19.6.07

Ιστορίες Σε Ζεστές Νύχτες

Έχω κάνει το τρίτο μπάνιο της ημέρας, τώρα πια δεν κολλάω από τον ιδρώτα και την υγρασία. Έλεος, πια… Παίρνω τα κλειδιά, η γκαραζόπορτα ανοίγει, ένας γενναίος νέος κόσμος με καλεί εκεί έξω.
Το Megane coupe cabriolet έρπεται στη ράμπα, οριακά δεν βρήκε ο προφυλακτήρας στο δρόμο.
Μπροστά μου ένα ζευγάρι λογομαχεί, δεν προχωράω. Εκείνη τον κοιτάζει μέσα στα μάτια, σχεδόν του φωνάζει: «Αγάπη είναι αυτό; Αγάπη δεν είναι μόνο μια ματιά», του λέει και συνεχίζει να του καταλογίζει «ούτε μόνο ένα μείνε, θέλει όλο το αίμα»… Τσακώνονται τραγουδιστά, σκέφτομαι και γελάω και μου έρχονται στο μυαλό και οι υπόλοιποι στίχοι από το «Σ' αγαπάω ακόμα» του Παπακωνσταντίνου. Δεν ακούω, πια, τι λένε, σκέφτομαι έντονα να γυρίσω και να κάνω το δικηγόρο του, να του πω να της πει «κι αν ο φόβος μας δένει, να μη μείνουμε μόνοι, πάλι ο φόβος μας στέλνει, μακριά απ' ό,τι ενώνει», στίχοι από το ίδιο τραγούδι, γιατί ο φόβος είναι, πιθανώς, ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου, με αυτόν εξηγούνται και ίσως δικαιολογούνται πολλά. Γυρίζω, αλλά δεν χρειάζεται, έχουν ήδη αγκαλιαστεί, τα βρήκαν, τσιμπάω λίγο χειρόφρενο στην αγαπημένη μου πλατεία.
Ιστορίες σε ζεστές νύχτες.

Εκεί, στην πλατεία, ένα άλλο ζευγάρι τσακώνεται, εκείνος της φωνάζει τώρα, «έξι μήνες» καιρό διορία της δίνει, εκείνη κοιτάζει τριγύρω και έχει τρομαγμένο βλέμμα, φόβος κι εδώ, ποιος ξέρει, μπορεί να είναι σε μια άλλη σχέση κι αυτός της ζητάει να ξεκαθαρίσει τι θέλει να κάνει. Να χωρίσει τον άλλο για να είναι μαζί. Διορία έρωτα, λέγεται αυτό. Μπαίνει ο έρωτας σε προθεσμίες;
Ιστορίες σε ζεστές νύχτες.

Πρώτη, δευτέρα, τρίτη, «σπασμένες» όλες, έχω ανοίξει την κουκούλα, ο αέρας είναι ζεστός και χτυπάει στο πρόσωπό μου, μπορεί να καθαρίσει το μυαλό από αυτόν το ζεστό αέρα; Zεσταίνομαι, αλλά απόψε θέλω να ζεσταίνομαι…
Και να σκέφτομαι.

Στη στροφή του ΚΑΤ κι απόψε πάω με πολλά, στο φανάρι στο Rock fm γυρίζω πίσω στο σπίτι, την έκανα τη βόλτα κι απόψε, πάω βεράντα για ένα τσιγάρο, εκεί. Στα σκοτεινά. Εκεί όπου ανταμώνω ό,τι θέλω εγώ.
Tο κλιματιστικό των απέναντι βήχει. Μέσα στην ησυχία ακούγεται ένα ντριν κι άλλο. Σταματάει. Ξανά. Χτύπημα απεγνωσμένο είναι στα αφτιά μου. Xτυπάει πάλι, μια, δυο, τρεις, τηλεφωνητής. Mια φωνή γυναικεία κάποιον ψάχνει, τον παρακαλεί να το σηκώσει, το ακούω καθαρά. Κλείνει. Έπειτα από δυο λεπτά, παίρνει ξανά. Το ίδιο μήνυμα, λες και εκείνη είναι κασέτα, όχι ο τηλεφωνητής. Ξανά τα ίδια λόγια. «Νίκο, σήκωσέ το, σε παρακαλώ, πρέπει να σου πω. Μην το κάνεις αυτό». Και ξανά. Φοβάται ότι τον έχει χάσει για πάντα.
Βλέπω το παράθυρό του, έχει φως. Δεν το σηκώνει, δεν θέλει να της μιλήσει, κάτι του έκανε. Ποιος ξέρει…
Ιστορίες σε ζεστές νύχτες...

