3.5.07

Πόρτα ευτυχίας


Ωραίο φεγγάρι έχει απόψε. Απ’ αυτά που νομίζεις ότι μιλάς και σ’ ακούνε. Κάθομαι στην παραλία και η υγρασία περονιάζει το δεξί μου γόνατο, τέτοιες μέρες ήταν πριν από πολλά χρόνια που την είχα φάει τη στούκα με τη μηχανή. Και έκτοτε μου δημιουργήθηκε το πόδι-βαρόμετρο! Όταν πάει να αλλάξει ο καιρός προς το… μούσκεμα, το πόδι-βαρόμετρο με ειδοποιεί και είναι και πρακτικό γιατί ξέρω πότε να μην πλύνω το αυτοκίνητο!

Κάθομαι στην παραλία και γελάω και, παρά το γεγονός ότι με πονάει ο λαιμός γιατί έχω πυρετό, τρώω παγωτό φράουλα. Είναι ο δικός μου τρόπος για αυτοέλεγχο, ο δικός μου δρόμος προς τη νιρβάνα, που θα έλεγε και κάποιος τέως πρίγκιπας Σιντάρτα.

Το μυαλό, όμως, γυρίζει πίσω σ’ εκείνα τα χρόνια. Της μοτοσικλέτας. (Ή, καλύτερα, της μοτοσυκλέτας, έτσι το γράφαμε τότε). Γυρίζει πίσω το μυαλό κι ας μη το θες. Σαν την τούμπα που βλέπεις να έρχεται αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτε για να την αποφύγεις.
Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε; Καλύτερα να μη μετρήσω τα χρόνια από τότε που οδηγούσα μοτοσικλέτα, καλύτερα είναι να μετρήσω τις αναμνήσεις. Είναι καλύτερα, όμως; Καλύτερα είναι, σίγουρα. Γιατί όταν περνάς δύσκολα, θα έρθουν και τα καλύτερα. Όταν μια πόρτα ευτυχίας κλείνει, δεν είναι απαραίτητο ότι θα ανοίξει μια άλλη πόρτα που θα κρύβει δυστυχία.
Και, στην τελική, όταν μετράς τις αναμνήσεις και οι κακές, καλοδεχούμενες είναι.
Γιατί δεν οδήγησα ποτέ ξανά μοτοσικλέτα ή μοτοσυκλέτα; Επειδή έπεσα ή επειδή μια πόρτα ευτυχίας είχε κλείσει; Πολλές φορές στη ζωή υπάρχουν κάποια πράγματα που κάνουν τη διαφορά. Η ευτυχία και η επιτυχία είναι λέξεις ομόηχες. Όταν έχεις επιτυχία, δε σημαίνει ότι θα έχεις και ευτυχία και το αντίστροφο. Όταν, για παράδειγμα, έχεις προσωπική ευτυχία, μπορεί να έχεις επαγγελματική αποτυχία. Και η αποτυχία με την επιτυχία διαφέρουν στα τρία πρώτα γράμματα. Όπως και το να είσαι γοητευμένος ή απογοητευμένος με κάτι.

Οι διαφορές στη ζωή είναι πολλές φορές δυσδιάκριτες και είναι δύσκολο να τις εντοπίσουμε. Τουλάχιστον όχι τη στιγμή που συμβαίνουν. Θέλουν τον καιρό τους, την απόστασή τους.
Έπειτα, λοιπόν, από τόσα χρόνια, εδώ, στην παραλία, με ένα παγωτό φράουλα στο χέρι, αντιλήφθηκα ότι δεν οδήγησα ποτέ ξανά μηχανή, επειδή μια πόρτα ευτυχίας είχε κλείσει.
Και τώρα συνειδητοποιώ πως μικρός έμαθα ότι επιτυχία είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, και μεγάλος ότι ευτυχία είναι να σ’ αγαπάνε.
Ωραίο φεγγάρι έχει απόψε. Από αυτά που νομίζεις ότι μιλάς και σ’ ακούνε.

Μπαίνω στο αυτοκίνητο, το παντελόνι μου απέχει από το δέρμα του καθίσματος όσο μια καλή κρούστα νοτισμένης άμμου. Φτάνω στο σπίτι, γδύνομαι ζαλισμένος, πάω από συνήθεια να βάλω θερμόμετρο γιατί νιώθω να καίω, αλλά μετά το πετάω, αφού αποφάσισα ότι έγινα καλά, δεν μου χρειάζεται πια, πέφτω για ύπνο και, λίγο πριν κλείσω τα μάτια, σκέφτομαι πόσο κόσμο είδα απόψε και πόσο χάρηκα τελικά που δεν είμαι μόνος κι έτσι καταλαβαίνω ότι μου πέρασε, έγινα καλά.

Υ.Γ.: Αύριο θα πάω να την παραγγείλω. Έγινα καλά…

14 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Αφιερωμένο εξαιρετικά...

Μπήκα να σου χαρίσω ένα τραγούδι που άκουγα... και έπεσα στο νέο ποστ! Καλορίζικη! Γ*μάτη! Άψογο σε βρίσκω...;)
Και για τη φεγγαράδα και για το παγωτό και για τα γκάζια στο παπούτσι!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

ο Φίλιππος είναι από τους καλούς τραγουδοποιούς. Φρέσκια σύνθεση, ωραία φωνητικά, ανοιξιάτικοι στίχοι.
Ποιος έχει λόγο στην αγάπη να τη βγάλει απ'τα δεσμά της αφού πονάει για κάποιον άλλο κι εγω είμαι μακριά της...
Ευχαριστώ για την αφιέρωση!

Lote Alcarin είπε...

