5.3.07

Time...


Και αυτό το Σαββατοκύριακο διάβασα τις περισσότερες εφημερίδες που κυκλοφορούν, με τα συν αυτώ ένθετα. Συνεντεύξεις, κόντρα συνεντεύξεις, «αποκλειστικά σε μας ο τάδε πριτσαπήδουλας που κατάφερε και έγινε γνωστός στο πανελλήνιο». Υποδυόταν τα σιδεράκια στη (Yassou) Μαρία την άσχημη.
Μπράβο στο παιδί, είναι σπουδαίος. Οι δημοσιογράφοι το παλεύουν να θέσουν τις καλύτερες ερωτήσεις. Αλλά δεν το έχουν - κάποιοι είναι και ατάλαντοι - γιατί παρθενογένεση στις ερωτήσεις αφενός δεν υπάρχει, αφετέρου τι να εφεύρεις να ρωτήσεις τον τυπάκο; Οπότε, η πλέον κλασική ερώτηση - να το παρατηρήσετε την επόμενη φορά που θα πέσει στα χέρια σας συνέντευξη – είναι η «τι-κάνεις-στον-ελεύθερο-χρόνο-σου;».
- «Δεν έχω πολύ, για αυτό προσπαθώ να τον περνάω με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. (Εδώ του προσφέρεται το Όσκαρ πρωτοτυπίας). Και μια (και δυο) και ανέφερες το θέμα του χρόνου, φίλε μου δημοσιογράφε (τώρα σε έσκισα, έχω κάνει πρόβα μέχρι και το πώς θα το πω) να σου πω ότι (εδώ ανεβαίνει το φρύδι του ξερολισμού) ο χρόνος, και μόνο ο χρόνος, δίνει τη σωστή διάσταση και κάνει κάποια πράγματα κλασικά, ενώ κάποια άλλα τα κάνει εφήμερες επιτυχίες χωρίς διάρκεια».
Κλαπ κλαπ, να πέσουν κι άλλα παλαμάκια.

Πάντως, ασχέτως της βλακείας που δέρνει τον βλάκα συνεντευξιαζόμενο, νάτος ο χρόνος πάλι, αυτό το τέρας. Έχει φάει πολύ κόσμο, αργά και βασανιστικά. Μας ροκανάει και πολύ του αρέσει η σάρκα μας.

Tα παιδιά στις σύγχρονες μεγάλες πόλεις του κόσμου δεν σταματάνε να δουλεύουν. Διαβάζουν άρθρα για τον χρόνο, γράφουν άρθρα για το downshifting, αλλά δεν σταματάνε ποτέ να εργάζονται. O χρόνος δεν σταματάει ποτέ να κυλάει. Kάνουν συνέχεια το ίδιο λάθος. Πιστεύουν πως αν βάλουν τον χρόνο στο fast forward, αν όλα γίνουν πιο γρήγορα, θα προλάβουν. Συμβαίνει το αντίθετο και, ενώ το ξέρουμε όλοι, πάμε όλοι πετώντας... Και με άγχος.
«Πάρτε το τάδε προϊόν, και πείτε αντίο στο άγχος» , μας τάζει μια διαφήμιση για έναν χυμό(!), ασχέτως εάν ο διαφημιστής-κειμενογράφος που το έγραψε είχε γεμίσει δυο τασάκια με αποτσίγαρα για να νικήσει το άγχος και να προλάβει το dead line, προτού τον καταστήσει dead o προϊστάμενός του.
Ενώ αν έπινε τον χυμό θα ήταν χαλαρός.

Γκλιν. Time out. Μόλις ήρθε άλλο κι άλλο chain mail, περί χρόνου, και αυτήν τη φορά, που πάντα, όπως όλα τα chain mails που σέβονται τον εαυτό τους, κλείνει με μια απειλητική υπόσχεση ή με μια υποσχετική απειλή:
«Μπορείς να αγοράσεις ένα σπίτι, αλλά δεν μπορείς να αγοράσεις τον χρόνο», «όσα φέρνει ο χρόνος δεν τα φέρνει η ώρα», «ο χρόνος είναι χρήμα», «κάνε όσα προλαβαίνεις γιατί μπορεί να πεθάνεις αύριο», «το σήμερα-αύριο θα είναι χτες», "ο χρόνος τρέχει".
(γιατί, πού τρύπησε;)
Και το αγαπημένο μου μέρος, η απειλή: «Αυτό το έγραψε ο Κομφούκιος λίγο πριν σπάσει έναν τοίχο με κεφαλιά. Στείλτο σε όσους περισσότερους μπορείς, αλλιώς κακό μεγάλο θα σε εύρει. Το αυτοκίνητό σου θα μείνει από μπαταρία στη μέση της ερημιάς και θα έρθουν τρεις Τσέχες δίμετρες κούκλες τουρίστριες και θα σε βιάζουν μέχρι να σου αποσπάσουν και την τελευταία σταγόνα σου».
Ok! Δεν το στέλνω πουθενά…
Και συγγνώμη κιόλας για τον χρόνο που σας έφαγα.
Υ.Γ.: Κάντε κλικ πάνω στο ρολόι. Ο χρόνος τρέχει, αλλά αυτή είναι η δουλειά του. Μην μπερδεύεστε στις δουλειές άλλων...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πριτσαπήδουλας?!!!

