με τη συνεργασία και την έμπνευση του Ζαν Μονέ, έδωσε στη δημοσιότητα μία δήλωση που θα άλλαζε την πορεία και τη μορφή της Ευρώπης. Η πρωτοποριακή πρότασή τους ήταν να ανοικοδομηθεί η Ευρώπη με στόχο την ειρήνη και τη συνεργασία δύο πρώην εχθρών: της Γαλλίας και της Γερμανίας, με πρώτο βήμα τη συμφωνία για κοινή γαλλογερμανική παραγωγή άνθρακα και χάλυβα, υπό την εποπτεία μιας κοινής Ύπατης Αρχής.

(Θα σας κουράσω, αλλά το αφιέρωμα για την ιστορία της Ευρώπης δεν θα μπορούσε να γίνει μικρότερο)

Λίγα λόγια για το έργο

Την επαύριο της λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1945), η Ευρώπη ήταν μια κατεστραμμένη και εξαντλημένη ήπειρος. Υπό το φόβο της διάδοσης του κομμουνισμού, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση και την οικονομική ανάπτυξη της μη κομμουνιστικής (Δυτικής) Ευρώπης.

Η ίδια η Δυτική Ευρώπη, από την πλευρά της, συνειδητοποιεί ότι πρέπει να πάρει το μέλλον στα χέρια της. Εμφανίζονται οι πρώτες προτάσεις για αυτόνομη οικονομική και πολιτική πορεία. «Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την Ευρώπη, αν τα κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική κυριαρχία. Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους την αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα κράτη της Ευρώπης θα πρέπει να επιλέξουν τη συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή», έλεγε ο Γάλλος δημόσιος υπάλληλος Ζαν Μονέ (1888-1979), που θεωρείται ο αρχιτέκτονας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.

Οι σκέψεις για πολιτική ενοποίηση αποδείχθηκαν πολύ πρώιμες, εξαιτίας της μεγάλης επιρροής των ΗΠΑ στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ και του ΝΑΤΟ. Αντίθετα, οι ιδέες για οικονομική ενοποίηση ήταν πιο ρεαλιστικές.
Στις 9 Μαΐου 1950 ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Ρομπέρ Σουμάν, (οι πολλοί τον λένε Σούμαν) προτείνει να τεθούν κάτω από κοινό έλεγχο και διοίκηση οι βιομηχανίες άνθρακα και χάλυβα της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η πρόταση αυτή έμεινε στην ιστορίας ως «Διακήρυξη Σουμάν» και η 9η Μαΐου εορτάζεται ως Ημέρα της Ευρώπης, επειδή αποτέλεσε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία της Ενωμένης Ευρώπης.

Στην πρόταση Σουμάν δίνουν θετική απάντηση, όχι μόνο η Γερμανία, αλλά και τα κράτη της «Μπενελούξ» (Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο) και η Ιταλία. Η Μεγάλη Βρετανία αρνείται για λόγους εθνικής ασφαλείας. Έτσι, γεννιέται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) με τη Συνθήκη των Παρισίων (18 Απριλίου 1951) και πρώτο πρόεδρο τον Ζαν Μονέ. Οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι, Γερμανία και Γαλλία, που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τους δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, βρίσκονται μετά από αιώνες στο ίδιο στρατόπεδο.
Η επιτυχία της ΕΚΑΧ οδηγεί τους «6» στη διεύρυνση της συνεργασίας τους και στην υπογραφή της Συνθήκη της Ρώμης, στις 25 Μαρτίου 1957. Με αυτήν εγκαθιδρύονται δύο νέοι θεσμοί: Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενεργείας (ΕΚΑΕ), που θέτει υπό κοινή διεύθυνση την ειρηνική χρήση της ατομικής ενέργειας στο πρότυπο της ΕΚΑΧ και στην πιο προωθημένη Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Κοινή Αγορά), που αποτελεί την πρώτη μορφή τελωνειακής ένωσης μεταξύ των «6» και βασίζεται σε «τέσσερις ελευθερίες» (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων).
Οι τρεις «Κοινότητες» συγχωνεύτηκαν το 1965 στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία από το 1993 ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σημαντικές ημερομηνίες – σταθμοί της Ε.Ε.

1959 - 8 Ιουνίου: Η Ελλάδα υποβάλλει αίτηση σύνδεσης με την ΕΟΚ (Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή).
31 Ιουλίου: Η Τουρκία υποβάλλει αίτηση σύνδεσης με την ΕΟΚ.
10 Σεπτεμβρίου: Αρχίζουν διαπραγματεύσεις για τη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ.

1962 – 1η Νοεμβρίου: Τίθεται σε ισχύ η συμφωνία σύνδεσης μεταξύ Ελλάδας και ΕΟΚ.
1 Δεκεμβρίου: Τίθεται σε ισχύ η συμφωνία σύνδεσης μεταξύ Τουρκίας και ΕΟΚ.
8 Απριλίου: Υπογράφεται η Συνθήκη Συγχώνευσης των τριών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΟΚ, Εuratom και ΕΚΑΧ).

1967 – 1η Ιουλίου: Τίθεται σε ισχύ η Συνθήκη Συγχώνευσης των τριών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΟΚ, Εuratom και ΕΚΑΧ). Στο εξής θα έχουν κοινά όργανα και μία ονομασία «Ευρωπαϊκή Κοινότητα».

1970 - 3 Φεβρουαρίου: Η Ε.Κ. διακόπτει τις διαπραγματεύσεις ένταξης της Ελλάδας, μέχρις ότου αποκατασταθεί η Δημοκρατία στη χώρα. Ήταν καταμεσής της Χούντας.

1972 - 24 Απριλίου: Υιοθετείται ο Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών («Νομισματικό Φίδι»), προκειμένου να διατηρηθεί η νομισματική σταθερότητα στην Ευρώπη των «6». Είναι το πρώτο βήμα για την εισαγωγή του ευρώ, 30 χρόνια αργότερα.

