23.10.07

Περιπέτεια…

Χτες το βράδυ τελείωσα τo βιβλίο «Περιπέτεια της σιωπής» του Osho, στα μάτια μου έχω ακόμη κάποιες από τις αράδες του, γεννιόμαστε διαλογιστές κι ύστερα μαθαίνουμε τις μεθόδους του νου. Μα η πραγματική μας φύση παραμένει κρυμμένη κάπου βαθιά, σαν υπόγειο ρεύμα. Σκάβοντας λίγο, μπορείς μιαν οποιαδήποτε μέρα να βρεις πως η πηγή, η πηγή των δροσερών νερών, ρέει ακόμη.
Τα δροσερά μυαλά, μάλλον, όμως, δεν διαβιούν στην Ελλάδα, λίγα είναι. Κι αν αυτό χωράει συζήτηση, σ’ αυτό που δεν σηκώνει κουβέντα είναι η κίνηση των οχημάτων Γιατί αυτή δεν ρέει. Στην Κηφισίας, όταν βρέχει, όλα είναι ακίνητα, το μόνο που ρέει είναι η σαχλαμάρα μέσα στα μυαλά των οδηγών που κινούνται με μηδενικές ταχύτητες, ποιος ξέρει, μπορεί να σπάσουν καμιά καρτέλα με αβγά.
Στην Κηφισίας, όταν βρέχει, η περιπέτεια δεν μένει εδώ…
Πρώτη, δευτέρα, νεκρά. Αλλά του θανατά, όμως… Πιο νεκρά δεν έχεις.

Το έχω γράψει ξανά, το πιστεύω ακράδαντα, είναι μέσα στο μυαλό μου ως νόμος: Η ίδια η ζωή, από μόνη της, είναι μια όμορφη περιπέτεια. Το μόνιμο λάθος που κάνουμε είναι όταν συσκοτίζουμε το «ταξίδι», όταν οι επιμέρους «στόχοι» του παιχνιδιού μάς ξεγελάνε τόσο που νομίζουμε ότι είναι πιο σημαντικοί από το ίδιο το παιχνίδι. Αυτό μας λείπει. Η περιπέτεια, μας λείπει, σκέφτομαι και κοιτάζω τα γκρίζα κτίρια στην άνοδο της Κηφισίας.
Ο κόσμος μας, των τελευταίων χρόνων, έγινε πολύ κανονικός, πολύ προβλέψιμος, πολύ «σιγουράκι». Στανταράκι. Επιβίωση, δουλειά, πολλή δουλειά, (και καλά) κοινωνική άνοδος, (και καλά) επιτυχία.
Μας λείπει εκείνη η άλλη σχέση με την καθημερινότητα, τη δουλειά, την επιτυχία, την εξουσία, μας λείπει η «διαφορετική» ζωή που έζησαν προηγούμενες δεκαετίες, προηγούμενες γενιές, που έζησαν καλύτερα από μας.
Περιπέτεια, όπως πάθος. Όχι τα περασμένα μεγαλεία άλλων δεκαετιών, δεν θέλω άλλους ήρωες, εμείς είμαστε οι ήρωες, περιπέτεια όπως πάθος. Έτσι κι αλλιώς, τελικά, είναι πιο δύσκολο να βρεις πώς θα ζήσεις μια καλή ζωή από το να τη ζήσεις χωρίς να σκέφτεσαι. Γιατί το να σκέφτεσαι, έχει κόστος και σου τρώει και χρόνο. Και για να μπεις στην περιπέτεια, πρέπει να είσαι αποφασισμένος να πληρώσεις το κόστος της διαδρομής.
Τι είναι περιπέτεια για σένα; Τι χρώμα έχει η περιπέτεια;

Οδηγώ ένα από τα most desired SUV στην κλάση του, οι σχεδόν 300 ίπποι του μουγκρίζουν και κάνουν τρελό παιχνίδι με την ηχώ στα κατσάβραχα, θα το βάλω σ’ αυτή τη λιμνούλα και θα αποφύγω το νεροφάγωμα.
Μαλάκα, τι γίνεται;
Γκρεμός;
Ωχ, τουμπάρω…

