Ψήφος στις... αλησμόνητες πατρίδες

Αυτό έγραφε η ζωγραφιά στον τοίχο, στο προαύλιο του σχολείου στον Αγιο Στέφανο, εν έτει 2010: «Αλησμόνητες πατρίδες».

Και στο μυαλό μου, όλες εκείνες οι αλησμόνητες... παρτίδες που έμειναν ανοιχτές, στα δικά μου χρόνια τα σχολικά.
Πατρίδα, ίσον «εθνικάς εορτάς για να μη λησμονήσομεν την αρετή των Eλλήνων που ηγωνίσθησαν σε πατρώα και αλλότρια εδάφη», ανούσιοι δεκάρικοι λόγοι με μπόλικη ορθοστασία, συντηρητικοί διευθυντές σχολείων με απύθμενο μίσος για τα νιάτα, που «κάνουν ακρόασιν τους σατανιστάς Stones και είναι Μπίτληδες», συνταγματάρχες με ολόκληρα κομμάτια λοβοτομής, να και το φλεγόμενο πουλί, τα τσάμικα το Πάσχα, ασπρόμαυρη τηλεόραση, ποδιές, εκθέσεις για τα πρωτοβρόχια, το κιτς του μεταφασισμού, η Ελλάς ποτέ δεν πεθαίνει, ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, οι αλησμόνητες πατρίδες, πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι...

Φοβού, τέκνον μου…*

Μετά τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, που απάντησε με επιστολή του στον καθηγητή Μαθηματικών Στίβεν Χόκινγκ, σχετικά με τη δημιουργία της Ύλης, όπου, αν θυμόσαστε, είχε γράψει «του αναγνωρίζεται το ελαφρυντικό της συγχύσεως του νοός του, από την αφόρητο σωματική δυστυχία του», ασχολούμαι ξανά με τη στάση - μέρους - των κληρικών.

Την είδηση την έβγαλε ο Μάνος Χαραλαµπάκης στα ΝΕΑ, όπου έγραψε ότι παρέµβαση στην Εκπαίδευση και συγκεκριµένα στο περιεχόµενο των σχολικών βιβλίων επιχειρεί η Εκκλησία. Οι ιεράρχες ισχυρίζονται ότι έχουν εντοπίσει «σηµάδια αποχριστιανοποίησης» στα εγχειρίδια, τόσο στην Πρωτοβάθµια, όσο και στη Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση!

Στην τελευταία συνεδρίαση της Ιεραρχίας, οι Μητροπολίτες αποφάσισαν ότι η επιτροπή της Εκκλησίας, για θέµατα Παιδείας, θα µελετήσει τα σχολικά βιβλία. Στη συνέχεια, θα συντάξει πόρισµα το οποίο θα σταλεί στην Ιερά Σύνοδο και, ακολούθως, αυτή θα αποφασίσει για τις επαφές µε το υπουργείο Παιδείας. Κάποιοι Μητροπολίτες ανέφεραν ότι «µία από τις αιτίες της ηθικής και πνευµατικής κρίσης είναι και τα προβλήµατα στην Παιδεία και η αποχριστιανοποίηση των βιβλίων». Μάλιστα, Μητροπολίτες ανέφεραν παραδείγµατα σχολικών βιβλίων όπου γίνονται αρνητικά σχόλια για την Εκκλησία. Άλλοι πρόσθεσαν πως έχουν παρατηρήσει προβλήµατα στα βιβλία των θρησκευτικών και της Ιστορίας.

Το ότι στα ελληνικά σχολεία φοιτούν και μαθητές που δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ή δεν πιστεύουν κάπου, δεν το εξετάζουν οι Μητροπολίτες. Αυτό που προέχει είναι η υπεράσπιση του έργου της Εκκλησίας ημών ανά τους αιώνας, γρηγορείτε, ήγγικεν η ώρα του χρέους, οι σάλπιγγες ήχησαν την αντεπίθεση προς τους απίστους, το Κούγκι, ο καλόγερος, το μπαρούτι, το ιερόν χρέος. Να κατέβουν όλοι στους δρόμους, να γεμίσουν τα πεζοδρόμια από πετραχήλια και άμφια χιλιάδων ευρώ, να γεμίσουν από κότσους, ταγέρ αυστηρά, πλακάτ με σταυρούς, να ενωθούν οι πρωτεργάτες της πίστεως με το λαό, σώμα και αίμα Κυρίου μαζί, να θυσιαστούμε για τα θρησκευτικά πιστεύω μας, όπως τότε, όπως αρένα, όπως Ρώμη, λιοντάρια-Χριστιανοί 7-0.

Να γίνουν εκπομπές στην τηλεόραση, να βγουν δελτία με παράθυρα, τα παιδιά μας κινδυνεύουν να γίνουν αλλόθρησκα, να γίνουν δηλώσεις, ο Έλλην δεν δανείζει το αυτοκίνητο, τη γυναίκα, τη σημαία του που φέρει το σταυρό και το κομποσκοίνι του.

