Πόσο σοφό το να ξέρεις σε τι ένταση πρέπει να είναι η μουσική σε έναν χώρο! Πόσο ωραίο να τρως και να ακούς τον συνομιλητή σου, να πίνεις καφέ και να κουνάς το παπούτσι στον ρυθμό, να χάνεσαι στον καναπέ και να σε ταξιδεύουν οι ήχοι. Oι επιλογές των ωραίων ήχων, αυτών που θα μπορούσαν να λέγονται και «ωραία βαβούρα», αποτελούν ίσως το καθοριστικό element διαμόρφωσης της ατμόσφαιρας.
Για τους ήχους που αγαπάμε.
O ήχος της βροχής πάνω στη θάλασσα, το σκάσιμο του ξύλου μέσα στο τζάκι, ο παφλασμός του χεριού πάνω στο τζιν.
Ο ήχος που κάνουν τα λάστιχα πάνω στην άσφαλτο, πάνω στη στροφή.
Ο ήχος μπέικον που τηγανίζεται.
Ο ήχος από τον αέρα στα φύλλα ή από νερά που κάπου τρέχουν.
Σκληρό beat, φευγάτα samples, turbo φούρια.
Ο ήχος που μοιάζει με δελφίνια που γελάνε.
Ήχος, ησυχία, γυρίζουμε…
Ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας, μαζί με τα ντραμς. Μουσική καταιγίδα.
Ο ήχος του Red 96,3 και του Μελωδία.
Ο βραχνός ήχος της αγαπημένης παραφωνίας του αεροπλάνου που απογειώνεται.
Ο θόρυβος του κρεβατιού που τρίζει… ρυθμικά. Κολασμένος ήχος!
Οι μακρινοί ήχοι της φύσης. Οι ήχοι της ελληνικής φύσης είναι ambient.
Ο ήχος της νύχτας.
Ο ήχος της σιωπής.
Το τσιγαρόχαρτο όταν καίγεται. Τίποτα δεν διαρκεί περισσότερο από ένα τσιγάρο. Fair Deal.
Ο ήχος μιας εικόνας.
Οι ήχοι που μοιραστήκαμε με τις αγάπες μας. Που μας συνόδευσαν στις περιπλανήσεις μας στον Βορρά, στον Νότο. Στις ζόρικες νύχτες μας, στις λεωφόρους ξημερώματα, πάνω σε καπώ αυτοκινήτου, σε σκαλοπάτια, σε ασανσέρ, στην καθημερινότητα της ζωής μας.
Υ.Γ.: Πείτε τα δικά σας…
13 σχόλια:
e nai... twra se anagnwrizw!
χαχαχαχα
να είσαι καλά, stavroulina!
ο ήχος του Δίεση, χωρίς τον Μιχαϊλιδη. Πολύ καλύτερος
Χριστίνα
ο ηχος του τραγουδιου που εχει καρφωθει στο μυαλο σου και ξαφνικα το παιζει το ραδιοφωνο!Δεν ειναι απλα μια γλυκια βαβουρα αλλα και κατι σαν ανακουφιση,συμφωνεις??TD
Αυτό λέγεται εξαγνισμός, TD!
koita twra se ti trypaki mphka...ola ta ermhnevw se hxouns...auto einai to nohma telika...na efeuriskeis tropous na 3efeugeis apo thn ka8hmerinothta...mia na 8eleis na skotwseis ton kagkoura pou pernaei kai exei sth diapaswn auton ton pws to lene ton Petrelh kai sunama na skeftesai poso wraia to lene oi Killers don't you wanna come with me don't you wanna feel my bones on your bones...la la lalalalalllala...telika ola exoun hxo e? GEIA SAS EXW 3EFYGEI ws sunh8ws allwste
Χαίρομαι, Σταυρουλίνα, που μπήκες στο ίδιο τριπάκι που μπήκα κι εγώ...
Hey there... Είσαι σωστότατος. Μάλλον μου αρέσει ο ήχος που κάνει το πληκτρολόγιο σου όταν γράφεις κειμενάρες.
Ρίξε μας και καμιά ματιά
γράφεις καταπληκτικά κείμενα σε διαβάζω και στο Car. εκεί, όμως, τα κείμενα είναι αλλιώς πώς να στο πω, άλλα, καταλαβαίνεις τι λέω;
Μαρία
Μαρία, όπως θα έλεγε και ο Χρήστος από τον Μελωδία, "σε ένα blog υποτίθεται ότι γράφουμε το κάτι παραπάνω"...
αγαπημένος ήχος είναι αυτός που κάνει το φερμουάρ όταν κατεβαίνει!
Τζίνα
- Τα σκουπιδιάρικα το πρωί , που χωνεύουν τα ξενύχτια μας .
- ο ήχος από το νερό που βράζει για να πέσει στον καφέ μας.
- Η βροχή στα τζάμια.
- Ο ήχος που ακούμε όταν είμαστε κάτω από τη θάλασσα , αλήθεια τι είναι;τα βότσαλα που κινούνται ή μακρινές καρίνες;
- Το κλιν κλον κλιν κλον που κάνουν οι βάρκες όταν τις κουνάει το κύμα.
- Ο αέρας που περνάει μέσα από μισάνοιχτο τζάμι σε ένα αμάξι που τρέχει.
- Το τσικ τσικ του αναπτήρα
- Το πλιφ πλιφ που κάνει ένα μπουκάλι με τις τελευταίες στάλες αντιηλιακού με άρωμα καρύδα.
- Όλοι οι ήχοι του έρωτα.
ο αέρας που σκορπάει πράγματα στις βεράντες. ο ήχος της μηχανής που επιταχύνει. Η γάτα που χουρχουρίζει.
Δημοσίευση σχολίου