O καπνός στο σκοτάδι τσακώνεται με την υγρασία, αλλά δεν είναι η μόνη σύρραξη.

Γιατί κάνει τσακωμό και χωρισμό αυτές τις μέρες και νύχτες; Γιατί παίζει τέτοια συναισθηματική ασυμβατότητα; Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται και δεν αφήνονται;
Ερωτήσεις. Βγαλμένες από ιστορίες σε ζεστές νύχτες.
Που γράφονται καλύτερα, πιο εύκολα, επειδή - μάλλον - το μελάνι της ζωής ζεσταίνεται και ρέει πιο εύκολα…

45 σχόλια:

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρα ιππότη της ασφάλτου...

Ακου, The look of love από Chris Botti όμως... Αν δεν το βρεις ρίξε συνθηματικό

Ανώνυμος είπε...

...με τις ζεστές νύχτες, διαδρομές με γκάζι και μουσική σε ένταση κι απλά να νιώθεις πως της ανήκεις αυτής της ζεστασιάς. Να την προσέχεις τη στροφή στο ΚΑΤ, μη μπαίνεις με πολλά, η επιτάχυνση αξίζει αυτή προσδιορίζει την ταχύτητα,έχει δυναμική, η τελική αφαιρεί σε πάει στο όριο-τέλος και μοιάζει με αρπαχτή, προχειρότητα...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!
Οι άνθρωποι δεν αφήνονται γιατί φοβούνταί τις "άτυπες" δεσμεύσεις του μυαλού και της ψυχής..

Nataly CH.

BeBe είπε...

Μάλλον απάντησες στο κείμενό σου αγαπημένε. Ο φόβος. Σε κερδίζει εκεί που ετοιμάζεσαι για να σηκώσεις κεφάλι.
Μας αποδιοργανώνει,μας κλείνει, μας κάνει εσωστρεφείς. Χωρίς να το θέλουμε, χωρίς να το επιλέξουμε.
Κι εγώ φοβάμαι. Δεν είναι κακό, αρκεί να υπάρχει και ρεβάνς
Καλημέρα

kanataki είπε...

ποτέ μα ΠΟΤΕ μην μπαίνεις ανάμεσα σε ζευγάρια που μαλώνουν!!


υγ αν μάθω ότι το megane είναι κίτρινο ΑΥΤΟΚΤΟΝΩ

Specter είπε...

Τα έχουμε πει αυτά. Οι διαδρομές αυτές θέλουν αργές ταχύτητες, δυνατές μουσικές και ξαφνικά "αρπάγματα" για να νιώθεις και την αδρεναλίνη να ανεβαίνει :)
Αλλά κακομοίρη με το megane και συ, αναβαθμίσου :)
Οσο για τσακωμό, τελευταία φύσηξε πολύ απ' αυτο...

Aposperitis είπε...

Τσακωμοί, φοβίες, ένταση. Είναι πάθη του ανθρώπου. Μέσα σε αυτά εγκλοβίζεται, μέσα από αυτά δραπετεύει, με αυτά ζει!

Δεν ξέρω γιατί, αλλά δε μου χρειάζεται πάντα να το ξέρω...

Πολλές Καλημέρες!

Εvgenia Tr είπε...

Μπορεί να υπάρχει "έξαρση" , γιατί απλά έτυχε να το παρατηρήσεις.
Συνέχεια, κάποιο ζευγάρι πιο δίπλα μας θα μαλώνει , θα συμφιλιώνεται ή θα αγαπιέται ακόμη πιο πολύ!
Από την άλλη , μπορεί να φταίει και η ζέστη , δεν την αντέχουμε , αλλά και όσα μας "κρατούν"από το να νιώθουμε ελεύθεροι και ήρεμοι.
Μπορεί να φταίνε και οι συζητήσεις που έχουν αρχίσει και γίνονται με θέμα "που θα πάμε διακοπέςς;;" :Ρ

Ανώνυμος είπε...

σε ζηλεύω που γράφεις, έτσι, κύριος!!!