Όχι, δεν είμεθα σκληροπυρηνικοί, δεν πιστεύουμε στη συντήρηση, αυτοί είναι άπιστοι, υπάρχει σχέδιο αφελληνισμού που ξεκινάει μέσα από το υπουργείο Παιδείας και ημείς, που έχομεν το copyright της σημαίας, της πατρίδος, της καλύτερης θρησκείας του κόσμου, του ελληνισμού, των ιερών και των οσίων, όλοι μαζί στην πορεία μας, το Xριστώνυμο Γένος να βγει μπροστά, η μάστιξ του Θεού, φοβού, τέκνον μου…

*όπως δημοσιεύτηκε στο protagon.gr

Τα «μη» του καλοκαιριού

Πολλοί υποστηρίζουν ότι το καλοκαίρι δεν έχει «μη», επειδή πρέπει να είμαστε δοτικοί, ανοιχτοί στις προκλήσεις. Ναι, καλά. Αυτά τα έγραψε κάποιος συντάκτης lifestyle εντύπου, πελαγωμένος στο άγχος, με ξέχειλα τασάκια, για να κλείσει η ύλη του περιοδικού και να μπορέσει κι αυτός να πάει 7 μέρες στην Αετομαγούλα της Κάτω Ασπροράχης...

Στο τέλος του κειμένου προσθέστε κι εσείς τα δικά σας «μη», μπας και βγάλουμε τον απόλυτο οδηγό των καλοκαιρινών απαγορεύσεων.

Μην ερωτευθείτε. Εντάξει, το ξέρω, κάτι η μοναξιά της μεγαλούπολης, κάτι, «οι λάθος άνθρωποι» που αγαπήσατε και δεν έπρεπε, χωρίς να σημαίνει ότι εσείς κάνατε λάθος, μπορεί να σας οδηγήσουν – πάλι – να φωνάζετε σε καλντερίμια «Σωτήρη, μη μ’ αφήνεις, θα πέσω στην καλντέρα», όπου Σωτήρης, ένα αθώο παιδί που, απλώς, σας είπε πού είναι η τουαλέτα του μπαρ...

Μην παραμυθιάζεστε με την αστική δοξασία ότι τα «μαύρα ρούχα με κόβουν». Αν ήταν έτσι, οι διαιτολόγοι θα ήταν ενδυματολόγοι που θα πρότειναν μόνο την ένδυση Ζορρό.

Μην πάτε στη Μύκονο. Θα βρεθείτε αγκαλιά με όλους τους ανθρώπους που ήσασταν μαζί το χειμώνα μποτιλιαρισμένοι στην Κηφισίας και στο ποτάμι.

Μην ανοίξετε τηλεόραση. Κι αν το κάνετε, μην τη βγάλετε στο μπαλκόνι. Θα νομίζει ο γείτονας - με το αθλητικό φανελάκι - ότι ο Σοάρες έκανε κεφαλιά-ψαράκι στον μπουφέ του ή ότι η Σεχραζάτ κλαίει γι’ αυτόν.

Μη σκέφτεστε αρνητικά στη θάλασσα. Γιατί μπορεί να είσαστε 120 κιλά, πιθανώς η κρίση να σας βγάλει με ακορντεόν στην Ομόνοια, ο καλός σας φλερτάρει με την ξανθιά-πέντε-ξαπλώστρες-πιο-κάτω, όταν γυρίσετε στη δουλειά θα βρείτε λουκέτο στην πόρτα του γραφείου σας, αλλά μέχρι τότε γιατί δεν το χαίρεστε;

Μην παίζετε ρακέτες μπροστά στο κύμα, καταραμένοι ρακεταίοι. Αφενός δεν μπορείτε να αλλάξετε μπαλιά, αφετέρου ενοχλείτε όλους εμάς που παίζουμε beach volley και τάβλι...

Μη μαζεύετε κοχύλια. Μπoρείτε, κάλλιστα, φεύγοντας, να πετάξετε το κυπελλάκι του καφέ σας, όπως και το υπόλοιπο του καρπουζιού που δεν φάγατε και το θάψετε στην αμμουδιά.

Μη φοράτε τάνγκα αν δεν είστε Βραζιλιάνα και ταυτόχρονα, ζυγίζετε 90 κιλά. Όλοι οι υπόλοιποι θέλουμε να φάμε το μεσημέρι.

Μην παίρνετε το κινητό τηλέφωνο στην παραλία. Αν το πάρετε, γιατί να ακούσει όλη η παραλία ότι περνάτε εξαίσια ή τις συμβουλές που θα δώσετε στη Δέσποινα προκειμένου να πείσει τον άντρα της ότι δεν πρέπει να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου;

Μην ακούτε ειδήσεις. Αν γίνει πόλεμος, θα κάνει συναυλίες - in a stadium near you - γνωστός καλλιτέχνης που έχει διασκευάσει όλες τις μουσικές του πλανήτη, οπότε θα το μάθετε κι εσείς.

Μην κρεμάτε επάνω σας την Άρτα και τα Γιάννενα, βλέπε κοχυλένια βραχιόλια, δεν είστε η γυναίκα του Sting.

