8.5.07

Ταξίδι...

Σαν πλοίο που σαλπάρει για το επόμενο ταξίδι.

Tο πρώτο σας ταξίδι

Ταξίδι στο μυαλό σου

Η ζωή είναι ταξίδι

Ταξίδι στο χρόνο

Εκείνο το ταξίδι στην Κούβα

Ταξίδι στα μάτια

Ένα ταξίδι στις διαδρομές της νυχτερινής Aθήνας

Ταξίδι στο βυθό




Το ωραιότερο ταξίδι είναι ο άνθρωπος.

Ταξιδέψτε…

29 σχόλια:

2Σx2 είπε...

Λίγη φαντασία στις αποσκευές και το ταξίδι ξεκινά άνα πάσα στιγμή.

Ανώνυμος είπε...

σε μεγάλο ταξίδι μας έβαλες σήμερα, αλλά άξιζε...

Xνούδι είπε...

Kαι πως τον ταξιδεύεις?

Θεραπευτής είπε...

Οποία συμπτωσις αγαπητε! Ποσταραμε περιπου την ιδια ωρα και με το ιδιο θεμα! Στα μικρα και τα μεγαλα μας ταξιδια λοιπον με την ελπιδα να μην τελειωσουν ποτέ!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ 2σχ2: και χωρίς αποσκευές, με φαντασία και μόνο, έχεις φύγει. Χαίρομαι που το βλέπεις έτσι...
@ μάιρα: πάντα αξίζει ένα ταξίδι.
@ χνούδι: με το να τον ζεις...
@ θέραπιστ: τα μεγάλα πνεύματα...

μαριάννα είπε...

Αν σου πω ότι από τα πιο όμορφα δικτυακά μου ταξίδια τα κάνω μαζί σου εδώ μέσα θα σου φανεί υπερβολή;
Μ' έχει προβληματίσει το γράψιμό σου τόσο, που σκέφτομαι να σου κάνω ένα αφιέρωμα. Επειδή σαν όλους τους Έλληνες, καυχιέμαι ότι κάτι κατέχω από ψυχολογία, σου δηλώνω απερίφραστα, με σώας τας φρένας και έχοντας πλήρη και απόλυτη επίγνωση του τι λέω, ότι η είσαι η καλύτερη δικτυακή περσόνα που έχω συναντήσει. Σε διαβάζω στα ποστ και στις απαντήσεις σου στα σχόλια και αναρωτιέμαι για ώρα, αν είσαι αληθινός. Φτου σου λεβέντη μου! Σκόρδα! :) Κρέμασε κι ένα ματόχαντρο καλού κακού... εγώ δε ματιάζω γιατί αγαπάω, αλλά βρε παιδί μου, είσαι τόσο καλός που φοβάμαι ότι είναι όνειρο και θα ξυπνήσω. ;)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

γητεύτρια: χαίρομαι που ταξιδεύεις μαζί μου. Αλήθεια.
Τα πιο σπουδαία όνειρα τα κάνουμε ξύπνιοι...

Pan είπε...

Καλό ταξίδι

Καλό ταξίδι

Καλό ταξίδι στα χρυσά σου παραμύθια

Δίχως το ψέμα θα'ταν μαύρη η αλήθεια

Καλό ταξίδι

Αντί άλλης ευχής, οι στίχοι που συνοδεύουν την αναχώρησή μου.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ pan: η ευχή σου με γέμισε, οι Κατσιμιχαίοι με ξεκούρασαν και με ταξίδεψαν. Μέχρι να φτάσω στον επόμενο προορισμό. Μέχρι να φτάσεις κι εσύ εκεί. Καλό ταξίδι!

Ανώνυμος είπε...

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο!!
Το ωραιότερο ταξίδι είναι ο άνθρωπος!!!

Την καλημέρα μου και σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου στο μπλόγκ μου!!

Αθανασία είπε...

"Το ωραιοτερο ταξιδι ειναι ο ανθρωπος"

Και το μοναδικο που π ο τ ε δεν ξερεις ωρα αφιξης...

weirdo είπε...

Ενα ταξίδι.. Από την αρχή ως το τέλος..
(Η ζωή μας..)
Καλημέρα, σπυράκο

tzotza είπε...

the best kind of trip is the one that ends with a feeling of peacefulness inside you..the one that makes you feel like you've satisfied your every disire and hope..the feeling that if you could have another chance to go on this trip again,you'd grab that chance by the throat without a second thought..this is the trip of life..
very well written post spyro..spoken straight to the heart..

Ανώνυμος είπε...

σε ευχαριστούμε που μας ταξιδεύεις...

Φράνσις είπε...

Και τώρα μόλις ετοιμα΄ζομαι ν' απαντήσω κι ε΄γω σο ερωτηματολογιο του Προυστ γαμώτο.Κι ετοιμαζόμουν αν σου ζητήσω να απαντήσεις κι εσύ.Καλάααα. θα το κανω κι οποιος θελει ας ξαναπαντήσει.
Εγώ μονίμως ταξιδεύω στην κοσμαρα μου, οπότε... εχει άπνοια να προσγειωθώ ή όχι;
μακαι sweety μου

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ νίκος περάκης: καλημέρα και να είσαι καλά, Νίκο! Καλώς βρεθήκαμε!
@ αθανασία: δεν υπάρχει ΠΟΤΕ ώρα άφιξης. Για να υπάρχει πάντα η λαχτάρα της αναμονής.
@ weirdo: «Μην ψάχνεις πια αλλού, αφού το ξέρεις ήδη. Εδώ είναι το ταξίδι...».
@ tzotza: without a second thought… this is the trip of life. Στο ταξίδι της ζωής δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη. Γιατί έτσι χάνεται ο προορισμός,γιατί μπορεί να το σκεφτείς και να μην το κάνεις.
@ κέλλυ: εγώ σας ευχαριστώ που ταξιδεύουμε παρέα.
@ auburn: Κατερίνα, σου εύχομαι να μπορείς να «προσγειώνεσαι» ή να «απογειώνεσαι» με όλες τις συνθήκες που επικρατούν. Σαν ένα ελικόπτερο Πούμα της ζωής...

