Συνεχίζεται η σύγκρουση της κυβέρνησης με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με αφορμή τον νόμο-πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση, ενώ οι καταλήψεις έχουν φθάσει σε αριθμό ρεκόρ. Οι φοιτητές κινδυνεύουν να χάσουν το χειμερινό εξάμηνο και τις διακοπές για σκι στην Αράχοβα, ενώ σε κίνδυνο βρίσκεται πια τόσο το εαρινό εξάμηνο όσο και οι φοιτητικές εκδρομές στο εξωτερικό – όλες οι ελπίδες των φοιτητών έχουν μετατεθεί στο θερινό και στο φθινοπωρινό εξάμηνο, αφού η χώρα μας έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία κάθε εκπαιδευτική χρονιά να διαρκεί δυο χρόνια. Η κυβέρνηση έχει στο πλευρό της τους φιλήσυχους πολίτες που, επειδή είναι αμόρφωτοι και δουλοπρεπείς, θέλουν να μείνουν προσκυνημένα στουρνάρια και να αποβλακωθούν και όλοι οι υπόλοιποι.
Κύριος λόγος των αντιδράσεων στον νόμο-πλαίσιο είναι οι διατάξεις για τον περιορισμό του ασύλου. Κάθε ΑΕΙ και ΤΕΙ θα ορίσει ποιοι χώροι αποτελούν άσυλο και ποιοι όχι. Έτσι, για παράδειγμα, θα θεωρούνται ακαδημαϊκό άσυλο τα αμφιθέατρα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων επειδή είναι χώροι διακίνησης ιδεών, αλλά όχι οι τουαλέτες· αυτό είναι μεγάλο λάθος, γιατί –όπως όλοι γνωρίζουμε– στην τουαλέτα μάς έρχονται οι καλύτερες ιδέες και, αν ο φοιτητής έχει το φόβο πως θα μπουκάρουν τα ΜΑΤ την ώρα που τα κάνει, μπορεί να του φύγουν.
Η αστυνομία πρέπει να κάνει περιπολίες στους χώρους των πανεπιστημίων για να πατάξει τη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, αφού οι έμποροι στις παραδοσιακές πιάτσες διακίνησης διαμαρτύρονται έντονα στους αστυνομικούς πως υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός και οι φοιτητές δεν ψωνίζουν πια απ’ αυτούς. Παράλληλα, κάποιοι επίορκοι αστυνομικοί χάνουν ένα σκασμό έσοδα από τη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών μέσα στα πανεπιστήμια, και ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην έχει πια νόημα το σύνθημα «οι μπάτσοι / πουλάνε / την ηρωίνη». Αν το άσυλο περιοριστεί αποκλειστικά στους χώρους διδασκαλίας και έρευνας, οι έμποροι ναρκωτικών θα πρέπει να στρώσουν τον κώλο τους κάτω να διαβάσουν, ώστε να περάσουν σε κάποια σχολή και να μπορούν να πουλάνε ελεύθερα την πραμάτεια τους μέσα στα αμφιθέατρα και στις βιβλιοθήκες.
Οι περιπολίες αστυνομικών στους πανεπιστημιακούς χώρους θα δώσουν νέο αέρα στην Παιδεία μας, και τα πανεπιστήμια θα είναι πια ασφαλή· όπως και όλη η υπόλοιπη χώρα –όπου κυριαρχεί η τάξη–, με αποτέλεσμα οι πολίτες να έχουν ξεχάσει τι σημαίνει κλοπή, βία και έγκλημα. Αν δεν υπήρχαν οι εικόνες καταστροφής από τα πανεπιστήμια και οι συγκρούσεις κουκουλοφόρων με τα ΜΑΤ, θα έπρεπε να ταξιδεύουμε στο Χάρλεμ για να δούμε κανα μπουνίδι της προκοπής.
