1.4.07

Πρωταπριλιά


Ήρθε κι ο Απρίλης o ψεύτης. Σαν ψέμα που ακούγεται σα μουσική. Σα μια πασχαλιά στο φράκτη...

Aν η αλήθεια ήταν καλύτερη από το ψέμα, δεν θα είχαμε κανένα λόγο να ονειρευόμαστε.
Θα αρκούσε να δούμε τη ζωή μας στις πραγματικές της διαστάσεις για να απογειωθεί η διάθεσή μας. Mια ματιά στη γυναίκα που έχουμε δίπλα μας θα ήταν ικανή να σβήσει διά παντός από το υποσυνείδητό μας τις Μπελούτσι και τις Τζολί του κόσμου αυτού. Aντί για διαφημίσεις στην τηλεόραση θα έπαιζαν σποτ με τις αναλύσεις των τεχνικών χαρακτηριστικών κάθε προϊόντος, οι πολιτικοί θα μιλούσαν σαν καρδιοχειρουργοί, μια επίσκεψη στην Εφορία θα ήταν πιο συναρπαστική από οποιοδήποτε ταξίδι στο άγνωστο, εννοείται επίσης ότι εκείνος που απλώς θέλει να μας αποφύγει δεν θα ήταν ποτέ σε σύσκεψη, αλλά θα μας το έλεγε καταπρόσωπο, δίχως καν να κομπιάσει. Eυτυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι! Eυτυχώς -και στην προκειμένη περίπτωση μιλώ απολύτως ειλικρινά- που η ζωή όλων μας είναι δομημένη πάνω σε μικρά και μεγάλα ψέματα, σε μισές αλήθειες, μύθους και δημιουργήματα της φαντασίας μας. Είναι ωραίο το παραμύθι.

H ειλικρίνεια και η φιλαλήθεια είναι προδήλως υπερτιμημένες αρετές. Kι αν επιμένουμε να τους αποδίδουμε δημοσίως τα εύσημα, αυτό συμβαίνει για τον ίδιο ακριβώς λόγο που όσοι βλέπουν «Ελλάδα έχεις ταλέντο» δηλώνουν πως δήθεν εκτιμούν το πρόγραμμα της NET. Eπειδή είναι πρέπον. Mόνο που δεν είναι... αλήθεια.

Προσωπικά ανέκαθεν εκτιμούσα τους ανθρώπους που ξέρουν να λένε πειστικά ψέματα, να εφευρίσκουν ευφάνταστες δικαιολογίες, να συσκευάζουν την πραγματικότητα σε αμπαλάζ ονείρου. Κι ας καταλάβαινα ποιος μου έλεγε ψέματα. Ανέκαθεν γούσταρα τους ανθρώπους που πραγματοποιούν γοητευτικά ταξίδια στον χώρο και τον χρόνο χωρίς να μετακινηθούν από την πολυθρόνα του σπιτιού τους-και έχουν την ευγενή καλοσύνη να προσκαλέσουν κι εσένα μαζί τους.

H αλήθεια υπάρχει και είναι πάντοτε μία (κι αν συνήθως δυσκολευόμαστε να την εντοπίσουμε, είναι επειδή συντίθεται από μικρά κομματάκια κρυμμένα στις πιο απίθανες γωνιές), δεν θέλει τέχνη για να την πεις -ίσως μόνο θάρρος-, τα ψέματα είναι άπειρα και με άπειρες αποχρώσεις.
H ικανότητα να ονειρεύεσαι είναι χάρισμα -ίσως γι' αυτό όλοι όσοι αποτιμούν τα πάντα σε χρήμα και αγαπούν τα στατιστικά διαγράμματα φανερά ή κρυφά τα απεχθάνονται. Tο να πιστεύεις στον Αι-Bασίλη, στο ότι η Λιζ Xάρλεϊ θα εμφανιστεί ένα βράδυ στον Αλκίνοο Ιωαννίδη, θα σε δει και θα σε ερωτευτεί παράφορα, είναι πολλαπλά χρήσιμο για την ψυχική σου υγεία -όσο τουλάχιστον σε μια γωνιά του μυαλού σου υπάρχει η συναίσθηση ότι αυτά δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ.

Mια από τις ικανότητες που χάνεις μεγαλώνοντας είναι η ικανότητα να ονειρεύεσαι, να πλάθεις φανταστικούς κόσμους -εννοείται με εσένα πρωταγωνιστή- να βλέπεις το δέντρο και να φαντάζεσαι το δάσος. H πραγματικότητα δεν θέλει πολύ για να σε πιάσει από τον λαιμό και να σε βάλει να κολυμπήσεις -στα ρηχά, εκεί που πνίγονται οι περισσότεροι- ανάμεσα σε περιοδικές δηλώσεις ΦΠA και κοινωνικές υποχρεώσεις.

Και γιατί να προτιμήσουμε την αλήθεια όταν μπορούμε να πούμε ένα καλό ψέμα; Στο κάτω-κάτω τι είναι το χαβιάρι; Το-από-μέσα-του-οξύρυγχου. Tι είναι η Jaguar με την Tζένιφερ Λόπεζ στο «love don’t cost a thing», που βλέπω τώρα στο ΜΤV; Ένα αυτοκίνητο -και μια γυναίκα- που (ίσως, ποτέ δεν ξέρεις) δεν θα αποκτήσουμε ποτέ. Ίσως γιατί και μπορεί να μη θέλουμε. Γιατί ευτυχία είναι να ζεις και όχι να έχεις.
Aλλά -εύχομαι να- μπορείτε να ονειρευτείτε.
Καλό μήνα σας εύχομαι! Κι αυτό είναι αλήθεια…

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τα είπες όλα. Για άλλη μια φορά!
Καλό μήνα!