44 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Περιπέτεια είναι να προσπαθώ μέσα από τις "βουβές" λέξεις σου,να ακούσω τη φωνή σου,από τα σημεία στίξης σου να ακούσω τις ανάσες σου,από τις παραγράφους σου να δω τις διαδρομές τις σκέψεις σου,να νιώσω τον παλμό της καρδιάς σου.
Περιπέτεια είναι να προσπαθείς να δεις πίσω από αυτό το κείμενο τον άνθρωπο...Πίστεψέ με είναι και γαμώ τις περιπέτειες!!!
Και στην περιπέτεια δεν ταιριάζει κανένα άλλο χρώμα πέρα από το ΚΟΚΚΙΝΟ ;-)))

φιλάκια

kanataki είπε...

περιπέτεια είναι να προσπαθείς να διατηρήσεις τη σχέση σου σε ανεκτά επίπεδα που χεις κάνει το γραφείο σπίτι και όταν συναντάς τον γκόμενο σου βράδυ πια, να προσπαθείς να μην πατήσεις τα μούτρα σου ,που από την κούραση σέρνονται στο πάτωμα

υγ για να μη μιλήσω για τις ειδικες λαβες που χρειάζονται προκειμένου να πείσεις την αισθητικό να σου κλείσει ραντεβού για μπικίνι
υγ αυτό είναι περιπέτεια

Aggelos Spyrou είπε...

"Περιπέτεια" είναι ένα κόμικ που διάβαζα μικρός.

Τώρα που μεγάλωσα, περιπέτεια θεωρώ το να πηδήξω από μια γέφυρα, χωρίς αλεξίπτωτο, να δω αν ο Θεός θα με σώσει.

Μάλλον δεν είμαι περιπετειώδης τύπος...

fevis είπε...

Η περιπέτεια έχει χρώμα κόκκινο όπως το πάθος... Σε ξεσηκώνει και σε παρασέρνει, ανεβάζει την αδρεναλίνη σου στα κόκκινα και σε κάνει να λαχανιάζεις από αγωνία ανάμικτη με ενθουσιασμό... Και σαν τον έρωτα, όταν τελειώνει, που τελειώνει, σε κάνει να ανασταίνεσαι από τις στάχτες σου μόνο και μόνο για να ξαναμπείς στο παιχνίδι και να αρχίσεις πάλι από την αρχή....

the muppet show girls είπε...

Μια ζωή στανταράκι ε;
Εκεί φθάσαμε;
Κι αναζητάμε την περιπέτεια στα λόγια μας. Καταπίνοντας καθημερινά τεράστιες ήττες. Μέχρι να ζήσουμε πραγματικά την περιπέτεια της ζωής.Να ξεδιψάσουμε στο εσωτερικό μας ποτάμι που ρέει και εμείς κάνουμε πως δεν το βλέπουμε.
Περιπέτεια μπορεί να ναι κι ένας μήνας στην Τζαμάικα. Χωρίς πολλά.
Μα η μέγιστη περιπέτεια είναι κάθε μέρα ξεχωριστά. Με τους ανθρώπους μου, δικούς και ξένους. Με πάθος και λόγο. Ουσιαστικά και ατόφια και τα δύο. Και χρώμα; Στο κόκκινο. Από εκείνο που σε τυφλώνει σαν φως!
Φιλιά πολλά

Dee Dee είπε...

πολλα θελω να γραψω αλλα βιαζομαι.....η περιπετεια εχει χρωμα χακι για μενα.....θα επανελθω αυριο!

deite-me είπε...