Μη βάζετε στα μαλλιά σας κοτσιδάκια με φτερά, λες και είσαστε η γκόμενα του Αγέλαστου Ταύρου. Λούσιμο θέλουν τα μαλλιά σας που έχουν γίνει σα βιότοπος, που πετάς την πέτρα και βγαίνει το φίδι από μέσα.

Μην πιστέψετε λέξη από όσα έγραψα και, βασικά, μην ξεχνάτε το χιούμορ σας στο πορτ μπαγκάζ με τα μπανιερά. Και μη λέτε «όχι». Είπαμε, το καλοκαίρι πρέπει να είμαστε δοτικοί σε όλα...

* Όπως δημοσιεύτηκε στο www.protagon.gr

Αληθινός Εφιάλτης...

Βρέθηκα μέσα στο παγωμένο γραφείο meeting, όπου δέσποζε ένα μαύρο τραπέζι συνεδριάσεων. Ήμουν εκεί ως βοηθός του υπεύθυνου Τύπου της κυβέρνησης για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Εκεί ήταν όλοι τους, με παγωμένα χαμόγελα, ανέκφραστα πρόσωπα και κινήσεις νευρικές που προοιώνιζαν το τι θα συμβεί. Τα χέρια τους ήταν ιδρωμένα, οι παλάμες τους σφίγγονταν νευρικές και άφηναν μικρούς ατμούς πάνω στη λάκα του γραφείου. Απέναντί μου, ένα τεράστιο ρολόι μετέδιδε νευρικά τικ τακ στο χώρο. Ο δευτερολεπτοδείκτης του θύμιζε ιαπωνική κατάνα ή αραβικό σπαθί; Δεν έχει σημασία. Έμοιαζε κι αυτό έτοιμο να μου πάρει το κεφάλι. Τι θα τους λέγαμε; Τι θα απαντούσαμε; Το χειρότερο ήταν ότι τα λεπτά περνούσαν και ο εκπρόσωπος ήταν άφαντος. Τιιιτ, τιιιτ, την ησυχία έσπασε ένα μήνυμα που ήρθε στο κινητό μου. Με σχεδόν τρεμάμενα χέρια πάτησα «προβολή» και αυτό που αντίκρισαν τα μάτια μου ήταν η προσωποποίηση του εφιάλτη μου. «Δεν θα μπορέσω να έρθω, πες τους ό,τι έχουμε ετοιμάσει. Καλή τύχη».

Προτού προλάβω να ψελλίσω οτιδήποτε κι ενώ ένα παγωμένο αυλάκι από ιδρώτα διέτρεχε το μέτωπό μου, μια φωνή άγρια διέλυσε οποιαδήποτε σκέψη μου.
«Για άλλη μια φορά, οι θριαμβολογίες σας, κύριε Σεραφείμ, οι διθύραμβοι της κυβέρνησής σας, αποδείχθηκαν ψεύτικες, έωλες και βραχύβιες. Η δήθεν λογιστική υπέρβαση των στόχων, έγινε υστέρηση». Μέσα στη ζάλη μου δεν μπορούσα να διακρίνω σωστά, αλλά νομίζω ότι ήταν κάποιος Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας.
«Κι όλα αυτά, λίγες ημέρες μετά την αναχώρηση της Τρόικας από τη χώρα μας. Τυχαίο; Δεν νομίζω», πετάχτηκε κάποιος άλλος για να γελάσουν όλοι μαζί μ’ ένα άγριο γέλιο. Εκείνο που έχει ο θύτης όταν πρόκειται να παγιδεύσει το θήραμά του. Και το θήραμα, ήμουν εγώ...

Κάποιος άλλος, από το ΣΥΡΙΖΑ, χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι, ούρλιαξε μπροστά στο πρόσωπό μου: «Ζούμε την πλήρη, συνολική και παταγώδη αποτυχία του κατεδαφιστικού προγράμματος, που εφαρμόζουν κυβέρνηση-τρόικα στο 'πειραματόζωο' που λέγεται Ελλάδα».
Όλα γύρω μου γύριζαν τρελά. Κοίταζα σα χαμένος το ρολόι απέναντί μου και είχα την αίσθηση ότι ο χρόνος είχε παγώσει, όπως και το αίμα στις αρτηρίες μου.
Η δίφυλλη πόρτα της αίθουσας άνοιξε με ορμή και εισέβαλλαν τέσσερις αστυνομικοί, μπορεί να ήταν και στρατονόμοι. Ο επικεφαλής τους έβγαλε από έναν φάκελο ένα χαρτί και - με, σχεδόν, ρομποτική φωνή – είπε σταθερά: «Η χώρα είναι σε απεμπλοκή από το μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ, η ριζική επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους θα γίνει με την Αμερική, που ορίζει δικό της κυβερνήτη στην Ελλάδα. Η χώρα τίθεται υπό στρατιωτικό νόμο. Κύριε Σεραφείμ, συλλαμβάνεστε».

Πετάχτηκα ιδρωμένος από την ξαπλώστρα στην παραλία, ένας εφιάλτης ήταν. Ο ήλιος φτιάχνει νέα χρώματα, η θάλασσα είναι ήρεμη σαν λίμνη και λικνίζεται σαν ατελείωτος όγκος από το περισσότερο μπλε που έχεις δει.