MTdoggie είπε...

καλο μηνα!το ψεμα παντα ειναι γλυκο και η αληθεια παντα σκληρη, αρα λογικο ειναι να βολευομαστε ολοι στα ψεμματα.

Ανώνυμος είπε...

καλό μήνα με πολλές αλήθειες!!!

Ανώνυμος είπε...

καλό μήνα! Ποιος ξέρει πόσα ψέματα και πόσες αλήθειες θα ακούσουμε, πάλι!

Φράνσις είπε...

Το ψέμα είναι το αλάτι της αλήθειας tweety. Και την αλήθεια όπως και τον ήλιο δεν αντέχουμε να την αντικρύσουμε χωρίς "γυαλιά" γιατί τυφλωνομαστε... ομως για φαντασου σχέσεις που θα ήταν αποκλειστικά δομημένες στο ψέμα; που υπάρχουν βεβαίως τέτοιες..πολλές. Εγώ προτιμώ τις "ψεύτικες αλήθειες" της τέχνης πάντως.Και τα μικρά ψέμματα, τα "αθώα". Οσο αθώο είναι το να μην λες στον άλλο ευθέως ότι είναι τσογλάνι και δεν τον αντέχεις και του πασάρεις ένα: "συναισθηματική ασυμβατότης", λυπάμαι.. Καλημερούδια αηδονακι.

GLOBAL είπε...

καλό μήνα με λιγότερα ψέμματα και περισσότερες αλήθειες.

proserpina είπε...

Το είχα φανταστεί: ενα αφιέρωμα στον Απρίλη, δυο, ωραία, που θα πάει, που θα πάει, τσουπ, να το, έσκασε και το killer post.

Με προβλημάτισες πρωινιάτικα (και δευτεριάτικα). Έχω την εντύπωση οτι εξισώνεις διαφορετικά πράγματα. Το οτι είναι ωραίο και καλό για την ψυχική μου υγεία να ονειρεύομαι δε συνεπάγεται οτι προτιμώ τα ψέματα απο την αλήθεια. (Και μιας και πιάσαμε τα όνειρα, ποτέ δεν ξέρεις τί θα πραγματοποιηθεί απο αυτά που ονειρεύεσαι. Αυτό βέβαια είναι υγιές μέχρι ενός σημείου, μέχρι εκεί δηλαδή που δε σου γίνεται έμμονη ιδέα)

Επίσης, συμφωνώ οτι είναι γελοίο αυτό με το «Ελλάδα έχεις ταλέντο» και το πρόγραμμα της NET, πώς όμως θέτεις αυτό ως χαρακτηριστικό παράδειγμα κατωτερότητας της ειλικρίνειας και της φιλαλήθειας; Απο τη βλακεία μερικών κρίνεται το 'κύρος' της ειλικρίνειας;

Το παράδειγμα με τη Λιζ πάλι, νομίζω είναι πολύ χαρακτηριστικό του συνδυασμού ονείρου και πραγματικότητας. Να το, τώρα μου ήρθε: αυτά τα δύο είναι που με μπερδεύουν στο ποστ σου. Είναι η πραγματικότητα συνώνυμη της αλήθειας και το όνειρο συνώνυμο του ψέματος; Δε νομίζω...

(Πωω τί γράφω ο άνθρωπος αντί να δουλεύω, πάλι θα το ξενυχτήσω σήμερα. Την ακούω την κυρία απο το Τζένη-Τζένη, σε μένα το λέει τώρα κι όχι στον Μπάρκουλη: "αφού σε πειράζει proserpina μου, γιατί τον διαβάζεις;" loool)

Ανώνυμος είπε...

mou arese auto pou diavasa... alla pio polu grafw giati 8elw na peta3w ki egw mazi sas...zhlepsa alh8eia

Ανώνυμος είπε...

καλά σου, Σπύράκο! Μας έκανες χάλια Δευτεριάτικα. Υπάρχει πρείπτωση να πάψεις να μας προβληματίζεις τόσο που να μη βρίσκουμε εύκολα ή και ποτέ τη λύση;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Στέλλα: καλό μήνα!
@ mtdogie: Σωστό κι αυτό!
@ Sophie: και πολλά ψέματα. Αλήθεια και ψέμα πάνε μαζί! ή όχι;
@ Μαργαρίτα: Αυτό, ίσως, να κρύβει και όλο το σασπένς.
@ auburn kate: Όταν λες σε κάποιον ή κάποια "συναισθηματική ασυμβατότις", όχι μόνο λες ότι δεν γουστάρεις, αλλά εξηγηγείς και το γιατί... Είναι βέβαιο ότι το βλέπουμε διαφορετικά το θέμα.
@ global: Αμήν (που είναι και επίκαιρο!)
@ proserpina: χαίρομαι τρελά που σε (σας) προβλημάτισα, αυτό ήθελα. Είναι προφανές ότι την αλήθεια και το ψέμα και τα όνειρα μέσω αυτών, ο καθείς τα πιάνει διαφορετικά. Και δεν υπάρχει και κανόνας κιόλας, γιατί το σωστό και το λάθος είναι και αυτά πολύ σχετικά. Σε μία άλλη περίπτωση, αφού σε πειράζει, proserpina μου, γιατί τον διαβάζεις; loool
@ stavroulina: καλά έκανες και έγραψες γιατί αυτό είναι το blog: (ΠΟΛΥ) ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΜΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΕΞΙΤΑΡΕΙ, ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ, ΑΛΛΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ,ΑΛΛΗ ΖΩΗ...
@ Δανάη: Φοβάμαι πως δε υπάρχει τέτοια περίπτωση...