1973 – 1η Ιανουαρίου: Πρώτη διεύρυνση της Ε.Κ. με την εισδοχή της Δανίας, της Ιρλανδίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Η Ε.Κ. αριθμεί 9 κράτη - μέλη.
1η Ιουνίου: Τίθεται σε ισχύ η συμφωνία σύνδεσης μεταξύ της Κύπρου και της Ε.Κ.

1976 - 9 Φεβρουαρίου: Το Συμβούλιο εγκρίνει την αίτηση της Ελλάδας για προσχώρηση στην Ε.Κ.
27 Ιουλίου: Επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων για την προσχώρηση της Ελλάδας στην Ε.Κ.

1979
13 Μαρτίου: Τίθεται σε ισχύ το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα. Βασίζεται σε μία ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα (ECU), η αξία της οποίας καθορίζεται από τα εθνικά νομίσματα των 9 κρατών - μελών, σύμφωνα με τη δύναμη του καθενός.
28 Μαΐου: Υπογράφεται, στο περιστύλιο του Ζαππείου, η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Κ. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

28 Ιουνίου: Η ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συνθήκη προσχώρησης στην Ε.Κ. Υπέρ ψηφίζουν 193 βουλευτές (175 της Νέας Δημοκρατίας, 4 του ΚΟΔΗΣΟ, 4 της Εθνικής Παράταξης, 2 της ΕΔΗΚ, 1 του ΚΚΕ Εσωτερικού, 1 της ΕΔΑ και 6 ανεξάρτητοι), κατά 104 (ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ), ενώ τρεις βουλευτές (Ιωάννης Ζίγδης, Νικήτας Βενιζέλος και Κώστας Μπαντουβάς) δηλώνουν «παρών».

1981
1η Ιανουαρίου: Η Ελλάδα είναι το 10ο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

1986
1η Ιανουαρίου: Ισπανία και Πορτογαλία εισέρχονται στην Ε.Κ. που αριθμεί 12 κράτη - μέλη.

1992
7 Φεβρουαρίου: Υπογράφεται η «Συνθήκη του Μάαστριχτ». Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα στην ιστορία της Ε.Ε, με το οποίο θεσπίζονται σαφείς κανόνες για το μελλοντικό ενιαίο νόμισμα, την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, καθώς και για τη στενότερη συνεργασία σε θέματα δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων. Σύμφωνα με τη συνθήκη, η «Ευρωπαϊκή Κοινότητα» μετονομάζεται σε «Ευρωπαϊκή Ένωση».

1995
1η Ιανουαρίου: Αυστρία, Φιλανδία και Σουηδία εισέρχονται στην Ε.Ε, που αριθμεί 15 κράτη - μέλη.

26 Μαρτίου: Τίθεται σε ισχύ η «Συμφωνία του Σένγκεν». Η συμφωνία θωρακίζει τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. και επιτρέπει στους πολίτες όλων των κρατών - μελών να ταξιδεύουν εντός των εσωτερικών συνόρων της Ε.Ε. χωρίς έλεγχο διαβατηρίων.

1997
2 Οκτωβρίου: Υπογράφεται η «Συνθήκη του Άμστερνταμ». Βασίζεται στα επιτεύγματα της Συνθήκης του Μάαστριχτ και περιλαμβάνει σχέδια για τη μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, την ενίσχυση της φωνής της Ευρώπης στον κόσμο και τη διάθεση περισσότερων πόρων για την απασχόληση και τα δικαιώματα των πολιτών.

1998
16 Ιανουαρίου: Η δραχμή εντάσσεται στο μηχανισμό συναλλαγματικής ισοτιμίας του Οικονομικού και Νομισματικού Συστήματος.
1η Ιουνίου: Ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, υπεύθυνη για τη δημοσιονομική σταθερότητα στην Ευρωζώνη.

1999
1η Ιανουαρίου: 11 χώρες - μέλη (Αυστρία, Βέλγιο, Φιλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία) αποφασίζουν να αντικαταστήσουν τα εθνικά τους νομίσματα με το ευρώ («Ευρωζώνη»). Αρχίζει το τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης (ΟΝΕ).

2002
1η Ιανουαρίου: Τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα του ευρώ τίθενται σε κυκλοφορία στα 12 κράτη - μέλη της Ευρωζώνης: Αυστρία, Βέλγιο, Γερμανία, Ελλάδα, Φινλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία.

2004
1η Μαΐου: 10 νέες χώρες εισέρχονται στην Ε.Ε. (Κύπρος, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβακία και Σλοβενία). Η Ε.Ε. αριθμεί 25 κράτη - μέλη.
29 Οκτωβρίου
Τα 25 κράτη μέλη υπογράφουν Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης. Σκοπός του είναι η απλούστευση της δημοκρατικής διαδικασίας λήψης των αποφάσεων και της διαχείρισης της ΕΕ των 25 και πλέον κρατών μελών. Στο Σύνταγμα προβλέπεται επίσης η δημιουργία του αξιώματος του ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών. Το Σύνταγμα πρέπει να κυρωθεί από το σύνολο των 25 κρατών μελών προτού τεθεί σε ισχύ.

2005
1η Ιουνίου: Οι Ολλανδοί ψηφοφόροι ψηφίζουν «όχι» στην επικύρωση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης. Στα ολλανδικά η λέξη "όχι" είναι "νε"...

3 Οκτωβρίου: Αρχίζουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία και την Κροατία.

2007
1η Ιανουαρίου: Η Βουλγαρία και η Ρουμανία εντάσσονται στην Ε.Ε, που αριθμεί 27 κράτη - μέλη. Η Σλοβενία γίνεται η 13η χώρα που υιοθετεί το ευρώ.

Όσα πρέπει να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε

@ Τον Μάρτιο του 1953 ο προεδρεύων της Ανωτάτης Αρχής, Γάλλος Ζορζ Μπιντό, παρουσιάζει ένα προσχέδιο συνθήκης για τη συγκρότηση πολιτικής ευρωπαϊκής κοινότητας. Στόχος της θα είναι η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας των πολιτών, η κατοχύρωση της ασφάλειας των έξι κρατών, ο συντονισμός της εξωτερικής πολιτικής τους και η δημιουργία μιας κοινής αγοράς.