Περιπέτεια είναι να κάνω στη δουλειά ότι μου κατέβει και να εκνευρίζω το διευθυντή μου, να ακροβατώ, να κάνω πρωτοτυπίες, να κάνω τη διαφορά ανάμεσα στους άλλους, να κάνω κάτι καλύτερα από τους άλλους όταν έχω αυτή τη δυνατότητα και να με θαυμάζουν. Περιπέτεια είναι να προσπαθώ να μην κάνω ποτέ ότι μου λένε χωρίς να το έχω κρίνει πρώτα, να έχω τα δικά μου θέλω και τους στόχους μου και να μην πουλάω την ψυχή μου εύκολα (αυτό το τελευταίο για την ψυχή το είπε ο Μαζωνάκης πριν από εμένα- το έκλεψα). Ελπίζω να μη βγήκα πολύ έξω απ' το θέμα.
... Σχετικά με το χρώμα της περιπέτειας, μάλλον λίγο απ΄ όλα

Vrakas Kostas είπε...

Η περιπετεια Σπυρο ειναι χρωματος κοκκινου με αρωμα αδρεναλινης!(To σκεφτηκα να το γραψω,πριν διαβασω το σχολιο της fevis!Και αδιαφορω αν καποιοι δεν το πιστευουν!)
κοκκινο στην πολιτικη,κοκκινο στην εκτονωση,κοκκινο στο στροφομετρο,στην θερμοκρασια και στο κρασι!Κοκκινο στην σταση αναμονης και στην πειθαρχεια!Κοκκινο σαν αιμα φρεσκο καυτο στο τραυμα,που σου την..δινει να συνεχισεις!
Κοκκινη και η μπουρδελοτσαρχα..της εφηβειας μας!
Καλησπερα φιλε!

ritsmas είπε...

Περιπέτεια είναι να μην δέχεσαι τίποτα ως δεδομένο και να επιδιώκεις την ανατροπή του με τον ισχυρό σου λόγο ή με τις δυναμικές σου πράξεις.
Περιπέτεια ειναι να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση του άλλου που βρίσκεται απέναντι σου και να προσπαθείς να καταλαβεις τί στην οργή εχει στο μυαλό του.
Περιπέτεια είναι να εκτίθεσαι όσο μπορείς περισσότερο χωρίς το φόβο να σε εκθέσει κανένας.

Χαιρετώ

Dream_Rider είπε...

Το χρώμα τις περιπέτειας είναι το χρώμα των ανεκπλήρωτων (και ανομολόγητων) ονείρων μας..

Xristos είπε...

Περιπέτεια είναι να θέλεις η ζωή σου να είναι περιπετειώδης...(το σκότωσα;)
Κι αν δεν είναι, να προσπαθείς εσύ να την κάνεις ώστε να είναι...Και να σου αρέσει...
Οπωσδήποτε η περιπέτεια έχει χρώμα κόκκινο...

Εvgenia Tr είπε...

περιπέτειες βιώνεις όταν απλά δεν σκέφτεσαι και πας ντρουγρού! και το διαπίστωσα φέτος το καλοκαίρι ( καλά , το ήξερα και από πριν , αλλά το επιβεβαίωσα :Ρ )

καλοκαίρι , στην Κρήτη με το πρώτο και νέο μου όχημα. Οδηγώ και έχω συνοδηγό που δεν θέλει να ρωτάει και που στον ΄χαρτη όλα φαινόντουσαν τόσο απλά... αλλά που κατέληξαν σε εναν δρόμο ,κάπου σε ένα βουνό , που οι λακούβες ήταν τόσο μεγάλες που ούτε τρακτέρ -τζιπ δεν πέρναγε.
Περιπέτεια δεν θέλαμε , αλλά καταλήξαμε να γεμίζουμε με πέτρες τις λακούβες για να βγούμε από αυτό το "πέρασμα" ( πέρασα και ποτάμι για να βγω σε κανονικό δρόμο ..ΤΕΛΕΙΟ; χαχα)

prasino liker είπε...

