On the beach

Σήμερα είχε απίστευτο καιρό. Απ' αυτούς τους ανοιξόκαιρους(!) που βάζεις να ακούσεις «Εικόνες» από Μίκρο και Ονειροπαγίδα «Θυμάμαι κάθε εποχή» και σου 'ρχεται στο πρόσωπο καλοκαιρινή αύρα, μπολιασμένη με ανοιξιάτικα φιλιά. Σαν νανούρισμα έπειτα από τρελή κούραση. Και γεύση από κατακόκκινο κραγιόν. Μάντισον. Όπως Μανχάταν.
Φοράω μπλε πουκάμισο, γυαλιά ηλίου, start button στο αυτοκίνητο και πάω μια βόλτα στην παραλία.
Ο Chris Rea βαράει «On the beach».
Between the eyes of love I call your name
Behind the guarded walls I used to go
Upon a summer wind theres a certain melody
Takes me back to the place that I know
On the beach

Εκεί είναι ήδη εκείνη. Κι ο σκύλος της που παίζει το παιχνίδι «σου-πετάω-πέτρα-και-τρέχεις-να-την-πιάσεις». Με χαιρετάει. Και εκείνη κι ο σκύλος της.
«Πάλι εσύ εδώ;».
«Πάλι».
«Θα μπεις για μπάνιο;».
Χαμογελάω.
«Θα μας μιλήσεις σήμερα ή πάλι έφερες μαζί σου και τις σκέψεις σου;».
Ανάβω τσιγάρο και ο καπνός γεμίζει τα πνευμόνια μου. Ροκάνισμα χρόνου. Τώρα θα μου την πει… Στάνταρ.
«Κύριε Σεραφείμ, θα μου κάνετε την τιμή να πιούμε ένα ποτό το βράδυ; Από το καλοκαίρι έχουμε να τα πούμε...».
Ωχ. Αρχίζει και φορτώνει.
«Έτσι κάνεις πάντα; “Μια φορά” και κόβεις διπλωματικές σχέσεις; 100 τηλέφωνα σε έχω πάρει κι εσύ τίποτε, όλο δουλειά έχεις. Εντάξει, μας τη γάμησες την περιέργεια, είσαι ενδιαφέρον τύπος. Τι θες, παρακάλια;».

Τα ακούω όλα στο βάθος. Στο πολύ βάθος, λες και συμβαίνει όλος ο μονόλογος μίλια μακριά.
«Έλα να σε βγάλω μια φωτογραφία», της λέω κι αμέσως αρχίζει να με χτυπάει μπουνιές στο μπράτσο.
«Είσαι μεγάλο κάθαρμα, το ξέρεις; Πάντα μπορείς και ξεγλιστράς. Σε σιχαίνομαι που σε γουστάρω και γι’ αυτό».
«Έλα, κάτσε εδώ. Όχι έτσι. Έτσι. Ακίνητη τώρα. Κούκλα θα σε βγάλω, ζωγραφιστή».
«Είμαι κούκλα. Εσύ δεν το βλέπεις...».

Στοπ καρέ

Επιστροφή, σπίτι. Τα μάτια μου είναι βαριά απ' την κούραση όλης της εβδομάδας.
Τα κλείνω κι όποιον πάρει, απόψε ποιο φεγγάρι, θα μπει στου παραδείσου την αυλή, ν’ ανάψει δυο κεράκια και να βγει;
Κλείνω κινητό. Please leave a message after the tone. Θα κοιμηθώ και θα ξυπνήσω ό,τι ώρα θέλω. Θα κοιμηθώ, όμως; Από το μπάνιο ακούγεται το νερό που πέφτει στην μπανιέρα, κάπου σταματάει, κάπου ακούγεται ένα «ποκ», προσπαθώ να μαντέψω αν είναι από καπάκι αφρόλουτρου, σαμπουάν ή μαλακτικής λοσιόν.
Τα μάτια μου βαραίνουν κι άλλο…
Βάζω "Lullaby" – Cure.
Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που σε νανούρισαν;