Ευτυχώς...
...Δεν είμαι στο γραφείο Τύπου της κυβέρνησης.
...Δεν με εγκαλεί κανείς για την οικονομία μας.
...Δεν έχουμε Αμερικανό διοικητή, οι γιάνκις δεν έχουν στείλει τανκ στη χώρα μας.
...Δεν με έχουν συλλάβει ως υπαίτιο.

Αν και τώρα που πίνω το φρέντο μου, μόνο για το ότι δεν είμαι στο γραφείο Τύπου είμαι βέβαιος...

* όπως δημοσιεύτηκε στο http://www.protagon.gr

ΤΥΧΑΙΟ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ! (No3)

Ο αγώνας έγινε στις 11 του μήνα.

Το γκολ μπήκε στο 116'. 1+1+6=8.

Η Ισπανία είναι η 8η ομάδα που παίρνει το Μουντιάλ.

Το γκολ το ‘βαλε ο Ινιέστα ο οποίος στην Μπαρτσελόνα φοράει το νούμερο 8.

Όλο μαζί, 11888.

Τυχαίο; Δεν νομίζω!...

ΤΥΧΑΙΟ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ! (No2)

Πέρασαν 11 χρόνια μετά τον τελευταίο τίτλο που κατέκτησε ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ μέσα στο ΣΕΦ.

Με το φετινό έφτασε τα 8 σερί πρωταθλήματα.

Ο μπασκετικός ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ μετρά 88 χρόνια ζωής.

Όλο μαζί, μας κάνει 11888...

ΤΥΧΑΙΟ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ!

Χαμένοι στη μετάφραση…

Επειδή η επικαιρότητα βρίθει μεταφραστικών λαθών...

@ Μετάφραση: θηλυκό. < μετά + φράση (< φράζω) 1. η μεταφορά ενός γραπτού κειμένου ή προφορικού λόγου σε μία άλλη γλώσσα 2. (συνεκδοχικά) το μεταφρασμένο κείμενο @ Ως μετάφραση μπορεί να οριστεί η διαδικασία κατά την οποία γίνεται απόπειρα ανασύνθεσης της ακριβέστερης ισοδύναμης προσέγγισης του μηνύματος της γλώσσας-πηγής στην γλώσσα-στόχο, πρώτα σε επίπεδο εννοιών και κατόπιν σε επίπεδο ύφους. Σκοπός της μετάφρασης είναι να επιτευχθεί μία σχέση ισοδυναμίας όσον αφορά τον σκοπό μεταξύ γλώσσας-πηγής και γλώσσας-στόχου. Δηλαδή, αμφότερα τα κείμενα πρέπει να μεταδίδουν το ίδιο μήνυμα στον μεγαλύτερο βαθμό που τους το επιτρέπουν οι φυσικοί περιορισμοί. Τέτοιοι περιορισμοί είναι το συγκείμενο, οι γραμματικοί κανόνες και των δύο γλωσσών, το συντακτικό, οι συγγραφικές συμβάσεις, οι αντίστοιχοι ιδιωτισμοί και τα παρόμοια.

@ Στη Λατινική γλώσσα, ο ισοδύναμος όρος είναι translatio, από το transferre, το οποίο κυριολεκτικά σημαίνει μεταφέρω. Όλες οι σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες έχουν κάποιον ισοδύναμο όρο ο οποίος να αντιστοιχεί στην έννοια του λατινικού.

@ Ο ελληνικός όρος «μετάφραση» έχει δώσει στην αγγλική γλώσσα το metaphrase, το οποίο αναφέρεται σε μία λέξη προς λέξη απόδοση της γλώσσας-πηγής στη γλώσσα-στόχο, σε αντιδιαστολή με την παράφραση («paraphrase»), δηλαδή τη διατύπωση με διαφορετικό λόγο.

@ Για πρώτη φορά συναντούμε αναφορά σε βασικές αρχές, όπως η «λέξη προς λέξη» ή η «νόημα προς νόημα» μετάφραση στο έργο του Κικέρωνα, όπου ο ίδιος ο Κικέρων υπερασπίζεται τη «νόημα προς νόημα» ή «ελεύθερη» μετάφραση λόγω του είδους των κειμένων τα οποία μετέφραζε (Αισχίνης, Δημοσθένης).

@ Ορόσημο στην ιστορία της μετάφρασης αποτελεί η μετάφραση της Βίβλου από τον Άγιο Ιερώνυμο (St. Jerome) τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Ιερώνυμος υπήρξε υποστηρικτής της «κατά γράμμα πιστότητας» όσον αφορά τη μετάφραση της Αγίας Γραφής αν και μεταφράζοντας ο ίδιος, μάλλον υποχώρησε προς τη «δυναμική ισοδυναμία».

@ «Η μεταφρασμένη σελίδα ή κείμενο δεν αποτελεί την πιστή μετάφραση που ενδεχομένως να αποδιδόταν από ένα φυσικό πρόσωπο, μεταφραστή». Πείτε πού το έχετε δει γραμμένο και κερδίστε...