Πως να υπαρχει περιπετεια στην ζωη μας,οταν ολα λιγο πολυ ειναι τακτοποιημενα.Μηνυμα ετοιμο στο κινητο σαν απαντηση ,για γιορτη,γενεθλια, πρωτοχρονια κτλ κτλ.
Δεν πηγαινεις σε βιβλιοπωλειο για να διαλεξεις το αγαπημενο σου βιβλιο.Ειναι ετοιμο στο computer σου.Προψημενο φαγητο ,και τοσα αλλα.Διαβασα οτι τωρα ξεκινησε και στην Ελλαδα ενα καινουργιο παιχνιδι μεσα απο τον υπολογιστη που λεγεται διπλη ζωη.Διαλεγεις ενα Αvatar ,οπου του δινεις ενα ονομα,μπορεις να αγορασεις σπιτι,αυτοκινητο εξοχικο στην Μυκονο να διασκεδαζεις στο καλυτερο μπαρ,να φλερταρεις,να μενεις εγκυος,να βλεπεις τον εαυτο σου εννοω το Αvatar ,να γενναει,να πηγαινεις στη δουλεια που εχεις επιλεξει να πληρωνεσαι κτλ κτλ .Οποτε τι περιπετεια να ζουμε Σπυρο.Το χρωμα που δινω ειναι το μαυρο.

μαριάννα είπε...

Περιπέτεια και μάλιστα χοντρή, είναι να ερωτευθείς Έλληνα! Περιπέτεια θανάτου, είναι να ερωτευθείς Έλληνα, για πολλοστή φορά! :Ρ

Xristos είπε...

Εγώ είμαι πάλι!
Μετά το τουμπάρισμα τί έγινε;;;

Ανώνυμος είπε...

Περιπέτεια για μένα είναι η φυγή, και έχει όλα τα χρώματα...

φιλια..

Dee Dee είπε...

Περιπετεια ειναι να τολμησεις να ξυπνησεις μια μερα και να ζησεις τη ζωη που θελεις!!! ................................. κι εγω δηλωνω δειλη !

Εχω χακι ρουχα στην ντουλαπα μου, ετοιμη για οταν το παρω αποφαση!

Φράνσις είπε...

Βρε Σπυρουλη μου να κανω το συνηγορο του Διαβόλου; Παραπονιεσαι για το "σιγουρακι" της ζωής μας αλλα σκεψου πως εσύ που απ' οσο μπορώ να ξερω(;) έχεις τουλαχιστον σίγουρα δουλεια,εχεις λογω ακιβως αυτης της σιγουριας τη δυνατοτητα αν κανεις αυτες τις σκεψεις, και να οδηγεις κα το SUV!(Παρεμπιπτόντως, τι στο διαολο σημαινει suv; Το βλεπω συνεχεια στα περιοδικα και δεν μπορω να καταλαβω τρι σημαινει.Σύντμηση είναι;)Εννοώ ότι όσο είμαστε με τα ποδια στο εδαφος, οσο και να το βρίζουμε το ρημαδι, δεν πρεπει να ξεχναμε πως μας προσφερει το εφαλτήριο για να "πετάξουμε", ή οχι;και σοτ λεει αυτο καποια που δεν παταει ακθολου γερά στο έδαφος... H περιπετεια είναι το ουρανιο τόξο για μενα.Μονο που αυτο ταυτίζεται με τη καταιγίδα και δεν έπεται αυτής).Φιλι αηδονακι μου.

tzotza είπε...

Περιπετεια ειναι να τρως την τουμπα σου Σπυρο μου..να την τρως καλα και να σε ποναει..δεν βαριεσαι ομως, τον πονο τον ξεχνας με τον χρονο..ειναι ενα καλο που κανει ο χρονος, οσο και να πονας εκεινη την στιγμη,σου περναει και το ξεχνας..μετα παλι ξεκιναει η περιπετεια, στο καινουργειο,μακρια απο τις ασχημες ρουτινες που μας ριζονουνε σε μια θεση..και χωρις πολυ σκεψη, ποσο δικιο εχεις σε αυτο..απλα DO IT!!!Να γνωριζεις τον 'αγνωστο' και ο,τι γινει..
μα πραγματικα ΟΤΙ ΓΙΝΕΙ!!!
(και οι λακουβες εχουνε τη ομορφια τους οταν πεφτουμε μεσα τους)

φιλια!!!

koptoraptou είπε...