@ Τον ίδιο χρόνο, ο βρετανικός Τύπος απορρίπτει την ιδέα της «επιχειρούμενης πολιτικοποίησης της ευρωπαϊκής οικονομίας» όπως έγραψαν τότε οι «Times», ενώ η «Daily Telegraph» διακρίνει αντιβρετανική μηχανορραφία εκ μέρους των «αιωνίως ονειροπόλων» Σοσιαλιστών της Ευρώπης. Στην Αμερική ο Λευκός Οίκος βρίσκει «αξιοσημείωτη» την «προσέγγιση των ως προχθές εχθρών», δηλαδή της Γαλλίας με τη Γερμανία, αλλά οι πολιτικοί αναλυτές και όσες εφημερίδες ασχολήθηκαν με το θέμα είτε ειρωνεύονται τα «νεο-ναπολεόντεια οράματα των γάλλων σοσιαλιστών» (Drew Person), είτε διαβλέπουν απειλές και κινδύνους για το νεαρό ακόμη ΝΑΤΟ. Η «New York Post», μάλιστα, προβλέπει να γεννιέται μια ανεξάρτητη στρατιωτική ευρωπαϊκή δύναμη.

@ Στη δεκαετία του ΄60, εμφανίζεται για πρώτη φορά μια πραγματική «κουλτούρα των νέων». Μουσικά συγκροτήματα όπως οι Beatles προσελκύουν, σε όλες τις εμφανίσεις τους, τεράστια πλήθη εφήβων θαυμαστών και δίνουν έναυσμα σε μια πολιτιστική επανάσταση, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των γενεών. Το διάστημα αυτό είναι ευνοϊκό για την οικονομία ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, της κατάργησης των δασμών στις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Τα κράτη μέλη συμφωνούν, επίσης, να ελέγχουν από κοινού την παραγωγή τροφίμων, ούτως ώστε να υπάρχει επάρκεια τροφίμων για όλους – και σύντομα δημιουργείται ακόμη και πλεόνασμα στη γεωργική παραγωγή.
Ο Μάιος του 1968 γίνεται γνωστός για τις φοιτητικές εξεγέρσεις στο Παρίσι. Πολλές αλλαγές στην κοινωνία και στη συμπεριφορά συνδέονται με την αποκαλούμενη «γενιά του ΄68».
Τα σοβιετικά τανκ εισβάλλουν στην Πράγα τον Αύγουστο του 1968 για να συντρίψουν τη βραχύβια «άνοιξη της Πράγας» στα πρώτα βήματα της δημοκρατίας στην Τσεχοσλοβακία. Με περισσότερους από 600.000 στρατιώτες κατοχής στη χώρα τους, οι Τσέχοι και οι Σλοβάκοι βρίσκονται ανήμποροι. Ένας σπουδαστής, ο Γιαν Πάλατς, αυτοπυρπολείται σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Είχε μεσολαβήσει ο Αύγουστος του 1961, όπου οι κομουνιστικές αρχές της Ανατολικής Γερμανίας υψώνουν ένα Τείχος που χωρίζει στα δύο το Βερολίνο, για να εμποδίζουν τους υπηκόους τους να αναζητούν μια ζωή πιο ελεύθερη στη Δύση. Κάποιοι τα καταφέρνουν, ενώ άλλοι, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν, πυροβολούνται από τους φρουρούς.

@ Στη δεκαετία του 1970 εντείνεται ο αγώνας κατά της ρύπανσης. Η ΕΕ εγκρίνει νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, εισάγοντας για πρώτη φορά την έννοια «ο ρυπαίνων πληρώνει». Ιδρύονται ομάδες πίεσης, όπως η Greenpeace.

@ Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και η αυτοματοποίηση αλλάζουν τον τρόπο ζωής και εργασίας μας. Για να παραμείνει στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας, η ΕΕ εγκρίνει το 1984 το πρόγραμμα Esprit, το πρώτο από τα πολλά ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα που έχει χρηματοδοτήσει έκτοτε.

@ Η κατάρρευση του κομουνισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που άρχισε από την Πολωνία και την Ουγγαρία, συμβολίζεται με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989. Αντιμέτωπη με τη μαζική έξοδο των πολιτών της προς τη Δύση, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ανοίγει διάπλατες τις πύλες. Η Γερμανία ενώνεται έπειτα από περισσότερα από 40 χρόνια και τα ομόσπονδα κράτη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας γίνονται τμήμα της ΕΕ (Oκτώβριος 1990).

@ Στα Βαλκάνια, η Γιουγκοσλαβία αρχίζει να διαλύεται από το 1991. Μάχες ξεσπούν πρώτα στην Κροατία, μετά στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, όπου Σέρβοι, Κροάτες και μουσουλμάνοι μάχονται μεταξύ τους σε έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Αυτό ήταν, ταυτόχρονα, μια ανοικτή πληγή για την Ε.Ε.

@ 31 Μαρτίου 2003. Μια πτυχή της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ είναι η πραγματοποίηση αποστολών διαφύλαξης της «ειρήνης» στα Βαλκάνια, πρώτα στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και εν συνεχεία στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ αντικαταστάθηκαν από στρατιωτικές δυνάμεις υπό την ηγεσία της ΕΕ. Στο εσωτερικό της, η ΕΕ συμφωνεί να δημιουργήσει έως το 2010 ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης για όλους τους ευρωπαίους πολίτες.

@ Άραγε, υπάρχει μια «κοινή ευρωπαϊκή μνήμη»; Σε έξι ευρωπαϊκές χώρες έγινε μια έρευνα για να διαπιστωθεί ποιες μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες προτιμούν οι Ευρωπαίοι. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να σκέπτονται με βάση τα εθνικά κριτήρια. Οι Γάλλοι θυμήθηκαν τους Γάλλους ευρωπαϊστές, οι Γερμανοί τους Γερμανούς κ.λπ.

@ Στη Μόσχα, σήμερα, 9 Μαΐου, εορτάζονται και τα 62 χρόνια από τη νίκη των Συμμάχων κατά του ναζισμού.

