Απρίλιος και ελληνική παράδοση

Οι απριλιάτικες βροχές θεωρούνταν από τους έλληνες γεωργούς ευεργετικές. Γι’ αυτό και η παροιμία: “Αν βρέξει ο Μάρτης δυο νερά και ο Απρίλης πέντε, να δεις το κοντοκρίθαρο πως στρίβει το μουστάκι, να δεις και τις αρχόντισσες πως ψιλοκλισαρίζουν, να δεις και τη φτωχολογιά πως ψιλοκοσκινάει” και “Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι’ ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον τον ζευγά, που ‘χει πολλά σπαρμένα”. Ο ζευγάς, τώρα, βέβαια, ετοιμάζει μπλόκα στις Εθνικές, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Σε μερικά μέρη της υπαίθρου, αποκαλούν τον Απρίλη Γρίλλη, δηλαδή Γκρινιάρη, γιατί συνήθως αυτόν τον μήνα τέλειωναν τα φτωχικά αποθέματα από τις προηγούμενες συγκομιδές και άρχιζαν οι γκρίνιες στην οικογένεια. Ακόμα τον λένε και Τιναχτοκοφινίτη, επειδή τινάζονται τα κοφίνια για να καθαριστούν. “Απρίλης – Γρίλλης - Τιναχτοκοφινίτης”.
Σε πολλά μέρη της πατρίδας μας ο Απρίλης λέγεται και Αηγιωργίτης από τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου, αλλά και Λαμπριάτης λόγω της μεγάλης γιορτής της Λαμπρής, του χριστιανικού Πάσχα που συνήθως γιορτάζεται αυτόν το μήνα. Συχνά αναφέρεται και ως Τριανταφυλλάς, επειδή τότε ανθίζουν οι τριανταφυλλιές, μια ονομασία που συναντάμε και για τον Μάιο, για τον ίδιο λόγο. Σε σχέση με τον Μάιο που ακολουθεί, ο λαός λέει “Ο Απρίλης έχει τη δροσιά κι ο Μάης τα λουλούδια”.
Ο Απρίλιος και ο Μάιος κατέχουν στον κύκλο του έτους, την τελείως ανοιξιάτικη περίοδό του, το Μαγιάπριλο όπως το λέει ο λαός, που αποτελεί ένα ενιαίο χρονικό σύνολο, με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της βλάστησης και της άνθισης, με τις μυρωδιές των ανθισμένων λουλουδιών. Με μία λέξη, όλη την ομορφιά της φύσης.
Κάντε μια βόλτα εις τα εξοχάς!