@ «Σε μια πολυπολιτισμική εποχή, όπως αυτή που ζούμε και σε μια ενωμένη Ευρώπη στην οποία ανήκουμε, η μετάφραση αποτελεί βασικό εργαλείο ανταλλαγής ιδεών και διαλόγου. Γιατί, καμιά γλώσσα, κανένας πολιτισμός δεν είναι αυτάρκης. Οι εθνικές λογοτεχνίες αναγεννώνται από τη μετάφραση» Έζρα Πάουντ

«Η µετάφραση είναι σαν τη γυναίκα: Όταν είναι πιστή δεν είναι ωραία. Κι όταν είναι ωραία, δεν είναι πιστή...» Αγνώστου (σεξιστή)

Πηγές
# E. A. Nida and C.R. Taber, The Theory and Practice of Translation (Leiden: Brill, 1974), σελ. 77.
# Danica Seleskovich, Sense and Language (1978)
Μετάφραση-απόδοση: Σπύρος Σεραφείμ

TYXAIO? ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ!

1/6/1930: Ο Παναθηναϊκός νικά 8-2 τον Ολυμπιακό στη μεγαλύτερης έκτασης νίκη που έχει πετύχει ποτέ, επί του "αιωνίου αντιπάλου" του.

Τι νούμερο φόραγε στη φανέλα ο Μεσσάρης? 11!
Πόσα γράμματα έχει το όνομα του Μεσσάρη? 8!
Πόσα γκολ έφαγε τότε ο Ολυμπιακός? 8!
Πόσες δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που έφαγε 8 ο Ολυμπιακός? 8!
Σύνολο: 11888
TYXAIO? ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ!

Η μόνη λύση…

(τα καλά πρέπει να τα μοιραζόμαστε, όπως και τις σκέψεις μας)

1. Δανείζουμε οι Έλληνες την Ελλάδα άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, δίδοντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελευθέρου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και “εξευρωπαϊσμού” των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομόλογα. Ένα μεγάλο μέρος των Ευρώ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολάρια (δείτε το γιατί στο 4)

2. Καλούμε το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα. Θα πληρώσουμε κατιτίς παραπάνω αλλά θα απολαύσουμε τα μούτρα των “Εταίρων” όταν καταλάβουν ότι η Ευρωπαϊκή τους Ένωση είναι ένα μάτσο κουρελόχαρτα. Θα απολαύσουμε επίσης μια άνευ προηγουμένου ξεφτίλα της Κομισιόν και των καρεκλοκένταυρών της.

3. Αναθεωρούμε τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων από τους φίλους Ευρωπαίους.

4. Καλούμε την Κομισιόν να δει το θέμα εξόδου μιας χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ, μια και αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. Με το που θα κυκλοφορήσει η είδηση το Ευρώ θα χάσει το 30% της αξίας του ως προς το δολάριο. Στο σημείο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση πουλάει τα δολάρια και αγοράζει Ευρώ. Το κέρδος είναι 25% (με τις προμήθειες) και οι Γερμαναράδες το φυσάνε και δεν κρυώνουν.

5. Εν τω μεταξύ, σοβαρευόμαστε και δουλεύουμε και πληρώνουμε φόρους

6. Συνάπτουμε συνθήκη με την Τουρκία σύμφωνα με την οποία δίνουμε ελληνική (άρα και ευρωπαϊκή) υπηκοότητα σε όποιον Τούρκο πολίτη έχει συγγένεια μέχρι β’ βαθμού με Τούρκους που εκτοπίστηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. Όλοι αυτοί την επόμενη μέρα παίρνουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία… Ταυτόχρονα, θεσπίζουμε ακόμα πιο εύκολα κριτήρια ελληνοποίησης (με παράβολο 3.000 Ευρώ) των παράνομων προσφύγων. Και αυτοί παίρνουν την επόμενη μέρα το τραίνο για τη Γερμανία και Γαλλία. Με τρόμο βλέπουν οι εταίροι εισροή 15.000 χιλιάδων μουσουλμάνων την εβδομάδα με ελληνικά διαβατήρια.
7. Η Κομισιόν απελπισμένη καλεί τους Εταίρους να αναθεωρήσουν τη στάση τους για την Ελλάδα, όλοι όμως βλέπουν ότι είναι αργά.

8. Η Ελλάδα αιτείται αποχώρησής της από το Ευρώ. Ακολουθούν και η Ιταλία και Ισπανία που υποφέρουν χρόνια από το σκληρό Ευρώ και την κηδεμονία των Γερμανών. Το Ευρώ καταρρέει. Η Κομισιόν παραιτείται σύσσωμη. Οι Άγγλοι κατηγορούν Γερμανία και Γαλλία ότι τα έκαναν μούσκεμα και ζητούν επειγόντως αναθεώρηση των Συνθηκών.

Φυσικά και κάνω πλάκα. Δεν είναι δυνατόν να γίνει το 5…

Αντίο, κορίτσι μου...