Μαριλένα είπε...

Kαλησπέρα Σπύρο μου. Ο φόβος είναι σιχαμερό πράμα, το ίδιο και οι διορίες.
Σε κανένα απ' τα δύο δεν ήμουν ποτέ καλή.
Να 'σαι καλά και να περνάς δροσερά :))

Πληρωμένη πένα είπε...

Νόμιζα ότι το είχες ξεφορτωθεί αυτό το κίτρινο με τον καρχαρία

industrialdaisies είπε...

Δεν είναι περισσότερο τώρα Σπύρο μου. Επειδή κάνει ζέστη, βγαίνουμε όλοι πιο έξω... Κι εσύ το παρατηρείς, ενώ τις κρύες νύχτες είναι όλο αυτό το δράμα κλεισμένο σε τέσσερις τοίχους ή ένα αυτοκίνητο και δεν μπορείς να το ακούσεις...

Το ερώτημα είναι αν σε στενοχωρεί περισσότερο τις ζεστές νύχτες;

Gogo είπε...

Δημόσιοι τσακωμοί.. ανατριχιαστικό σα θρίλερ!

Ανώνυμος είπε...

γεια σου, Σπυράκο με τις βόλτες σου και τις απορίες σου!

Αλεξάνδρα είπε...

Καλησπέρες! Λοιπόν με έκανες και χαμογέλασα γιατί γύρισες τον χρόνο λιιιιγο πίσω, όταν πηγαίναμε για πλατείες χεχε κάπου στην περιοχή Παπάγου...
Οσο για τις σπασμένες ταχύτητες, κάποτε επίτηδες έκαψα την μηχανή σε κατέβασμα, για να "υποχρεώσω" τον πατέρα μου το 1000 Mini Cooper να το κάνει 1300. Περασμένα μεγαλεία, τώρα κόφτες, αισθητήρες αντισπινιαρίσματος και δεν συμμαζεύεται... Είναι πολύ κοντά ο καιρός που θα μας οδηγούν και θα μας ακυρώνουν τα αυτοκίνητά μας...

Είχες γράψει να Πονάς από Ερωτα, το έχω νιώσει και πολύ μου άρεσε σαν έκφραση. (την κρατάω στο λέω!) Όπως και το Γιατί κάνει τσακωμό και χωρισμό. (και αυτήν την κρατάω, ελπίζω με την άδειά σου)Και εγω το νιώθω. Τώρα να είναι οι ζεστές νύχτες; δεν ξέρω.

Οι άνθρωποι χαραμίζονται από τον κακός εννοούμενο εγωισμό τους. Φοβούνται να αφεθούν, γιατί τους έμαθαν να κρύβουν τις αδυναμίες τους. Δεν ξέρουν ότι οι αδυναμίες μας, μας κάνουν πιο δυνατούς!

Τι όμορφο να αφήνεσαι σε μια σχέση. Αν σπάσεις τα μούτρα σου, γνωρίζεις μια ώρα νωρίτερα ότι δεν έκανε για σένα, μα αν σου κάνει σε πάει στα ουράνια.

Μου άρεσες πολύ σήμερα!!! Να είσαι καλά.

ci είπε...

"Κάνει ζέστη καιρός για έναν"?
απαπαπα:))

adiple, πολύ συμφωνώ με αυτό το τελευταίο που έγραψες!

Καλές ζεστές βραδυές.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Dimosthenis Syriopoulos: The look of love is in your eyes
A look your smile can't disguise
The look of lo-ove
is saying so much more
than just words could ever say

καλησπέρες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Magsie: πάντα μου άρεσαν οι επιταχύνσεις γιατί εκεί νιώθεις τη δύναμη!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Nataly CH.: όλα στο μυαλό μας είναι, γι’ αυτό!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ BeBe: σκέψου και πάλι τη στιγμή, που τη ρεβάνς θα πάρεις… ξέρεις ποιο τραγούδι είναι αυτό, ε;
Καλησπέρα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ tsaperdona: δεν θα έμπαινα στν τσακωμό, θα έλεγα την ατάκα και θα έφευγα με όλα.

Όχι, δεν είναι κίτρινο, αυτό που είχα χτες είναι της δουλειάς. Το δικό μου που ήταν κίτρινο το έχω δώσει…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Specter: τα ξαφνικά "αρπάγματα" γουστάρω πολύ.