Το υπουργείο Παιδείας εξετάζει και την περίπτωση να μπαίνουν οι αστυνομικοί κατά τη διάρκεια των εξετάσεων στα αμφιθέατρα και να επιτηρούν τους φοιτητές ώστε να παταχθεί η αντιγραφή, ενώ σε περίπτωση αντιδράσεων από την πανεπιστημιακή κοινότητα θα τοποθετηθούν κάμερες σε όλες τις αίθουσες, και οι αστυνομικοί θα επιτηρούν τους φοιτητές από το Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης. Μετά το πέρας των εξετάσεων, τα γραπτά των φοιτητών θα μεταφέρονται με περιπολικά στη ΓΑΔΑ και θα βαθμολογούνται από μια επιτροπή που θα αποτελείται από έναν αστυνομικό, έναν τροχονόμο κι έναν πυροσβέστη – σε περίπτωση διαφοράς στη βαθμολογία, θα γίνεται επανεξέταση του γραπτού από κλιμάκιο της ΕΥΠ. Η υπουργός Παιδείας αναζητεί, εναγωνίως, κάποιο ρόλο και για την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, που παρουσιάζεται ενοχλημένη εξαιτίας του αποκλεισμού της από το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Την παρακολούθηση των μεταπτυχιακών των φοιτητών θα αναλάβει ο Στρατός, και πιο συγκεκριμένα οι λοκατζήδες. Όσοι φοιτητές συλλαμβάνονται να αντιγράφουν, θα μεταφέρονται στο ΕΑΤ-ΕΣΑ για φάλαγγα, ενώ οι αιώνιοι φοιτητές θα εξορίζονται στη Μακρόνησο μέχρι να υπογράψουν δήλωση μετανοίας και να παραιτηθούν από το υπόλοιπο των σπουδών τους. Οι καθηγητές των πανεπιστημίων θα εκπαιδεύονται τα καλοκαίρια στις Ομάδες Υποβρυχίων Καταστροφών, όπου θα τρέφονται με ακρίδες και τσουκνίδες· όσοι καταφέρνουν να περάσουν με επιτυχία τη διαβολοβδομάδα, τις καταδύσεις και τον ανορθόδοξο πόλεμο, θα έχουν το δικαίωμα να διατηρήσουν την έδρα τους. Ευνοϊκές ρυθμίσεις θα υπάρξουν για τους φοιτητές που θα καταδίδουν τους συμφοιτητές τους, αφού θα παίρνουν αμέσως υποτροφία για το εξωτερικό. Στις πρυτανικές εκλογές θα ψηφίζουν όλοι οι φοιτητές και όλα τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, ενώ σε περίπτωση ισοψηφίας θα αποφασίζει ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας.
Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει την αύξηση της χρηματοδότησης των ΑΕΙ αλλά την οικονομική αυτοτέλεια, οπότε οι πρυτανικές αρχές μπορούν κάλλιστα να νοικιάσουν κάποιους από τους χώρους των πανεπιστημίων σε ιδιώτες και να αποκτήσουν έσοδα – τα πανεπιστήμια θα εκσυγχρονιστούν και θα διαθέτουν πια πολυκαταστήματα, fast food και sex shop, ενώ θα μπορούν να βρουν πρόσθετους οικονομικούς πόρους μέσα από το εμπόριο όπλων, τη σωματεμπορία και την παιδική πορνογραφία, ώστε να γίνουν επιτέλους πραγματικοί χώροι διακίνησης και διαπάλης των ιδεών.
Στο Πολυτεχνείο θα υπάρχει εισιτήριο για όσους επιθυμούν να καταθέσουν ένα λουλούδι στο μνημείο των ηρώων του Πολυτεχνείου, ενώ προβλέπεται και πιστή αναπαράσταση της εισόδου του τανκ στον προαύλιο χώρο με εναλλασσόμενο χορηγό. Οι επισκέπτες θα μπορούν να αγοράζουν κομμάτια από την πύλη του Πολυτεχνείου σε πολύ λογικές τιμές, ενώ θα μπορούν και να φωτογραφίζονται δίπλα στην αιματοβαμμένη σημαία αντί του συμβολικού ποσού των 5 ευρώ – οι αναμνηστικές φωτογραφίες δίπλα στον οδηγό του τανκ θα κοστίζουν λίγο πιο ακριβά, αλλά αυτό συμβαίνει για καλό σκοπό, μιας και με τα έσοδα θα χρηματοδοτηθεί η πανεπιστημιακή έρευνα. Οι διαδηλωτές που επιθυμούν να συμμετάσχουν στη μεγαλειώδη πορεία του Πολυτεχνείου θα πληρώνουν εισιτήριο 20 ευρώ, ενώ οι ρίψεις μολότοφ σε αστυνομικούς απευθύνονται στα πολύ υψηλά βαλάντια, αφού ξεκινούν από 200 ευρώ. Για τα μικρότερα βαλάντια υπάρχει η δυνατότητα εικονικής μάχης με τα ΜΑΤ στο ύψος του Χίλτον – στις τιμές περιλαμβάνεται κι ένα κοκτέιλ στο κοσμοπολίτικο μπαρ του ξενοδοχείου, απ’ όπου οι διαδηλωτές θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν τη μαγευτική θέα. Η πορεία θα καταλήγει στο Μέγαρο Μουσικής, και η Ορχήστρα της Αστυνομίας θα δίνει πανηγυρική συναυλία προς τιμήν του Αμερικανού Πρέσβη. Τα έσοδα αυτών των συναυλιών θα διατίθενται σε ένα ίδρυμα χωρίς άσυλο, στο οποίο όλοι είμαστε τρόφιμοι: στο Ίδρυμα για την Ιδιωτικοποίηση της Μνήμης.