Αγαπημένη μου, Λούσυ

Έστω και καθυστερημένα, σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε αποχαιρετήσω, όπως θα έκανα για κάθε μέλος της οικογένειας. Γιατί τόσα χρόνια, 12 συναπτά, ήσουν μέλος μας, ήσουν η «κόρη» μου, όπως λέγαμε και γελούσαμε όλοι. Γιατί ο ερχομός σου, αυτό έφερε στο σπίτι. Μόνο γέλια και χαρά.
Έπειτα, άρχισαν τα «προβλήματα». Ναι, σε φωνάζαμε με το όνομά σου, αλλά πώς το γράφεις αυτό; Λούσι, Λούση, Λούσυ, ή Λούση; Loucie ή Lousi; Το ξεπεράσαμε γρήγορα αφού είχαμε άλλο θεματάκι. Άρχισες να τρως παγκάκια, παπούτσια, κάγκελα, ό,τι τρωγόταν, τέλος πάντων. Οπότε ο καθένας από μας, στην οικογένεια Σεραφείμ, ξεκινήσαμε να σε φωνάζουμε όπως μας ερχόταν. Λουσάμπλ, Λουσέξ, Λουσάκι, Λουσέτο. Ξεχνάω κάποιο; Δεν έχει σημασία. Για μένα ήσουν και θα είσαι για πάντα η Λούσαινα. Η κυρία Λούσαινα για την ακρίβεια, με τη γνωστή αεροδυναμική μουσούδα που σε καθιέρωσε ως το πρώτο turbo λυκόσκυλο στον κόσμο, ιδίως όταν έβλεπες γάτα ή οποιοδήποτε ζώο που μπορεί να έμοιαζε με γάτα. Α, ναι. Θυμήθηκα. Είχαμε κι άλλο «θέμα»: Ήσουν λυκόσκυλο καθαρόαιμο ή είχες και ρίζες από χάσκι; Οι κτηνίατροι της περιοχής έλεγαν ότι μπορεί να είσαι και τσέχικο λυκόσκυλο. Σιγά, ρε παιδιά, να μην είναι Skoda η κόρη μου. Οι υπόλοιποι σήκωναν τα χέρια ψηλά, βασικά με τη συμπεριφορά σου. Το σίγουρο είναι ότι είχες δυο τεράστια αυτιά-ραντάρ.
Τόσα χρόνια στην οικογένεια άκουγες τα πάντα, ήξερες τα πάντα, μόνο η μιλιά σου έλειπε για να πεις κι εσύ την άποψή σου.

Κι όταν οι γονείς έλειπαν, σε έβαζα κρυφά στο γραφείο μου για να σε έχω δίπλα μου και να γράφω, αλλά μην τους το πεις, ούτε τώρα. Τι να κάνω, αφού εκεί σου άρεσε. Ό,τι θέλει η Λούσαινά μας. Aνάμεσα στις μουσικές μου και σε κείμενα για πολιτικό ρεπορτάζ, science fiction. Tόσα χρόνια διάβαζες πρώτη ό,τι έγραφα, «έλα, κορίτσι μου, ρίξε μια ματιά, σου αρέσει; Όχι βόλτα τώρα, βρε μάτια μου, που έχεις κληρονομήσει τα μάτια μου, έχω δουλίτσα».
Ο καπνός από το τσιγάρο μου σε ζέσταινε και σου είχα εξηγήσει ότι - στη δική μου επιστημονική φαντασία - οι σκύλοι και ειδικά οι σκύλες, είναι οι θεοί-εξωγήινοι του πλανήτη «Αργκουντακούρφ», όπως ήταν εκείνη η ιερή κραυγή σου, όπως έκανες όταν αγρίευες για κάτι. Προφανώς, επέστρεψες θεά στον Πλανήτη σου.

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ...
Ο μπαμπάς

Πρώτο Θέμα

Γιώργου Οδύσσεια...

Ξεκίνησε, λοιπόν, από το Καστελόριζο η Οδύσσειά μας, όπως μας ανακοίνωσε ο καπετάνιος. Μας περιμένουν οι Λαιστρυγόνες των αγορών και οι Κύκλωπες του Δ.Ν.Τ... Να προσέξουμε να μην υπερκαταναλώσουμε τα βόδια του Ήλιου και ν' αντισταθούμε στις Σειρήνες του λαϊκισμού...

Κάποιοι πρέπει να δουν τι θα κάνουν και με την Κίρκη της εξουσίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο δρόμος θα 'ναι μακρύς, όπως τον θέλει ο ποιητής, ίσως γιατί δεν είχαμε μέχρι τώρα καταλάβει Ιθάκη τι σημαίνει...

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Δ.Ν.Τ., να εύχεσαι να είναι χαμηλά τα spreads. Γιατί Πηνελόπη πιστή, δεν υπάρχει να σε περιμένει…

Απορώ και αποσίγμα...

Όπως έμαθα, την Τρίτη 20 Απριλίου, σύμφωνα με τα Νέα, "σε δημοπρασία εντόκων γραμματίων του ελληνικού Δημοσίου, διάρκειας 13 εβδομάδων, συνολικού ύψους 1,5 δισ. ευρώ, θα προχωρήσει ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους".

