Όρια…

Δεν θέλω να γράψω, έτσι είχα αποφασίσει απόψε, ότι στον μπερδεμένο θόρυβο, η σιωπή είναι προτιμότερη.
Μου συμβαίνει κάθε τέλος εβδομάδας. Ο εαυτός μου, σαν ένας εσωτερικός μηχανισμός που αυτορυθμίζεται, κάνει απολογισμό και διορθώνει πορεία χωρίς να με πολυρωτάει, ψάχνει να βρει τα ίσα του και δεν μου δίνει και λογαριασμό.

Μη θεωρήσετε ότι δεν μου αρέσει αυτός ο μπερδεμένος θόρυβος εκεί έξω. Μ’ αρέσει. M’ αρέσει γενικότερα αυτός ο κόσμος, ο μεγάλος, ο ανοιχτός, ο μπερδεμένος, ενώ ο άλλος, ο φοβισμένος, ο περιχαρακωμένος, ο μικρός πλην «καθαρός», με πνίγει. Δύο πράγματα απειλούν τον κόσμο, η τάξη και η αταξία. Kάθε εποχή βρίσκει τα όριά της, τη δόση της. «Θα τη βρει και η δικιά μας», σκέφτομαι, κι αμέσως το παίρνω πίσω. Και γιατί να τα βρει; Tι είναι τα όριά μας; Eίναι τα πλαίσια δράσης μέσα στα οποία, είτε από τυχαίους παράγοντες, είτε από τις δικές μας εμπειρίες, αυτοπεριορίζεται, τελικά, η δράση μας.

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα όρια αυτά είναι χαλαρά και μας επιτρέπουν να ζήσουμε μια ικανοποιητική ζωή, άλλες φορές, όμως, είναι ασφυκτικά και κάνουν τη ζωή βασανιστική. Πολλοί, δεν ξεφεύγουν ποτέ από τα όριά τους και ζουν μέχρι το τέλος τους μια ζωή σχετικά περιορισμένη. Άλλοι, πάλι, είτε γιατί δεν αντέχουν άλλο, είτε εξαιτίας κάποιου γεγονότος, καταφέρνουν να υπερβούν τα όριά τους. H αίσθηση αυτή είναι από μόνη της ένα πολύ δημιουργικό χάι, που συχνά μας δίνει τη δύναμη να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό το «παραπέρα».
Ίσως γιατί μόνο η υπομονή με κάτι που σου σπάει τα νεύρα πρέπει να έχει τα όριά της…

Έστω και για δύο μόνο ημέρες μέσα στην εβδομάδα, για να καταλήξω κάπου, σπάστε τα όριά σας ή, έστω, βρείτε ποια είναι για να τα σπάσετε μια άλλη μέρα. Από Δευτέρα, ας πούμε. Και θα κάνω το ίδιο. Θα προσπαθήσω, τουλάχιστον… Γυρνάω δορυφορική - MTV. Tον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά δραπετεύω με clips.
Είναι Σαββατοκύριακο. Πατάω mute στην τηλεόραση και βάζω να ακούσω κάτι σχετικό. On the borders, παμπάλαιο, πού το θυμήθηκα, το θυμάσαι, Χρήστε;
Δεν ήθελα να γράψω, έτσι είχα αποφασίσει απόψε, ότι στον μπερδεμένο θόρυβο, η σιωπή είναι προτιμότερη...