Περιπέτεια είναι να αντέχεις να γελάς όταν το σύστημα προσπαθεί να σε καταπιεί. Να κάνεις πλάκα με το ενδεχόμενο της ανεργίας, να μην εξαρτάσαι από κανέναν παρά μόνο από την καρδιά σου, να μπορείς να αγαπάς όταν σε έχουν μάθει να μισείς. Κι όταν νομίζουν ότι σου 'χουν σπάσει τα νεύρα να πηγαίνεις για μια παρτίδα κοντσίνα ή ταβλάκι, κι άσ' τους να λυσσάνε.

ΥΓ.: Ρε συ, μη γράφεις "τουμπάρω", "γκρεμός" και τέτοια. Άγχομαι. Καλημέρες!

Specter είπε...

Περιπέτεια είναι να κυνηγάς το άγνωστο, να προκαλείς το κεκτημένο, να αγνοείς το θεσμό και για μένα είναι χρώματος περτεκαλί (οπως το εγραψα) :)

Σπύρος είπε...

Καθε νέα πρόκληση στην ζωή που κανει πέρα την ρουτίνα !


Τέλειος o OSHO εχω σχεδόν όλα του τα βιβλία. Αυτο που με συγκλόνισε ειναι το "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ" έχει μωβ εξώφυλλο πιστευω να σου αρέσει..φιλιά Σπυράκο!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Περιπέτεια... μμμμ....να μην περνάς τη ζωή ξάπλα σε μια πολυθρόνα, αλλά να ζεις την κάθε στιγμή της και τις προκλήσεις της.

Χρώμα;.... Σκούρο μωβ προς μελανζέ.
Δεν ξέρεις αν θα καταφέρεις να το μετατρέψεις σε ροζ-λιλά ή ...καρακατάμαυρο..
Παντως...προσπαθείς...
;-)

Γλαρένιες αγκαλιές

Μ είπε...

Περιπέτεια είναι να συνυπάρχεις καθημερινά με έναν άνθρωπο,να μοιράζεσαι κάθε στιγμή της καθημερινότητας σου μαζί του και να είστε και οι δύο ευτυχισμένοι χωρίς συγκρόυσεις και γκρίνιες.

Για μένα ο γάμος και η οικογένεια κατ'επέκταση είναι η πιο μεγάλη περιπέτεια!!!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ η ψυχη μου το ξερει: σε πιστεύω!

@ tsaperdona: τι είναι ο πόνος μπρος στα κάλλη;
Ε;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Aggelos Spyrou: φαντάζομαι ότι θα έχεις πάρει το Συλλεκτικό τεύχος του λοχαγού Μαρκ!

@ fevis: μα δεν τελειώνουν, οι αγάπες οι μεγάλες δεν τελειώνουν, πονάνε, υποφέρουνε, ματώνουν κι αρχίζουν πάλι απ’ την αρχή…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ the muppet show girls: Αυτό πρέπει: Να ζήσουμε πραγματικά την περιπέτεια της ζωής.
Απίστευτο το μέιλ σου…

@ deite-me: μέσα στο θέμα είσαι. Πιο μέσα δεν γίνεται.
Καλησπέρες

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ vrakas kostas: αυτό που σου τη δίνει να συνεχίσεις. Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό…

@ ritsmas: Το να μη δέχεσαι τίποτα ως δεδομένο, είναι από μόνο του μια μεγάλη περιπέτεια.
Χαιρετώ, τα σέβη μου

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Dream_Rider: γι’ αυτό επιζητούμε την περιπέτεια. Για να εκπληρωθούν τα όνειρά μας. Συμφωνώ…

@ "Χ": Και να σου αρέσει... Και να γουστάρεις, Χρήστε!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: είδες, όμως; Ακόμα το θυμάσαι!