Επειδή δεν σκαμπάζω από οικονομικά, να ρωτήσω: Αυτά τα παίρνουν κάποιοι και τα κάνουν ταπετσαρία, ας πούμε;

Τζιχάντ...

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία, η οποία ύστερα από συστηματική έρευνα ανακάλυψε τη γιάφκα των τρομοκρατών. Στη γιάφκα 9.500 τετραγωνικών μέτρων βρέθηκαν καλαμωτές για απόκρυψη, εργαλεία διάρρηξης, υλικά μονώσεων, μοκέτες, φωτιστικά και χρώματα. Στον περιβάλλοντα χώρο εντοπίστηκαν και 450 θέσεις πάρκινγκ, οι οποίες εξετάζονται λεπτομερώς. Τις υποψίες των αρχών προκάλεσε το γεγονός ότι οι τρομοκράτες δεν διέθεταν ημιακάλυπτους χώρους.

Στο μικροσκόπιο της αστυνομικής έρευνας βρίσκεται η μεγάλη ποικιλία επίπλων κήπου που εντοπίστηκε. Σύμφωνα με κύκλους της Ασφάλειας, οι τρομοκράτες ετοίμαζαν νέο χτύπημα και χρειαζόντουσαν τις ξαπλώστρες για να το συζητήσουν πίνοντας φραπέ αναπαυτικά στη βεράντα τους, γεγονός που αποδεικνύει ότι έχουμε να κάνουμε με αδίστακτους τύπους. Κατασχέθηκε επίσης έντυπο υλικό με ιδέες για ανακαίνιση, διακόσμηση, μικροκατασκευές και μερεμέτια, καθώς και οδηγίες για συναρμολόγηση συρταριέρας.
Ιδιαίτερα επιβαρυντικό θεωρείται επίσης το γεγονός ότι βρέθηκαν στον Υμηττό κάλυκες όπλων, τα οποία μάλιστα δεν έχουν σχέση με τους αδίστακτους τρομοκράτες.
Δυστυχώς τα κανάλια δεν έχουν ρίξει ακόμα φως στην υπόθεση, καθώς ασχολούνται με την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ.

Έτοιμος ο μηχανισμός στήριξης

Μας δίνουν, λοιπόν, 30 δισεκατομμύρια με 5% αν τα ζητήσουμε. Συμφώνησαν όλοι. Όχι από εμάς. Από εκείνους.

Οι έχοντες να στηρίξουν όσους έχουν ανάγκη

Σύμφωνα με το site της ΕΡΤ, έκκληση στους έχοντες να φροντίσουν και να συμπαρασταθούν σε εκείνους που έχουν ανάγκη, σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της οικονομικής κρίσης, απευθύνει η Εκκλησία της Ελλάδας, σε εγκύκλιο η οποία θα διαβαστεί την ερχόμενη Κυριακή, 21 Μαρτίου, στους ναούς όλης της χώρας.
Επίσης, η Ιερά Σύνοδος κάνει λόγο για απληστία και επιρρίπτει ευθύνες και σε όσους διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα, αναφέροντας «όταν δεν δίνουν σωστές κατευθύνσεις στον λαό αλλά τον προκαλούν ακόμη περισσότερο, όταν δεν διαχειρίζονται καλά τους εισπραττόμενους φόρους, οι οποίοι πρέπει να είναι ανταποδοτικοί, όταν δεν ομιλούν την αλήθεια, δεν σέβονται τους ανθρώπους που τους εμπιστεύθηκαν και δεν λαμβάνουν μέτρα με υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης…».
Και ρωτάω, έτσι, για αρχή: μήπως όλα αυτά πρέπει να τα πείτε στους εαυτούς σας, κύριοι εκπρόσωποι του Θεού, όπως αυτοαποκαλείστε;

Και συνεχίζει η Ιερά Σύνοδος πως «προσεύχεται στον Θεό να δίνει στους πολιτικούς - οι οποίοι χειρίζονται τα δημόσια πράγματα, ιδίως αυτήν την κρίσιμη περίοδο - δύναμη, έμπνευση, σύνεση, εφευρετικότητα, αγωνιστικότητα, όχι μόνον για να βρουν λύσεις και να αντιμετωπίσει η Πατρίδα μας την κρίση, αλλά και για να βελτιώσουν και να εκσυγχρονίσουν τους κοινωνικούς θεσμούς, όπως και να αντιμετωπίσουν με περισσότερη ευαισθησία και δικαιοσύνη τους ανθρώπους εκείνους που είναι αναγκασμένοι να σηκώνουν δυσβάσταχτα φορτία».
Και ρωτάω και πάλι, την ίδια ερώτηση: μήπως όλα αυτά πρέπει να τα πείτε στους εαυτούς σας, κύριοι εκπρόσωποι του Θεού, όπως αυτοαποκαλείστε;