Define it pleaaase!

:)

Ανώνυμος είπε...

Θα στο γυρισω λιγο στο σοβαρο αν και η σοβαροτητα δεν ειναι το στοιχειο μου-συνηθως συμβιβαζομαι με την σοβαροφανεια,οπως οι περισσοτεροι αλλωστε!χι!χι!Ο χρονος για μενα παντα ηταν κατι το οποιο απλα μου ρυθμιζε τη ζωη,ποτε ομως την ψυχολογια μου ή τουλαχιστον αυτο πιστευα μεχρι προσφατα.Απο το πουθενα αρχισα να εχω λυποθυμικες τασεις,πονοκεφαλους κτλ.Οι εξετασεις εδειξαν οτι η φυσικη μου κατασταση ειναι ακμαιοτατη,αλλα το αγχος ειναι αυτο που μου δημιουργει ολα αυτα τα συμπτωματα!!Ειμαι μολις 22 και γινομαι κομματια απο το αγχος,οταν θα εχω περισσοτερες ευθυνες στην πλατη μου θα τα παιξω τελειως??!Δεν ξερω κατα ποσο τελικα αξιζει να θυσιαζουμε την ηρεμια και την υγεια μας ωστε να καταφερνουμε να ακολουθουμε τους συγχρονους ρυθμους ζωης.Ισως ολο αυτο το τρελοκομειο της πολης να ειναι αντιθετο στη φυση,γι'αυτο ολο και περισσοτεροιεμφανιζουν ψυχοσωματικα.TD

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ mantalena: Πριτσαπήδουλας (ο) Είναι ο χαρακτηριστικός τύπος ανθρώπου που, ενώ έχει τελέσει το απόλυτο τίποτε, είναι πρώτο θέμα στα ΜΜΕ και όλοι τον προσκυνάνε.
Το όνομά του είναι συμβολικό και ταυτοχρόνως σύνθετο(όχι σαν αυτό που βάζει η μαμά τα ποτήρια, το άλλο): Προέρχεται από τις λέξεις "πριτς" και "πήδουλας", αφού, εν τέλει, καταφέρνει και το κάνει μόνο με τον... αέρα.
Α, μπάι δε γουέι, στείλε χαιρετισμούς στον Βαγγελάτο.

@ TD: θα πρότεινα να ρίξεις μια ματιά στο κείμενο που θα το βρεις εδώ. http://xptiseis.blogspot.com/2007/02/t.html
Στο αφιερώνω!!!
να είσαι καλά και μην ξεχνάς να παίρνεις ανάσες...

proserpina είπε...

Χεχε, καλό το ρολόι, όσο πάει κουνιέται και πιο γρήγορα!

Διαβάζοντας αυτό που είπες για αυτούς που βάζουν το χρόνο στο fast forward μου ήρθαν στο νου και αυτοί που προσπαθούν να τον βάλουν στο rewind, οι οποίοι (συνήθως οποίες, για να είμαι ακριβής) νομίζω είναι εξίσου, αν όχι παραπάνω, δυστυχισμένοι απο τους πρώτους...


Άσχετο: τι εννοείς οταν γράφεις στα σχόλια του προηγούμενου ποστ "Δεν ξέρω πότε θα κάνω εκπομπή σε κάποιον σταθμό"; Συγγνώμη, αλλά επειδή έχω χάσει επεισόδια, δεν είσαι σε κάποιον σταθμό τώρα;

Άσχετο νο2: "να θυμάσαι, οι άνθρωποι δεν χάνονται ποτέ μεταξύ τους αν δεν το θέλουν...": αυτό πάλι πως να το εκλάβω, γιατρέ μου;;; αρχίζω να νιώθω τύψεις...

Και, να, τα κατάφερα πάλι να γράψω ενα σχόλιο ίσου σχεδόν μεγέθους με το ποστ - εγωισμό το λένε νομίζω...ή ψώνιο;

sorry_girl είπε...

Ενω αν τη δούμε λίγο πιο σουρεαλιστικά την ζωή, σαν εκείνον τον πίνακα του Νταλί με το λιωμένο ρολόι ας πούμε όλα αποκτούν ένα ειδικό βάρος.
Σωστός λοιπόν (κι ας ήταν αγχωτικό το ρολόι που γυρνούσε και γυρνούσε και γυρνούσε χιχιχιχ)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

@ proserpina: τσου, αυτόν τον καιρό δεν κάνω κάπου εκπομπή.

άσχετο νο2: δεν έχεις ακούσει ανθρώπους να λένε "ε, χαθήκαμε"? το ήθελαν και χάθηκαν...

και να γράφεις ό,τι θες και όσα θες. Εδώ ο χώρος είναι και για εσάς, για να ανταλλάσσουμε απόψεις. Α, εδώ, επίσης, δεν διαγράφουεμ μηνύματα...

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

μην αγχώνεσαι, sorry girl, είπαμε, η δουλειά του ρολογιού είναι να γυρίζει... Αυτό πάντα θα γυρίζει...
Στην Ινδονησία λένε "ο χρόνος είναι ατελείωτος, άρα έχουμε χρόνο".