Έτσι είναι. Οι πάυσεις διαρκούν όσο τις έχεις ανάγκη.
Επίσης να συμφωνήσω για την ευτυχία. Αν δεν σε αγαπάνε, και ο πιο πλούσιος επιτυχημένος άνθρωπος στον κόσμο να είσαι δεν νομίζω πως θα είσαι ευτυχισμένος. Ίσως για λίγο. Δεν συγκρίνεται..
Α! Και στην τελική ουδές κακό αμιγές καλού. Απέκτησες και πόδι βαρόμετρο΄, και θα είσαι πλέον συνειδητοποήμένος και προσεκτικός!
Καλά γκάζια!

Ανώνυμος είπε...

το πώς ξεκίνησες, με ένα πόδι βαρόμετρο και μια φράουλα παγωτό στο χέρι και με έφτασες και με πήγες τόσο μακριά, τι να συ πω παιδάκι μου, μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις...
Γράφεις απίστευτα!

proserpina είπε...

Αμμμμμπράβο, μοτοσυκλέτα! That's the missing part of the puzzle! Μα, διαβάζω τόσο καιρό για αυτοκίνητα κλπ και λέω, δε μπορεί, κάτι για μηχανές δε θα γράψει; Θυμάμαι αυτό που είχες στο προφίλ σου στον Red, οτι, ύστερα απο μια εντυπωσιακή στούκα με τη μηχανή, το γόνατό σου καταλάβαινε κάθε αλλαγή του καιρού :):):)

Σωστό αυτό που λες για την ευ/επιτυχία...Και το άλλο, οτι θέλει μια απόσταση για να διακρίνεις τις λεπτές αυτές διαφορές...

(πολύ 'καθηγήτρια' το παίζω σήμερα)

(για να δοκιμάσω κάτι σε 'μαθήτρια')

Εύγε mister Spiros, πάλι θα έχω κάτι να σκέφτομαι σήμερις grace a vous ;)

(οκ, καλό μου φαίνεται τώρα)

Ανώνυμος είπε...

όντως, ωραίο φεγγάρι είχε χτες. Από αυτά που νομίζεις ότι μιλάς και σ’ ακούνε...

JoaN είπε...

"επιτυχία είναι να κάνεις αυτό που θέλεις, και μεγάλος ότι ευτυχία είναι να σ’ αγαπάνε."-> telika etsi einai!!!

Cle Petridou είπε...

Καμιά φορά η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη, πιο πολύ τουλάχιστον απ’ όσο μπορείς να την μετρήσεις, που σε αναγκάζει να στηθείς στα πόδια σου… κι ας σου τα έχει πάρει.

Ανώνυμος είπε...

κάθε φορά που έχει υγρασία αισθάνεσαι ενόχληση;

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Τηνε πούλησα κι ησύχασα! Ποτέ δεν τράκαρα, ποτέ δεν χτύπησα σοβαρά, 24 χρόνια μέσα στην Αθήνα, τον τελευταίο χρόνο μου είχε γίνει βραχνάς, την εφοβόμουν. Κι όταν την φοβάσαι, σε τρώει...

Ανώνυμος είπε...

έγινες καλά; εσύ δε γίνεσαι καλά με τίποτε, έχεις τρελάνει τους γιατρούς όλου του κόσμου!!!!

Θεραπευτής είπε...

Το συναισθημα οτι ερχεται η τουμπα και δεν προκειται να την αποφυγεις ειναι απεριγραπτο...Πρεπει να το εχει ζησει κανεις για να το καταλαβει...

tzotza είπε...

απο που να το πιασω τωρα?τοσο πολλα θεματα πλεγμενα ομορφα μαζι..
εχω κανει τις πιο ομορφες διακοπες μη την μηχανη μας..τις πιο ωραιες
και εντονες βολτες μεσα στην φυση..μετα απο 15χρονια απουσιας,θα κανω το μεγαλο comeback στην μηχανη..τελος ο φοβος..
as for distance,it not only helps you see things clearer spiro but it also makes the pain worse..but 'no pain no gain' as they say..(πιο ωραιες ειναι οι ελληνικες παροιμιες..HANDS DOWN!!!)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ lote alcarin: συνειδητοποιημένος και προσεκτικός; Για να το δούμε αυτό!
@ γιώτα: ευχαριστώ πολύ!
@ proserpina: πού το θυμήθηκες; όντως, το είχα γράψει στο βιογραφικό μου στη σελίδα του Red που τότε ήμουν web master. είσαι καλή στο να θυμάσαι, είσαι καλή και ως μαθήτρια και ως καθηγήτρια!
@ Μαρία: Πολύ λίγους ξέρω να μιλάνε με το φεγγάρι.
@ joan: χρόνια έχω καταλήξω σε αυτό. Είναι ρητό, πια…
@ για την αρλέτα: συμφωνώ απόλυτα!
@ κωνσταντίνα: κάθε φορά που αλλάζει ο καιρός... άουτς!!!
@ σκύλος από κάλντα μεριά: όταν την φοβάσαι, σε τρώει... Είναι σπουδαίο να ξέρεις πότε να σταματάς
@ μάιρα: γίνομαι καλά σε κάποια κομμάτια μου. στα υπόλοιπα παραμένω άρρωστος!
@ θέραπιστ: τη στιγμή που λες "όχι, ρε πούστη, τον ήπιαμε πάλι" κι αρχίζει η ζωή να περνάει μπροστά από τα μάτια σου, μόνο όποιος έχει φάει "σούπα" μηχανής την ξέρει αυτή τη στιγμή...
@ tzotza: "no pain no gain". I think its very cruel...