Τι να κάνω, megane μου δώκανε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aposperitis: κάποιες φορές, όμως, δεν είναι καλό να το ξέρεις;

Πολλές καλησπέρες!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: "πού θα πάμε διακοπές;" :Ρ

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ρίκα β.: εγώ ζηλεύω τον άντρα σου!
:)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαριλένα: εγώ είμαι καλός μόνο στις διορίες της δουλειάς!
Καλή και δροσερή βραδιά!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Πληρωμένη πένα: όπως έγραφα και πιο πάνω στην τσαπερδόνα, το δικό μου, εκείνο το κίτρινο με τη μωβ κουκούλα, το έδωσα. Θυμάσαι πόσες φορές σε είχα πάει σπίτι με αυτό;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ industrialdaisies: με στεναχωράει… all weather!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Gogo: όντως, είναι λίγο άγριο το θέαμα…
καλησπέρα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαργαρίτα: καλησπέρες! Καμία αφιέρωση θα μου κάνεις; :)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ adiple: κράτα όσες εκφράσεις σου κάνουν και σου ταιριάζουν!

Οι αδυναμίες μας, μας ατσαλώνουν!

Έχω σπάσει τα μούτρα μου πολλάκις!

κι εσύ να είσαι καλά!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Citronella: Καλές, ζεστές και ήρεμες βραδιές!

kelly alamanou είπε...

Γιατί παίζει τέτοια συναισθηματική ασυμβατότητα; Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται και δεν αφήνονται
ελα ντε ΓΙΑΤΙ;;;;;;
Και όταν τα δύο παραπάνω έχουν πάψει να ισχύουν,ούτε ασυμβατότητα ούτε φόβος..είναι κακό το Τάιμινγκ!
γαμησέ τα κοινώς!
ΓΙΑΤΙ;;;;;
Γειά σου Σπύρο!

Αλεξάνδρα είπε...

Πως θα μπορούσε ένας άνθρωπος, που είναι πιασμένος στο δίχτυ της ρουτίνας, να μην ξεχάσει ότι είναι άνθρωπος, ένα μοναδικό άτομο, που έχει αυτή τη μοναδική ευκαιρία να υπάρξει, να ζήσει ελπίδες και απογοητεύσεις, με λύπη και φόβο, με τη λαχτάρα της αγάπης και τον τρόμο του τίποτε και της μοναξιάς;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ rodoula-kelly: κι εγώ αυτό το γ&%#$@(***^^^ το ΓΙΑΤΙ ψάχνω
σε φιλώ!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ adiple: σίγουρα, ακόμα κι αν πονάς ζεις, αλλά αλλά κάπου το ξεχνάμε...

Unknown είπε...

καλύτερα τσακωμοί τέτοιες ζεστές νύχτες παρά η αποπνιχτική μοναξιά του σπιτιού μου...

Αλεξάνδρα είπε...

"Μόνο τον φόβο να φοβάστε" έλεγε ο Φρόυντ.
Οι τωρινοί άνθρωποι, πάντως φοβούνται την αγάπη.
Ισως να τους έρχεται πιο βολικό, πιο εύκολο και λιγότερο επίπονο να μην αγαπούν.
Ακόμη κατάφεραν και έκαναν το σεξ.... ανάγκη. Αλλά το σέξ χωρίς την αγάπη είναι κενό. Σε αδειάζει, δεν σε γεμίζει...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Narita: εννοείται, narita μου! την ένταση ουδείς εμίσησε, πλην της κοινής ησυχίας!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ adiple: εύκολη αγάπη, εύκολο σεξ...

Paranoia είπε...

μμμμ!
έλα να σε μυρίσω τότε, αρκεί! μετά τρία μπάνια τουλάχιστον βανίλια φτάνει ως εδώ.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Paranoia: αυτό είναι το body milk!!!!

2Σx2 είπε...

Και απογοήτευση έχουν αυτές οι νύχτες. Με αποτελείωσες και δεν έχω και αμάξι να του σκίσω τα ράμματα!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ 2σχ2: τι άλλο σου βρίσκεται για να του σκίσεις τα ράμματα;
:)

BeBe είπε...

Ποιο; ποιο; Η μνήμη μου τελευταία με εγκαταλείπει