@ Ο ευρωπαϊκός ύμνος: Η μελωδία προέρχεται από την ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν και, ως ευρωπαϊκός ύμνος, δεν έχει στίχους. Το Πρελούδιο στην Ωδή στη Χαρά, έγινε ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1985.

@ Η ιστορία της σημαίας. Η ιστορία ξεκίνησε το 1955, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρχε μόνο υπό τη μορφή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας του Άνθρακα και του Χάλυβα. Tο Συμβούλιο της Ευρώπης αναζητούσε το σύμβολο που θα το εκπροσωπούσε. Μετά από πολλές συζητήσεις, υιοθετήθηκε το σημερινό έμβλημα - ένας κύκλος δώδεκα χρυσών αστεριών πάνω σε γαλάζιο φόντο. Σε διαφόρους πολιτισμούς, ο αριθμός 12 αντιπροσωπεύει συμβολικά την πληρότητα και, βέβαια, είναι και ο αριθμός των μηνών του έτους, και των ωρών όπως απεικονίζονται στα ρολόγια. Όσο για τον κύκλο είναι, μεταξύ άλλων, σύμβολο ενότητας

@ Ο Σουμάν σπούδασε Νομικά στο Μετς, στη Βόννη και στο Στρασβούργο. Μετά το πέρας των σπουδών του, το 1912 εγκαταστάθηκε στο Μετς, όπου εργάστηκε ως δικηγόρος. Το γεγονός ότι επέλεξε για να σταδιοδρομήσει την πρωτεύουσα της Λωραίνης, που μετά την ήττα της Γαλλίας στον γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1871 ανήκε, όπως και η Αλσατία, στη Γερμανία, έκανε τον στρατηγό Κάρολο ντε Γκωλ να πει την περίφημη φράση: «Ο Σουμάν... Αυτός είναι Γερμαναράς, καλός Γερμαναράς, αλλά Γερμαναράς».

Υ.Γ.: Στην καθημερινότητά μας ξεχνούμε ότι υπάρχει ευρωπαϊκό ιδεώδες που σημαίνει ότι πρωταρχική αποστολή της Ευρώπης είναι η προαγωγή της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας των πολιτών. Και το ξεχνούμε γιατί, αυτό το ιδεώδες, συχνά πηγαίνει «μακρινούς περιπάτους».
Όπως είπε ο Ρομπέρ Σουμάν:
«Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί όλως αιφνιδίως ή σύμφωνα με ένα σχέδιο. Η Ευρώπη θα οικοδομηθεί διά μέσου συμπαγών επιτευγμάτων τα οποία θα δημιουργήσουν μία εκ των πραγμάτων (de facto) αλληλεγγύη».

Ίδωμεν…

Πηγή: europa.eu

28 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον ποστ, και κάθε @ που έβαλες στο τέλος ασφυκτιούσε στις λίγες γραμμές. Πολύ ωραία παρουσίαση.
Η Ενωμένη Ευρώπη για μένα έχει δυο πλευρές , αυτή που μου έχει χαρίσει ένα σωρό προνόμια , και μας κάνει να νιώθουμε ένα μεγάλο χωριό με πολλές γειτονιές. Και το άλλο , την Ευρώπη που ετοιμάζεται να δεχτεί στους κόλπους της , την Τουρκία !!! την Ευρώπη που φιλάει την κατουρημένη ποδιά της Αμερικής , την Ευρώπη που δεν ακούει τους πολίτες της , την Ευρώπη που θέλει να μεγαλώνει όσο περισσότερους αγράμματους νέους μπορεί.
Οι ωραίες ιδέες του παρελθόντος με όποια ελατήρια και αν γεννήθηκαν είχαν ένα χρώμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Κρίμα που φθίνουν στο χρόνο , κρίμα που κανένας δεν βρίσκεται να σπείρει με καθαρά χέρια καινούριες.

Ανώνυμος είπε...

α, καλά, έγραψες πάλι. Στην κυριολεξία.
Σε παρακολουθώ.

2Σx2 είπε...

Μήπως είσαι η Δομή;
Εξαιρετικό κείμενο, ενδιαφέρουσες οι προσθήκες.
Να δούμε και πόσοι θα το θυμηθούν στην πραγματική του διάσταση στα δελτία ειδήσεων ή αν θα κάνουν ειδικές εκπομπές για την πορεία της Ένωσης.
Καλό βράδυ!

Love and Poison είπε...

Σπύρο για ακόμα μια φορά έδωσες ρέστα...Ξέρω πως ότι απορία έχω θα τη λύσω στο blog σου...

Θα γίνω πολύ πεζός αν πω οτι το Champions League είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ευρώπη (along with the music of course)?

Ανώνυμος είπε...

για να δούμε πόσοι Δημοσιογραφάρες θα το θυμηθούν σήμερα...
Αλλά αν το δει κάποιος, στο έχει σηκώσει πάραυτα, να το ξέρεις

μαριάννα είπε...