Πες τα, πιτσιρίκο…
3 σχόλια:
xaxaaxaxaxaxaxaxaxaa
απίστευτο
Αγαπητέ Σπύρο,
Σχόλιο από τον Αλέξανδρο
Στο σχόλιό σου της 1ης Μαρτίου 2007 με τίτλο «Ψωμί – Παιδεία - Αμνησία» αγγίζεις κάποιες σεβαστές ανησυχίες σχετικά με την τροποποίηση του νόμου για το Πανεπιστημιακό άσυλο αφενός και την οικονομική αυτοτέλεια των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων από την άλλη.
Νομίζω ότι αποτελεί σήμερα κοινή παραδοχή ότι η κατάσταση του δημόσιου Πανεπιστημίου δεν είναι ανεκτή – πολλώ δε μάλλω επιθυμητή, παρά τις κατά καιρούς πομπώδεις παρεμβάσεις από τις εκάστοτε εκφράσεις της εξουσίας στη Μεταπολίτευση. Ως προς το άσυλο - ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: οι εκφράσεις βίας μέσα στους εκπαιδευτικούς χώρους, οι εικόνες του Πολυτεχνείου της Αθήνας να βυθίζεται στη φωτιά και η «μολοτοφίστικη» διακίνηση ιδεών από τους γνωστούς – άγνωστους κουκουλοφόρους αποτελούν σημεία (μικρά ή μεγάλα) της παθογένειας του ελληνικού τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού συστήματος και της μη ανεκτής κατάστασης. Η ανησυχία κάποιων πολιτών απέναντι στο συγκεκριμένο μέρος της προαναφερομένης παθογένειας – είτε εκφράζεται με την αποδοχή των κυβερνητικών μέτρων, είτε όχι, δεν μπορεί να κρίνεται ούτε ως «στουρναρισμός», ούτε ως δουλοπρέπεια, ούτε ως αμορφωσιά. Προσωπικά δεν αισθάνομαι ούτε αμόρφωτος, ούτε δουλοπρεπής, ούτε στουρνάρι και σε καμία περίπτωση δεν επιδιώκω την αποβλάκωση κανενός.
Αντίθετα, η κρυψώνα της ανωνυμίας (βλέπε κουκούλα) και της βίας για την επιβολή οποιασδήποτε άποψης αποτελεί ξεκάθαρα μία φασιστική νοοτροπία, που καταργεί κάθε αντίληψη ελεύθερης σκέψης και έκφρασης και που αποκαλύπτει πραγματικά στοιχεία αποβλάκωσης, αμορφωσιάς και «στουρναρίασης». Η διαφορά όμως στη δική μου επώνυμη προσέγγιση και στον φασισμό της κουκούλας έγκειται στο ότι εγώ (και ο κάθε ένας με εκκαθαριστικό σε αυτή τη χώρα) πληρώνω τα σπασμένα.