Φράνσις είπε...

@Σπύρος: γλυκέ μου Σπυρούλη....

BeBe είπε...

Κρατάω το τελευταίο σου..Ταξίδι είναι ο άνθρωπος. Υπέροχο.
(Εντάξει κι αυτό για την Κούβα, χοχο)

proserpina είπε...

Έχουμε πιάσει τις θεματικές ενότητες, ε; Όνειρο, λάμψη, ταξίδι loool


"Το ωραιότερο ταξίδι είναι ο άνθρωπος" - ναι, και το καλύτερο μέσο μεταφοράς, ο νους (όπως διάβαζα σε κάτι παραμύθια μικρή). Αν και, εδω που τα λέμε, και το αεροπλάνο, και το καράβι δε με χαλάνε καθόλου...

Εχμ, ας σοβαρευτούμε λίγο...Στίχοι που μου έρχονται στο μυαλό: (εκτος απο τους Κατσιμιχαίους που με προλάβαν άλλοι)

Μην ψάχνεις πια αλλού
εδώ είναι το ταξίδι

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

Τι ωραία λέξη: ταξίδι...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ bebe: χαχαχαχα κάποια στιγμή θα γράψω εδώ και για την Κούβα. Άλλο ένα σπουδαίο ταξίδι που πρέπει να μοιραστώ μαζί σας.
@ proserpina: Δεν έχει σημασία το μέσο μεταφοράς, ούτε ο προορισμός, όσο το ίδιο το ταξίδι.
Η λέξη «ταξίδι» έχει μια απίστευτη μουσικότητα. Γι’ αυτό και έχουν γραφτεί πάρα πολλά τραγούδια.
Υ.Γ.: proserpinaki, να δεις τι σου ‘χω για μετά, σε σχέση με τις θεματικές ενότητες...

Φράνσις είπε...

Αμαν θεματικές ενοτητες ειπες; τι θα γραψεις παλι αθεόφοβο κουναβι; Λυπήσου μας καλε! Κανόνισε να γράψεις κανένα σεντόνι παλι, σαν τα ψηφοδέλτια, αναθεμα τους υποψηφίους, τι θυμήθηκα και συγχύστηκα.
χχχχχχχχχχχχ

Aggelos Spyrou είπε...

Και σκέτη η λέξη,

σε στέλνει κάπου.

Μέ ή χωρίς επιστροφή,

Αξίζει...

Specter είπε...

Δεν έχει σημασία το μέσον ακόμα και ο προορισμός αρκεί να ταξιδεύεις.
Το ωραιότερο ταξίδι είναι πραγματικά ο άνθρωπος, έχεις δίκιο, αλλά και το πιο συναρπαστικό και πιο δύσκολο! Ισως γι' αυτό να είναι και το ομορφότερο και σαγηνευτικότερο

an205 είπε...

Σαν βγείς στον πηγαιμό για την Ιθάκη να ευχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος...

Ταξίδι Σωκράτης Μάλαμας

Ξύπνησε μες στα στήθια μου
ένα ζεστό αεράκι
κι είπα να πάρω τα βουνά
μ' έπιασε το μεράκι.

Aνέβηκα στον Όλυμπο
και κοίταξα μακριά:
της Ήρας τα αρώματα,
του Δία τα καμώματα,
όλα στρωμένα στις κορυφές,
κρίνα, στολίδια κι ευωδιές.

Ψυχή ησυχία για να βρεις
πρέπει πολύ να παιδευτείς,
σαν να πληρώνεις τον καιρό,
με πόνο και με στεναγμό.

Xαμήλωσα τα μάτια μου,
με πήρε η κατηφόρα
μες στην Αθήνα βρέθηκα
και τη βουή βαρέθηκα,
αμάξια με τυλίξανε
και οι καπνοί με πνίξανε.

Mα εγώ θα 'ρθω και θα σε βρω
μες στο δικό σου κόσμο,
τα θαύματα που πίστεψα,
τα χρόνια που αχρήστεψα,
όλα θ' αλλάξουν ξαφνικά,
σαν έργο μες στο σινεμά.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ auburn: ετοιμάσου, σε λίγο έρχεται ένα «σεντόνι» Πειραϊκή – Πατραϊκή.
@ άγγελος σπύρου: αξίζει... Όπως το είπες.
@ specter: Σίγουρα – θα πω εγώ - γι' αυτό να είναι και το ομορφότερο και σαγηνευτικότερο. Καλώς ήρθες!
@ an205: να ‘ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις…

BeBe είπε...

Εντάξει λοιπόν, σκότωσέ με κι άλλο.
ΚΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΠΑΕΙ; Λυπηθείτε με ρε παιδιά...10 χρόνια το λέω, θέλω να ελπίζω μέσα στα επόμενα 10 να το έχω κάνει κιόλας!
Αναμένω με μεγάλη αγωνία πάντως...!!!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

bebe, θα έρθει η στιγμή που θα πας, θα το δεις. Πολύ σύντομα θα γράψω για την Κούβα για να έχεις μια παραπάνω εικόνα, προσθετικά με τα όσα έχεις διαβάσει ή δει.
Προς το παρόν σε αφήνω με Orishas-Cuba...

unlearn... είπε...

Μα...δε σταματάμε να ταξιδεύουμε!

Λαλαλααα....!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

ποτέ δε σταματάμε!