@ prasino liker: Αν δεν υπάρχει περιπέτεια, πρέπει να τη δημιουργήσουμε.
(ωραίο το σχόλιό σου)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ ghteytria: χοντροειδέστατη περιπέτεια, κούκλα μου!

@ "Χ": Μετά το τουμπάρισμα έρχεται ο πονοκέφαλος!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ onionfava: κάθε περιπέτεια που σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να ξεκινά με μια φυγή…

@ Dee Dee: μάχιμη σε βλέπω!

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ auburn Kate: κι εσύ μπορείς να έχεις δουλειά, Κατερίνα, αν ήθελες, από όσο ξέρω…
(το ακρωνύμιο SUV σημαίνει Sports Utility Vehicle)

@ tzotza: Περιπέτεια είναι να ξέρεις ότι θα τη φας την τούμπα σου, αλλά θα σηκωθείς ξανά πιο δυνατός. (έστω και με λίγο πονοκέφαλο!)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ koptoraptou: η δουλειά μας είναι από μόνη της μια περιπέτεια. Γιατί κάνουμε πολλές δουλειές; Για να κονομάμε, όπως πιστεύει ο κόσμος; Από ανασφάλεια, μήπως και κλείσει το μαγαζί που δουλεύουμε!

@ Specter: περτεκαλί;
χαχαχαχαχαχα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ LOCKHEART: απίστευτο εξώφυλλο, Σπυράκο!

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: πάντα προσπαθείς γιατί αλλιώς βάλτωσες…

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Μαρία Κ.-Π.:τρελή περιπέτεια να συνυπάρχεις καθημερινά με έναν άνθρωπο.
Δεν έχεις δει τα ποσοστά των διαζυγίων;
(προφανώς αστειεύομαι! Να περνάτε καλά!)

Εvgenia Tr είπε...

ειναι δυνατόν να μην το θυμάμαι;; έχω και σουβενίρ - ενθύμιο ...το βλέπω καθημερινά...μια τρύπα ναα (με το συμπάθιο )κάτω από την πόρτα :Ρ

Μαριλένα είπε...

Περιπέτεια;
τελειώσαν αυτά, δε μου χρειάζονται καινουριες :)

Σενέκας είπε...

Περιπέτεια είναι να μπορώ να λέω "σου εμπιστεύομαι την ανάσα μου", και να το εννοώ...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ Ευγενία: χαχαχαχαχαχ

@ Μαριλένα: έλα, βρε, Μαριλού, που δεν θες άλλες περιπέτειες!

@ Σενέκας: αυτό είναι και λίγο ρίσκο.
Τα σέβη μου

Εvgenia Tr είπε...

ήμουν πάντως πολύ ψύχραιμη στην όλη περιπέτεια!

Ανώνυμος είπε...

έτσι...
σε περιμένω ξερει για ποιο ;)

Μ είπε...

Μα Σπύρο μου, γι'αυτό είναι η περιπέτεια ο γάμος. Γιατί δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει!

Αλεξάνδρα είπε...

Χθες με βρήκε μια φίλη στο δρόμο μου για το Μετρό. "Ελα να σε πάω στη δουλειά" μου λέει. "Τέτοια περιπέτεια να μου λείπει" τις λέω. "Θέλω να φτάσω γρήγορα στη δουλειά. Και σίγουρα μέσω Ηλιουπόλεως ωραία θα είναι για σαφάρι δεν λέω - μα βιάζομαι να φτάσω στον προορισμό μου..."

Οι σύγχρονες περιπέτειες κάπως έτσι είναι. Η επιβίωση στους δρόμους, η σωστή ώρα να ψωνίσεις στο super market...

Περιπέτεια αποδεικνύεται πολλές φορές το διάβασμα των μικρών που αλλιώς το έχεις στο μυαλό σου και αλλού αυτά σε πάνε...

το χρώμα της περιπέτειας κόκκινο.