Η αντίληψη ότι το Πανεπιστήμιο – στο όνομα ενός δυσνόητου δημοκρατικού «δικαιώματος», αποτελεί χώρο – γιάφκα για τον κάθε ανώνυμο κουκουλοφόρο που αρέσκεται να εκφράζει τα αντιεξουσιαστικά του αισθήματα καίγοντας από συγγράμματα μέχρι διερχόμενα αυτοκίνητα ή χώρο αναστολής του κοινού ποινικού νόμου συγκρούεται με κάθε ελεύθερη σκέψη που επιζητά ένα Πανεπιστήμιο ανοικτό σε ιδέες και στο διάλογο. Την ίδια στιγμή, η κοινή παραδοχή ότι η αστυνομία αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα αναποτελεσματικότητας και διαφθοράς ορισμένων μελών της είναι πασιφανές ότι δεν δικαιολογεί την κατάργησή της ή τον περιορισμό της καλώς νοούμενης έννομης τάξης σε συγκεκριμένες χωροταξικές ενότητες. Σκεφτείτε την καθολική κατάργηση του συστήματος υγείας ή την απαγόρευση εισόδου γιατρών σε συγκεκριμένους χώρους, επειδή κάποιοι γιατροί «τα αρπάνε». (Τα περί ΕΥΠ, παρακολούθησης κλπ δεν κρίνω σκόπιμο να τα σχολιάσω – είμαι πεπεισμένος ότι οι αναφερόμενες υπερβολές αποτελούν αστειεύματα με ποιητική αδεία)
Έτσι, η δική μου, ενυπόγραφη και χωρίς κουκούλα, άποψη είναι ξεκάθαρη υπέρ ενός ανοικτού Πανεπιστημίου σε όλους τους φοιτητές, προκειμένου να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, να στοχάζονται ελεύθερα και αβίαστα και να αναπτύσσουν τις επιστήμες αλλά και τις προσωπικότητές τους. Το ανοικτό αυτό Πανεπιστήμιο απειλείται πλέον ξεκάθαρα. Και δεν αναφέρομαι στις καταλήψεις των πραγματικών φοιτητών. Αναφέρομαι στη βία της κουκούλας και τη φασιστική αντίληψη επιβολής της οποιασδήποτε άποψης.
Στο ίδιο πλαίσιο, κάθε ενέργεια που θα κινείται προς την κατεύθυνση της ανεξαρτητοποίησης των Πανεπιστημίων από την εξουσία θα με βρίσκει σύμφωνο – χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει «λευκή επιταγή» στην ανάπτυξη πρυτανικού υπερκαπιταλιστικού καθεστώτος. Δεν αντιλαμβάνομαι όμως γιατί η οικονομική ανάπτυξη του Ιόνιου Πανεπιστημίου θα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο απόφασης πέντε υπαλλήλων και μιας Υπουργού της οδού Μητροπόλεως. Περαιτέρω, αδυνατώ να αντιληφθώ το σημερινό κόστος της ««ελεύθερης»» παιδείας, με τον πλούσιο να μην πληρώνει δίδακτρα, αλλά τον φτωχό να γονατίζει από τα κόστη διαβίωσης και των συγγραμμάτων. Αλήθεια, ποιος λογικός άνθρωπος θα απέρριπτε τη θέσπιση χαμηλού κόστους τροφείων σε σπουδαστές με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, προκειμένου τα Πανεπιστήμια να αποκτήσουν εστίες της προκοπής και δωρεάν συγγράμματα που οικονομικά ανίσχυροι φοιτητές έχουν τόσο ανάγκη; Γιατί όλος αυτός ο στρουθοκαμηλισμός με τη ««δωρεάν παιδεία»», που τελικά κοστίζει χιλιάδες Ευρώ σε όλους τους φοιτητές;
Αλέξανδρος
Αλέξανδρε, είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι και εγώ είμαι αντίθετος με κάθε μορφή βίας, είτε σκεπάζεται με κουκούλα, είτε όχι.
Οι υπερβολές που εμφανίζονται στο κείμενό μου - χωρίς κουκούλα - βεβαίως και αποτελούν αστειεύματα με ποιητική αδεία ή αηδία, όπως το πάρει ο καθείς.
Θεωρώ ότι είναι ωραίο κάποιες φορές να τραβάμε με τα κείμενά μας καταστάσεις από τα μαλλιά, απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στην πηχτή βλακεία που ελλοχεύει στο κεφάλι κάποιων.
Είναι ένας τρόπος κι αυτός να ξορκίζεις καταστάσεις που δεν είναι ευχάριστες, δεν νομίζεις;
Μακάρι να τα πούμε ξανά...
Δημοσίευση σχολίου