Πιστεύω ότι η καλή δουλειά πρέπει να δημοσιεύεται. Κι αν υπάρχουν αντιγραφείς, η επιτυχία τους είναι κοντοπρόθεσμη για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον γιατί ο κόσμος έχει και μνήμη και μυαλό και κρίση και δεύτερον γιατί αντιγράφουν κάποια κομμάτια ή ένα ολόκληρο κείμενο, αλλά αδυνατούν να αντιγράψουν τη θάλασσα γνώσεων που έχει ο αυθεντικός συγγραφέας. Και να το παρουσιάσουν, θα είναι χωρίς ψυχή. Σαν να διαβάζουν από εγκυκλοπαίδεια. Ενώ αυτός που το γράφει, γράφοντάς το έχει εμφυσήσει την ψυχή του και το κείμενο παίρνει ζωή όταν ταυτίζεται με το δημιουργό κι όχι με τον αντιγραφέα.
Πολύτιμο κείμενο. Όπως πάντα. Προσφορά γνώσης και μνήμης σε όλους μας. Το εκτιμάμε πολύ. Το ξέρεις.
Όσον αφορά την Ευρώπη, προσωπικά μόνο καλά βλέπω. Τα όποια αρνητικά τα χρεώνω στη πολιτική της Ελλάδας. Ανατριχιάζω στην ιδέα να είχαμε μείνει εκτός. Ακόμα κι έτσι. Η ζωή μας άλλαξε...
Όσα χρεώνει η αγαπητή roxanne στην Ευρώπη δεν αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη αλλά συγκεκριμένες δουλικές πολιτικές, μεμονωμένων χωρών.
Διάβαζα στο μπλογκ συμπαθεστάτου δημιουργού, μια τόσο επιπόλαιη χαρούμενη τοποθέτηση, για τη νίκη του κεντροδεξιού Σαρκοζί στη Γαλλία, που έμεινα άφωνη. Υποστήριζε Σεγκολέν λέει, αλλά του την έσπασε μια τελευταία δήλωσή της και έτσι ο συμπαθής δημιουργός, πανηγύριζε που βγήκε ο Σαρκοζί. Τόσο συγκροτημένη και σταθερή άποψη! Εντελώς ευρωπαϊκή ανωριμότητα. Όπου δε φταίει η Ευρώπη γι αυτό φυσικά. Αλλά το ποσοστό των ανωρίμων πολιτικά που καταφέρνει να κάνει παιχνίδι. Και σε τρελαίνει. Γι αυτό σου λέω Σπύρο μου, εδώ μαζί σου έχουμε βρει απάγγιο σοβαρότητας, ποιότητας, άποψης δροσερής με χιούμορ και κυρίως μια ζεστασιά και μια φινέτσα άλλη.

Specter είπε...

Περιεκτικό, ενημερωτικό και ουσιώδες. Μέσα σε λίγες αράδες όλη η ιστορία τηε Ε.Ε.
Οσο αφορά στο εγχείρημα το ίδιο, ακόμη δεν είμαι σίγουρος αν θα έχει ευτυχή κατάληξη για πολλές κατηγορίες πολιτών. Η ηγεμονική παρουσία των "μεγάλων" συνεχίζει να μου προκαλεί ερωτηματικά. Στο τέλος πάλι η ιστορία θα κληθεί να αποφανθεί για το ωφέλιμον του πράγματος..

tzotza είπε...

τι να πω τωρα? ο,τι αποριες εχει πανε και αυτες!!! (blog writing and reading is educational to say the least!!!!)im saving your post because im sure im going to need it somewhere for a school paper or something!!

ps.i wouldnt play with you trivial persuit as well!!!it would be noooo fun!!!!! ;-)))))

BeBe είπε...

Πόσα και πόσα έχουν γίνει, είτε μας άρεσαν είτε όχι, και πόσα θα γίνουν ακόμα...Κάποιες φορές αναρωτιέμαι αυτό που λέμε "Ευρωπαίος" κατά πόσο ισχύει για κάποιες χώρες, ανθρώπους, νοοτροπίες.
Πολύ κατατοπιστικό κείμενο.
Την καλημέρα μου!

Ανώνυμος είπε...

μέσα στο κείμενο υπήρχαν πάρα πράγματα τα οποία δεν είχα διαβάσει πουθενά, δεν μου είχαν πει ποτέ. Δεν το λέω συχνά και δεν το λέω από συνήθεια. Σπύρο, σε ευχαριστούμε!

Lote Alcarin είπε...

Well done..Έτσι απλά.. Είναι κρίμα το πόσα δεν ξέρουμε, και μεγαλύτερο κρίμα το πόσ;α δεν θέλουμε να μάθουμε. Να'σαι καλά που ασχολείσαι!

Φράνσις είπε...

Το είπα εγώ δεν το είπα; ότι θα παθω εγκεφαλικο πα΄λι με το σεντόνι; Δηλαδή θες να με κανεις αν θυμηθώ τα κενά που έχω στο ευρωπαικο δίκαιο έτσι; αναθεμα το αρχείο σου βρε tweety! Να είσαι παντα έτσι ...πληθωρικός.
Σε φιλώ sweety

proserpina είπε...

Ααχαχαχαα, αυτό που οι βουλευτές του Πασόκ καταψήφισαν την ένταξη πώς σας φαίνεται;

Το άλλο πάλι, με την κοινή ευρωπαϊκή μνήμη; Χμμμμμμμ

Ευχαριστώ για την ενημέρωση Σπάιρους!

Καλημέρα :)

Φράνσις είπε...

Απ΄ότι θυμαμαι γιατί παραμονεύει και ο κύριος Αλτσχάιμερ, υπαρχει στη Νομική Αθηνών προγραμμα ευρωπαικών σπουδών με τη ονομασία Ζαν Μονέ(είδες μεγαλεία ο υπαλληλος;) Και απ΄ότι επείσης θυμαμαι, η χούντα είχε αποχωρήσει από το Ευρπαικη Σύμβσαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου(aka ΕΣΔΑ).Οχι οτι τώρα που εχουμε προσχωρήσει εκ νεου στην Ελλαδα σέβονται απολύτως τ' ανθρώπινα δικαιώματα....
Την επόμενη φορα παλι σεντόνι να μας πεθανεις! Βρε μπας και συμβουλεύεις εσύ τα κόμματα για τον αριθμό των υποψηφίων καθε φορα΄ω΄στε να βγάζουν αυτά τα καταραμένα ψηφοδέλτια μακρυναρια;Η μαλλον εσύ ήσουν ίσως ο κρυφός εισηγητής της σχετικής διάταξης.
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Ανώνυμος είπε...

να έχεις πάντα έμπνευση και να γράφεις ωραία κείμενα.

Χρήστος Φασούλας είπε...

Μπράβο. βρε Σπύρο, εκπληκτική δουλειά. Και χρήσιμη (για πολλούς)

industrialdaisies είπε...

