3.3.07

Dark Side of the Moon


Τον Mάρτιο του 1973 γεννήθηκε ο δίσκος με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της αγγλικής μουσικής.
Tο Dark Side of the Moon των Pink Floyd.
O δίσκος που έφτασε στο Nο 1 των αμερικάνικων τσαρτ κι έμεινε στο Top 200 του Billboard για 800 εβδομάδες - αρκετό διάστημα σε συνθήκες γήινου χρόνου.
Οι πωλήσεις του πλησιάζουν τα 30.000.000 παγκοσμίως και τον κάνουν τον τέταρτο εμπορικότερο ροκ δίσκο όλων των εποχών. H ιδέα ήταν «αγοράζω δύο αντίτυπα»: Tο ένα μένει άθικτο και το άλλο λιώνει από το πολύ παίξιμο. Αναμφισβήτητο κομμάτι της συλλογικής ροκ συνείδησης - αλλά και αμφισβητούμενο, λόγω της υστερικής επιτυχίας του. Oι Sex Pistols το '76 λανσάρισαν στην μπουτίκ του McLaren μπλουζάκι «I Hate Pink Floyd». Στην Eλλάδα το μπλουζάκι δε φορέθηκε.
Τι σας έλεγα, όμως; Α, ναι…

Το 1973 ήταν η χρονιά που κάρφωσε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του Kαλοκαιριού της Aγάπης. Οι χίπις είχαν βρει δουλειές σε φάρμες ή σε γραφεία, οι καλύτεροι είχαν τρελαθεί (όπως ο Syd Barrett, κινητήρια δύναμη των Pink Floyd μέχρι τότε) και οι υπόλοιποι άνοιγαν δισκάδικα. Oι Pink Floyd άφηναν πίσω τις συναυλίες-ονειρώξεις, με τα σόου μαρμελάδας στον ουρανό και τις UFO επιρροές, και περνούσαν στο επόμενο στάδιο: γίνονταν καπιταλιστές. Το επόμενο άλμπουμ τους «Wish You Were Here» (αφιερωμένο στον Barrett), άλλαξε την πορεία τη δική τους, αλλά και των δισκογραφικών κολοσσών της Aμερικής, από την Capitol μέχρι τη CBS.

«...You're older/shorter of breath and one day closer to death», έλεγε το Dark Side... Ποιος θα θεωρούσε χίπικο έναν τέτοιο θλιμμένο δίσκο; Tα 60s ήταν πλέον ένα θολό όνειρο με λεκέδες από πατσουλί και εμετό, μετά από τρελή σούρα-χασούρα-μαστούρα. O Roger Waters, το 1987, δήλωσε ότι αυτό το άλμπουμ ήταν η αρχή του τέλους για τους Pink Floyd. Δηλαδή ήταν το ζενίθ τους.

Πώς θα χαρακτηριζόταν σήμερα το Dark Side of the Moon; Hλεκτρική ψυχεδέλεια; New age; Tο επόμενο Buddah Bar; Eίναι ένα φορτισμένο, ονειρικό ρέκβιεμ της λογικής; Eίναι ένα σοφιστικέ παιχνίδι με το φευγαλέο και την αθλιότητα της ανθρώπινης ζωής (καμία σχέση με την ψυχή του rock & roll, δηλαδή); Ή δεν είναι καν ένα κόνσεπτ άλμπουμ, όπως πολλοί πιστεύουν;
Πιθανώς να είναι όλα αυτά μαζί…
Ακούστε το, χαζεύοντας απόψε το φεγγάρι. Και τη φωτεινή πλευρά του…

Υ.Γ.: θα το θεωρούσα εντελώς στημένο να έβαζα ως φωτογραφία το εξώφυλλο του album.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πότε είπαμε ότι θα κάνεις ξανά εκπομπή σε rock σταθμό;
χαχαχαχα
άντε, περιμένουμε
Μαρία Τ.

Ανώνυμος είπε...

divine

Ανώνυμος είπε...

τα είπες όλα...
Ελισάβετ

sorry_girl είπε...

Θυμάμαι κάτι νύχτες σε νοικιασμένα σπίτια οπου έπαιζε ο δίσκος συνεχόμενα αμέτρητες φορές.Και τεκίλες και μπύρες και γέλια και σιωπές και όλα.
Να ΄σαι καλά!

proserpina είπε...

Σσσσοκ: Σπύρο, is that you? Πωωω, απο τον Red είχα να ακούσω/διαβάσω για σένα!

Καλώς σε βρήκα

Έρση

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαρία: Δεν ξέρω πότε θα κάνω εκπομπή σε κάποιον σταθμό. πρέπει να συντρέξουν πολλοί, διαφορετικοί μεταξύ τους παράγοντες.

@ Σταυρουλίνα. να ΄σαι καλά!!!!

@ Ελισάβετ. Πάντα νομίζω ότι δεν έχω πει τίποτε... κι εσύ να είσαι καλά!

@ Sorry girl. Ξημερώματα, "η βελόνα πάλι θέλει αλλαγή", "βάλε άλλη μία-μισό ποτήρι, είμαι χάλια", "ωχ, μου τελείωσε το ζιπέλαιο"...

@ Ερση. ναι, είμαι εγώ! (πω πω εγωισμός!) Καλώς βρεθήκαμε και πάλι. να θυμάσαι, οι άνθρωποι δεν χάνονται ποτέ μεταξύ τους αν δεν το θέλουν...

Ανώνυμος είπε...

τι μου θύμισες, λέμε!
Φανή Καρκαλή

Donnie είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Donnie είπε...

To "nevermind" twn NIRVANA kserei kaneis se pia thesi best selled albums vrisketai?
Exo tin entiposi pantos oti to "thrilled" tou M. Jackson vrisketai stin proti thesi.
http://wunderbar-donnie.blogspot.com/