Όπως έλεγε τα παλιά χρόνια του ΚΛΙΚ ο Τερζόπουλος, ένας παπάς που παρηγορεί το Ποίμνιόν του και συγχρόνως θέτει τα όρια της Aμαρτίας, είναι ένας Λειτουργός που κάνει ένα Λειτούργημα. Όταν ο ίδιος λίγη ώρα αργότερα υπερβαίνει τα όρια που ο ίδιος έθεσε, τότε τι είναι; Aπλώς Aνάρμοστος ή Aπατεώνας; Ή και τα δύο; Σας λέω, φίλοι μου, δεν ξέρω - πια - τι είναι Λειτούργημα…
Όπως θα έλεγε ο Γεωργελές, επίσης στο ΚΛΙΚ, απόψε κάποιος ιερέας θα βγει στις τηλεοράσεις για να κάνει δηλώσεις επί του θέματος, το γνωστό σπεκουλάρισμα. Θα είναι ένα μαύρο ράσο που σε κάποια άλλη εκπομπή, ανάλογα με τη θεματολογία, θα μας αποκαλύψει, ανάμεσα στα άλλα, ότι «ο Έλληνας δεν δανείζει το αυτοκίνητο, τη γυναίκα και τη σημαία του». M’ αυτή τη σειρά. Tο κλίμα, η ατμόσφαιρα, φτιαγμένη από μητροπολίτες. Mε ισχυρές, καθημερινές δόσεις βλακείας, σκληροπυρηνικής συντήρησης, επιθετικότητας. Ok, πρέπει να είμαι ανεκτικός, αλλά αφού έχετε το copyright της πατρίδας, της θρησκείας, του ελληνισμού, της σημαίας, των ιερών, των οσίων, μπορείτε, παρακαλώ, τουλάχιστον να μην πιάνετε τις γυναίκες μας στο στόμα σας;
Και μήπως να δώσετε κάτι από την ατράνταχτη περιουσία σας στον ελληνικό λαό;

Υ.Γ.: Να σημειωθεί ότι η δουλειά μου είναι η δημοσιογραφία – «λειτούργημα», όπως μας έλεγαν στη σχολή – και ότι είμαι εγγονός ιερέα…

Διαστάσεις απόψεων και ζωών

Προσπαθώ να παρακολουθήσω τα τεκταινόμενα στο Νταβός, προσπαθώ να ενημερωθώ για να είμαι έτοιμος για την εκπομπή μου, αλλά οι εξελίξεις με ξεπερνάνε. Δεν το παίρνω προσωπικά, όλους μάς ξεπερνάνε οι εξελίξεις.
Η εβδομάδα κλείνει με δυο ειδήσεις που φαίνονται ότι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις συζήτηση με κάποιον περί οικονομίας, μπορεί να σε πάρει και για βλαμμένο. Για δημοσιογράφο «που δεν ξέρει τι του γίνεται»… Και, τελικά, είσαι, αυτό νομίζουν, αν δεν έχεις όλες τις πληροφορίες, όλο το ντεσού, αφενός για το γεγονός ότι ο Λάτσιος και η Μενεγάκη χώρισαν, αφετέρου για το πώς επήλθε η κρίση μεταξύ του Γιώργου Θεοφάνους και της Sony.

Και στις δύο περιπτώσεις, ο κοινός παρονομαστής είναι ότι μιλάμε για διάσταση. Ζωών ή απόψεων. Στην περίπτωση του ζεύγους, μία είναι η βασική αιτία, όπως και σε όλους τους χωρισμούς. Και δεν είναι άλλη από το χρόνο. Ό,τι συμβαίνει, δηλαδή, σε όλους μας. Κι ας προσπαθούν να με πείσουν τα μεσημεριανάδικα ότι «είναι ο χωρισμός της δεκαετίας, υπάρχουν παιδιά και κοινή περιουσία». Γιατί, όταν χωρίζουμε εμείς, οι κοινοί θνητοί, τι μοιράζουμε; Καλύβια και γοριλάκια; «Μα, αυτοί», συνεχίζει το… ρεπορτάζ, «φαινόταν αγαπημένοι, ότι όλα ήταν καλά». Ενώ όλοι οι υπόλοιποι, προτού χωρίσουμε, βγαίνουμε στο Σύνταγμα και μαχαιρωνόμαστε.

Στην άλλη περίπτωση, του Θεοφάνους με τη Sony, τα πράγματα είναι πιο απλά: Η εταιρεία βγήκε από τα ρούχα της επειδή το παιχνίδι ήταν στημένο και ο Κύπριος συνθέτης, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, το… ξέστησε. Όχι, δεν καταγγέλλεται ότι το παιχνίδι είναι στημένο, αλλά «είναι στημένο και το στήσαμε μαζί και ο Γιώργος διέλυσε το κοινό στήσιμό μας».

Κοίτα να δεις που κι εγώ με αυτά ασχολούμαι. Γελάω μόνος μου, ανάβω τσιγάρο, ακούω «Ρωξάνη», ναι, παντού τη σήμερον ημέρα γίνεται της κοινής γυναικός το κιγκλίδωμα. Σκέφτομαι, επίσης, ότι τελικά υπάρχουν πολλές διαστάσεις στις διαστάσεις ζωών και απόψεων.
Και καταλήγω ότι, σε όλες τις πτώσεις, πάντα, σημασία έχει από πόσο ψηλά πέφτεις. Ειδικά όταν η πτώση είναι γενική.