Από την διαδρομή μου στη νομική (που ούτε θέλω να τη θυμάμαι, ούτε τη σχολή ούτε τη διαδρομή) με έμαθα να αμφιβάλλω για ό,τι μας σερβίρουν. Η Ευρώπη για εμένα είναι φρούδες ελπίδες, για τους πολλούς που τις χρειάζονται. Για αυτούς που την έφτιαξαν, τη συντηρούν, την δυναμώνουν είναι απλά η συνέχιση της παράστασης. Υποκρισία. Η μόνη Ευρώπη που αναγνωρίζω είναι αυτοί των Ευρωπαίων, ως άτομα που έτυχε να γεννηθούν ή επέλεξαν να πάνε σε αυτήν. Όχι κάτι περισσότερο ή λιγότερο. Καλησπέρα!

Ανώνυμος είπε...

αν εξαιρέσεις τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό, που δεν το έδειξαν και όλα τα κανάλια, μόνο από σένα είδα ολοκληρωμένο το θέμα.
Σου αξίζουν συγχαρητήρια

unlearn... είπε...

Αχα! Τώρα καταλαβαίνω καλύτερα γιατί είχε παντού σημαιάκια σήμερα και γιατί στο ημερολόγιο έγραφε Ημέρα της Ευρώπης!

Ιδιαιτέρως ενδιαφέρον και επιμορφωτικό ποστ για ακόμα μια φορά αγαπητέ...ευχαριστούμε!


Λαλαλααα....!

Ανώνυμος είπε...

μου άρεσε πάρα πολύ το αφιέρωμά σου γιατί δεν ήταν στείρο. Συνέδεσες και γεγονότα που συνέβησαν ταυτόχρονα με την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης καιέτσι ήταν πιο ενδιαφέρον.
Να είσαι καλά.

kelly alamanou είπε...

Eξαιρετική δουλειά!
Κάποτε πίστευα πολύ στη δυναμική της ευρώπης,τώρα τη βρίσκω κουρασμένη,και χωρίς πνοή.
Ούτως η άλλως τα ενδιαφέροντα στο πλανήτη γίνονται πιά κατά Κίνα και Ινδία μεριά,εκεί θα παιχτεί το παιχνιδι του μέλλοντος,κατά τη εντελώς ταπεινή μου γνώμη.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ roxanne: συμφωνώ με τα όσα λες, αλλά έχω δυο διαφορετικές απόψεις. Η πρώτη έχει να κάνει με την ένταξη ή μη της Τουρκίας στην ΕΕ κι αυτό γιατί ακόμη δεν έχω καταλήξει για το αν πρέπει ή όχι. Η δεύτερη διαφορετική άποψη σχετίζεται με το μορφωτικό επίπεδο στην ΕΕ. Δε νομίζω ότι μεγαλώνουν νέοι αγράμματοι κι αν θέλουμε να μιλήσουμε με τη γλώσσα των αριθμών, οι κάτοικοι χώρας με το πιο φτωχό μορφωτικό επίπεδο, είναι αυτοί της Ελλάδας. Πάντως, αντιλαμβάνομαι πλήρως αυτά που λες, στο λέω και πάλι, συμφωνώ και προσυπογράφω και τα «Οι ωραίες ιδέες του παρελθόντος με όποια ελατήρια και αν γεννήθηκαν είχαν ένα χρώμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Κρίμα που φθίνουν στο χρόνο».
@ μαργαρίτα: να είσαι καλά!
@ 2σχ2: Είδες καθόλου δελτία; Πόσοι σταθμοί το είχαν το θέμα και όχι μόνο τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό;
@ love & poison: και στο πολιτικό πεδίο είχαμε ενδιαφέρουσες παρουσίες και στο σινεμά. Δε γίνεσαι καθόλου πεζός, μην το σκέφτεσαι καθόλου.
Υ.Γ.: Ποια ομάδα θα πάρει, λες, το τσάμπιονς;
@ κώστας: ας το σηκώσουν. Και; Εσύ δε θα ξέρεις ότι δεν είναι δικό τους; Διάβασε τι γράφει από κάτω η…
…γητεύτρια: ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα ήταν χωρίς να είχαμε μπει στους κόλπους της Ενωσης. Ευχαριστώ θερμά για την ψήφο σας.
@ specter: πάντα η ηγεμονική παρουσία των "μεγάλων" θα μας προκαλεί ερωτηματικά... πάντα, όμως…
@ tzotza: μόνο εσύ είσαι νομίζεις; Κανείς δε με παίζει trivial… κλαψ
@ bebe: Εμείς δεν θεωρώ ότι είμαστε Ευρωπαίοι. Απέχουμε πολύ…
@ lote alcarin: να είσαστε καλά να διαβάζετε κι εγώ θα γράφω πάντα με κέφι…
@ auburn kate: όλοι μας έχουμε κενά στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Θυμάσαι τίποτε από το ρωμαϊκό; Στο αστικό; Θα σε εξετάσω… :)
@ proserpina: εσένα πώς σου φαίνεται δεν μας είπες…
@ auburn: εγώ, λοιπόν, ήμουν ο κρυφός εισηγητής της σχετικής διάταξης..
@ αίγλη: κι εσείς να έχετε κουράγιο να τα διαβάζετε!
@ χρήστος φασούλας: το πιάσαμε το υπονοούμενο. Πάλι θα το κάνουν copy-paste! Ας είναι…
@ βιομηχανικές μαργαρίτες: Είμαι πολύ κοντά στην άποψή σου. Πιστεύω ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να τη συντηρούν και να τη δυναμώνουν και όχι να περιμένουν από τους πολιτικούς. Να το κάνουν αυτό με τη συμπεριφορά τους. Από το να μη ρίχνουν σκουπίδια στο δρόμο, μέχρι να χρησιμοποιούν τα Μέσα Μεταφοράς και όχι το αυτοκινητάκι τους. Και τα λέω για να τ’ ακούσω και εγώ…
@ πολυρίνα: δεν είδα τηλεόραση, οπότε δεν ξέρω τι παίχτηκε. Σε ευχαριστώ, πάντως!
@ unlearn: Γι’ αυτό και τα σημαιάκια, αγαπητή! Για να θυμόμαστε μια φορά το χρόνο ότι είμαστε Ευρωπαίοι… (λα λα λα)
@ κώστας: ευχαριστώ που το πρόσεξες…
@ ροδούλα-κέλλυ: Στην Ευρώπη, όντως, παίζει μια κούραση. Τώρα, όσον αφορά στα παιχνίδια που θα παιχτούν κατά Ινδία-Κίνα μεριά και κατά πόσο θα είναι πυρηνικά ή όχι, θα δείξει…

Ανώνυμος είπε...

Πέρα από όλα τα άλλα που μπορεί να σε κάνουν να σκέφτεσαι θετικά την ένταξη της Τουρκίας , δεν ανατριχιάζεις στη σκέψη ότι μια χώρα με τόσες εξόφθαλμες παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων (υπογράμμιση στο εξόφθαλμες) μπορεί να γίνει ισότιμο μέλος , για να μην αναφέρω το τεράστιο χάσμα κουλτούρας.
Σχετικά με το μορφωτικό επίπεδο , την ημέρα που σου άφησα το σχόλιο είχε προηγηθεί σχετική συζήτηση με Άγγλους. Μου εξηγούσαν πως και στη χώρα τους , όπως και στη δική μας , η διδασκαλία της γραμματικής και του συντακτικού της γλώσσας τους έχει εξοβελιστεί από τα δημόσια σχολεία. Αυτό μακροπρόθεσμα έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν οι μαθητές να γραφτούν στα πανεπιστήμια. Στα δημοτικά της Ελλάδας επίσης από όσα μου έχουν διηγηθεί δάσκαλοι απαγορεύεται να δουλέψουν με το βιβλίο γραμματικής. Τα παιδιά στην δευτεροβάθμια που δεν ξέρουν τι είναι ρήμα και τι είναι γένος , χάνουν τη μπάλα . Αυτό λέει συμβαίνει και στην Ιταλία και είναι νέα μέθοδος παιδαγωγικής προσέγγισης , εμένα γιατί μου φαίνεται νέα μέθοδος αποθάρρυνσης των νέων όσον αφορά τη μόρφωση.
Παντού μεγαλώνουν παιδιά που δεν μπορούν ποτέ να κατανοήσουν την γλώσσα τους ,τα κείμενα , είναι σχεδόν αυτιστικά απέναντι σε αυτά. Ε είμαι σίγουρη ότι αυτό είναι προμελετημένο έγκλημα. Όσο για τα νούμερα και την Ελλάδα ,
εκπλήσσεσαι εσύ; Στην Ελλάδα ακόμη και αν κάποιος είναι στο στατιστικό κομμάτι της πίτας του PhD είναι πολύ πιθανό να είναι αγράμματος.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

Θα σου πω, Ρωξάνη μου, ότι καταλαβαίνω και συμφωνώ με όσα λες, αλλά πάντα υπάρχει και ο αντίλογος και σήμερα θέλω να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου.
Και ξεκινώ να απαντώ με τη σειρά στα όσα γράφεις, συγκρίνοντας την Τουρκία όχι με άλλες χώρες, αλλά με τη δική μας.
Και εδώ στη χώρα μας, λοιπόν, υπάρχουν εξόφθαλμες και κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν θα σου απαριθμήσω άπειρα παραδείγματα. Θυμήσου, μόνο, την τελευταία και όχι μακρινή περίπτωση του φοιτητή που… «τράκαρε» με τη ζαρντινιέρα. Θυμήσου το πώς πράττουν τα ΜΑΤ στις διαδηλώσεις.
Στην Ελλάδα η κουλτούρα μας, έχει πάει περίπατο - πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Οι δρόμοι, τα αυτοκίνητα, τα νυχτερινά κέντρα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί κ.λπ. έχουν γεμίσει σκυλάδικα.
Όσο για το κομμάτι της εκπαίδευσης, η αδερφή μου είναι δασκάλα και μου λέει ότι ναι, μεν (αυτό που λες και εσύ, περίπου) τα μαθαίνουν πλέον όλα περισσότερο απλουστευμένα, αλλά τα μαθαίνουν. Και ότι οι μαθητές που θέλουν να μάθουν - θα μάθουν. Όπως έμαθες και εσύ και εγώ. Και σκέψου ότι, για παράδειγμα, την Ιστορία, τη διδαχτήκαμε εντελώς μονόπλευρα.
Θα σου τονίσω, όμως, για άλλη μια φορά, ότι καταλαβαίνω τι θες να πεις: Ότι προσπαθούν με την αμορφωσιά και την υποκουλτούρα να μας έχουν «υπό». Ζώα έρμαια στις θελήσεις τους.
Εγώ προσπαθώ να σου πω ότι είναι στο χέρι μας να αντιδράσουμε, είναι στη δική μας θέληση να μην τρώμε ό,τι μας σερβίρουν.
Και μόνο το γεγονός ότι κοντεύει 5 τα ξημερώματα κι εμείς συζητάμε κι αγωνιούμε για το μέλλον μας, αυτό λέει πολλά για μένα, Ρωξάνη μου…
Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.
Καλημέρα! (πλέον)

an205 είπε...

Αχ Ευρώπη Τζίμης Πανούσης

Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Μας τη φέραν οι βάρβαροι
Μας θαμπώσαν με δώρα
Με χαντρούλες πολύχρωμες
και κουτιά κόκα-κόλα

Μας τη φέραν οι βάρβαροι
μας φλομώσαν στο ψέμα
μας τρελάναν στα πέναλτι
και δεν έχουμε τέρμα

Δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rοck, Sex, Drugs, Rοck 'n' Rοll
με τζατζίκι και με σουβλάκια

Αχ Ευρώπη, Αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Γερμανίδες τουρίστριες
που διψάνε για σπέρμα
Γιαπωνέζοι βρικόλακες
με καλώδια στο αίμα
Ξεχυθήκαν στο Σύνταγμα
από Δούρειο Ίππο
με καπνούς και με λέιζερ
και μας πιάσαν στον ύπνο

Δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rοck, Sex, Drugs, Rοck 'n' Rοll
με τζατζίκι και με σουβλάκια

Θανάση αλάκα, Βαγγέλη αλάκα
Μήτσο αλάκα, Τάκη αλάκα
Νικόλα αλάκα, αλάκα, αλάκα
Μαλάκα, αλάκα, αλάκα, αλάκα
Τζιμάκο αλάκα, Τζιμάκο αλάκα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

αν δεν σχολίαζες με Τζίμη, θα είχα χάσει πάσα ιδέα για σένα.
Τώρα, όμως, respect!

μαριάννα είπε...

@ roxanne said... :
Στα δημοτικά της Ελλάδας επίσης από όσα μου έχουν διηγηθεί δάσκαλοι απαγορεύεται να δουλέψουν με το βιβλίο γραμματικής. Τα παιδιά στην δευτεροβάθμια που δεν ξέρουν τι είναι ρήμα και τι είναι γένος , χάνουν τη μπάλα . Αυτό λέει συμβαίνει και στην Ιταλία και είναι νέα μέθοδος παιδαγωγικής προσέγγισης , εμένα γιατί μου φαίνεται νέα μέθοδος αποθάρρυνσης των νέων όσον αφορά τη μόρφωση.
Παντού μεγαλώνουν παιδιά που δεν μπορούν ποτέ να κατανοήσουν την γλώσσα τους ,τα κείμενα , είναι σχεδόν αυτιστικά απέναντι σε αυτά. Ε είμαι σίγουρη ότι αυτό είναι προμελετημένο έγκλημα.
__________________________________

Αγαπητή φίλη προς αποκατάσταση της
αλήθειας κι επειδή, αυτά που γράφεις διαδίδονται εσκεμμένα για προφανείς λόγους ή από άγνοια, θα σε καθησυχάσω εκ των έσω, ως δασκάλα ΠΕ, για το τι συμβαίνει με το μάθημα της Γλώσσας και της Γραμματικής. Πρώτα απ'όλα στις 2 μεγάλες τάξεις υπάρχει ΚΑΙ Γραμματικής βιβλίο του ΟΕΔΒ που διανέμεται δωρεάν μαζί με τα 4 βιβλία της Γλώσσας, καθώς και τα τεύχη των Επαναληπτικών Ασκήσεων. Άρα λογικά ΚΑΙ ΜΟΝΟ, δεν γίνεται να απαγορεύεται! Ποτέ δε μάθαιναν τα ελληνόπουλα καλύτερα και σωστότερα ελληνικά. Είναι πάρα πολύ προσεκτικά μελετημένα τα βιβλία και αν ο δάσκαλος δουλεύει σωστά, μόνο μέσα από τις ασκήσεις και τα κείμενα, τα παιδιά μαθαίνουν άψογα γραμματική και ελληνικά. Το παραμύθι του δεν ξέρουν ποιο είναι το ρήμα και ποιο το ουσιαστικό, είναι παραμύθι αντιδραστικών που προσπαθούν να καλύψουν άλλα κακώς κείμενα.
Το σημερινό σχολείο όμως με τα βιβλία που χρησιμοποιεί, είναι σχολείο εργασίας. Για να μάθει το παιδί και να δουλευτεί το βιβλίο σωστά, ο δάσκαλος θα ξεθεωθεί στο τρέξιμο για να προλάβει να διδάξει τη νέα ενότητα και να κάνουν και εφαρμογή τα παιδιά, ώστε να φύγουν έτοιμα για το σπίτι με ελάχιστη εμπεδωτική δουλειά και μόνο, για να μπορούν να ασχοληθούν με τις ξένες γλώσσες τους και άλλες δραστηριότητες. Πολλοί δάσκαλοι, αδυνατώντας να βγάλουν πέρα, με την πολύ πιεστική ομολογουμένως δουλειά, από άποψη χρόνου, υπολειτουργούν τα βιβλία ή πετάνε μερικές εντυπωσιακές φωτοκόπιες με φωτοτυπημένες υποτίθεται δικές τους ασκήσεις, ενώ στην πραγματικότητα είναι απολύτως επιζήμιες φωτοκόπιες από απαράδεκτα σχολικά βοηθήματα εκδοτικών οίκων, όπου έχουν στην πλειοψηφία τους δημιουργήσει φοιτητές άσχετοι, έναντι ελάχιστης αμοιβής.
Όταν βλέπετε τα παιδιά σας να έχουν πολλές φωτοτυπίες, να ξέρετε ότι ο δάσκαλος έχει μεταθέσει τη δουλειά του στη φωτοκόπια, την οποία διορθώνει την επόμενη μέσα στην τάξη, αδιαφορώντας για οδηγίες Σχολικών Συμβούλων ενώ τα παιδιά έχουν την ώρα του παιδιού.
Αυτό γίνεται σε σπάνιες περιπτώσεις και όντως είναι πρόβλημα, γι αυτό κι εμείς οι ίδιοι προτείνουμε κάθε δύο χρόνια απαραιτήτως αλλαγή δασκάλου τάξης.
Τα παιδιά μας όμως σήμερα, είναι πολύ καλά προετοιμασμένα και πολύ πιο μορφωμένα από οποιοδήποτε παιδί, κρατικού σχολειού της ΕΕ.
Ζητείστε από τα παιδιά γνωστών σας οικογενειών τα βιβλία της γλώσσας των δύο τελευταίων τάξεων κυρίως και θα διαπιστώσετε ότι τα παιδιά μαθαίνουν άψογα γραμματική, κανόνες, ελληνικά. Το αυτό και με τα μαθηματικά και μέχρι τώρα και με την Ιστορία κτλ. Το μόνο που δεν με ικανοποιούσε ως Εκπαιδευτικό ήταν η Γεωγραφία. Την έβρισκα ελλειπή και έκανα πάντα πρόσθετη.
Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, αλλά είναι ένα θέμα που αφορά πολλούς, κυρίως γονείς και ευχαριστούμε τη roxanne που έδωσε την ευκαιρία για διευκρινίσεις, βιαστικές, αλλά ελπίζω κατατοπιστικές, όπως αυτές που μετέφερε και ο Σπύρος από την αδερφή του. Καλό βράδυ!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε, καμία σημασία δεν έχει, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τη Ρωξάνη που μας έβαλε όλους σε διαδικασία σκέψης.